Dagblaðið Vísir - DV - 09.02.1999, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 9. FEBRÚAR 1999
15
Studebaker, árgerð 1927, fremstur í fyrsta hópakstri
Fornbílaklúbbsins árið 1977.
Druslur
verða drossíur
Bílar verða fornbílar þegar þeir ná
25 ára aldri. Hérlendis eru nokkur
hundruð gangfærir fornbílar frá öll-
um tímum aftur til 1904 þegarfyrsti
bíllinn varfluttur inn. Fornbílamir
sjást aðeins á sumrin og því lék
Tilverunni forvitni
á að vita hvað menn
væru að bauka
yfir vetrartímann.
Öm við Bensana tvo. Fólksbíllinn er árgerð 1956 en vörubfllinn frá 1959. DV-mynd Pjetur
sumrin leggjast klúbbfélagar í ferða-
lög. „Við förum allt að fimmtán ferðir
á sumri og svo hittast ailir á lands-
móti. Næsta sumar ætlum við að eftia
til stórsýningar í Laugardalshöllinni í
tileftii þess að 95 ár eru liðin frá því
fyrsti bíllinn kom hingað til lands.
Vetrartíminn fer að mestu í viðgerðir
og menn eru að gera klárt fyrir sumar-
ið. Sumartíminn er oftast liflegur og þá
taka menn fjölskyldumar með á lands-
mótið og i ferðalögin," segir Öm Sig-
urðsson, formaður Fombílaklúbbsins.
•aþ
Örn Sigurðsson, formaður Fornbílaklúbbsins:
Menningarsöguleg verð-
mæti í fombflunum
Flestir íslendingar hafa áhuga á
bílum og Halldór Laxness sagði
einhverju sinni að þjóðin væri
biiatrúar. Ég veit ekki hvemig á þessu
stendur en við í Fombílaklúbbmnn
finnum fyrir miklum áhuga á fombíl-
um oe öllu
sem þeim
tengist," segir
Örn Sigurðs-
son, formaður
F o r n b í 1 a -
klúbbsins.
Félagar í
Fornbíla-
klúbbnum em
i kringum sex
hundmð og að
sögn Amar er
mikil gróska í
f é 1 a g i n u .
„Margir eru
að vakna til
vitundar um
þau menning-
arsögulegu
verðmæti sem felast í fombílunum.
Við höfum undanfarið unnið að því að
koma upp bílasafni og stefhum á að
það verði opnað árið 2000.“
Amenskir bflar vinsælastir
Öm segir islenska fombílaflotann
góðan á heimsmælikvarða. Norður-
landaþjóðimar standi sig almennt vel í
þessum efnum og Svíar og Norðmenn
séu meðal þeirra fremstu í heiminum.
Öm segir margt merkilegra fombila til
hér á landi en þeir eiga það sammerkt
að vera flestir bandarískir. „Það hefur
alltaf verið minna um evrópska bíla og
það var einmitt ástæðan fyrir því að ég
leiddist út í þetta. Mér fannst vanta
meiri jöftiuð í flotann og ákvað að eign-
ast gamla Bensa. Það er dýrara að eiga
við evrópsku bílana en sem betur fer
Rúdolf Kristinsson:
Ætlar að smíða nýjan Thomsensbíl
eigum við dálítið af þýskum bílum eftir
1955. Hvað austurevrópska bila snertir
þá em þeir að mestu horfnir. Þeir vom
mjög algengir alþýðubílar á sjötta ára-
tugnum en þvi miður ryðguðu þeir og
var flestum hent,“ segir Öm.
Stórsýning næsta sumar
Starfsemi Fombílaklúbbsins er mik-
0 allt árið um kring. Á vetuma em
haldnir vikulegir félagsfundir og á
Fyrir tveimur áratugum keypti
Rúdolf Kristinsson Ford-bíl frá
1930 af nágranna sínum. Síðan
þá hefur hann eytt frítíma sínum í
bílskúmum þar sem hann hefur
gert upp fleiri bíla en hann hefur
tölu á.
„Ég hef alltaf haft bíladellu og
þeir eru orðnir margir bílarnir sem
ég hef gert upp. Fordinn hefur
reynst mér vel og ég er búinn að
fara tvo hringi um landið á honum.
Hann er miðstöðvarlaus en að öðru
leyti prýðisbíll," segir Rúdolf.
Þegar fornbílar eru gerðir upp nú
þá er öllu fleygt sem ekki er upp-
runalegt. „Það er kannski galli en
margir bílanna verða í raun verri
eftir að maður hefur sett alla réttu
hlutina í þá. Ég á til dæmis tvo
Overland-bíla, frá 1924 og 1926, sem
em bremsulausir að framan. Þessir
bilar þóttu góðir á sínum tima og
það er gaman að eiga þá. Það er
alltaf kappsmál að eiga elstu og
flottustu bílana enda erfiðast að
inn sem kom hingað til lands, árið
1904. Sá bíll er ekki lengur til en
Rúdolf hefur þegar tekist að útvega
þrjá hluti í hann. „Ég er kominn
með vélina, afturöxulinn og gírhús-
ið. Boddíið hefúr ekki fúndist og er
líklega með öllu ófáanlegt. Þá verð
ég bara að smíða það.“
Rúdolf segir að félögum hans i
Fombílaklúbbnum þyki hann hálf-
ruglaður að ætla að takast þetta
verkefni á hendur. Hann segist ekki
hlusta á það og stefnir á að bíllinn
verði tilbúinn árið 2004, hundrað
árum eftir að Thomsensbíllinn kom
hingað til lands. „Bíllinn var af
gerðinni Cudell og reyndist illa þau
fjögur ár sem hann var hér á landi.
Það era til sögur af því að krakkar
gerðu sér oft leik að þvi að láta
hann renna niður Hverfisgötuna og
einhverju sinni hafnaði hann víst í
Læknum. Það er tilhlökkunarefni
að smíða þennan bil og vonandi
verður hann tilbúinn á aldarafmæl-
inu,“ segir Rúdolf Kristinsson. -aþ
Rúdolf við tvo bíla af tegundinni Overland. Sá svarti er frá 1926 og sá blái frá
1924. Að sögn Rúdolfs þóttu þessir bflar prýðilegir í akstri en ekki er víst að nú-
tímamanninum fyndist gott að hafa engar bremsur að framan. DV-mynd Pjetur
gera þá upp. Það getur tekið mánuði
og stundum ár að útvega varahluti
sem vantar," segir Rúdolf.
Nýjasta verkefni Rúdolfs er ekki
af léttara taginu. Hann ætlar að end-
ursmíða Thomsensbílinn, fyrsta bíl-
Þórður Sveinsson við einn af
sínum uppáhaldsbflum. Bíll-
inn, sem er sériega fallegur, er
Buick, árgerð 1932. Hann er
jafnframt elsti gangfæri bíll
þessarar tegundar hérlendis.
DV-mynd Pjetur
gerð 1941, sem ég keypti fyrir
tilstilli vinnufélaga míns. Ég
keypti bílinn óséðan og viðurkenni
hann.
Þá er gott
að vera þrár og
ég lagði strax til at-
lögu við hann. Síðan
Þórður Sveinsson:
Keypti fyrsta fornbílinn óséðan
að mér féllust
hendur þeg-
a r
é g
á
era liöin fimmtán ár og þeir era
víst orðnir æðimargir bílamir sem
ég hef gert upp,“ sagði Þórður
Sveinsson þegar blaðamaður heim-
sótti hann á verkstæði hans. „Mað-
ur heldur að maður sé sloppinn
þegar eimnn bíl er lokið
en það er svo voðalega
erfitt að hætta. Það er
engu líkara en menn
verði stundum heltekn-
ir af þessu.“
Þórður er kominn á
eftirlaun og vinnur við bílana sína
á hverjum degi. „Ég gæti þess að
vera alltaf bara með einn bíl i einu
og klára hann áður en ég byrja á
þeim næsta. Mér finnst alltaf
skemmtilegast að fá bílana illa
fama og auðvitað era elstu bílarnir
áhugaverðastir," segir Þórður.
Tveir bílar era í mestu uppáhaldi
hjá Þórði. Það era Buick 1932, elsti
gangfæri bíllinn þeirrar tegundar
hérlendis, og Chrysler, árgerð 1941.
„Chryslerinn er draumabíll úr
æsku. Það var ekki til bíll á mínu
æskuheimili en ég man alltaf þegar
slíkur bíll kom fyrst í Hólminn þar
sem ég ólst upp. Ég heillað-
ist gjörsamlega og var strax
sannfærður um að fallegri
bíll yrði aldrei smíðaður.
Mér finnst hann enn óskap-
lega fallegur."
Þórður segir að þolinmæði
og bjartsýni séu nauðsyn ætli menn
að gera upp fombíl. „Það sem gerir
þetta skemmtilegt er að sjá bílinn
verða til. Það er líka gaman að
varöveita söguna með þessum hætti
og hugsa til þess að bílarnir eiga
jafnvel eftir að verða til löngu eftir
að maöur er horfinn úr þessum
heimi,“ segir Þórður Sveinsson. -aþ