Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.1996, Síða 13

MIÐVIKUDAGUR 29. MAÍ 1996
13
milli, s.s. faxtæki og nettengingar,
sem heföu verið óhugsandi með
venjulegum ritvélum. Ritvinnslu-
púkar hafa létt prófarkalestur þó
alls ekki megi ofmeta kosti þeirra
því þeir eru vægt til orða tekið lé-
legir málfræðingar. Fjarvinnsla
hefir aukist hröðum skrefum,
hægt er að sækja og senda gögn
hvert sem er.
Búseta skiptir því ekki eins
miklu máli og áður. Þar sem land-
búnaður verður ekki stundaður
vegna harðbýlis er mögulegt að
sinna hugbúnaði, fást við verslun
og viðskipti um net landa á milli
eða ritstörf og senda efni beint af
skjá á annan til útgáfu án þess að
til nýs innsláttar komi. Á sama
hátt er hægt að afgreiða ýmisleg
pappírslaus viðskipti, s.s. greiða
skuldir og millifæra á milli reikn-
inga.
Hagsögulegi þátturinn er sá að
markaðskerfið og afsprengi þess,
hinn illi ári að sumra mati, frjáls-
hyggjan, hafa gert framangreint
mögulegt því ekki er vitað um
neina meiri háttar byltingar-
kennda uppfinningu sem fyrst hef-
ir komið fram í tilskipunarkerfi
og orðið almenn markaðsvara fyr-
ir neytendur.
Kristjón Kolbeins
„Þrátt fyrir ýmsa annmarka er fylgdu
fyrstu einkatölvunum voru þó kostir
þeirra ótvíræðir. Hægt var að vinna verk
sem hefðu annars verið ógerningur eða
kostað óheyrilegan mannafla.“
Rándýrar ritvélar
Pappírslaus viðskipti
Um það leyti sem almenn einka-
tölvuvæðing hófst á fyrrihluta ní-
unda ártugarins heyrðust raddir í
þá veru að öll þessi tölvukaup fyr-
irtækja, stofnana og heimila væru
óþörf því aðeins væri verið að
eyða fjármagni í rándýrar ritvélar
án þess að um framfarir væri að
ræða er nokkru máli skiptu.
Gagnrýni ekki á rökum reist
Kjallarinn
Með nýjum kynslóðum tækja
hafa orðið miklar framfarir, ný
tækni rutt sér til rúms, t.d glugga-
umhverfið sem er ólíkt aðgengi-
legra og þægilegra fyrir heimili,
„Fjarvinnsla hefir aukist hröðum skrefum, hægt er að sækja og senda gögn hvert sem er.“
Á þeim árum er skiljanlegt að
gagnrýnisraddir hafi heyrst því í
fljótu bragði virtust umskiptin
ekki eins augljós þegar DOS stýri-
kerfið var allsráðandi. Brátt fór þó
að sjást verulegur munur á frá-
gangi þess efnis sem unnið var í
tölvum og því sem unnið var eftir
gamla laginu. Breytt prenttækni
réði þar úrslitum vegna yfirburða
bleksprautuprentara fram yfir
línuprentara.
Gömlu ritvinnsluforritin voru
frekar þung í vöfum og ólipur. Oft
þurfti að semja skrár á einn hátt
með innbyggðum skipunum sem
síðan var umbreytt í endanlega út-
gáfu með vissum tilfæringum. For-
ritin gáfu þó kost á ýmsum letur-
gerðum, auk feitletrunar, skáletr-
unar og stafastærðar. Allur frá-
gangur varð þægilegri, auðvelt
varð að klippa og skeyta, leiðrétta
eftir vOd, bæta og breyta án þess
að vinna heilu verkin að nýju.
Annað atriði gleymdist alveg og
vó einna þyngst. Það var að í
mörgum tilvikum var hægt að
spara einn verkþáttanna, ritun
handrits. Öll myndræn framsetn-
ing varð einnig aðgengilegri og öll
störf, sama hvort um ritvinnslu
eða reikniverk var að ræða, urðu
margfalt léttari, einkum hvað
snerti endurteknar aðgerðir.
Þrátt fyrir ýmsa annmarka er
fylgdu fyrstu einkatölvunum voru
þó kostir þeirra ótvíræðir. Hægt
var að vinna verk sem hefðu ann-
ars verið ógerningur eða kostað
óheyrilegan mannafla. Sú gagn-
rýni sem kom upphaflega fram á
umfangsmikil tölvukaup var því í
flestum tilvikum ekki á rökum
reist.
Kristjón Kolbeins
viðskiptafræðingur
skóla og vinnustaði en DOS stýri-
kerfið. Auk þess hafa sem vél- og
hugbúnaður hríðfallið í verði.
Á markað hafa komið alls kyns
fylgihlutir t.d. er varða samskipti í
gegnum tölvur heimshorna á
Þaö skal vanda sem lengi á að standa
Um þessi mánaðamót munu sex
sveitarfélög á Vestfjöröum samein-
ast í eitt. Mikill áróður var rekinn
fyrir því að slík sameining gengi
eftir, enda fjöldaframleiddir lög-
fræðingar og viðskiptafræðingar
búnir að reikna það út að allt
þurfi að stækka og þenjast út til
þess að borga sig.
Á kynningarfundum sem haldn-
ir voru af sameiningarnefnd
sveitafélaganna var sagt að allir
íbúar sveitarfélagsins ættu að
njóta sömu þjónustu og við sam-
eininguna myndi þjónusta aukast
og eflast, jafnframt því að veruleg-
ir peningar myndu sparast. Það á
nú eftir að koma í ljós hvernig það
fer saman.
Millileið í málinu
Nú, eftir að búið er kjósa nýja
bæjarstjórn og samhliða því að
gera skoðanakönnun um nafn
nýja sveitarfélagsins, liggur fyrir
að ísfirðingar neyttu aflsmunar
strax við fyrsta tækifæri og í
krafti atkvæðamagns síns völdu
þeir nafnið ísafjarðarbær. Þetta
nafnaval gefur glöggt til kynna á
hvern hátt ísfirðingar hyggjast
umgangast litlu sveitarfélögin
fimm sem þeir voru að sameinast.
Það væru hýggindi af nýrri bæj-
arstjórn að fara millileið í málinu
Kjallarinn
Guðmundur Sigurðsson
bifreiðarstjóri
og velja til dæmis nafnið ísafjarð-
arbyggð í stað ,,-bæjar“ og mýkja
málið upp, jafnframt þvi að sýná í
verki vilja til að sættir megi vera
með hinum dreifðu byggðum
sveitarfélagsins.
Þá virðist það liggja fyrir að
stjórnsýslan á ísafirði lítur ekki á
þetta sem nýtt sveitarfélag þar
sem ekki virðist eiga að auglýsa
störf embættismanna bæjarins
laus til umsóknar heldur verða
embættismenn Isafjarðarkaup-
staðar áfram í sínum embættum á
meðan embættismenn litlu sveit-
arfélaganna mega óttast um fram-
tíð sína.
Ef sátt og samlyndi eiga að ríkja
í þessu nýja sveitarfélagi verður
bæjarstjórnin að leggja sig í fram-
króka um að vanda sem best
vinnubrögð sín. Það dylst engum
að litlu þorpin verða hálfsálarlaus
eftir sameininguna þegar búið er
að færa alla ákvarðanatöku burt
úr þorpunum. Þá má reikna með
að slík tilfærsla leiði til enn frek-
ari atgervisflótta frá litlu stöðun-
um.
Þjónustufulltrúar á hafnarvog-
inni eða í áhaldahúsi þorpanna
vega lítið á móti því sem burt var
tekið. Ekki verður það heldur til
að bæta um að umræddir þjón-
ustufulltrúar skulu eiga að reka
mál litlu byggðanna í gegnum
undirmenn bæjarstjóra, eins og
skipurit sameiningarnefndar gef-
ur til kynna, en ekki hafa aðgang
að honum beint. Slíkt verður ekk-
ert annað en óþarfa bákn.
Það dugir heldur ekki að ein-
hver embættismaður bæjarstjórn-
arinnar sé til viðtals á stöðunum
tvo tíma í viku eða jafnvel sendi
einhvern fyrir sig sé hann upptek-
inn. Það eina sem dugir er að bæj-
arstjórnin verði vakandi fyrir
vilja og þörfum byggðanna.
Niðurstaðan af því sem þegar er
sýnilegt af sameiningarmálum er
sú að ísafjörður ætlar virðingar-
laust að innlima litlu byggðirnar.
Þá væri að lokum tilhlýðilegt að
bæjarstjórnin léti það verða sitt
fyrsta verk að kynna íbúunum
hina raunverulegu skuldastöðu
bæjarins. - Það gæti orðið for-
vitnilegt að bera hana saman við
það sem flaggað hefur verið fyrir
kosningar.
Guðmundur Sigurðs-
„Ef sátt og samlyndi eiga aö ríkja í þessu
nýja sveitarfélagi verður bæjarstjórnin aö
leggja sig í framkróka um aö vanda sem
best vinnubrögð sín.“
Með og
á móti
Verð aðgöngumiða á
knattspyrnuleiki í sumar
Óbreytt í nokkur ár
„Aðalástæðan fyrir því að
menn hafa ekki viljað lækka
verð aðgöngu-
miða á leikina
í 1. deildinni
er að þeir
hreinlega telja
sig verða fyrir
tekjutapi.
Við hérna
hjá Knatt-
spymusam-
bandinu höf-
um verið með
í gangi mark-
aðsnefnd sem hefur síðastliðið
ár verið að vinna að því að
reyna að auka áhorfendafjölda í
deildunum og á knattspyrnu al-
mennt. Ein þeirra hugmynda
sem settar voru fram af þeirri
nefnd var hvort lækka ætti
miðaverð en félögin voru ekki
tilbúin til þess. Þau telja sig tapa
tekjum á því.
Hins vegar höfum við líka
hvatt menn til þess, ef þeir eru
ekki tilbúnir að lækka, að vera
með einhverja sérstaka pakka,
t.d. fjölskyldupakka eða eitthvað
slíkt. Og ég veit að það hefur ver-
ið gert og þá er líka verið að
veita töluverðan afslátt.
Miðaverðið (700 kr.) er búið að
vera óbreytt undanfarin ár.
Þannig að ekki er hægt að saka
félögin um aö hafa hækkað verð-
ið.“

Snorri Finnlaugs-
son, framkvæmda-
stjóri Knattspyrnu-
sambands Islands.
Magnús Svein-
björnsson knatt-
spyrnuáhugamað-
ur.
Fáránlega hátt
„Mér finnst verðið alveg fárán-
lega hátt og á sama tíma er verið
að hvetja fólk tU að fara á völl-
inn. Verðinu þarf að breyta. T.d.
með því að bjóða „tvo fyrir einn“
eins og Víkingarnir gerðu í
handboltanum tU að fyUa húsiö.
Það þarf líka að vera með ein-
hverja fjöl-
skyldupakka
eða bjóða
ársmiða á
lægra verði.
Það hlýtur
alltaf að skila
sér. En það er
ekki spurning
að miðaverðið
er aUt of hátt. Á
sama tíma kost-
ar t.d. 550 krón-
ur í bíó.
Knattspyrnuforystan verður
líka að hugleiða að það er mjög
mikið framboð af ýmsu öðru. Og
svo er farið að sýna enn þá meira
af knattspyrnuleikjum í sjón-
varpi með tilkomu Oeiri stöðva.
Þá má nefna að í sumar verður
Evrópukeppni landsliða í knatt-
spyrnu á skjánum og því tU við-
bótar eru ólympíuleikarnir. Þótt
það komi fótboltanum kannski
ekki beint við að þá hlýtur þetta
að hafa töluverð áhrif.
Það er jákvætt sem verið er að
gera í 2. og 3. deUdinni (500 krón-
ur fyrir fuUorðna og frítt fyrir 16
ára og yngri) en ég hefði vUjað
sjá þetta í 1. deildinni.
Fólkið finnur líka sérstaklega
fyrir þessu þegar spilað er þétt
eins og í fyrstu tveimur umferð-
unum. Þá eru sjálfsagt margir
sem velja að sjá bara einn leik í
staðinn fyrir tvo. Ég færi a.m.k.
örugglega oftar á vöUinn ef verð-
ið væri lægra en mér þætti eðli-
legra að það væri ekki hærra en
400 til 500 krónur í stað 700, eins
og nú er.“
Kjallarahöfundar
Æskilegt er að kjallaragreinar
berist á tölvudiski eða á netinu.
Hætt er viö að birting annarra
kjallaragreina tefjist.
Netfang ritstjórnar er:
dvritst(«centrum.is