Dagblaðið Vísir - DV - 06.06.1996, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 6. JÚNÍ 1996
Fréttir
Hafbeitarstöð Silfurlax í Hraunsfirði:
Verður starf-
rækt í sumar
- um 40 manns fá vinnu við starfsemina
Þrotabú Silfurlax í Hraunsfirði á
Snæfellsnesi, landbúnaðarráðuneyt-
ið og veiðiréttarhafar við Breiða-
fjörð hafa komist að samkomulagi í
sambandi við veiðar og rekstur haf-
beitarstöðvar Silfurlax í sumar, að
sögn Ásgeirs Magnússonar bústjóra
þrotabús Siflurlax.
„Það hefur náðst samkomulag um
ákveðnar friðunaraðgerðir og
veiðiálag stöðvarinnar verður tak-
markað við ákveðinn stunda- og
dagafjölda," segir Ásgeir. Búið er að
ráða aðila til að reka sjálfa stöðina í
sumar og til að veiða fiskinn og
slátra honum. Jafnframt er verið að
ganga frá ráðningu starfsfólks í
vinnslu fisksins en hún fer fram hja
Þórsnesi í Stykkishólmi. Um 20
manns munu starfa við vinnsluna í
Stykkishólmi og svipaður fjöldi við
rekstur stöðvarinnar.
Eins og greint hefur verið frá í
DV hefur verið ágreiningur um
starfsemi stöðvarinnar og veiðiað-
ferð og veiðiréttarhafar og landeig-
endur við Breiðafjörð talið að mikið
af laxi á leið upp í þeirra ár komi
upp í Hraunsfirði og sé veiddur þar.
Jafnframt telja þeir að stöðin stundi
laxveiðar í sjó og starfi þannig í
trássi við lög.
Ásgeir Magnússon bústjóri segir
að erfiðleika Silfurlax megi að veru-
legu leyti rekja til þess að endur-
heimtur stöðvarinnar úr hafbeit
urðu minni en áætlanir gerðu ráð
fyrir og að talið sé að ástandi sjávar
undanfarin ár auk netaveiða í sjó sé
um að kenna. Bæði hafi ástand sjáv-
ar batnað mjög, auk þess sem lax-
veiðar í sjó séu orðnar sáralitlar.
Þannig sé hugsanlegt að heimtur
verði betri en áður, ekki aðeins í
Hraunsfirði heldur einnig í laxveið-
iám almennt.
Varðandi það hvort veiðar Silfur-
lax séu í trássi við lög eða ekki vill
bústjóri ekki blanda sér í þær um-
ræður, en segir: „Ef breyta á veiði-
aðferðum stöðvarinnar eru líkur á
að það kosti þónokkuð og geri það
lítt fýslilegt fyrir aðila að kaupa að-
stöðuna sem þarna er. Það mun
gera hana lítt seljanlega."
-SÁ
Akureyri:
At-
vinnu-
lausum
fækkar
DV, Akureyri:
Mun færri voru atvinnulaus-
ir á Akureyri um nýliðin mán-
aðamót en á sama tíma á síðasta
ári og nokkur fækkun hefur orð-
ið á skrá yfir atvinnulausa frá
því um mánaðamótin aprfi/maí.
Um mánaðamótin síðustu
voru 335 á atvinnuleysisskrá á
Akureyri en voru 501 á sama
tíma í fyrra. Þarna munar því
tæplega 170 manns sem er veru-
legt. Um mánaðamótin apr-
íl/maí voru 374 skráðir atvinnu-
lausir á Akureyri og nemur
fækkunin um síðustu mánaða-
mót því 39 manns frá þeim tíma.
-gk
Kvennaathvarfiö:
Komum hefur fækkað
Árið 1995 leituðu 283 konur til
Kvennaathvarfsins sem er töluverð
fækkun frá árinu áður er 395 komur
voru skráðar. Þetta kemur fram í ný-
útkominni ársskýrslu Samtaka um
kvennaatharf. Einnig kemur fram að
42 kvennanna eru af erlendum upp-
runa. Af þessum 283 konum fékk tæp-
lega helmingur inni í athvarfinu í
lengri eða skemmri tíma. Skráð sim-
töl í neyðarsíma voru 2095.
Hlutfall hins opinbera i rekstrar-
kostnaði árið 1995 var 97% og hefur
aldrei verið hærri. Framlög ríkis og
sveitarfélaga hækkuðu um 18,8% frá
árinu áður.
Endurskipulagning rekstrarins fór
fram árið 1995. Rekstargjöld lækkuðu
því umtalsvert þrátt fyrir óvænt út-
gjöld sem féllu til, s.s afskrift kröfu á
fyrrverandi starfskonu upp á tæp 800
þúsund. -saa
Hlynur Snær Theódórsson sést slá spilduna á Voðmúlastööum í fyrradag.
Sláttur hafinn á Suðurlandi
DV, Suðurlandi:
Sláttur hófst í fyrradag á bænum
Voðmúlastöðum í Austur- Landeyj-
um. Þetta er tæpum þremur vikum
fyrr en í meðalári og með því fyrsta
sem þekkist á landinu. Þriggja hekt-
ara spfida var slegin í gær og áætla
heimamenn á Voðmúlastöðum að
meira verði slegið í dag ef þurrkur
helst. Spretta á þessum tímum er
góð. Grasið er verkaö í þurrhey og
verður væntanlega bundið á morg-
un. -jþ
Af hverju
koma konur
í Kvenna-
athvarfið?
WMW m
Andlegt Líkaml. Stuönlngur Ofsóknlr Morö- Ofbeldl gegn Annaö Kynf. Sifjaspell
ofbeldl ofbeldi hótun bömum ofbeldi
Dagfari
Munnlegur málflutningur
Tannlæknar eru afar fúlir út í
ákveðna tannsmiði. Þessir sömu
tannsmiðir stigu á líkþornin á
tannlæknunum og leyfðu sér það
að starfa sjálfstætt. Tannsmiðir
lærðu á sínum'tíma að smíða tenn-
ur upp í tannlaust fólk og það var
akkúrat það sem þeir gerðu. Það
var auðvitað rífandi bissness hjá
þeim því það gengur engan veginn
upp að vera tannlaus. Það sér hver
heilvita maður. Bæði eru tannlaus-
ir menn fremur ófrýnilegir á að
líta og svo er það hitt að nær
ómögulegt er að tyggja tannlaus.
Þetta vissu tannsmiðirnir og
raunar tannlæknarnir líka. Tann-
smiðir hafa verið í vinnu fyrir
tannlæknana. Tannsmiður nokkur
vildi ekki una þessu og fór að
smíða góma upp í þá tannlausu
upp á sitt eindæmi. Trygginga-
stofnun ríkisins, blönk að vanda,
sá sér leik á borði og samdi við
tannsmiðinn og nokkra starfsbræð-
ur. Fölsku tennurnar frá þessum
hópi voru til muna ódýrari en ef
tannlæknarnir komust með putt-
ana í kokið á þeim tannlausu.
Þeir tannlausu voru himinsælir.
Ódýru tennurnar voru sannkölluð
himnasending fyrir þá sem jöpluðu
á gómunum einum saman. Þeir
gátu nú étið eitthvað bitastæðara
en súpur, súrmjólk og búðinga.
Þeir leyfðu sér jafnvel að fá sér
pönnuköku án þess að þurfa að
slíta hana út úr sér, klemmda milli
góma.
Tryggingastofnun ríkisins átti
einnig sæludaga. Þar borguðu
menn reikninga fyrir nýjar tennur
með glöðu geði. Víða um land
brostu menn því fögru brosi, vel
tenntir og snyrtilegir. Þeir þurftu
ekki lengur að halda fyrir munn
sér ef einhver laumaði út úr sér
spaugilegri sögu. Það voru aðeins
tannlæknarnir sem ekki tóku á
heilum sér. Þeir höfðu misst spón
úr sínum aski eða öllu heldur tönn
úr kjafti. Þeir hugðust því ná sér
niðri á tannsmiðnum borubratta
og stefndu honum. Sá sami tann-
smiður gerði sér lítið fyrir og vann
mál sitt gegn tannlæknunum. And-
aði því fúlu á milli þessara stétta.
Tannlæknar undu þessu ekki og
fóru með mál sitt fyrir Hæstarétt.
Þar loks náðu þeir að góma tann-
smiðinn, ef svo má að orði komast.
Frá þeim tíma hafa tannsmiðirn-
ir uppreisnargjömu ekkert haft að
gera. Tannlæknarnir sniðganga þá
og viðurkenna það fúslega. Tann-
smiðum er óheimilt að taka mát í
munnholi og eru því mát. Tann-
læknarnir, trúir menntun sinni og
stöðu, hafa lagt það til munnlega
við sína félagsmenn að frysta þenn-
an hóp tannsmiða. Það er eðlilegt
að þeir geri þetta munnlega því í
munninum liggur einkaréttur
þeirra. Aðrir en þeir mega ekki í
kjaftinn komast. Tannlæknafor-
maðurinn segir í blaðaviðtali í gær
að þessi iðnaðarstétt, sem hann
kallar svo, sé að rembast við að að
fá að vinna uppi í fólki. Þaö gangi
náttúrulega ekki upp.
Nú vill það svo til að tennurnar
eru uppi í fólki og þar með lifi-
brauð tannsmiðanna eins og tann-
læknanna. Tapist tennur úr munni
verður sjúklingurinn væntanlega
að opna munninn svo hægt sé að
setja nýjar í staðinn. Það er því
nokkkur skilningur hjá leikmanni
á því að tannsmiðirnir vilji komast
upp í fólk. Þar er þó setinn bekkur-
inn, tannlæknarnir hleypa engum
smiðum að tungurótum og úfi.
Það er því farið að fólna brosið á
þeim sem misst hafa tennurnar eft-
ir að Hæstiréttur felldi sinn dóm.
Ef þeir eiga ekki því meira í hánd-
raðanum verða þeir að vera á felg-
unum um ókomna tíð. Þá þýðir lít-
ið að láta sig dreyma um að bíta
sundur pönnuköku svo ekki sé nú
á það minnst að naga bein af rollu-
fæti.
Tannsmiðirnir vilja að þing-
menn grípi í taumana og setji lög
um starfsemi í munnholi. Nú er
ekki vitað hver afstaða þingheims
er enda virðist hann í fljótu bragði
vel tenntur. Segja má að tannsmið-
irnir hafi sent þinginu munnlegt
erindi.
í rauninni er brýnna að um-
hverfisráðherra taki á málinu en
heilbrigðisráðherra. Tannlausir
menn eru nefnilega þannig í andlit-
inu að þeir flokkast undir um-
hverfisvandamál. Því er sú fróma
ósk borin fram að munnlégur mál-
flutningur hefjist í þessu máli sem
fyrst. Dagfari