Dagblaðið Vísir - DV - 30.05.1996, Side 10

10
FIMMTUDAGUR 30. MAÍ 1996
Spurningin
Hvað fer mest í taug-
arnar á þér?
Svava Pétursdóttir, fulltrúi hjá
Reykjavíkurborg: Ég veit það
ekki.
Einar Þór Jónsson: Frekja og ós-
anngirni.
Hrafnhildur María Axelsdóttir
verslunarmaður: Óheiðarleiki.
Inga Reykdal verslunarmaður:
Brjálað veður.
Freyja Ingimarsdóttir húsmóðir:
Vont veður.
Lesendur
Forsetaefnin fimm
hvað vilja þau?
Forsetaframbjóðendurnir fimm. - Hljóta að hafa skoðanir á allflestu sem varðar land og þjóð, segir bréfritari m.a.
Kjartan Guðmundsson skrifar:
Það er ekkert sjálfgefið að lands-
menn, svona upp til hópa, þekki for-
setaefnin fimm sem nú hefja bar-
áttu um hylli kjósendanna. Óg það-
an af síður hvað frambjóðendurnir
standa fyrir. Verður ekki að ætlast
til þess að þeir, líkt og aðrir lands-
menn hafi skoðun á allflestu sem
varðar land og þjóð? Raunar vita
menn ekki mikið hvaða viðhorf
frambjóðendurnir hafa í sumum
þeim málum sem heitust hafa orðið
í þjóðmálaumræðunni. - Það er ekk-
ert sjálfgefið að forsetaframbjóðend-
urnir eigi að vera hlutlausir þótt
forsetaembættið sé ekki burðugra
en svo að vera nánast kastali utan
um kostulegt prjál og praktugheit,
sem svo eru nánast að hverfa meðal
flestra menningarþjóða.
Það er því að vonum að frambjóð-
endunum sjálfum blöskri að fá ekki
tækifæri til að kynna sig miklu bet-
ur en hingað til, og beina því orðum
sínum að fjölmiðlunum - ekki síst
ríkisfjölmiðlunum - sem hafa svo
sem ekki gert mikið að því enn sem
komið er að taka rispur með fram-
bjóðendunum og leyfa þeim að sýna
sig og kjósendum að heyra skoðanir
sínar, og hvað þeir vilja. Frambjóð-
endurnir eru sammála um að meiri
kynning sé nauðsynleg - allir utan
einn, sá sem telur sig vera kominn
með nægilega mikið forskot nú þeg-
ar. En málið er einfaldlega það að
kosningabaráttan er nú fyrst að
byrja og ef að líkum lætur á hún eft-
ir að leiða ýmislegt í ljós.
Það er eftir að spyrja margra
spurninga. Um trúmál, um fjármál,
um hvernig sitja eigi Bessastaði,
um viðhorf frambjóðenda til friðar-
mála, dómsmála, réttarkerfisins,
neytendamála, skattamála, hafrétt-
armála og heimsmála almennt. -
Um allt þetta og miklu fleira verður
að spyrja forsetaframbjóðendur,
auk þess sem þeim sjálfum verður
að gefast kostur á að spyrja mót-
frambjóðendur sína og eiga kröfu á
að fá svör frá þeim. Þetta allt mun
gefa áheyrendum (áhorfendum)
mjög góða mynd af sérhverjum for-
setaframbjóðendanna.
Verkalýðsforustan
- heldur launafólki niðri
Gunnar Halldórsson skrifar:
Verkalýðsforustan á Islandi er
orðin að skriffinnskubákni sem
heldur launafólki niðri og kemur í
veg fyrir að fólk geti verið virkt í
eigin baráttu. Launafólk á fslandi
stendur frammi fyrir því að missa
allt það úr höndunum sem gengnar
kynslóðir hafa barist fyrir.
Kjaraskerðing, fátækt, atvinnu-
leysi og gjaldþrot eru algengasti
veruleiki íslensks alþýðufólks og
verkalýðsforustan er ráðþrota og
gjörsamlega máttlaus.
Svonefnd þjóðarsátt, sem ég því
miður samþykkti á sínum tíma á fé-
lagsfundi í Bíóborginni, hefur orðið
til þess að launamunur hefur aukist
stórlega.
Stéttaskipting hefur fest í sessi í
samfélagi okkar og eykst verulega,
því miður. Lágmarkslaun eru langt
frá því að duga til framfærslu og
launafólk horfir upp á ýmsa hópa í
þjóðfélaginu lifa í vellystingum - og
það pragtuglega.
Vilja verkamenn halda áfram á
þessari braut? Vilja þeir láta hlut-
skipti vonleysis og fátæktar ásamt
atvinnuleysi verða að veruleika
barna sinna?
Ég tel að nú sé kominn tími til að
vinnandi fólk í þessu landi standi
upp og krefjist þess að siðleysi og
spilling, sem viðgengst hvarvetna í
þjóðfélaginu, verði upprætt. - Krefj-
umst réttlætis okkur til handa, það
gerir það enginn fyrir okkur.
Bílar sem skemmast mest
- um þá þarf upplýsingar
Sveinbjörn Sigurðsson skrifar:
Sífellt berast óhugnanlegar frétt-
ir um meiri háttar slys af völdum
bifreiðaárekstra. Því miður stand-
ast bifreiðarnar ekki hnjaskið og
því verða menn fyrir miklum
skakkafóllum og stundum langtíma
örkumli. Þetta er að verða óþolandi
ástand i umferðinni hér á landi. All-
ir vilja leggja hönd á plóginn tU aö
afstýra slysum, en það gengur þó á
ýmsu. Ég hef mínar hugmyndir um
hvers vegna bílslys verða svo
hörmuleg hér sem raun ber vitni -
og svona mörg með ekki fleira fólki
en hér býr.
Ég tel að allt of mikið sé hér í
gangi af litlum og lélegum bifreið-
um, sem ekki standast minnsta
hnjask. Jafnvel minni háttar árekst-
ur veldur oft stórslysi á ökumanni
eða öllum sem í bílnum eru. Og það
Líklega eru þeir amerísku nú talsvert öruggari.
sem verra er; tryggingafélögin
leggja þyngstu álögur á góöa og
trausta bUa sem ólíklegir eru til að
skilja eftir sig slasaða ökumenn og
farþega.
Ég tel t.d. að mun minni líkur séu
á því að slasast jafn illa í traustum
og góðum amerískum fólksbU en
litlum japönskum „pútum“, sem ég
kalla svo. Ég þori satt áð segja ekki
að aka mikið um í þeim síðar-
nefndu. - Málið allt er þó erfitt. Það
er sjaldan og oftast nær ekki getið
um hvaða bUtegund á í hlut þegar
umferðarslys verða, þótt greint sé
frá öðrum staðreyndum málsins út í
hörgul.
Ég skora á fjölmiðla sem flytja
slysafréttirnar úr umferðinni að
greina frá tegund bíla sem lentu í
óhappinu, og jafnvel aðstæðum öll-
um, svo sem því hve margir slösuð-
ust í hvorri bUtegundinni ef um tvö
ökutæki er að ræða og svo að sjálf-
sögðu hvor bUtegundin olli slysinu.
Mikilvægast er að fá upplýsingar
um hvaða bUtegundir verða fyrir
mestum áfóllunum í umferðinni.
í síma
5000
i kl. 14 og 16
þjónusta
allan
Allt önnur og
meiri messa
Ragnar skrifar:
Ég hlustaði á útvarpsguðs-
þjónustu hjá Fíladelfíu á annan í
hvítasunnu. Það fer ekki hjá því
að maður hugsi sem svo: Þetta er
einfaldlega aUt önnur og meiri
messa, betri messa en þessar
venjulegu. Prédikunin nær betur
tU fólksins, þama er meiri kraft-
ur, meiri sannfæring. Tónlistin
er nútímaleg, án þess að vera
skrankennd, hávær og skerandi,
þetta eru svokallaðir „gospel-
söngvar" og falla vel að boðskap
trúar og hugleiðingar. Það er
engin furða þótt maður hugsi
sem svo: „Handhafar" íslensku
þjóðkirkjunnar, eruð þið stein-
blindir?
Nýju, Ijótu karl-
mannafötin
Sigurður Stefánsson skrifar:
Það er varla hægt að segja að
vel hafi tekist tU með nýjasta
sniðið á karlmannafótunum sem
sumir eru farnir að flagga hér á
landi. Þessi „upp-í-háls“ vesti og
jakkar eru hreint hörmuleg á að
líta og óklæðilegt á vesalings
mönnunum sem klæðast þessum
þrengingarfatnaði. Líkist mest
íslenska karlmannabúningnum
sem er líka alveg misheppnaður.
Þessi nýja tíska verður aldrei
vinsæl, að mínu mati. Mér finnst
jakkafótin tvíhnepptu og svo ein-
hnepptu jakkarnir sígUdu vera
ásjálegustu fötin og þægilegustu
um leið.
Barist um blóö-
dropana
Eiki hringdi:
Nú fer að færast líf og fjör í
forsetakosningamar. Einn fram-
bjóðandinn hefur lýst því yfir að
hann muni berjast tU síðasta
blóðdropa ef þörf krefjist. Og ég
sé nú ekki annað en að hann
muni þurfa að efna heitið. Raun-
ar aUir frambjóðendurnir, því að
þeim er nú sótt úr aUt annarri
átt en með hefðbundnum andlit-
um stjórnmálanna og öörum
„landsþekktum“ úr röðum emb-
ættis- og ofurmenna stjórnsýsl-
unnar. Nú er það friðarsinninn
Ástþór sem vegur ótt og títt að
mótframbjóðendum sínum fjór-
um og særir þá tU samstarfs um
að virkja Bessastaði tU friðarset-
urs. Það má þvl ætla að blóðleysi
fari að há einhverjum undir lok
baráttunnar.
Teppadruslur
Sigrún Ólafsdóttir skrifar:
Ég vU taka undir þau skrif
sem ég hef lesiö um ómerkUeg
teppi í teppaverslunum landsins.
Héma er mestmegnis að ræða
sömu gæðaflokkana og mikið tU
sömu verðin. Engin verulega góð
og efnismikil teppi eru fáanleg,
líkt og þau amerísku sem bréfrit-
arar í DV hafa verið að vitna í.
Manni er efst í huga að halda að
teppaverslanir hér séu með ein-
hvers konar samráð um að selja
teppi af meðal- eða lélegum gæð-
um svo að fólk sé ekki með sömu
teppin aUt of lengi.
Sitjum heima í
forsetakjöri
Anna skrifar:
Ég er yfir mig undrandi á að
enn skuli vera milli 30 og 40%
kjósenda sem segjast vera óá-
kveðnir hvem forsetaframbjóð-
andann þeir ætla að kjósa. Bend-
ir þetta til nokkurs annars en
þess að fólk sé óánægt með for-
setaembættið yfirleitt? Ekki
virðast menn vUja hafa konu
áfram og er það eitt og sér afar
athyglisvert. Ég ætla að sitja
heima á kjördag, og skora á fólk
að gera hið sama.