Alþýðublaðið - 03.11.1921, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUB.C ÁÐID
E.s. Sterlin
fer héðan austur og norður kringum land á laugatdag
5. nóvember kl. 6 síðdegis. — Farseðlar sækist á morgua.
Skipið fer beint til Vestmannaeyja, Og tökuni vér aiian
--- fiutning þangfeð ei*s og til annara hafna.
H.f. Eimskipafélag- íslands.
f ' . * *
Barnaskófatnaður
sérstaklega vaudaður og ódýr, nýkaminn.
Verzlunin „Gullfossu.
Hafearaíj?. 15. — Siml 599.
áSfi^i. er biað allrar al|sýðu. Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Ritstjóri og ábyrgðarmaSur: Ólafur Friðrikssan.
Prentsmibjan Qutenberg.
...MLi !U—H
Ivan Turgeníew: Æskuminnlngar.
Gemma leit á hann stórum augum.
„Ætlið þér í sannleika strax að fara með mér til
Wömmu? Til hennar, sem stendur á þvl fastara en fót-
um að alt þetta á milli okkar sé ekkert nema vitleysa
og geti aldrei leitt til . . . til. . . .?“ Gemma þorði ekki
að koma með orðið. Þó það væri alveg komið fram á
varir hennar En Sanin var þeim mun* léttara að segja
það.
,/ril giftingar, Gemma, að þú verðir konan mín? Eg
get ekki hugsað mér meiri hamingju!“
Ást hans, blíða og eldmóður áttu sér engin tak-
mörk. . . .
Þegar Gemma heyrði þessi orð grcikkaði hún sporið
þótt hún upphaflega hefði ætlað sér að stansa. . .. Það
var rétt eins og hún vildi flýja þessa óvæntu, alt of
miklu gæful
En alt í einu hrökk hún við; fimm eða sex skref
fyrir framan þau gekk Kltiber fyrir húshórn og beygði
ánn i hliðargötu; hann var í nýjum frakka með nýjan
glansandi hatt, teinréttur og með bylgjað hárið. Hann
sá Gemmu og Sanin lika — í brjósti hans sauð gremjan,
hann reigði höfuðið aftur á bak og gekk á móti þeim
drembilegur.
Sanin hrökk við, en þegar honum varð litið á Kliiber,
•g hann sá, hvernig hann hafði sett uup hæðnislegan
andrunarsvip eða jafnvel m eðaumkunausvip, sem gerði
liatin i raun • og veru hlægilegan, — braust gremjan
éinnig fram hjá honum sjálfum og hann gekk eitt skref
ifram.
Gemma greip í handlegginn á honntn, tók rólega en
Éist í hönd hans og horfði fastlega á gamia kærastann
sinn. Klíber gretti sig beygði fram hjá þeim og taut-
aði: „Das alte Ende von Liedei" og gekk leiðar sinnar
jafn tilgerðarlegur eins og áður.
„Hvað var hann að segja, óþokkinn sá arna?“ spurði
Sanin og ætlaði að stökkva á eftir honum, og Gemma
hélt aftur af honum og leiddi hann áfram með sér.
Nú voru þau kominn að kökubúðinni og Gemma
stansaði enn einu sinni.
„Dmitri, herra Dmitri“, sagði hún, „við höfum enn
ekki farið inn, við höfum enn ekki séð mömmu. — Ef
þér yiljið hugsa yður um enn þá — þá. — Þér erui
frjáls og óbundinn enn þá, Dmitri!“
í stað þess að svara, þrýsti Sanin hönd hennar að
brjósti sínu og leiddi hana inn með sér.
„Mammal* — sagði Gemma, þegar hún ásamt Sanin
kom inn í herbergið þar sem frú Lenora sat, — „Há
kem eg með þann rétta."
XXIX.
Þð Gemma hefði sagt, að hún kæmi með kóleruna
eða sjálfan dauðann, hefði frú Lenora ekki getað tekið
þvl með meiri skelfingu en þessu. Hún settist undir
eins út i horn, snéri andlitinu að þelinu og fór ai
hágrála.
í fyrstu kom svo mikið fát á Gemmu, að hún hafði
ekki einu sinni sinnu á þvl að fara til mömmu sinnar,
heldur.stóð hreyfingarlaus frammi á miðju gólíi. Sanin
misti alveg valdið yfir sjálfum sér og lá við að gráta
líka! Frú Lenora grét mjög lengi. Pantaleone áleit ráð-
legast að loka búðinni, svo ekki kæmu ókunnugir inn.
— Til allra hamingju var enn ekki fammerðið dagsins.
Gamli maðurinn var lfka mjög hissa og fanst þau hafa
verið nokkuð fljót á sér en vildi þó ekki álasa þeim
fyrir það. Og ef í hart færi var hann reiðuhúinn að
kema þeim til liðs, þvf honum var aú þegar til alls
kom sv@ illa við Kliibers
Emil skoðaði sig aftur á móti, sem einskonar millilið
milli systur sinnar og Sanins og það lá við að harm
hrósaði sigri yfir þvf að alt skyldi hafa gengið sv@ vel!
Hann gat alls ekki skilið hvaða ástæða SHauaaaa haus
Jóh. 0gm. Oddouaon,
Laugaveg 6%,
hefir tnýlega femgið meðsl asairs:
semolíugtjón, sagomél, hrístnjöl,
Máber, húsblas, lábarjablöi, möndl-
ur sætar og ósætar. Olmfatnaú
með lækkuðu verði. Ýsoiskonar
smávörur, tviaaa, tölur, krækjur,
buxtta- og vestishtingjur, hálsfestar,
ermahaldara, heklugarn og silki-
vinsii, höfuðkamba og hárgreiður,
smeiiur og sokkabönd, nálar eg
bandprjóaa o. m. fl. Verðið sann-
gjarnast hjá Jóh. Ögm. Oddssym
Laugaveg 63. Sfmi 339.
Von hefir flest til lifsins þarfa.
Nýkomnir ávextir, epli, vía-
þrúgur, sultuð jarðepli, þau bestu
i borginni. Nýjar vörur með hverri
ferð. — Má bjóða fólki að líta á
hikarl, harðfisk, hangikjöt og salt-
bjöt í „Von“. — Hrísgrjón í hsild-
s'ölu, mais, rúgmjöl, hveiti, hafra-
mjöl kom nú með Jslandinu' sfðast.
Alira vinsamiegast
Guimar Sigurússon,
Sfmi 448.