Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.1998, Blaðsíða 12

12
Spurningin
FIMMTUDAGUR 12. MARS 1998
Spurningin
Hvernig bíl vildiröu helst
keyra um á?
Guðríður Gísladóttir verslunar-
maður: Bara einhverjum venjuleg-
um bíl.
Jón Ólafur Sigurbjömsson sölu-
maður: Nýjum Land Cruiser.
Helga Finnbogadóttir afgreiðslu-
stúlka: Rústrauðum Benz.
Ólöf Magnúsdóttir húsmóðir:
Fjórhjóladrifnum jeppa.
Lovísa Þorleifsdóttir: Rauðum
Audi.
Helga Stefánsdóttir móttökurit-
ari: Á Golfinum mínum, ég er
ánægð með hann.
Lesendur
Eftir opnun Hval-
fjarðarganga

Frá Akraneshöfn. Akraborgin við bryggju. Missir hennar gæti orðið Akur-
nesingum dýrkeyptur, segir m.a. í bréfinu.
B.S.B. skrifar:
Rætt hefúr verið um stöðu Akra-
ness í nútíð og framtíð, og gerð hef-
ur verið könnun á stöðu atvinnu-
lífsins í bænum. Nýlega mátti lesa
frétt í Morgunblaðinu um að kippur
hefði komið i fasteignasölu á Akra-
nesi að undanfömu. Ekki gat ég séð
af fréttinni hvort þar var um að
ræða svona mikla eftirspurn eftir
húsnæði hér í bænum, eða hvort
bæjarbúar væru að reyna að losna
við eignir sínar í skyndingu.
Það er matsatriði hvort Hvalfiarð-
argöngin hafi áhrif á búsetu og at-
vinnuþróun til hins betra eða verra
á Akranesi. 1 áðumefndri frétt, er
ég las, var sagt að búist væri við að
fasteignaverð hækkaði í hænum, og
það var talið til gildis að Akurnes-
ingar myndu eiga greiðari aðgang
að námi, þjónustu og menningu í
Reykjavík. - Það er nefnilega það.
Að mínu mati er það eitt áreiðan-
legt að þeir Akumesingar sem meta
aðgang að greiðari þjónustu, námi
og menningu í Reykjavík með til-
komu Hvalfiarðarganga munu
smám saman ílendast í Reykjavík.
Samgöngur við Akranes og um-
ferð til bæjarins verður fráleitt
meiri en nú er. Áreiöanlega sneiða
ferðamenn, jafnt innlendir sem er-
lendir, hjá Akranesi. Þar munar
mest um ferjuna Akraborg sem hef-
ur verið eins konar lífæð og mikil-
vægur samgönguhlekkur milli
Akraness, Reykjavíkur - og annarra
staða á landinu vestan- og norðan-
verðu. Margir aka aldrei lengra en
til Akraness er þeir koma frá þess-
um landshlutum og nota Akraborg
síðasta spölinn til Reykjavíkur.
Eins er um fiöldann allan af ferða-
mönnum sem koma frá Reykjavík
með eða án bíla sinna. Þeim fmnst
gott að hafa Akranes sem fyrsta
áfanga á lengri leið vestur og norð-
ur.
Akraborgin er kafli út af fyrir sig,
og missir hennar verður dýrkeypt-
ur Akumesingum. - Sex ferðir á
dag með rútubílum milli Akraness
og Reykjavíkur koma engan veginn
í stað Akraborgarinnar.
Ég skora á yfirvöld á Akranesi
svo og ráðamenn í samgöngumálum
að stuöla að áframhaldandi sigling-
um Akraborgarinnar til og frá
Akranesi. Nógu neikvæð verða
áhrif Hvalfiarðarganga fyrir Akra-
nes. Ég lít einfaldlega til atvinnulíf-
isins sem mun án nokkurs vafa
verða fátæklegra áður langur tími
líður. Ég kvíði opnun Hvalfiarðar-
ganga fyrir hönd Akraness og ég
kvíði brotthvarfi Akraborgar. Eftir
brotthvarf hennar yrði Akranes að
eins konar draugabæ sem fáir eiga
erindi til lengur.
Klúður á köldum klaka
Jón Magnússon hringdi:
Sjaldan hefur maður heyrt fréttir
af jafnmiklu klúðri og því sem ljós-
vakamiðlamir nærðust á yfir síö-
ustu helgi. Björgunarmenn frá Dal-
vik fóru á vélsleðum niður í austan-
verðan Eyjafiörð og hröktust þar
allt þar til þeim var bjargað. Öll til-
tæk vélknúin tæki voru sett í gang
auk skíðamanna og 30 manna liði
úr Reykjavík sem sent var norður.
Eftirfarandi spurningar, sem eng-
inn fréttamaður spurði, vöknuðu í
mínum huga: Hvað ætluðust þessir
menn fyrir, yfirleitt? Hafi þeir ætlað
að æfa eitthvað; þá hvað? Gagni vél-
sleðar ekki betur en raunin varð
em þetta þá nokkur farartæki á
köldum klaka í hríðarveöri? Voru
mennimir virkilega ekki búnir við-
unandi fiarskiptatækjum? Hvers
vegna gengu aðeins þrír menn til
byggða en ekki allir?
í það heila tekið finnst mér allt
þetta brambolt hafa verið öllum við-
komandi til hneisu.
Varnarliðið minnkar umsvif sín:
Hvað verður um
farþegaflugið okkar?
yr T-
| T
i f „ I' & &

Verður Keflavfkurflugvöllur baggi á íslenskum skattgreiðendum. Þá er af
sem áður var.
Helgi Sigurðsson skrifar:
Nú er komið að því sem margir
hafa kviðið hér á landi; Bandaríkja-
menn em á þeim buxunum að láta
verða af þeim fyrirætlunum sem
þeir hafa viðrað fyrir löngu, að
draga verulega saman í umsvifum
sínum á Keflavíkurflugvelli. En um-
fram allt, að fá íslendinga til að
kosta sjálfa allan rekstur sem til-
heyrir farþegafluginu.
Einhverjir munu víst fagna
minnkun umsvifa „Kanans", eins
þeir hafa nefnt varnarliðið hér, og
viljaö það brott að fullu. Það mun
þó verða okkur íslendingum þung-
bært fiárhagslega ef við ætlum aö
reka Keflavíkurflugvöll á svipaðan
hátt og hingað til hefur verið gert. -
í fréttum af þessu máli í íslenskum
fiölmiðlum, t.d. í sjónvarpsfréttum
sl. mánudag, virðast ráðamenn í ut-
anríkisráðuneytinu líta svo á að
ekki þurfi að hafa neinar áhyggjur.
Þeir virðast ekki trúa því enn að
vamarliðið ætli ekki að sjá um
reksturinn á vellinum.
Ég spyr hins vegar: Hvað verður
um farþegaflugið okkar? Reykjavík-
urflugvöllur er ónýtur og stenst
ekki alþjóðlegar kröfur um öryggi,
hvorki fyrir flugvélar né farþega
þeirra. Verður Keflavíkurflugvöllur
settur í hendur okkur íslendingum
sem engin efni höfum á að reka
þann völl svo mynd verði á.
En tíminn er naumur til ákvarð-
ana um framhaldið. Og með frestun
Schengen-málsins erum við íslend-
ingar utanveltu í öllu sem varðar
Keflavíkurflugvöll og farþegaflug
framtíðarinnar um hann. - Hvaða
svör hafa íslenskir ráðamenn?
Sumarleyfis-
ferðir ASÍ
og BSRB
Launþegi skrifar:
Stór auglýsing birtist í Morgun-
blaðinu um aö fólk fengi ódýrari
fargjöld á vegum stéttarfélaganna,
aðeins til 15. mars. Eftir þann tíma
hækka fargjöldin allmikið. Ég vek
sérstaka athygli á því að 15. mars
er alltof snemma til að fólk ákveði
sig endanlega um ferðaval að
sumrinu. Á mínum vinnustað er
t.d. ekki búið að skipuleggja sum-
arfríin og á hvaða tíma manni er
úthlutað því. Væri ekki eðlilegt og
sjálfsagt að í stað 15. mars stæði 15.
maí, þá er fólk búið að fá orlof og
getur ákveðið sig. Ég ítreka að 15.
mars er ekki réttur tími til að sefia
fólki eindaga um lægstu sumar-
leyfisgjöldin.
Fiskur og
heilabólga
Gréta hringdi:
Kunningi minn, sem er nýkom-
inn frá Bretlandi, benti mér á sem
einlægum aðdáanda fisks og alls
kyns fiskrétta að ég skyldi vera á
varðbergi. Fiskurinn væri ekki all-
ur þar sem hann væri séður. í
fféttum í Bretlandi hefði verið var-
að við of miklu fiskáti vegna þess
að hann hafi valdiö lífshættulegri
heilahimnubólgu. Þetta ætti jafnt
við fisk úr söltu sem ósöltu vatni.
Fiskur úr fiskeldi þyrfti ekki að
vera laus við sjúkdóminn. Með
þessu hefði skapast tækifæri fyrir
bakteríur sem hafa ekki áður haft
færi á að valda sýkingu í óvæntum
hýslum á borð við okkur sjálf. -
Þetta kom afar illa við mig, hvort
sem hér er um staðreynd að ræða
eða ekki.
Landsbankafólk
fær tækifæri
Jóhann Ólafsson hringdi:
Nú fær starfsfólk Landsbankans
sitt gullna tækifæri. Það má allra
náðarsamlegast eiga kost á að
kaupa sér hlutabréf í bankanum
fyrir 400-500 þús. kr. hver, ef eign-
arhlutur í bankanum sem því
verður boðinn dreifist jafrit á þau
900 störf sem í bankanum eru. Nú
er starfsfólkið nógu gott til að
kaupa hlutabréf og reisa sér
hurðarás um öxl. Hvað skyldi svo
verða um bréfin? Þau verða auðvit-
að handónýt og einskis virði eftir
nokkur ár.
Biðlaun á bið-
laun ofan
H.H.S hringdi:
Maður furðar sig á hvemig hægt
er að mjólka kerfið hér á landi. Ef
hægt er að fá tvenn biðlaun eins og
maðurinn sem sagt var upp hjá
Tryggingastofnun ríkisins árið
1994, bæði er hann hætti og svo aft-
ur samkvæmt dómi um bætur er
hann höfðaði mál fyrir ótímabær-
an brottrekstur, þá er í raun ekki
um neitt óréttlæti að ræða. Ríkið
má alltaf blæða fyrir klaufaskap og
dómgreindarleysi stjómenda ríkis-
stofnana.
Að skipa í
heiðurssæti
Helga Einarsdóttir skrifar:
Sómakæm Alþýðuflokksfólki er
nú endanlega misboðið. Þaö mátti
alveg hugsa sér mótvægi við D-list-
ann og þar hefúr R-listinn verið
ósköp ágætur valkostur. í prófkjör-
inu kom hins vegar í Ijós að hlutur
Alþýðuflokksins er engmn. R-list-
anum er nú alfariö sfiómað af Al-
þýðubandalaginu. Nú les maður
um í blöðum að setja eigi Gylfa Þ.
Gíslason, fyrram formann Alþýðu-
flokksins og farsælan ráðherra hér
á áram áður, í eitthvert heiðurs-
sæti R-listans. Ég segi nei viö þess-
ari tillögu sem ég tel vera atlögu að
virðingu og mannoröi Gylfa Þ.