Dagblaðið Vísir - DV - 09.01.1999, Blaðsíða 10
LAUGARDAGUR 9. JANÚAR 1998 JLlV
Hildur Helga Siguröardóttir birt-
ist aftur á skjánum i þættinum ...
þetta helst að viku liðinni eftir
nokkuð langt jólafrí. Lengd fjarver-
unnar varð til þess að upp hafa
sprottið ýmsar ástæður. Til að
mynda hefur því verið fleygt að
Hildur Helga sé kona eigi einsömul
og því til stuðnings hefur verið bent
á aö hún var í víðum jakka í síðasta
þættinum. Svo langt gekk orðróm-
urinn að fólk var farið spyrja for-
eldra hennar um væntanlegt bama-
bam. Hildur Helga varð vör við að
fólki var ekki sama um þáttinn. Blá-
ókunnugt fólk kom að henni á al-
mannafæri og spurði með biturð í
röddu: „Af hverju hættirðu?"
Frægðin hefur þó ekki orðið til þess
að slúðriö verði rætið og kjaftasög-
urnar hvimleiðar.
„Kannski á ég bara svona góða
vini sem segja mér ekkert," segir
Hildur Helga og hlær, „eða fólk er
betur innrætt en ætla mætti.“
En málið stendur þá þannig: Hild-
ur Helga er ekki ólétt og allir að-
standendur þáttanna eru við hesta-
heilsu og birtast landsmönnum
næsta fimmtudag. Hildur er í óða-
önn að koma sér fyrir á skrifstof-
unni sinni sem var andsetin af ára-
mótaskaupsöndum í jólafríinu.
Fyrstu gestir þáttarins á nýju ári
verða Hrafn Gunnlaugsson og Þór-
arinn Eldjám.
„Mér fannst kominn tími til að
kynna þessi hlédrægu skúffuskáld
úr MR fyrir þjóðinni."
I fráttaharki frá fermingu
Hildur Helga var í mörg ár blaða-
maður á Morgunblaðinu en flestir
muna örugglega eftir henni sem
fréttaritara útvarps og sjónvarps í
London.
„Ég var í þessu harða fréttaharki
í hátt á annan áratug. Ég byrjaði
mjög ung sem blaðamaður á Mogg-
anum árið 1980, þá næstum því ný-
fermd!“ segir Hildur Helga. „Ég lít
ekki á mig sem neinn atvinnu-
skemmtikraft heldur byggi ég á
reynslu af öðrum sviðum og þá að-
allega blaðamennskunni. Það er
mjög frelsandi að geta tekið þann
gmnn og byggt eitthvað nýtt og
skemmtilegt á honum. En ég held að
til þess að geta brotið reglurnar
þurfi að kunna þær. í ... þetta helst
get ég nýtt reynsluna úr öllum þeim
miðlum sem ég hef unnið við og
leikið mér svolítið með hana“
Hildur Helga segir að þó að form
þáttarins sé í ætt við breska spurn-
ingaþætti líti hún svo á að hann sé
rammíslenskur þar sem í honum sé
alltaf fyrst og fremst verið að skoða
íslenskan raunveruleika - eða „fá-
ránleika".
Engin brandarakerling
Það er ekki sist húmorinn sem
setur mark sitt á þætti Hildar
Helgu. Þegar gengið er á hana með
það að hún sé húmoristi setur hún
upp svip hógværðarinnar.
„Til þess að geta krufið frosk al-
mennilega þarf að drepa hann.
Húmor er mjög óáþreifanlegur. Mér
finnst ég ekki vera nein brandara-
kerling en ég hef kannski skrýtna
sýn á tilveruna og sé sérkennúega
fleti á málum sem ég varð sem
fréttamaður að láta liggja óbætta
hjá garöi. Grafalvarlegir fréttamenn
eru auðvitað í ákveðinni spenni-
treyju og mega ekki gera grín að
fréttunum. í þessum þætti get ég
leyft mér það.“
Breskur húmor er mjög sérstakur
og vinsæll um víða veröld. Skyldu
þættimir vera undir áhrifum
breska húmorsins?
„Ég held að minn húmor sé mjög ís-
lenskur þótt ég hafi orðið fyrir áhrif-
um frá Bretlandi. Þar gekk ég í há-
skóla og var fréttaritari í átta ár. Ég
held þó að minn húmor, ef einhver er,
komi frekar úr fjölskyldunni en þar
er að finna mikið af skemmtilegu og
fyndnu fólki. Það vildi oft brenna við
í íslenskum fjölmiðlum að allt sem
átti að vera fyndið varð að vera á lágu
plani. Þeir sem matreiddu húmor
tóku þann pól í hæðina að viðtakend-
ur væru miklu vitlausari en þeir. Ég
get haft mjög gaman af aulahúmor en
i minu tilviki geri ég ekki ráð fyrir
því að áhorfendur séu eitthvað vit-
lausari en ég. En það sem virkar,
virkar."
Þróunarferli fyndninnar
Oft er það svo að grín kvenna í
fjölmiðlum vill verða bundið við kyn
og samskipti kynjanna.
„Það er líkast til liður í því þróun-
arferli að konur fái að vera fyndnar.
Það er ekki langt síðan að konur
fengu að segja dónalega brandara.
Sumar eru kannski ekki komnar yfir
það enn þá af því að þeim finnst það
svo gaman enda eru þær að borga
fyrir margar aldir af ljósku- og
tengdamömmubröndurum. Ég er
alin upp í starfi þar sem það skiptir
ekki máli hvort fólk er karlar eða
konur og gengið er nokkuð jafnt í
störfin. Ég keyri þennan þátt og
- ,-m
Hildur Helga varð vör við að fólki var ekki sama um þáttinn. Bláókunnugt
fólk kom að henni á almannafæri og spurði með biturð í röddu: „Af hverju
hættirðu?" DV-myndir Teitur
• mm
mína persónu ekki áfram á þeirri
staðreynd að ég er kona. Það er líka
vonandi nokkuð augljós staðreynd
sem ég sé enga ástæðu til að vera sí-
fellt að hnykkja á með einhverjum
neðanbeltisbröndurum. Það er líka
af svo mörgu öðru að taka“
Breska fjölskyldan
Hildur Helga er helsti sðrfræðingur
íslendinga í málefnum bresku kon-
ungsfiölskyldunnar. Áhugi hennar og
viska í þeim efnum er að mestu kom-
in til vegna starfa hennar sem frétta-
ritari í London á þeim tíma sem hvert
hneykslismálið rak annað. íslending-
ar sökktu sér ofan í raunir fjölskyld-
unnar með liðsinni fréttaritarans.
„Mér er það alltaf minnisstætt þeg-
ar kona hringdi í mig út til London
einn morguninn eftir að ég hafði ver-
ið með frétt um að Anna prinsessa
hefði gift sig i annað sinn. Þaö var
enginn formáli heldur kom spuming-
in um leið og ég svaraði: „Er þetta
rétt? Gifti hún sig í gamalli dragt?“
Þessi kona vann á stórri ferðaskrif-
stofu og þar hafði skapast svo mikil
umræða um Önnu og dragtina í kaffi-
tímanum að hún varð að hringja í
mig til að fá botn i málið."
í partíí með Játvarði
Þrátt fyrir fjörið í London saknar
Hildur Helga ekki konungsfjölskyld-
unnar enda er heldur farið að hægj-
ast um í Buckingham-ranni, Díana
látin, Fergie orðin stillt og Játvarð-
ur ætlar að ganga í hnapphelduna
meö Díönu II. Segja má að afskipt-
um hennar af fjölskyldunni hafi lok-
ið þegar Díana var borin til grafar
og hún og Ólafur Sigurðsson lýstu
„Við Játvarður vorum oft saman í
partíum en hann var að skjóta sig í
stelpu sem var á sama garði og ég.
Einhverju sinni var hann meira að
segja gripinn á göngunum eftir lok-
unartíma en þetta var mjög sið-
prúður kvennagarður. Hún vildi aft-
ur á móti ekkert með hann hafa. Ég
hef stundum nefnt þetta þegar fólk
er að efast um áhuga Játvarðar á
konum.“
útförinni í beinni útsendingu Sjón-
varps. Hún komst í tæri við kónga-
fólkið þegar faðir hennar var sendi-
herra í London. Þrátt fyrir að hafa
sjaldnast búið hjá foreldrum sínum
þar á þeim árum fór hún í nokkur
boð með konungsfjölskyldunni auk
þess sem hún var við nám í
Cambridge samtímis Játvarði prins.
Þar varð hún meðal annars fyrir
þeirri eftirsóknarverðu reynslu að
taka í höndina á Karli prins og
kynnast Játvarði.
„Við Játvarður vorum oft saman
í partíum en hann var að skjóta sig
í stelpu sem var á sama garði og ég.
Einhverju sinni var hann meira að
segja gripinn á göngunum eftir lok-
unartíma, en þetta var mjög sið-
prúður kvennagarður. Hún vildi aft-
ur á móti ekkert með hann hafa. Ég
hef stundum nefnt þetta þegar fólk
er að efast um áhuga Játvarðar á
konum.
Hann hafði hins vegar ekki mik-
inn séns. Hann var auðvitað alltaf
með tvo lífverði á hælunum og það
er kannski ekki mjög aðlaðandi.
Sjálfur var hann þó frekar viðkunn-
arlegur piltur"
Hildur Helga rifjar upp grímu-
dansleik sem haldinn var í anda A1
Capone áranna. Þar var hún var
skrýdd glæsilegum perlusaumuðum
hjálmi sem hún hafði eytt aleigu
sinni í þegar hún var í París
nokkrum árum áður. „Játvarður
talar, eins og kóngafólki er tamt,
um sjálfan sig í fleirtölu. Þegar
hann sá mig kom hann til mín,
benti á hjálminn og sagði: „We are
very impressed." Ég fékk allavega
eitt hrós frá honum, blessuðum."
Afhjúpandi miðill
Þrátt fyrir vinsældir þáttarins
ætlar Hildur Helga Sigurðardóttir
ekki að verða ellidauð í sviðsmynd-
inni uppi í Sjónvarpi. Hún leggur
mikla áherslu á að til að vinna vel
megi ekki taka sjálfan sig of hátíð-
lega heldur verði fólk að vera það
sjálft. Annað gangi ekki þar sem
innræti fólks komi fljótlega í ljós
því að sjónvarpið sé mjög afhjúp-
andi miðill. -sm