Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1996, Blaðsíða 14

mennsku
Gunnar og Ey-
vindur Hrannar,
sonur hans,
sýndu Tilveru-
mönnum stolt ís-
lenskrar hesta-
mennsku, Orra
frá Þúfu, en
I Gunnar er einn
* eigenda Orra.
tilveran
ÞRIÐJUDAGUR 14. MAI1996
Árni Geir Einarsson hestamaður:
Fínt að byria með 150
þúsund króna hest
„Ég var mjög ungur þegar ég byrj-
aði að sniglast í kringum hrossin.
Fjölskyldan var í þessu og það lá
beinast við að maður færi í þetta
líka. Ég á sex hesta sjálfur og hef
hestamennskuna að mínu lifi-
brauði. Ég vinn fyrir tamninga-
menn og jú, jú, maður tórir,“
segir Árni Geir
Einars-
son
sem
Til-
veran
rakst á
í Víði-
dal á
dögun-
um.
Aðspurður
hvað hann
mundi ráðleggja
byrjendum að
gera ef þeir ætl-
uðu að fá sér hest
Fakur sér
um fakinn
Arni
Geir Einarsson
segir merina
hörkugóða og
víst er að hún er
glæsileg.
DV-myndir GS
segir Ami Geir að fjöldinn allur af
mönnum sé á kafi í þessu, viti mik-
ið um hesta og veiti allar nauðsyn-
legar upplýsingar.
„Þetta er orðinn stór hópur
manna sem selja hross og þeir eru
réttu mennirnir til þess að ráðleggja
hverjum og einum. Þú verður vitan-
lega að vita hvað þú vilt en ef þú
vilt bara fá meðalhest þá geturðu
það fyrir 150-200 þúsund krónur.
Meginmálið er að marka sér sjálfur
stefnu í þessu.“
Ámi Geir segir að ef vel eigi að
vera þurfi menn að sinna hrossun-
um tvisvar á dag. Menn þurfi að
byrja í morgungjöfinni og síðan á
kvöldin. Hann segir reyndar að auð-
velt sé að kaupa alla þjónustu,
margir geri t.d. út á að annast morg-
ungjafirnar og síðan séu ýmis félög
og einstaklingar sem leigi bása og
selji ýmsa þjónustu.
„Umhirða hrossanna er stór hluti
af þessu sporti og margir vilja ekki
vera án hennar þótt vissulega sé
gott ef menn geta skipst eitthvað á
að fara i húsin. Ég fer undantekn-
ingarlaust á bak á hverjum degi og
fæ mikið út úr því, útiveru,
áreynslu og svo náttúrlega samneyti
við þessar dásamlegu skepnur," seg-
ir Árni.
Sjöfn Ágústsdóttir í góðum félagsskap. Sá grái er Þorri og hinum megin er
hryssan Fis. DV-mynd ÞÖK
I útreiðartúr við Elliðavatn:
Það besta frá
stressi og amstri
- segir Sjöfn Ágústsdóttir
„Ég tók mér frí í morgun úr vinn-
unni til þess að fara í reiðtúr. Það er
svo sannarlega toppurinn á tilver-
unni. Ég gerir töluvert að því að
riða út og nýt þess að vera í félags-
skap þessara ferfættu vina minna.
Ég þarf ekki annan félagsskap en
þá,“ segir Sjöfn Ágústsdóttir. Tilver-
an hitti hana fyrir skömmu í útreið-
artúr við Elliðavatn þar sem hún
reið hryssunni Fis og hafði Þorra til
reiðar.
Þeir sem vilja eiga hest en
nenna ekki, vilja ekki eða geta
ekki hýst hann og gefið honum
geta fengið Hestamannafélagið
Fák og fleiri aðila til þess að
hýsa hann og gefa honum yfir
veturinn. Miðað við að hrossið
komi I hús í byrjun desember
og sé þar fram í byrjun júní
kostar þjónustan hjá Fáki 65-67
þúsund krónur. Innifaliö í því
er allt fóður og hirðing. Gefið er
tvisvar á dag, spænir settir
undir einu sinni á dag og mok-
að undan, úr safnara, á fjögurra
til sex vikna fresti. Hrossin
hafa fengið ormalyf og lúsaduft
og loks er hnakkageymsla inni-
falin.
Húsin eru
alltaf full
„Eigandinn þarf sjálfur að
koma og hleypa hrossinu út,
viðra það og kemba og sjá um
járningar. Að öðru leyti sjáum
við um það. Það eru ekki marg-
ir sem bjóða upp á þessg þjón-
ustu en húsin hjá okkur hafa
alltaf verið full undanfarin ár.
Það þýðir að við séum með yfir
400 hross og aðsóknin hefur
aldrei verið eins og núna. Þetta
segir okkur að fjölmargir vilja
eiga hross en hafa ekki aðstæð-
ur til þess að annast það,“ segir
Sólveig Ásgeirsdóttir hjá Fáki.
Sólveig segir ungt fólk sækja
í vaxandi mæli í hestamennsk-
una.
- sv
I hesthusinu
eru allir jafnir
- segir Gunnar Arnarson hrossaræktandi
Sjöfn sagðist vera með skyldfólki
sínu í hesthúsi og því þyrfti hún
ekki að fara þangað daglega. Hún
segist ekki hugsa um umhirðu
hrossanna sem mikið starf.
„Ég lít aUs ekki á þetta sem ein-
hverja kvöð og hef ekki aðeins yndi
af því að ríða út. Öll umhirðan er
ánægjuleg, meira að segja að moka
út.“
Aðspurð hvað fari í gegnum hug-
ann á meðan hún sitji klárana segir
Sjöfn það allra bestu hvíld sem
hugsast geti. Hún velti mikið fyrir
sér gróðrinum og fuglalífinu, hvað
þetta eða hitt tréð hafi sprungið
mikið út síðan hún sá það síðast og
njóti bara útiverunnar út í ystu
æsar. Ef eitthvað sérstakt brenni á í
vinnunni komi það síðan vissulega
fyrir að hún noti tímann til þess
að hugsa um hana.
„Þetta er samt besta
sem til er til þess
losna frá stressi og
amstri dagsins,"
segir Sjöfn. -sv
„Breiddin í hestamennskunni er
geysimikil. Sumir eru að dunda sér
með einn hest sér til ánægju og ynd-
is og síðan eru aðrir sem eru með
hundruð hesta og hafa þetta alfarið
að atvinnu. Það besta við þetta allt
saman er að í hesthúsinu eru allir
jafnir. Þar er ekki spurt
hvort þú komir úr
bankastjórastólnum í
eða bæjarvinn-1
unni,“ segir Gunn- '
ar Arnar-
son hrossa
ræktandi
Gunnar
segist
hafa
verið í
hesta-
í um 25
og
sé
jafn
skemmtileg.
Hann segist
vera með um 80
hross og segir
sölumálin ganga
ágætlega.
„Þaö hefur verið
gróska í þessu
undanfarin tíu ár
og nú er komin
mikil festa í grein-
ina. Það er ljóst að
hún á eftir að vaxa
enn og fyrir þá sem hafa lag og
dugnað er hægt að hafa ágætisaf-
komu af þessu."
Gunnar segir að vitaskuld sé aldrei
gert nógu vel og nógu mikið fyrir at-
vinnugrein eins og þá sem hér er
rætt um en hins vegar
sé það eflaust
styrkur greinar-
innar að hún
hafi um all-
langt
Það getur tekið allt frá
hálftíma og upp í tvo tíma
að járna eitt hross. Hross-
in eru eins misjöfn í skap-
inu og þau eru mörg.
Gustaf Loftsson heitir sá
er járnar.
skeið gengið sjálfala og þurft að
sníða sér stakk eftir vexti. Grein-
inni hafi ekki verið att út í neina
vitleysu með fljótfærnislegum
ákvörðunum.
-sv
;