Dagblaðið Vísir - DV - 03.02.1999, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 3. FEBRÚAR 1999
Spurningin
Verður hægt að fanga
tíkina Tínu?
Hlynur Már Ólafsson, 11 ára: Já.
Jónas Már Einarsson, 11 ára: Nei,
ég held að hún sé dáin.
Guðbergur Erlendsson, 12 ára: Já.
Daníel Tryggvi Daníelsson nemi:
Nei, ég held að hún vilji ekki láta ná
sér.
Konráð Konráðsson nemi: Nei,
hún er sennilega dauð.
Haraldur Brynjólfsson leigubíl-
stjóri: Já, hún næst sennilega á
endanum.
Lesendur
Hestamennska
er gott sport
„Hestarnir sem eru í umferð eru margir hverjir miklir glæsigripir, háreistir og gang-
liprir, stórir, háfættir og sterkir. Eða eins og menn á vorri tíð vilja að þeir Ifti út.“
Konráð Friðfinnsson skrifar:
í gamla daga var hesturinn
okkar kallaður „þarfasti þjónn
mannsins". Það voru orð að
sönnu á þeim tímum. Vegna
þess að menn - fyrir svokallaða
vélaöld - höfðu ekki um neinn
annan kost að velja í stöðunni
en að bera hluti á sjálfúm sér,
ellegar leggja þá á bak hestsins.
Og þar sem hesturinn er sterk-
ari en bak mannsins varð hann
að sjálfsögðu yfirleitt fyrir val-
inu. - Og til verksins var unnt
að nota nánast hvaða húðarjálk
sem fannst. Tamda bykkju.
En nú er öldin önnur. Núna
er „þarfasti þjónninn" orðinn
að skemmtitæki fyrir fjölda
manns sem þá brúkar hann til
að veita sjálfum sér gleði og
ómælda ánægju. Hestarnir sem
eru í umferð eru margir hverj-
ir miklir glæsigi'ipir, háreistir
og gangliprir, stórir, háfættir
og sterkir. Eða eins og menn á
vorri tíð vilja að þeir líti út. Og
þetta er líka spuming um útlit-
ið. í dag sér maður til dæmis ekki
þessar truntur sem menn þeystu á
hér áður fyrr, þótt þær máski hafi
veitt fólkinu álíka ánægju. En kröf-
umar era orðnar aðrar í dag á
þessu sviði sem öðrum. Einnig vita
menn meira hvað við er að fást.
Menn hafa víðtækari þekkingu á
þessu viðfangsefni, hestinum.
Öðrum aðferðum er beitt vð
tamningu á hrossum en hún hefur
aftur á móti skilað sér í bættum ár-
angri hests og knapa og aukið
ánægju manna af að sýna gripi
sína. Svo dæmi sé tekið.
Annað er heillandi við hesta-
mennskuna. Það er félagsskapur-
inn við hana. Það hefur nefnOega
ávallt ríkt góður andi innan hóps
hestamanna. Menn hafa staðið sam-
an í mörgum málum og verið fúsir
til að rétta hver öðram hjálparhönd
án þess að ætlast til borgunar fyrir
viðvikið. Og svona mætti áfram
taka dæmin. Nokkuð sem innleiða
má í ríkari mæli hér á íslandi.
Þetta er einnig ágæt leið til að losa
um „egóið“. Ég veit að margir
munu mér sammála um þetta.
íslenski hesturinn hefur sem sé
afar góð áhrif á viðstatt fólk. Nokk-
uð sem ég þekki af eigin reynslu.
Hestamennska er að vísu dýrt
sport. Ég á þá sérstaklega við það
fólk sem er að byrja í hesta-
mennsku. En hestadellan, umfram
aðrar dellur - spyr ekki alltaf um
kostnaðinn. Menn bara fram-
kvæma hlutina.
Reykingar - tillitsleysi
Heimir Dúnn Guðmundsson skrifar:
Reykingar eru óhollar fyrir heils-
una. Það er vitað. Samt reykir fólk.
Það væri kannski þolanlegt ef þessir
reykingamenn gætu hangið saman og
púað ofan í hver annan. Því miður er
það ekki þannig. Heima hjá mér
reykja tveir einstaklingar, mamma
mín og bróðir minn. Það er bannað
að reykja inni og þess vegna fara þau
alltaf út á svalir til að reykja, ásamt
vinum sínum og kunningjum.
Mér og öðrum sem ekki reykja -
til mikillar óánægju - opna þau
annaðhvort aðeins smárifu og um
leið fýkur reykurinn inn, eða þá að
þau opna nógu mikið en þá kemur
allur kuldinn inn á okkur. Þetta er
örugglega ekki einsdæmi heima hjá
mér.
Reykingamenn ættu að geta fundið
það hjá sjáifum sér að þó að þeir séu
að ná sér í lungnakrabba þurfa þeir
ekki að láta okkur eða aðra fá
lungnakrabba eða lungnabólgu. Þeir
ættu bara að fara alla leið út, alltaf.
Ég sá þáttinn ísland í dag um dag-
inn og þar var rætt við stórreyk-
ingamenn um nýju lögin sem segja
að bannað sé að reykja inni á
vinnustöðum frá vordögum. Þessir
menn sögðu að þetta væri hreinn og
beinn fasismi! Á móti get ég sagt:
Það er brot á mannréttindum að
reykja ofan í þá sem ekki vilja
reykja. Það er fasismi.
Ekki sjóflugvöll á uppfyllingu
Ingólfur skrifar:
Það er einungis að
fara úr öskunni í eld-
inn ætli ráðamenn
að samþykkja eins
konar sjóflugvöll á
uppfyllingu í Skerja-
firði. Auðvitað er
Reykjavíkurflugvöll-
ur ekkert annað en
slysa- og dauðagildra
eins og hann hefur
verið til þessa. Þar
hafa nógu margir
farist í slysum og
nógu mörgum flug-
vélum hlekkst á. Að
byggja annan flug-
völl i Skerjafirði þar
sem aðflug og flugtök
verða hvort eð er
yfír þétta íbúabyggð
er vita vonlaust verk- Vatnsmýrina og flugvöllinn undir nýja íbúabyggö. - Fiugieiöir og hótelbyggingin eru kær-
efni. Ég er ekkert á komin fyrirtæki í þessum byggðarkjarna, þar sem þau eru í dag.
móti því að traustir verktakar á
borð við íslenska aðalverktaka
byggi i Vatnsmýrinni, en það á ekki
að vera háð neinu skilyrði um að
þeir byggi líka sjóflugvöll á uppfyll-
ingu í Skerjaflrði.
Það á einfaldlega að flytja allt flug
héðan frá þéttbýlinu til Keflavíkur-
flugvallar. Aðrir kostir eru ekki í
myndinni. - Uppbygging miðborgar
Reykjavíkur er brýn og íbúabyggð-
ar er þörf í næsta nágrenni og þar
er um ekkert annað landlými að
ræða en Vatnsmýrina, að meðtöldu
öllu flugvallarsvæðinu. Flugleiðir
og hótelbyggingin eru kærkomin
fyrirtæki í þessum byggðarkjama,
þar sem þau eru í dag. Og ekki
stæöi á enn fleiri fyrirtækjum,
verslunum og öðrum þjónustuaðil-
um að setjast að í þessum nýja
byggðarkjama.
DV
Kosningaáróður
í RÚV
Þórólfur hringdi:
í þættinum í vikulokin sl. laugar-
dag voru þrír viðmælendur, allt kon-
ur, sem fengu að vaða elginn með
þáttarstjóra um komandi kosningar
hjá samfylkingarflokkunum. Þær
spáðu og spekúleruðu um framgang
hvers og eins þátttakanda og úrslit
prófkjörsins. Höfðu náttúrlega litla
sem enga stjóm á getspeki sinni sem
reyndist svo ill og ónýt þegar upp var
staðið eftir prófkjör, og dómgreindin
hvergi nærri meðallagi, hvað þá ofar.
Þama hleypur Ríkisútvarpið á sig
sem hlutlaus stofnun. Ég hef aldrei
heyrt slíka ofsagreiningu á stjórn-
málum um leið og stendur yflr próf-
kjör íslenskra stjómmálaflokka.
Hvai- er nú útvarpsráð, hvar er nú
hlutleysið og hefðin?
Bæjarstjórinn og
Vatnsmýrin
Þórður Helgason hringdi:
Ef íbúðabyggð í Vatnsmýrinni
verður til þess að Reykjavíkurflug-
völlur flyst i burt af höfuðborgar-
svæðinu er ég á móti slíkri ráðstöfun,
sagði bæjarstjóri ísafjarðar í DV fyrir
síðustu helgi. - Bæjarstjórinn ráð-
lagði Reykvíkingum að byggja bara
nýjan flugvöll á uppfyllingum, eins og
t.d. á ísafirði. Ja, héma, segi ég nú,
ætlar dreifbýlisaðallmn að ráða hvort
og hvar við Reykvíkingar vUjum hafa
flugvöll? Getur landsbyggðarfólk ekki
notað fullkominn Keflavíkurflugvöll-
inn eins og aðrir? VUI það heldur sitja
í dauðagUdru flugvélar sem rétt skríð-
ur yfir húsþökin í miðborg Reykjavík-
ur? Auðvitað fer flugvöUurinn burt og
bemt tU Keflavíkur.
Þingmenn bara
fyrir sig
Kristín Magnúsdóttir skrifar:
Nýlega heyrði ég á tal manns í út-
varpi og ræddi hann stjómmál í víð-
um skilningi og hvernig við, skatt-
þegnamir, stæðum að vígi gagnvart
ríkisvaidinu og löggjafanum sem
mest og lengst kemst í því að setja
okkur skorður í daglegu lífi. Þessi
maður staðhæfði að alþingismenn
væru ekki þeir sem þeir ættu að vera
sem fulltrúar fjöldans. Þingmenn
væru fyrst og fremst fuUtrúar sjálfra
sín og sinna hagsmuna. En er þetta
fjarri lagi þegar grannt er skoðaö?
Hvaða nýmæli hafa komið fram á Al-
þingi á, segjum sl. tveimur ámm,
sem almenningur hefur einróma
fagnað, og býr nú að bættum kosti
fyrir vikið? Ég man engin slík.
Samhugur í verki
Flateyringur hringdi:
Ég las yfirlýsingu í Mbl. í vikunni
frá fyrrverandi sjóðsstjórn söfnunar-
innar Samhugur í verki. Hún hófst á
orðunum: „Vegna rangra fullyrðinga
..." o.s.frv. Þetta var í sjálfu sér grein-
argóð yfirlýsing. Mér fannst hins veg-
ar vanta tilfinnanlega upplýsingar
um það hvar þessar eftirstöðvar, rúm-
ar 53 milljónir króna væru varðveitt-
ar nú, og eins upplýsingar um hvort
búið væri að setja sjóðnum skipulags-
skrá. En eins og segir í yfirlýsingunni
sendi sjóðsstjómin frá sér tilkynn-
ingu um endanleg reikningsskil 19.
mars 1998. - Auðvitað verður ekki við
annað unað en að þessu fé - hvar sem
það er nú niðurkomið - verði úthlut-
að beint til ibúa Flateyrar.
Spaugstofan
klikkar ferlega
Maggi Þór hringdi:
Við íjölskyldan vorum að horfa á
Spaugstofuna sl. laugardagskvöld sem
oftar og urðum fyrir vonbrigðum með
atriðin. Fyrst að telja voru þau allt of
langdregin, en auk þess var þarna of-
beldi sem ekki er verjandi eins og at-
riðið í undirgöngunum. Og svo var
þátturinn mestmegnis klám sem held-
ur er ekki bjóðandi sem almennt grín
fyrir heimilin þar sem fjölskyldan sit-
ur. Við vorum með tvo stráka, 8 og 9
ára, og það er ekkert gaman að þurfa
að verja og útskýra þessa endaleysu
fyrir þessum aldurshópi. Mér finnst
Spaugstofan klikka ferlega gagnvart
okkur að þessu leyti.