Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.1998, Qupperneq 35

34 helgamðtalið
4-
LAUGARDAGUR 28. MARS 1998 JDV LAUGARDAGUR 28. MARS 1998
Damon Johnson og Birna Valgarðsdóttir kynntust fyrir einu og hálfu ári þegar þau láku bæði með Keflavík í körfubolta - og eru saman enn:
*
helgarviðtalið «

2

Damon Johnson á sér þann draum aö komast aö hja liðum i NBA-
körfuboltanum. Hann ætlar aö gera tilraun i sumar. Ef hun heppnast
þá ætlar Birna aö fylgja honum ut. ÐV-myndir Hilmar Þor
Damon og Birna hafa veriö saman nær alveg frá því hann kom til íslands til aö leika meö Keflvíkingum haustiö 1996.
Og eins og sjá má eru þau ástfangin upp yfir haus.
ist ekki beita ofbeldi. Það sé ekki
hans stíll.
Á dóttur í Bandaríkjunum
Damon hefur ekki kynnt Birnu
fyrir móður sinni eða bróður í
Bandaríkjunum en hann vonast til
að hún komi með honum vestur í
sumar. Þá fengi hún líka að kynnast
dóttur hans sem hann eignaðist á
meðan hann var í háskóla, sem nú
er orðin fjögurra ára. Damon segist
halda góðu sambandi við dóttur
sína, móðir sín sé oft með hana og
hann langar að fá þá litlu til íslands
ef hann verður hér næsta vetur.
Aðspurð segja þau Damon og
Birna barneignir eða trúlofun ekki
vera á dagskránni. Þau vilja koma
sér betur fyrir fyrst áður en gerðar
verði frekari skuldbindingar.
Þau hafa fylgst vel með hvort
öðru í körfuboltanum. Damon segir
að Birna sé góður leikmaður, líklega
einn besti varnarmaðurinn í
kvennaboltanum. Hún þurfi bara að
stjórna hraða sínum betur. Hann
telur hana eiga góða möguleika á að
komast að hjá háskólaliðum í
Bandaríkjunum eða hvar sem er er-
lendis. „Ég hef hvatt hana til þess
en það hefur skort svolítið á sjálfs-
traustið.“
Baráttumenn
Birna segist ekki geta séð neina
galla á Damon sem leikmanni. Hann
sé einfaldlega frábær og hafi verið
að spila mjög vel að imdanfornu. Sé
í toppformi. Hann megi þó stundum
gefa boltann meira og hafa betri
stjórn á skapi sínu.
Þau viðurkenna, aðspurð, að þau
eigi það sameiginlegt að vera miklir
baráttumenn inni á vellinum. Dam-
on segir þau gera allt til að sigra í
leikjunum. Þau séu í eðli sínu leið-
togar og takist á við verkefnin af
hörku.
Birna segir Damon vera rólegan
að eðlisfari og að hann eigi það til
að vera rómantískur. Hann gefl sér
blóm og hafi að sjálfsögöu ekki
klikkað á því á Valentínusardaginn.
Erfitt að yfirgefa Keflavík
Eins og kom fram hér á undan þá
líkaði Damon vel í Keflavík og af
hverju var hann þá ekki áfram í
bítlabænum?
„Málið er að ég var ekki með um-
boðsmann þegar ég kom til Kefla-
víkur. Ég fékk mér einn slíkan eftir
tímabilið með Keflavík en þeir töl-
uðu við mig um að vera áfram frek-
ar en að tala við umboðsmanninn.
Honum líkaði það ekki þannig að
dæmið gekk ekki upp. Skagamenn
gerðu mér gott tilboð sem ég ákvað
að taka. Fyrir mig var það erfið
ákvörðun að yfirgefa Keflavík. Mér
leið vel þar og eignaðist marga
vini.“
Damon segist ekki hafa gert sér
neinar væntingar um gæði körfu-
boltans á íslandi þegar hann kom
hingað fyrst. Hann hafi fljótlega séð
að leikmennirnir væru flestir nokk-
uð góðir en annað gilti um dómar-
ana.
„Það var erfitt að venjast dóm-
gæslunni. Það er mikill munur á
henni hér og í Bandaríkjunum. í
fyrstu náði ég varla að leika nema 5
minútur í hverjum leik. Ég lenti i
stöðugum villuvandræðum,“ segir
Damon og brosir.
Hann segist áþreifanlega hafa orð-
ið var við það á Akranesi að fótbolti
væri númer eitt, tvö og þrjú. Þessu
væri öfugt farið í Keflavík. „Ef við
verðum íslandsmeistarar núna þá
held ég að Skagamenn munu bera
meiri virðingu fyrir körfuboltanum
en áður.“.
Honum líður vel á Akranesi, íbú-
arnir þægilegir og mannlífið rólegt.
Hann segist þó hafa tekið eftir því
að enskukunnátta margra Skaga-
é m
manna sé lakari en í Keflavík!
Þegar hann kom þangað bað
hann körfuknattleiksdeildina
um að útvega sér einhverja Á
vinnu á daginn. „Þeir
héldu að ég væri eitthvað
skrýtinn," segir Damon,
„en ég vildi hafa eitt-
hvað við að vera. Ég
fékk vinnu í blikk-
smiðju og starfa
þar með frábærum
náungum."
Damon er nokk-
uð ánægður með
Rússann Alexander
Ermolinski sem
þjálfara Skaga-
manna. Hann segir
þá að vísu ekki alltaf
sammála inni á vell-
inum en það trufli
ekki samstarf þeirra.
Þeir séu báðir at-
vinnumenn og utan
vallar sé Alexander
fínn náungi. Pólitískar
erjur eru engar, enda
kalda stríðinu lokið!
Um það hvort hann
leiki áfram með Skaga-
mönnum segir Damon
óljóst. Hann muni taka
besta boðinu sem býðst
og leika þar næsta vet-
ur, hvar sem það
verður.
Stórkostleg
tilfinning
Eins og
áður sagði er
það draumur
Damons að verða
íslandsmeistari
með Skagamönn-
um. Hann langar til
að sýna að þeir
höfðu rangt
Á
fyrir sér sem reiknuðu ekki með
að Skagamenn kæmust þetta
langt.
„Við sýndum fólki þetta í Kefla-
vík í fyrra. Þá var sagt að við yrð-
um ekki íslandsmeistarar, ég
væri ekki nógu hár. En við unn-
um allt sem í boði var. Það var
stórkostleg tilfinning, svipuð og
þegar við Skagamenn unnum
Grindvíkinga á mánudaginn. Það
reiknaði enginn með því,“ segir
Damon, greinilega glaður með
þann leik. Hann telm- þá eiga
góða möguleika á að leggja KR-
inga að velli í undanúrslitunum
og óskar sér þess að fá Keflvík-
ingana í úrslitunum. Hvort sá
draumur rætist verður að koma í
ljós. Það á einnig eftir að
koma í ljós hvort ðj
Damon kemst að í
NBA í sumar.
Hann ætl-
ar
einnig að reyna að komast
inn í deild sem nefnist
CBA, nokkurs konar 2.
deild í Bandaríkjun-
um. Ef þetta gengur
eftir þá ætlar
Birna að fylgja
honum eftir
vestmr um haf
- eða hvert
annað sem
hann fer.
Ástin á sér
engin landa-
mæri...-bjb

Hann heitir Damon Johnson og er frá Johnson City, 55 þúsund manna bœ í Tennessee
í Bandaríkjunum. Hvort bœrinn heitir í höfuðið á honum skal ósagt látið! Hún heitir
Birna Valgarðsdóttir og er fœdd og uppalin á Sauðárkróki. Þau eiga sér eitt sameigin-
legt áhugamál, körfuboltann. Það var einmitt körfuboltinn sem dró þau saman haustið
1996. Þá léku þau bœði með Keflvíkingum, hann nýkominn til íslands frá Johnson City
og hún nýkomin frá Tindastóli á Sauðárkróki. Þau eru enn saman, ástfangin upp fyrir
haus. Núna leikur Damon með Skagamönnum í úrvalsdeildinni og Birna lék í vetur
með Grindvíkingum þar til nýlega að hún hœtti með félaginu. Eina liðið hennar nú er
landsliðið. Framtíð þeirra er að mörgu leyti óljós. Damon hyggst reyna að komast að
hjá liðum í NBA í sumar. Ef það skyldi nú heppnst mun Birna áreiðanlega fylgja hon-
um vestur um haf og spila körfubolta þar. Ef ekki þá getur allt gerst.
Þegar helgarblaðið hitti skötu-
hjúin að máli í vikunni, á heimili
Birnu og fjölskyldu hennar í Kópa-
vogi, voru þau á leiðinni upp á
Akranes. Fram undan var æfing hjá
Damon fyrir átök helgarinnar;
fyrsta undanúrslitaleikinn gegn KR-
ingum. Sem kunnugt er slógu
Skagamenn Grindvíkinga út í 8-liða
úrslitum í byrjun vikunnar, sjálfa
deildarmeistarana, og Damon átti
ekki síst stóran þátt í því. Hann er
talinn einn sterkasti útlendingurinn
í deildinni, varð íslandsmeistari
með Keflvíkingum í fyrra og draum-
urinn er að verða einnig íslands-
meistari með Skagamönnum.
Þrátt fyrir ungan aldur, 22 ára, á
Birna fjölmarga landsleiki að baki í
körfubolta. Fyrst var hún valin þeg-
ar hún lék með Tindastóli, þá aðeins
16 ára, og síðan með Keflavík og
loks Grindavík. Hún hafði ekki
langt að sækja hæfíleikana. Bróðir
hennar, Haraldur Leifsson, lék lengi
með Tindastóli og síðan Skaga-
mönnum við góðan orðstír. Nú þeg-
ar hún er hætt með Grindvíkingum
er óvíst hvað tekur við, eins og áður
sagði. Keflvíkingar hafa sett sig í
samband við hana en hvort hún fer
þangað segir hún algjörlega óráðið.

Aðeins einn draumur
Við byrjum á að spyrja Damon
hvaða drauma hann átti sér sem
barn og unglingur í Johnson City.
„Það var aðeins einn draumur," seg-
ir Damon, „að verða atvinnumaður
í körfubolta, hvort sem það var í
NBA eða annars staðar. Annað
komst ekki að hjá okkur strákunum
í Johnson City. Ég man varla eftir
mér öðruvísi en að spila körfu-
bolta.“
Damon segir þaö sama gilda um
bróður sinn, fjórum árum yngri,
sem nú leikur með háskólaliði í Ida-
ho. Þeir gripu hvert tækifæri til að
spila saman körfubolta og notuðu til
þess hvað sem var, jafnvel saman-
vöðlaða sokka. Reyndar segist
Damon hafa fiktað í fótbolta sem
krakki en hætt því er hann var 8
ára eða svo. Nú sé áhuginn að koma
aftur, enda vart annað hægt á stað
eins og Akranesi.
Sálfræðingur
Damon lauk háskólanámi í Tenn-
essee fyrir tveimur árum með BA-
gráðu í sálfræði, þá 22 ára. Hann lék
körfubolta með skólaliðinu í tvö ár
og svona fyrir NBA-aðdáendur má
geta þess að Alan Houston, sem nú
er að gera góða hluti með New York
Knicks, kemur frá sama skóla.
Þegar náminu lauk var óljóst
hvað tæki við hjá Damon. Auðvitað
vonaðist hann til að komast í NBA
en svo varð ekki. Var kannski í hópi
150 leikmanna sem næstir komu á
eftir þeim 200 sem duttu í lukkupott-
„Sambandiö komst á, hægt og ró-
lega, og viö kynntumst alltaf betur og
betur,“ segir Birna m.a. í viötalinu um
hvernig þau Damon kynntust
inn. Hann grunaði það ekki þá að
hann ætti eftir að enda á íslandi.
Hringt frá íslandi
„Það var hringt í þjálfara minn í
skólaliðinu og spurt hvort hann ætti
einhverja leikmenn sem hefðu
áhuga á að koma til íslands. Hann
kom til mín en ég hélt að hann væri
að grínast. Honum var alvara, sagði
bara að það væri kalt á íslandi! Ég
fór á bókasafn til að afla mér upp-
lýsinga um landið og ákvað að slá
til. Fór til Keflavíkur," segir
Damon, hugsar sig um og horfir til
Birnu, „en ég er ánægður með að
hafa komið hingað til Islands."
Damon er ánægður með dvölina í
Keflavík. Hann segir liðið hafa ver-
ið gott, hann hafi náð vel til leik-
mannanna og íbúanna í bænum. Og
það var einmitt í Keflavík sem ástin
kviknaði hjá Damon og Birnu.
Kynntust betur og betur
„Ég sá hann reyndar fyrst á æf-
ingamóti þar sem hann var eitthvað
að sýna sig,“ segir Bima um fyrstu
kynnin, „síðan fór ég að æfa með
Keflavík og hitti hann oftar. Sam-
bandið komst á, hægt og rólega, og
við kynntumst alltaf betur og bet-
ur.“
Hvort það var ást við fyrstu sýn
segist Damon ekki vilja dæma um
en hann hafi fljótlega hrifíst af
Birnu.
„Ég vissi það að vísu ekki fyrst að
hún væri leikmaður með Keflavík,
það var ekki fyrr en ég sá hana á æf-
ingu. Það kom sér auðvitað vel síð-
ar að við spiluðum með sama félag-
inu. Þannig gátum við hist oftar.
Hún getur hvort eð er ekki verið án
mín,“ segir Damon og hnippir í kær-
ustuna. Birna lætur hann finna fyr-
ir því á móti!

Damon segist veröa var viö mikla
fordóma í sinn garö og þeirra Birnu
þegar þau eru á skemmtistööum.
Hún segir þau hafa reynt að halda
sambandinu leyndu til að byrja með
en eftir að kjaftasögurnar fóru á
kreik hefðu þau orðið að koma „út
úr skápnum". „Það er svo mikið
kjaftað héma á Islandi," segir Dam-
on og hefur greinilega hitt Gróu á
Leiti!
Viðbrögð vina og ættingja við
sambandi þeirra voru almennt góð,
að þeirra sögn. Aldrei hafi borið á
kynþáttafordómum eða neinu slíku.
„Skiljanlega brá fjölskyldu minni
lítið eitt fyrst en svo var það búið.
Vinkonunum fannst þetta voðalega
spennandi. Núna erum viö eins og
hvert annað par í þeirra augum,"
segir Bima og Damon tekur undir
þetta hvað sitt fólk varðar. Segir
fjölskyldu hennar hafa tekið sér
opnum örmum.
Fordómar á skemmtistöðum
Hann segist verða var við kyn-
þáttafordóma hjá íslendingum þegar
þeir fái sér í glas. Það bregðist ekki
að hann verði fyrir einhvers konar
áreiti, einkiun á skemmtistöðum.
„Ég man að það gerðist einu sinni
að maöur kom til mín og var mjög
vingjarnlegur. Spurði hvaðan ég
kæmi og hvernig mér líkaði á ís-
landi. Svo fór hann skyndilega en
kom skömmu seinna aftur með tvö
glös af lakkrísdrykknum „hot and
sweat". Hann vildi gefa mér annað
og sagði: „Sjáðu þennan drykk, ég
hata hann af þvi að hann er svart-
ur.“ Þetta var sami maðurinn og
haföi skömmu áður verið að tala við
mig á vingjarnlegum nótum. Svona
gerist þetta oft á skemmtistöðun-
um,“ segir Damon og tekur litið
dæmi af kynþáttafordómum drukk-
inna íslendinga. Hann segist að
öðru leyti ekki verða var við neitt af
þessu tagi. Vissulega sé oft starað á
hann úti á götu en það finnst honum
eðlilegt.
Aðspurð hvort athugasemdir séu
gerðar þegar þau sjáist saman á
skemmtistöðum segjast þau oft fá
„pillur“ frá íslenskum karlmönnum.
Hvað hann sé að þvælast með ís-
lenskri stúlku og hún með svert-
ingja. Stundum hafi legið við slags-
málum vegna þessa en Damon seg-