Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.1999, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 1. FEBRÚAR 1999
Spurningin
Viltu samkeppni í
utanlandsflugi?
Einar Berg Olsen kokkur: Já.
Svandís Kristbergsdóttir nemi:
Mér er alveg sama.
Sævar Örn Sævarsson nemi: Já,
alveg hiklaust.
Grímur Tómasson nemi: Endi-
lega.
Halldór Vagn Freysteinsson
nemi: Að sjálfsögðu.
Óðinn Rögnvaldsson: Já, mér
fyndist það vera af hinu góða.
Lesendur
Spilling gífurleg
í stjórnkerfinu
- laun, kjör og hlunnindi ósýnileg almenningi
Kristinn Jónsson skrifar:
Undanfarna daga hefur mátt lesa
um ýmsar breytingar sem Verslun-
armannafélag Reykjavíkur hyggst
beita sér fyrir í næstu kjarasamn-
ingum. Vinnustaðasamningar eru
þar efst á blaði. Ég tel að þarna sé
loks komið að vendipunkti í kjara-
samningum hér á landi. Um þetta
hefur verið rætt áður en ef VR tekst
að innleiða þessa breytingu í kom-
andi kjarasamningum tel ég laun-
þega í mörgum stéttarfélögum á
góðri leið út úr núverandi kjara-
ferli sem hefur reynst flestum dýr-
keypt.
En það er fleira sem forystumenn
VR, og er þar hagfræðingur félags-
ins fremst í flokki, hafa að athuga
við núverandi kerfi. Ber þar hæst
kaup og kjör æðstu embættismanna
í íslenska stjórnkerfinu. Fram kem-
ur m.a. að raunveruleg laun séu tvö-
falt og þrefalt hærri en þau sem
gilda á almennum vinnumarkaði
þegar lagt er til grundvallar launaí-
gildi eftirlaunaréttinda sumra emb-
ættismannanna. Tekin eru dæmi
um laun forseta Islands, ráðherra
og alþingismanna.
Lífeyrissjóðir opinberra embætt-
ismanna eru tómir og lífeyris-
greiðslur til þeirra eru duldar, um
100% af mánaðarlaunum á meðan
mótframlag atvinnurekenda til
launþega er 6%. Og þetta er ekki
allt, því þar fyrir utan njóta margir
ef ekki flestir embættismenn í
æðstu stöðunum verulegra hlunn-
inda umfram aðra launþega. Svaka-
legast er dæmi sem sett er fram af
hagfræðingi VR um að embættis-
„Landsmenn hafa fylgst með fréttunum um dagpeningagreiðslur til embætt-
ismanna sem eru á sífelldum þeytingi landa á milli,“ segir m.a. í bréfinu.
menn séu sendir í veikindaleyfi svo
mánuðum skiptir án þess að vera
veikir.
Landsmenn hafa fylgst með frétt-
unum um dagpeningagreiðslur til
embættismanna sem eru á sífelld-
um þeytingi landa á milli, oft með
maka sína, sem stundum fá líka
greidda dagpeninga úr ríkissjóði. Þá
er allrar athygli verð ummælin um
að skattyfirvöld fari öðrum og
mýkri höndum um embættismenn
en allan almenning. - En staðreynd
er að laun, kjör og hlunnindi opin-
berra embættismanna hafa ekki
verið vel sýnileg öllum almenn-
ingi/skattgreiðendum sem er því
mjög tortrygginn gagnvart þessum
sérstaka og að því er virðist vemd-
aða þjóðfélagshópi.
Með tilliti til alls þessa og þeirrEir
staðreyndar að viss tegund spilling-
ar ríkir innan íslensku stjómsýsl-
unnar er ekki áhorfsmál að næstu
kjarasamningar verða að tryggja að
öll lög og reglur um skattamál, líf-
eyrismál og hlunnindi hvers konar
(veikindaleyfi, og sjúkra- og dagpen-
inga) verði þau sömu og gilda hjá
hinu opinbera. Nema allsherjarút-
tekt á hinu spillta kerfi innan
stjórnsýslunnar verði opnað al-
menningi og endurskoðað með nið-
urskurð í huga.
Fáránleikur í fölsunarmáli
Árni K. hringdi:
Er nú furða þótt þjóðin hlæi að
réttarhöldunum í meintu fólsunar-
máli Gallerís Borgar? Allt er málið
búið að vera einn allsherjar fárán-
leikur frá upphafi. Saksóknari er
búinn að lýsa yfir óyggjandi sönn-
unum fyrir sekt sakbomings en
málið hleypur út og suður, innan-
lands sem utan, og fólk er farið að
sækja réttarhöldin sér til gamans
rétt eins og leiksýningu. - Sem þau
eru líka.
Talað er um og lagðar fram ljós-
myndir, glærur og málverk. Og það
er ráðist á ökutæki eins aðilans sem
býr í Danmörku og það eitt og sér
verður að sérstakri frétt og snýst þá
allt um þann atburð meðan hann
endist. Sönnunargagn í formi mál-
verks er eyðilagt og skráveifumar í
garð málsaðila dynja í réttarsalnum.
Er þetta ekki aldeilis dásamlegt?
Og nú er það síöasta í farsanum
að ekkert sé byggjandi á framburði
listfræðinga Listasafns íslands sem
er flokkaður undir skáldlegar
stílæfmgar og huglægt mat, þegar
best láti! - Er ekki við hæfi að ljúka
réttarhöldunum með því að lýsa því
yfir að málið sé allt einn „misskiln-
ingur“ frá upphafi? Það hefur oft
dugað vel í málarekstri hér á landi.
Trillukarlar svindla þá líka
Guðrún Jóhannsdóttir skrifar:
Ég er ein þeirra sem hafa verið
afar hlynnt sjómannastéttinni. Ekki
síst vegna þess að ég var alin upp við
sjávarsíðuna á landsbyggðinni og
þar var fiskurinn allt lifibrauð okk-
ar og allir unnu við fiskinn í ein-
hverri tegund starfans. Allt hefur nú
breyst og fiskurinn skipar ekki jafn-
stóran sess í atvinnulífinu, jafnvel
ekki úti á landi. Sjómannaafsláttur,
kvótasvindl, afli fram hjá vigt og
fleira hefur síðan rýrt álit fólks á sjó-
mannastéttinni, svo mikilvæg sem
hún er þó enn fyrir okkar þjóð.
Sjómannaafsláttur á okkar tím-
um er sannarlega ekki knýjandi
þörf fyrir allan þorra sjómanna sem
hafa haft verulega góðar tekjur,
þjónusta
allan sólarhringii
39,90 mfnútan
eöa hringið í síma
5000
{fíílli kl. 14 og 16
Ýmls undanskot eins og að landa afla fram hjá vigt eða skilasvik eru fljót að
vinda upp á sig, þegar þorskaflaheimildir eru annars vegar, segir hér m.a.
nánast sama hvaða veiðum þeir
tengjast. Þeir ættu nú að sjá sér hag
í því að láta aftengja sjómannaaf-
sláttinn því hann er næsta hlægileg-
ur í augum flestra landsmanna.
Hann flokkaðist sem kjarabót á tím-
um óvissu og atvinnuleysis hér á
landi, allt aftur til áranna eftir 1950.
Verra er þó þegar blessaðir sjó-
mennimir okkar eru að bauka við
ýmisleg undanskot eins og að landa
afla fram hjá vigt eða skilasvik sem
era fljót að vinda upp á sig þegar
þorskaflaheimildir eru annars veg-
ar. - Og nú er sagt frá því í DV að
öldruðum trillukarli sé gefið að sök
að hafa komið nokkrum milljónum
króna þorskaflaheimildum undan
fyrir gjaldþrot sem hann lenti í. -
Þetta er ekki einsdæmi og setur
blett á alla trillukarla. Þetta kemur
sér einmitt illa fyrir trillkukarla
sem hafa einmitt kvartað sáran yfir
tillitsleysi stjómvalda.
DV
Dreifbýlið er
mikil byrði
Grétar Guðmundsson hringdi:
Á ég sem íbúi í Reykjavík að
greiða fyrir þjónustu, svo sem
dreifikerfi ljósvakamiðla, til hinna
afskekktu byggða landsins?. Eða
fyrir samgöngumannvirki til sömu
byggða sem standa svo að mestu
ónýtt mestan hluta ársins? Ég get
ekki skilið hvers vegna ráðamenn
þora ekki að segja sannleikann um
dreifbýlið, þaðan sem sannanlega
er fólksflótti. Allir vita að t.d. Vest-
firðir eru ekki til frambúðar
byggðar. Þetta er orðin staðreynd
og liggur á borðinu. Þess vegna
eru byggðir Vestfjarða orðnar
byrði á þjóðfélaginu. Við eigum að
hjálpa þessu fólki til að koma und-
ir sig fótunum í þéttbýlissvæöum
og öðrum lífvænlegum stöðum
landsins.
Gefið okkur
rengi og hvalkjöt
Elín skrifar:
Er hægt að verja það mikið leng-
ur að við íslendingar skulmn ekki
geta notið allra sjávarafurða sem
finnast við landið? Hvers vegna
megum við ekki fá rengi og hval-
kjöt eins og áður fyrr? Mér fmnst
hvalkjöt, einkanlega hrefnukjöt,
lostæti auk þess sem það var ódýrt.
Minnist nú ekki á hvalspikið sem
hluta af þorramatnum. Hann er
ekki samur og var án þessa fallega
hvíta spiks sem margir gátu vel
borðað þótt þeir borðuðu ekki mik-
ið annað af súrmetinu. Gefið okkur
rengið og hvalkjötið eins og sjávar-
útvegsráðherra lofaði okkur marg-
sinnis. Munið þið: Ekki spurning
hvort, heldur hvenær við veiðum
hvalinn?
Þetta helst...
stendur upp úr
Ási skrifar:
Mér finnst þessir nýju þættir í
Sjónvarpinu ekki eins vitlausir og
þeir voru gjarnan áður fyrr. Undir
það tek ég með einhverjum sem
einmitt orðaði þetta svona um
þessa þætti. Mér finnst líka að
þátturinn „Þetta helst...“ standi
upp úr af þeim. Hinir era þyngri
en þó allgóðir. Mér finnst t.d. stef-
ið á undan „Titringi" hæfa vel á
undan þættinum og á eftir. Þetta
er ógnvekjandi stef eða laglínur og
falla vel að óvæntu efninu sem á
eftir kemur. Allt svona hefur sín
áhrif og getur lyft eða drepið
stutta sjónvarpsþætti. En Hildar
Helgu-þátturinn er líka með óvænt
efni og rétt mátulega langur. - Það
má nú ekki drepa mann úr gaman-
seminni. Er það?
Skattbyrði -
verðbólga
Kristján S. Kjartansson skrifar:
Það er verðbólga í landinu, hún
kemur fram í verði á neysluvöra,
mat, fatnaði, tækjum og búnaði
hvers konar. Hinn almenni laun-
þegi lifir ekki við allsnægtir þótt á
því sé klifað víða. Margir draga
fram lífið með félagslegri hjálp
sem auðvitað er neyð. Sífellt hall-
ar á hina vinnandi og skattbyrði
hefur aukist ef á heildina er litið
og fyrirtæki skila nánast engu til
samneyslunnar. Hallað hefur á út-
gerð gagnvart fiskvinnslú. Heil-
brigðisþjónusta og löggæsla era
vanmannaðar vegna fjársveltis. -
Stjómmálin eru orðin vettvangur
Dar sem menn keppa hver við
annan í áróðri, áburði og ósann-
indum.
Norrænu dag-
skrárnar vantar
J.S. hringdi:
Ég vil benda á að nú þegar byrj-
að er að sýna sjónvarpsdagsrár frá
Norðurlöndum á Breiðbandinu þá
er brýn þörf á að birta dagskrárn-
ar í blöðunum á borð við aðrar
slíkar. Ég hef ekki enn séð nor-
rænu dagskrámar meðal hinna er-
lendu stöðva sem birtar era. Þessu
Darf að kippa í lag sem fyrst.