Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.1999, Blaðsíða 15
ÞRIÐJUDAGUR 12. JANÚAR 1999
15
íjjj
Íshokkí er hraðasta og harðasta
hópíþrótt í heimi. Hraðinn og
spennan heillar ungt skautafólk
sem flykkist á ísinn sem aldrei
Skot-
heldir
Hraði
og harka
Jón Breki, 18 ára, fær mikla útrás í hokkí:
skautar þrælerfitt
Fyrir þá sem vita ekkert um
skauta geta allir skautar
verið eins, bara skautar. En
hokkískautar eru eitt og list-
skautar annað, eins og sést á
myndunum. Við fyrstu sýn virð-
ist munurinn helst liggja í tönn-
unum sem eru framan á list-
skautunum og eru notaðar við
stökk og aðrar kúnstir i þeirri
grein skautaíþróttarinnar. En
við nánari skoðun kemur í ljós
að blöðin undir skautunum eru
mjög ólík. Blaðið á listskautun-
um er lengra og öðruvísi skerpt.
Sjálfur skór-
inn er líka
mun
og
mjorri
nettari.
Hokkis-
kautamir
hafa styttra
^ blaö og þá
skiptir
máli
hvar
snerti-
flöturinn er
eða „glide area“
þ.e. sá flötur undir blaðinu
sem snertir ísinn í uppréftri
stöðu. Með sérstakri vél má hins
vegar finna hvort þetta snerti-
svæði er of aftarlega, fyrir miðju
eða of framarlega á blaöinu. Það
getur skipt máli fyrir ólíka ein-
staklinga. Skórinn á hokkískaut-
unum er mun sterkari en á list-
skautum þar sem þeir verða að
þola högg frá pökkinum á allt að
200 km hraða. Dýrustu hokkis-
kautamir em þannig fullkom-
lega skotheldir í orðsins fyllstu
merkingu.
En þegar kemur
að því að koma
sér áfram era
sömu hreyf-
ingar notað-
ar, hvort
sem notað-
ir eru
hokkískautar
eða listskaut-
ar.
En
hokkís-
kautar
virð-
ast
vinsælli
hjá báðum kynjum.
Stelpur, eins og strákar,
eru mikið fyrir hokkískauta
enda æfa 17 stelpur íshokkí með
Biminum.
-hlh
^ Það sem heillaði mig við þetta
B sport var að ég gat fengið al-
mennilega útrás. Hraðinn er
gífúrlegur og um leið tæknin.
Þetta er ýkt erfitt sport. Maður reynir
rosalega á hvem einasta vöðva i lík-
amanum og verður að æfa rosalega til
að ná einhverjum árangri," segir Jón
Breki Magnússon, 18 ára íshokkíleik-
maður með Biminum í Reykjavík.
Jón Breki byrjaði að æfa íshokkí
þegar hann var 10 ára gamall. Hann
hefur fagnað íslandsmeistaratitli í öll-
um aldursflokkum en stendur nú á
mörkum 1. flokks og meistaraflokks.
En það er fleira sem heillaði Jón
Breka. „Það er svo gaman að geta vað-
ið í andstæðinginn, það er hluti af
stöðvaður við smásnert-
ingu. En það verður að
gera þetta löglega, ann-
ars er maður í slæm-
um málum.“
Jón Breki segir áhug-
ann á íshokkíi hafa
aukist mjög mikið, sér-
staklega hjá ungum
strákum.
„Þetta er svo aUtöðra-
vísi íþrótt en allar
aðrar. Ég
leiknum.
Ekki
ems og
bolta
þar
sem
leik-
ur-
mn
held að
krakkamir séu
hrifnir af hraðan-
/ um og þessum lát-
* um sem eru í hokkí
fyrir utan það að auð-
vitað þykir öllum gam-
r an á skautum."
Jón Breki segir að þó list-
hlaup og íshokkí séu ólíkar
íþróttagreinar geti hokkíspilar-
ar fært sér ýmislegt í nyt úr list-
hlaupinu.
„Það er svo mikil áhersla á jafn-
vægi í hokkí. Mörg af bestu liöum
heims fá listskautakennara til að
kenna sér undirstöðuatriðin í list-
hlaupi. Þannig fá þeir betra jafiivægi.
Ef ég væri mjög góður í listhlaupi
væri ég betri í hokkí en ég er í dag.“
Íshokkímenn eru vel varöir. Leik-
menn sem eru 20 ára og yngri verða
að vera með heila grind á hjálminum
sem skýlir andlitinu. Pökkurinn,
svarti „peningurinn" sem allir slást
um, getur þotið á allt að 200 km
hraða þegar bestu menn láta vaða.
Þrátt fyrir höggvöm kemur mar
eftir pökkinn en markmenn era
nánast brynvarðir. En hefur
Jón Breki slasast i hokkí? „Já,
ég viðbeinsbrotnaði einu sinni
og um daginn þurfti að sauma á
mér olnbogann. En þetta er mjög
skemmtilegt og ég held áfram þar
til ég get ekki meira.“
-hlh
Íshokkí á sár langa sögu á Akureyri:
É
Hörð snerpuíþrótt
g fékk mína fyrstu skauta þeg-
ar ég var sex ára og fékk ís-
hokkíbakteríuna um leið. Sem
innbæjarmaður þótti ekkert eðli-
legra en að fara á skauta þeg-
ar Pollinn lagði. Þetta er
líka í fjölskyldunni. Afi
minn og alnafni var einn
þeirra bestu á skautum í
gamla daga, var jafnvígur
í listhlaupi og í hokkíi,"
segir Ágúst Ásgrímsson,
33 ára Akureyringur og
meðlimur í Skautafélagi
Akttreyrar.
Íshokkí á sér langa sögu á
Akureyri en skautafélagið
nyrðra hefúr starfað í 60
ár. Saga Skautafélags Ak-
ureyrar er einmitt tíunduð
i samnefndri bók sem kom
út fyrir jól. Norðanmenn
hafa yfirleitt haft betur i
keppni við Reykvíkinga, oft-
ast burstað þá. En þar sem
margir af bestu hokkímönnum Ak-
ureyrar hafa farið suður eru
Reykjavíkurliðin farin að velgja
norðanmönnum verulega undir
uggum. Ágúst segir íslandsmótið,
þar sem Skautafélag Akureyrar,
Skautafélag Reykjavíkur og Bjöm-
inn takast á, verða mjög tvísýnt og
spennandi í ár.
Hraðinn heillar
Ágúst segir hraðann í íshokkíi
heilla þá sem stunda þessa íþrótt.
„Þetta er snerpuíþrótt þar sem
menn era sumir hverjir að skauta
Ágúst Ásgrímsson f keppni með Skautafélagi Akureyrar.
DV-mynd Ásgrímur Ágústsson
50 metrana á 6 sekúndum. En þetta
snýst ekki bara um hraða og hörku
heldur einnig um útsjónarsemi og
lipurð. Fimm útileikmenn auk
markmanns era inni á vellinum í
einu. En hver maður er ekki inni á
ísnum nema stutta stund í einu.
Maður er á fleygiferð allan tímann,
gefur sál og líkama í leikinn. Þetta
er eins og aö taka spretthlaup."
Mikil áreynsla
Gott líkamlegt ástand þarf til að
ná árangri. „Hokkí reynir gríðar-
lega á læri og fætur og raunar allan
likcunann. Menn þurfa að vera í
góðu líkamlegu ástandi til að stimda
þessa íþrótt. En þrátt fyrir góða æf-
ingu er keppnin við þá fyrir sunnan
ójöfh þar sem þeir era komnir með
þak yfir höfuðið meðan við æfúm
undir beram himni, í misjöfnum
veðurm. Þá falla æfingar stundum
niður sem er vont ef fá á yngra fólk
til að stunda hokkí.“
Íshokkí er harkaleg íþrótt.
Þannig má „tækla“ menn mun fast-
ar en í öðram íþróttum en þó er
grundvallarreglum fylgt sem eiga
sér hliðstæðu i öðram íþróttagrein-
um. En þrátt fyrir hörkuna er ekki
mikil slysatíðni í íshokkíi. Leik-
menn era vel varðir, brynjaðir á öll-
um liðum og með hjálm á höfði.
Komast þeir því yfirleitt klakklaust
úr átökunum um pökkinn.
„Það getur komið fyrir að pökk-
urinn skýst í andlitið á manni. Þýð-
ir þá 2-3 spor og svo er allt í lagi.“
Grimmd
Ágúst segir mikla aldursdreifingu
í liðinu fyrir norðan. Leikmenn séu
á aldrinum 15-47 ára. „Við tökum
þetta á sigurviljanum og grimmd-
innni. Það þarf mikla grimmd og
sterkan sigurvilja í hokkíi. Sumir
halda að menn taki þaö rólegar með
aldrinum en því er þveröfugt farið.
Eldri menn vilja sýna að það er enn
þá töggur í þeim.“
Dáttirin í marki
Bergþór, tvíburabróðir Ágústs, er
hættur í hokkíi en Ágúst segir hann
hafa verið betri á sínum tíma. Pabb-
inn, Ásgrímur Ágústsson, var lítið í
hokkíi en þess meira í hraðhlaupi á
sjöunda áratugnum. Þeir bræður
eiga báðir stelpur. Meðan stráka
vantar í listhlaup vantar oft stelpur
í íshokkí. Anna Sonja, dóttir
Ágústs, 10 ára, æfir þó mark í
hokkíi. Við þetta má bæta að eigin-
kona Ágústs, Hulda Sigurðardóttir,
æfir ískhokkí af kappi með old-boys.
„Ungir strákar era jafn áhuga-
samir og þegar ég var ungur en það
vantar aðstöðuna. Við æfum fjórum
sinnum í viku undir leiðsögn
kanadísks þjálfara og það er hugur
í mönnum. En það þarf betri að-
stöðu. Við höfum verið með vélfryst
svell í 8 ár en vantar hús svo koma
megi upp alvöru æfingum."
-hlh