Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.1999, Blaðsíða 18
, ^nennmg
Ífc i(
MÁNUDAGUR 1. FEBRÚAR 1999 UV
Sportbíllinn kemur svífandi í höndum
skapara síns. Hrosshárið er komið á
sinn stað en eftir er að pattinera bflinn
svo hann verði grænn.
DV-myndir Pjetur
Þessi skúlptúr heitir „Minning
um keldusvín" og er úr járni.
Mynd GÁ
Gunnar Árnason býr til verðlaunagripi DV í ár:
Bíllinn er Pegasus nútímans
Hér er verið að tiggsjóða bfl á stöpul.
og gat verið alveg minn eiginn herra,“ segir
hann. „Prófessorarnir komu bara í heim-
sókn við og við. Ég hafði líka verið i forskóla
í almennum málmiðnaði hér heima og kunni
handtökin áður en ég fór í listnám." Síðan
hann kom heim hefur hann skilað kunnáttu
sinni til nýrra kynslóða með kennslu.
Gunnar hefur unnið í ál og járn eins og
menn minnast af einkasýningum hans í Ný-
listasafninu 1994 og ‘97 og Gerðarsafni í
Kópavogi 1996. Hann er nýlega farinn að
vinna í brons og finnst það ákaflega góður og
gjöfull efniviður. „Maður hitar það og form-
ar eins og deig og þegar formið er komið
bankar maður hörkuna í bronsið aftur með
litlum hamri. Maður bankar í það hörku,“
segir hann.
Bæði opinberir aðilar og einkaaðilar eiga
verk eftir Gunnar - „og einkennilegt hvem-
ig þessir fjölmiðlar virka,“ segir hann.
„Sjónvarpið kom á sýninguna í Nýlistasafn-
inu síðast og myndaði jeppann, og daginn
eftir var haft samband við mig frá Grímsey
og ég beðinn að gera minnismerki um Will-
ard Daníel Fiske, þennan merkilega Banda-
ríkjamann sem tók ástfóstri við íbúa eyjar-
innar þó að hann hefði aldrei hitt þá. Hann
kom heldur aldrei til eyjarinnar, sigldi bara
fram hjá, og ég gerði skútu úr bronsi undir
fullum seglum sem tákn um þá ferð.“
Og nú býr hann til bílaskúlptúra sem tákn
um menningarafrek á árinu 1998.
Gunnar Arnason myndlistarmaður: Einkenni-
legt hvernig þessir fjölmiðlar virka...
Skútan í Grímsey til minningar um góðar gjafir Fiske blekkir augað. í raun og veru er hún aðeins
70 sm há á 80 sm háum stalli. Mynd GÁ
„Eg hef unnið með farartæki í myndlist-
inni í nokkur ár og þegar ég fékk það verk-
efni að búa til verðlaunagripi fyrir DV datt
mér strax í hug að búa til bíl. Af hverju bíl?
hugsaði ég - og svaraði mér sjálfur: Af
hverju ekki bíl? Og ég fékk engin svör! Ég
fann heldur ekkert betra mótíf og tókst
aldrei að ýta þessari fyrstu hugmynd frá
mér.“
Þetta segir Gunnar Ámason myndlistar-
maður sem í ár býr til gripi fyrir Menning-
arverðlaun DV. Og hann heldur áfram:
„Öldum saman var hesturinn aðalfarar-
tæki íslendinga en á þessari öld hefur bíllinn
tekið við af honum. Ekkert farartæki hefur
borið okkur lengra en hann þannig að hann
er gott tákn fyrir hraða og sköpunarkraft nú-
tímans. Segja má að bíllinn sé Pegasus nú-
tímans og til að minna á hestinn hef ég reyk-
inn aftur úr honum úr hrosshári. Það gefur
skúlptúrnum líka kraft, gerir hann
hressilegri."
Gunnar hefúr gert skúlptúra af bíl-
um með raunverulega bíla að fyrir-
mynd og er skemmst að minnast jeppa
Hallsteins Sigurðssonar sem Gunnar
bar fram sem por-
trett af Hallsteini
sjálfum á síðustu
einkasýningu sinni
í Nýlistasafninu
1997.
í þetta skipti er
fyrirmyndin leik-
fang sem þó hefur
að sinni fyrirmynd
Mercedes Benz
sportbíl frá árunum
fyrir 1940. í meðför-
um Gunnars er
skyldleikinn við
upprunédega bílinn
ekki lengur sýnileg-
ur. Listaverkið kall-
ar Gunnar „Svif ‘ og verður nafnið graf-
ið í sökkul hvers grips.
Harkan fæst með
barsmíðum
Gunnar útskrifaðist úr Myndlista- og
handíðaskóla íslands 1983 og tók eitt
akademískt ár þar í viðbót. Síðan var hann í
AKI listaháskólanum í Enschede i Hollandi í
þrjú ár, frá 1986-9. „Vinnuaðstaðan þar var
mjög góð. Ég fékk vinnustofu út af fyrir mig
Verðlaunahafar DV fá sportbfl í ár. Þessir eiga eftir nokkur handtök
á færibandinu.