Dagblaðið Vísir - DV - 01.07.1998, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 1. JÚLÍ 1998
Spurningin
Valdís Sigurlaug Bragadóttir
nemi: Grænn.
Ægir Þór Eysteinsson nemi: Blár.
Nei, svartur - eða bara bæði.
Auðunn Gestsson blaðasali: Rauð-
ur er fallegastur.
Bob Willows, ferðalangur frá
Englandi: Svartur.
Alex Paterson, ferðalangur frá
Englandi: Rauður.
Russell Daw, ferðalangur frá
Englandi: Blár.
Lesendur
Keikó er
næstum í höfn
Bréfritari telur fæðu á réttum tíma og stroku neðan við uggann vera það sem Keikó læt-
ur sér nægja.
Konráð Friðfinnsson
skrifar:
Loks kom að því að
ákvörðun var tekin.
Keikó er að koma. Þó
ekki til Eskifjarðar eins
og staðið hafði til heldur
til Vestmannaeyja. Eyja-
menn hýsa því hinn
fræga háhyming. Hann
er næstum í höfh. Hús-
næðið sem dýrið mun
búa í er komið til lands-
ins og undir herlegheit-
in þurfti hvorki meira
né minna en heila her-
flutningaflugvél, þá
stærstu sem völ er á.
Á síðustu misserum
kvaö Keikó hafa verið í
þjálfun sem felst einkum
í því að kenna honum að
afla sér fæðu á eigin
spýtur. En því hafði
skepnan vitaskuld gleymt eftir alla
sæluvistina í laug á erlendri grundu
með hóp „sérfræðinga" sér til halds
og trausts og sáu um heill og ham-
ingju þessa blauta vinar þeirra.
Nú er vistin í upphitaðri lauginni
senn á enda og við tekur ískaldur
særinn við strendur íslands, að vísu
í skjóli klettabeltis við Vestmanna-
eyjar.
Talið er að um einn milljarður
manna fylgist með flutningi dýrsins
til íslands. Og slíkt gerist aðeins
með hjálp nútímatækni, þ.m.t.
gervihnattasjónvarps. Sagt er að
ferðamenn séu í startholunum. Þeir
muni flykkjast til landsins vegna
Keikós. Það munu því verða Vest-
mannaeyjar, fyrst og fremst, sem
njóta munu góðs af þessum ferða-
mannastraumi.
Nú velta menn því fyrir sér hvort
Keikó kunni lengur leikina í heimi
sjávarins. Aðlagast hann öðrum
hvölum? Abbast hann upp á trillu-
karlana til að sníkja af þeim eitt-
hvað gómsætt, og klapp á hausinn á
eftir? Líkt og hann býr við í dag.
Um þetta er auðvitað ekkert hægt
að fullyrða. Tímninn leiðir hið
sanna í ljós eins og ævinlega.
Svo er spurningin: Hvernig líður
Keikó sjálfum? Er hann jafnspennt-
ur og mennimir í kringum hann?
Ég tel svo ekki vera. Hygg reyndar
að hann láti sér hugmyndir mann-
anna sér í léttu rúmi liggja, fái hann
fæðuna á réttum tíma og stroku
neðan við uggann.
Hvalfjarðargöngin og
sérstaða Akraness
Kristján Árnason hringdi:
Margir spyrja sem svo: Hvað hafa
Akumesingar gert til þess að skapa
sérstöðu sinnar byggðar með til-
komu Hvalfjarðarganganna? Eða er
hægt að skapa einhverja sérstöðu
Akraness með tilkomu ganganna?
Bæjaryfirvöld á Akranesi hafa satt
að segja lítið gert til að skapa bæn-
um sérstöðu með Hvalfjarðargöng-
unum og laöa að fleiri ferðamenn
þegar Akraborgin hættir ferðum.
Einhverjir hafa að undanfomu
látið í ljós áhyggjur sínar um að
Akranes verði smám saman áð ein-
hvers konar draugabæ eftir að
Akraborgin hættir ferðum sínum
með farþega. Sannleikurinn er sá að
útlendingar þeir sem til Akraness
hafa komið að sumrinu hafa flestir
komið með Akraborginni, ýmist á
ferð þangað og til baka aftur síðar
sama dag eöa þá á ferð lengra, en
stansað í bænum og keypt þar ýms-
an útbúnað til áframhaldandi ferða-
lags, gangandi eða á reiðhjólum sín-
um sem hentugt var að taka með á
Akraborginni.
Á meðan ekkert er tilkynnt um
hvernig Akurnesingar ætla að
bregðast við brotthvarfi Akraborg-
arinnar og einungis einblínt á það
hversu fljótt Akurnesingar sjálfir
komast til og frá Reykjavík þá er
auðvitað ekki von á neins konar
átaki í Akranesbæ, hvorki fyrir
hann né til hans. - Víst er þó að
margir bæjarbúar líta framtíðina
ekki of björtum augum með tilkomu
Hvalfjarðarganga. Gagnstætt þvi
sem ætti þó að vera.
ÁTVR áttar sig í áföngum
Hvenær lýkur hinu þögla stríði í þrúguðu andrúmslofti ÁTVR-verslananna?
Einar Ámason skrifar:
Það er ekki seinna vænna að
Áfengis- og tóbaksverslun ríkisins
áttar sig á því að viðskiptavinir
þessa einokunarfyrirtækis er sama
fólkið og notar greiðslukort sín í við-
skiptum við önnur verslunar- og
þjónustufyrirtæki í landinu. Og er
búið að gera árum saman. í ÁTVR-
verslununum hefúr þetta sama fólk
þurft að lúta í duftið fyrir framan
kassafólk vínbúðanna og skrifa ávís-
un upp á þá upphæð sem það verslar
fyrir eða sýna skilríki um að það
eigi nægilegt fé inni á sparisjóðsbók-
um sínum til að geta keypt rauðvín
með steikinni eða bara bitterbrenni-
vín til bragðbætis á döprum dögum í
skattpíningarsamfélaginu.
Nú hefur ÁTVR sem sé áttað sig
á málinu að þessu leyti. Korthafar
geta þvi keypt sér sitt vín að vild
gegn hinum viðteknu kortum sem
hér hafa verið í umferð um allt þjóð-
félagið nema í ÁTVR. Hins vegar
hefur ÁTVR ekki áttað sig á því að
fólk vill líka geta gengið inn í þess-
ar verslanir á sama tíma og aðrar
verslanir sem selja neytendum
varning alla daga. Jafnt laugardaga
og sunnudaga sem aðra. Þarna er
ÁTVR skrefi á eftir í þjónustu við
almenning.
Reyndar lýkur ekki hinu þögla
stríði neytenda við ÁTVR að fúllu
fyrr en þessum ríkisverslunum hef-
ur verið lokað fyrir fullt og fast, og
vín og aðrir áfengir drykkir bjóðast
fólki í almennum matvöruverslun-
um með öðrum neysluvörum. - Að
því kemur vonandi áður en sú rík-
isstjóm sem nú situr fer ffá því fast-
lega má reikna með að í tið næstu
ríkisstjómar, hver sem hún verður,
fari allt í baklás á ný, hvað það
varðar að opna gluggana sem snúa í
átt að frelsi og einkaframtaki. Hóp-
ur róttækra þjóðernissinna og kúg-
ara býður með öndina í hálsinum
eftir því að fá tækifæri til stöðva
allt sem hrærist og ber okkur til
bjargálna.
I>V
Einn bankastjóri
í Seðlabanka?
Hafliði Helgason skrifar:
Steingrímur Hermannsson
seðlabankastjóri segir nú að ekki
þurfi nema einn bankastjóra í
bankanum. Þetta sá hann ekki
þegar hann hoppaði á hækjum á
eftir Sighvati Björgvinssyni hvert
fótmál til aö fá seðlabankastjóra-
stöðuna á sínum tíma. Hvað hefur
skotið upp i kollinum á Stein-
grími nú skyndilega að hann
skuli hafa uppi þetta álit nú? Eða
hvers vegna hætti hann ekki þeg-
ar hann fór að hugsa svona skýrt?
Hvað skyldi nú þessi seðlabanka-
stjóri fá í eftirlaun á mánuði sem
fyrrum þingmaður, ráðherra og
bankastjóri? Þetta myndum við
skattborgarar gjarnan vilja fá
upplýst.
Skattahækkanir
eðlilegar - á
fyrirtæki
Kristlnn Sigurðsson skrifar:
Eitt hið sótsvartasta íhaldið hjá
VSÍ boðaði að fólk heföi það alltof
gott og skattleggja þyrfti launþega
meira en nú er svo þeir eyddu
ekki hverri krónu. Þessi ágæti
maður vill skattleggja þá sem hafa
60-90 þúsund krónur á mánuði.
Mér þykir eðlilegra að fyrirtæki
sem velta hundruöum milljóna eða
milljörðum greiddu hærri skatta.
Það var þó annað hijóð í forsætis-
ráðherra hinn 17. júní. Farið vel
meö góðærið, sagði hann. Vel
mælt eins og hans er von og vísa.
En ég spyr nú samt: Hvar er góð-
ærið? Fyrir láglaunafólkiö er ekk-
ert góðæri, því miður.
Barnungir
brennuvargar
Sólveig hringdi:
Það er óhugnanlegt að heyra í
fréttum af ungum drengjum, ekki
nema 11 ára gömlum, sem leggja
eld í skóla með skipulögðum
hætti. Þetta heyrði maður í morg-
un er maður opnaði augun
(mánud. 29. júní). Hér eru á ferð
ekkert minna en bamungir
brennuvargar sem þarf að taka til
bæna á skipulegan og faglegan
hátt. Þessir ungu drengir þarfnast
sérstaks uppeldis þar tfl þeir hafa
tekið út þann þroska sem hvetur
þá til eðlilegrar umgengni við
samfélagið. Ég trúi ekki að for-
eldrar drengjanna séu tiltækir til
þessa uppeldis. Hér verður að
stemma á að ósi og það sem fyrst.
Einkavæðum
spítalana
Hjálmar hringdi:
Ég hef ekki trú á núverandi
heilbrigðiskerfi. Það verður
aldrei til friðs úr því sem komið
er. Þetta kerfi sem við búum við í
því þjóðskipulagi sem hér tíðkast,
og er svo langt frá öðrum samfé-
lögum hvað varðar skyldur og
ábyrgð, siðferði og þegnskyldu
borgaranna, hefúr brugðist gjör-
samlega. Ég legg til að sjúkrahús-
in verði einkavædd og þar taki
við læknar sem hafa dug og þor
til að reka þau samkvæmt hag-
kvæmustu formúlu. Þeir réðu til
starfa hjúkrunarfólk og annað
sem til þarf aö reka einn spítala.
- Þetta hlýtur að geta gengið upp
hér eins og annars staöar þar sem
sjúkrahús eru einkarekin.
Þakklæti til
fiskbúðar
í Skipholti
H.H. skrifar:
Það er fiskbúðin Hafrún í Skip-
holti þar sem ég kem stundum og
fæ frábæra þjónustu. Þar er fisk-
úrval á mjög góðu verði og því
legg ég leið mína þangað þegar
mig langar í nýtt fiskmeti. Ég
þakka eigendum þessarar versl-
unar þjónustuna gegnum tíðina.