Alþýðublaðið - 05.11.1921, Side 1

Alþýðublaðið
Gtefið úí at Alfeý(H»floldfiHwn.
1921
Laugardaginn 5. nóvember.
256. tölubl.
Stjón útgerlarinnar.
Aðalfundur
Hver á að stjórna togaraútgerð-
gerðinni, þegar bún er orðin
J>jó8aeign?
Það er hægt að hugsa sér
margar leiðir. Það er hægt að
hugsa sér að þingið skipaði for-
stjórana. Það er hægt að hugsa
sér að ráðherrarnir (eða forsætis-
ráðherrann) skipi forstjórana.
En það er hætt við að ef for-
stjórarnir væru skipaðir á þennan
hátt, þá réði póiitiskt fylgi vali
útgerðarstjóraana fremur en hæfi
leikar.
Eðlilegast væri að togaraút-
gerðin verði undir einskonar út-
gerðarráði, er ákveði í höfuðatrið
um alt viðvfkjandi útgerðinni,
kjósi framkvæmdarstjóra útgerðar-
innar (einn eða fleiri) kjósi endur-
skoðendur hennar o. s. frv.
Hvað ættu að sitja margir í
útgerðarráðinu? Það getur verið
álitamál. Þeir geta verið fieiri
eða færri, eftir því sem álitið
verður heppilegast. Þeir geta verið
afu, eða þeir gea verið fimtán
eins og bæjarfulltrúarnir. Hverjir
eiga að kjósa útgerðarráðið? Auð-
vitað þeir sem vinna að útgerðinni,
hásetar, vélamenn, skipstjórar,
stýrimenn, og verklýðurinn f
iandi sem starfar eingöngu að út-
gerðinni (útskipun og uppskipun
á fiski, á vörum til útgerðarinnar,
að fiskverkun o s. frv ). Réttast
væri að hver stétt sem vinnur að
útgerðinni kysi fyrir sig, sfna
fulltrúa. Auk þess mættu vera í
útgerðarráðinu fulltrúar frá lands-
stjórninni og þinginu, en ekki er
það nauðsynlegt. Og undir öllum
kringumstæðum verða þeir sem
vir.ua að útgerðinni að hafa yfir-
gnæfandi meirihluta í útgerðar-
ráðinu.
Mörgum dettur í hug hvort
þeir sem sitja f útgerðarráðinu
eigi að fá laun fyrir það. Sifkt
er vitanlega ekkert höfuðatriði,
en það virðist engin ástæða til
Sjómannafél. Rvíkur
verður á saorgua, sunnudag þ. 6. þ. m. kl. 2 e. h. í Bárusalnum
(niðri). Dagskrá: samkvæmt 29. gr. féiagsiaganna. Tiliögur um breyt-
ingu á 6. og 23. gr. félagslaganna. Kaupmálið o. fl.
Félagar sýni skýiteini sín við innganginn.
Stjóríiin.
þess að þeir fái það. Reynslan
mun iíka sýna að flestir meðiimir
útgerðarráðsins verða menn sem
eru í þjónustu útgprðaánuar (há-
setar, skipstjórar, o s. frv.) og
auðvitað hafa þeir eins sín laun
þó þeir séu að vinna á þennan
hátt fyrir útgerðina.
'Ait þetta þurfa menn vel að
athuga, því það getur ekki átt
langt í iand að togararnir verði
‘ 'gesrðir að þjóðareign. Það getur
ekki staðist lengur að einstakir
menn eigi þá og hafí þá bundna
við land þegar þeitn finst það
bezt fyrir sig, éa tillits til al-
jjíllaf á verli.
Alþýðublaðlð væntir þess af
ölium vinum sínum, að þeir séu
altaf á verði fyrir það.
Að þeir séu altaf að hugsa um
hverjír af nágrönnum sínum og
kunningjum séu ekki enn farnir
að haida blaðið, og geri sitt til
þess að þeir trassi ekki iengur að
gerast áskrifendur.
Að^ þeir af vinum þess, sem
kunnugir eru út um iand, séu
altaf að hugsa um að útvega þvf
kaupendur eða útsölumenn þar*
Að þeir spyrjist fyrir á afgreiðsl-
unni hver um sína sveit, hvort
þar sé nokkur útsölumaður,. og ef
það er ekki, eða sveitin stór, út-
EQenniagsheilla.
vegi eða bendi á góða og áhuga-
sama menn til, þess að útbreiða
blaðið.
Alþýðublaðið er bezta vopn
alþýðunuar. Kaupendum þess
fjölgar daglega, og enginn vafi
er á að það verður að lokum út
breiddasta biað iandsins. En því
fyr sem það verður, þvf meiri
verða áhrifin. Og áhrifin vakna við
hvern nýjan kaupenda.
Þess vegna: Áfram nú við starf-
ið, Alþýðublaðsvinii I
Leiðrótting-.
í Mbl. 1. þ. m. er greinarkorn
undir yfirskriítinni „Athugasemd*
undirskrifuð K. D. þar sem hann
(eða hún) álftur, að samningur
milli sjómanna og útgerðarmanna
strandi á lifrinni. Þetta er alveg
öfugt hjá K. D. Lifrin er einmitt
það eina samningsatriði, sem báðir
málspartar hafa orðið ásáttir um.
Enn íremur virðist K. D. ganga
alveg fram hjá þvf, að vélstjórar
og kyndarar hafa enga þátttöku
lifur, og skipstjórar og stýri-
menn munu varia gera sinn vart
úr henni að þrætuepli, samt eru
þar engir samningar ornir á milli,
þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir. —
K. D. og heimildarmenn hans (eða
hennar) virðast þvf ekki fylgjast
rétt vel með, ef hann heldur, að