Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.1998, Síða 16

« fólk
LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 1998 JL>V
íslendingar eru stund-
um sagðir víðförulastir
allra þjóða. Það er þó
ekki á hverjum degi
sem íslenskar íjölskyld-
ur lenda sem aðalnúm-
er í rússneskum
skemmtiþáttum. Þetta
átti sér þó stað í sumar
þegar haft var samband
við hjón í Kópavogi,
Önnu Heiðu Pálsdóttur
og Hilmar Ævar Hilm-
arsson, og þeim boðið
að vera aðalgestir í
rússneskum sjónvarps-
þætti. Þau slógu til og
fóru í ævintýralegustu
ferð sem þau hafa tek-
ist á hendur hingað til.
„Þetta byrjaði þannig að það var
hringt í okkur og spurt hvort við
værum til í að fara til Moskvu til
að taka þátt í sjónvarpsþætti,"
sögðu þau þegar helgarblaðið tók
hús á þeim í Kópavoginum í vik-
unni til að fá hjá þeim ferðasög-
una. „Allt yrði greitt, svo sem far
og uppihald. Við yrðum að svara
strax og færum eftir mánuð. Fyrir-
spurnin kom frá framkvæmda-
stjóra franskra menningarsam-
taka. Samtökin þurftu að útvega
íslenska fjölskyldu eins og skot.
Hún átti að vera á aldrinum 25-45
og með 8-12 ára gamalt barn. Við
slógum til og tókum með okkur
son okkar, Hilmar Ævar, sem er 9
ára. En áður en hægt væri að
ákveða ferðina endanlega þurfti
einhver nefnd úti að meta hvort
fjölskyldan væri hæf til að fara í
þáttinn. Þeir sendu okkur á faxi
nánari lýsingu á því sem við ætt-
um að gera í þættinum. Við þurft-
um að byrja á því að senda þeim
ýmsar upplýsingar, svo sem mynd-
ir af fjölskyldunni í daglegu lífi og
þremur þekktum íslendingum. Við
völdum Vigdísi Finnbogadóttur,
Davíð Oddsson og Björk. Svo átt-
um við að senda texta við þrjú ís-
lensk lög sem við áttum að syngja
i þættinum, á íslensku og ensku.
Við létum tvö nægja og völdum
Litlu fluguna og Á Sprengisandi.
Þá tókum við með okkur mynda-
almbúm af helstu merkisatburð-
um úr lífi fjölskyldunnar og video-
myndir af merkum stöðum á ís-
landi.“
Boð oo bönn í
hitabylgju
Nokkru síðar fékk fjölskyldan
skeyti frá nefndinni þar sem til-
kynnt var að hún hefði verið sam-
þykkt í þáttinn. Jafnframt var
þeim tilkynnt að um væri að ræða
skemmtiþátt þar sem þau myndu
vera ásamt rússneskri fjölskyldu.
Síðan komu farseðlarnir og vega-
bréfsáritanir voru útvegaðar.
Fyrirtækið sem bauð fjölskyld-
unni út heitir CCC-Blitz og sér um
að framleiða sjónvarpsefni.
Svo var lagt í hann þann 8.
ágúst. Það fyrsta sem tók á móti
þeim í Moskvu var kröftug hita-
bylgja og var hitinn um 40 stig. Þá
fengu þau einnig forsmekkinn af
öllum þeim boðum og bönnum
sem ríkja í Moskvu því þegar vél-
in var að lenda var tekið fram í há-
talarakerfi hennar að bannað væri
að taka loftmyndir af borginni.
Einnig reyndist bannað að taka
myndir í flugstöðinni. Þá vakti
fjöldi flettispjalda athygli þar sem
tilkynnt var að Rolling Stones
væru að koma. Á flugvellinum
hittu þau tvituga stúlku og bíl-
stjóra sem voru með þeim þá fimm
daga sem þau dvöldu í Moskvu.
„Það er allt óskaplega stórt í
Moskvu. Húsin eru gríðarlega stór
og meira að segja göturnar sem
byggðar voru á keisaratímabilinu
eru með sex akreinum. Margar
bygginganna virðast að stærstum
hluta standa auðar og vera illa
■
Hilmar Ævar, Anna Heiða og Hilmar Ævar yngri með hluta af góssinu sem þau fengu í verðlaun f sjónvarpsþættín
um. Þar var m.a ferðatöskusett, tölvuleikur með rússneskum leiðbeiningum, sími, myndavél og borðtennissett.
DV-mynd E.ÓI.
íslenskri fjölskyldu boðið í ævintýraferð til Moskvu:
annarar handar og sú íslenska til'
hinnar. Hvor fjölskylda átti að
svara þremur ágiskunarspurning-
um. íslenska fjölskyldan var spurð
um sitthvað sem tíðkast í Rúss-
landi og sú rússneska um atriði
viðkomandi íslandi. Rússi, sem
haf ði búið á íslandi um skeið, var
túlkur islensku fjölskyldunnar.
Markmið þáttarins var m.a. að
miðla upplýsingum um þá þjóð
sem á fulltrúa þar hverju sinni.
Það kom til dæmis fram hjá stjórn-
andanum að allir íslendingar
skrifuðu bækur. Hann spurðu
Önnu og Hilmar af rælni hvort
þau hefðu nokkuð skrifað bók. Svo
skemmtilega vildi til að Anna
hafði skrifað og gefið út unglinga-
bók i fyrra þannig að landinn stóð
heldur betur undir merkjum þar.
„Andrúmsloftið var mjög af-
slappað og við vorum ekki vitund
stressuð þegar við sungum lagið
okkar. Síðan söng rússneska fjöl-
skyldan lag sem hún hafði valið.
Keppnin fór þannig fram að rúss-
neska fjölskyldan mátti hjálpa
okkur og við henni. Heildarstiga-
Qöldi beggja fjölskyldnanna var
svo lagður saman og deilt í tvennt.
Síðan kom að verðlaunaafhending-
unni og þá fengu fjölskyldurnar
lista yfir fjöldann allan af hlutum
sem mátti velja úr. Listi rússnesku
fjölskyldunnar var á íslensku og
okkar á rússnesku. Með öðrum
orðum, við höfðum ekki hugmynd
um hvað við vorum að velja. En
þetta þóttu afar glæsileg verðlaun
á rússneskan mælikvarða, það
mátti greinilega sjá á andlitunum
í salnum.“
Umræddur þáttur verður hinn
fyrsti í langri þáttaröð. Á hótelinu
þar sem íslenska fjölskyldan bjó
voru einnig fjölskyldur frá
Taílandi, Ítalíu, Grikklandi, Nor-
egi, Frakklandi og Þýskalandi.
Fyrsti þátturinn verður sýndur í
september. Hann var raunar tek-
inn upp tvisvar því í ljós kom að
fjármögnunaraðilum þótti sinn
hlutur ekki koma nógu vel fram og
vildu láta taka hann aftur.
„Okkur fannst þetta hafa mikið
menningarlegt gildi, þ.e. að hitta
fjölskyldu frá öðru landi sem kann
ekki orð í íslensku né ensku en gat
hirtar. Þó hefur mikið verið unnið
í endurbótum og miðborgin er
mjög falleg. Þar eru t.d. marglitir
gosbrunnar, fallegar byggingar og
minnismerki. Einni fallegustu
kirkju sem við höfum séð hafði
verið breytt í sundlaug á tímum
kommúnismans. Þá haföi allt ver-
ið rifið innan úr henni og hún fyllt
af vatni. Hún var síðan endur-
byggð sem kirkja eftir hrun hans.“
Sunnudaginn eftir komuna til
Moskvu fór fjölskyldan í viðtal.
Það fór fram í gríðarstórri bygg-
ingu sem virtist að mestu leyti
auð. Fyrir utan dyr hennar stóðu
fjórir vopnaðir öryggisverðir.
Passarnir þeirra voru skoðaðir og
síðan voru þau spurð ýmissa
spurninga til undirbúnings fyrir
þáttinn. Þá voru þau beðin um að
syngja lagið sem þau höfðu valið
sér.
Allir á íslandi skrifa bækur
Daginn eftir hófust upptökur í
þáttaröðinni. Þar var búið að út-
búa gríðarmikla sviðsmynd með
frægum líkönum af frægum bygg-
ingum, svo sem Eiffelturninum og
Big Ben í bakgrunni. Fjölmargir
áhorfendur voru í salnum. Þátta-
stjórnandinn sat fyrir miðju en
rússneska fjölskyldan honum til
samt tjáð sig með bendingum, sem
þýðir að fólk frá ólíkum menning-
arheimum getur átt samskipti án
þess að tala tungu hvert annars.
Peningar ekki til í
bankanum
íslenska fjölskyldan fékk gott
tækifæri til að skoða Moskvu og
óneitanlega kom ýmislegt á óvart.
Öryggisverðir voru áberandi, eins
og áður sagði, og t.d. var Önnu og
Hilmari bannað að fara með
myndavél inn á Rauða torgið því
grafhýsi Leníns væri opið og þar
mætti ekki mynda. Þegar þau fóru
upp i sjónvarpsturninn svonefnda,
sem sögð er önnur hæsta bygging
í veröldinni, þurftu þau að sýna
passann, fylla út upplýsingablöð,
sýna passann aftur og þá komust
þau upp í turninn þar sem allt var
krökkt af öryggisvörðum. Þessar
varúðarráðstafanir munu yera
leifar frá valdaránstilrauninni ‘93.
„Rússar eru enn ekki komir
inn í þann vestræna hugsunarhátt
að fólk sé að vinna fyrir peningum
til að eyða þeim. Við vorum alveg
islenska fjölskyldan ásamt þeirri rússnesku á amerískum hamborgarastað í til í að fara í risastóra verslunar-
Moskvu. Anna sagði að það hefði komið sér á óvart þegar hún komst að því miðstöð þarna, fá okkur kaffibolla
að rússneska fjölskyldan hefur atvinnu af því að koma fram í sjónvarpsþátt- 0g skoða okkur um en túlkurinn
um og er á skrá í Moskvu sem slík. leiddi okkur fram hjá og sagði að