Dagblaðið Vísir - DV - 15.02.1999, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 15. FEBRÚAR 1999
Spurningin
Lesendur
Finnst þér Ingibjörg Pálma-
dóttir hafa staöiö sig vel
sem heilbrigöisráöherra?
(Spurt á Akranesi.)
Sigvaldi Gunnarsson fiskverk-
andi: Já.
Magnús Sverrisson bifreiða-
stjóri: No comment.
Sigurður A. Sigurðsson verka-
maður: Mér finnst það. Þetta er
erfitt starf sem hún hefur skilað vel.
Ragnar Gunnarsson ellillfeyris-
þegi: Nei, hún er í slæmum félags-
skap.

Einar Árnason, fyrrverandi skip-
stjóri: Já, hún er vaxandi.
Lárus Engilbertsson vélvirki:
Hún hefur staðið sig sæmilega vel.
Fangaflug Flug-
leiða nr. 450
Guðbjartm- Halldórsson skrifar:
Þær sögur sem maður heyrir um
flugfélagið Flugleiðir hf. eru með
ólíkindum. En þær raunir sem maður
hefur sjálfur þurft að ganga í gegnum
með þessu svokallaða flugfélagi eru
þess eðlis að ekki er hægt að þegja
lengxn.
Föstudaginn 5. febr. sl. var ég
ásamt fleira fólki á leið til London á
ráðstefnu með flugi nr. 450. Ferðin
byrjaði eins og ávallt þegar lagt er í
flug, að tilkynnt var um brottfór. Þeg-
ar fólk var búið að koma sér fyrir var
flugvélinni ýtt frá útgöngurananum
um leið og kveikt var á sjónvarpi þar
sem m.a. var dásamaður flugkostur
félagsins. En ekki byrjaði ferðin
glæsilega því þegar „heila-þvottar-
teipið" var rétt hálfnað að dásama fé-
lagið var tilkynnt að vélin væri ekki
alveg í standi til ferðarinnar og fólk
beðið að ganga aftur frá borði.
Fljótlega var svo tilkynnt að töfin
yrði um 2 tímar og úr þvi sem komið
var tók fólk þessu með jafnaðargeði.
En þegar leið að tilkynntri brottför
með „öruggasta flugflota" sem völ er
á var tilkynnt um frekari seinkun og
að farið yrði í loftið um kl. 12. Var nú
fólk farið að bölva í hljóði.
Rétt um kl. 11.30 hafði kvisast út að
flugvélin færi í fyrsta lagi í loftið kl.
14, ef hún færi þá bara nokkuð þenn-
an daginn. Um 12:30 var farþegum í
flugi nr. 450 hjá þessu örugga flugfé-
lagi boðið til hádegisverðar og fljót-
lega mátti sjá breytingu á brottfarar-
skjánum um að flugtíma hefði nú ver-
ið breytt, enda klukkan orðin 12, far-
þegarnir að borða og ein af öruggustu
flugvélunum enn þá biluð.
Þegar nálgaðist brottfarartíma var
svo tilkynnt að flugið hefði verið feltt
niður og ekki leið á löngu þar til ósk-
að var eftir 35 „sjálfboðaliöum" til að
skjótast til Kaupmannahafnar sem
síðan myndu fá að sitja í hjá SAS til
London svona þegar líða tæki á
kvöldið, og þá væri hægt að koma
restinni af farþegunum á flug nr. 452
til London sem áætluð hafði verið
brottför á um kl.16.30, að mig minnir.
En veslings starfsfólkið; flugfarþeg-
ar til Kaupmannahafnar og 35 sjálf-
boðaliðar fóru ekki langt því önnur af
öruggustu flugvélum heimsins bilaði
líka. En skrýtið, og klukkan bara að
verða 16.00!
En þetta var ekkert mál hjá „leik-
fangadeild" Flugleiða. Kaupmanna-
hafnarflugið var sett í salt. Nú var
morgimflug nr. 450 aftur komið á
dagskrá og síðdegisflug nr. 452 var
enn í fullum undirbúningi. Þegar
hér var komið voru sumir alveg bún-
ir að fá nóg og voru að undirbúa
Reykjavíkurferð. En þá gall við í há-
talarakerfinu, að flug nr. 450 væri að
verða tilbúið. Aðeins 8 tímum á eftir
áætlun og farþegar vinsamlega beðn-
ir að ganga um borð. Og það var
gengið var um borð. Á spjalli flug-
freyja við farþega sem voru eitthvað
að tuða, mátti heyra að svona væru
nú Flugleiðir - öryggið alltaf sett á
oddinn þegar flug væri annars vegar
og ekki farið í loftið fyrr en allt væri
tilbúið!
En Adam var ekki lengi í paradís.
Flugstjórinn tilkynnti að „örugga“
flugvélin sem var að koma úr 9 tíma
skoðun væri BILUÐ og að hann yrði
að lenda vélinni aftur. - Nú, við feng-
um þó kortérs flug!
Undirritaður ákvað þó að þrauka.
Og viti menn, kallað var út í flug (nú
síðdegisflug) nr. 452 og fólk beðið að
hraða sér því flugvélin væri tilbúin,
og farin að bíða! Ekki stóð á farþeg-
unum að hendast út, enda fangar
númer 452 löngu orðnir leiðir á þessu
rugli. En hver skrambinn: það var
sprungið hjól á einni af „öruggustu"
flugvélum heims. Það síðasta sem af
henni fréttist var að hún hefði þó
komist í loftið.
En það er af fangaflugi nr. 450 að
segja að tilkynnt var að morgunflugið
yrði ekki tilbúið fyrr en upp úr kl. 20
og öllum farþegum boðið til kvöld-
verðar þegar kl. var 19:20. Þegar fólk
var rétt að byrja að borða kom til-
kynning kl 19.35 um að“ morgunflug-
vélin“ væri tilbúin og fólk beðið að
ganga um borð. Já, hvílík upplýsinga-
þjónusta. Allir héldu líka að þetta
væri snemmbært aprílgabb í febrúar
og héldu því áfram að borða.
Flug nr. 450 fór í loftið kl. 20.10 og
kom ekki aftur niður á jörð fyrr en
eftir tvo tíma og tíu mínútur á Heat-
hrowflugvelli í London!! Já, eitt af ör-
uggustu flugvélaflökum heimsins
hafði náð alla leið án þess að bila og
farþegar í flugi nr. 452 komnir á leið-
arenda eftir 13 tíma.
Ég mun ekki hafa þetta öllu lengra,
en til að hnykkja á upplýsingaþjón-
ustu Flugleiða þá bíðm- undirritaður
enn eftir svari vegna kvörtunar sem
hann sendi til þeirra aðila sem um
þau mál sjá hjá félaginu. - Og það var
nú bara i maí 1998.
Þar sem ég ber mikla virðingu fyrir
samlöndum mínum svo og öðrum
ferðalöngum sem ætla að heimsækja
ísland, vill ég aðeins segja eitt: Látið
rödd ykkar heyrast þegar valtað er
yfir ykkur því annars verða svona ein-
okunarfyrirtæki endalaust við lýði.
Áhersluorö bréfritara: Látiö rödd ykkar heyrast þegar valtað er yfir ykkur því
annars veröa svona einokunarfyrirtæki endalaust viö lýöi. - Flugleiðaþotur
á stæði á Kefiavíkurflugvelli.
Hvalveiðar að sjálfsögðu
Amór hringdi:
Ég vil lýsa eindregnum stuðningi
við þann meirihluta þingmanna
okkar sem ætlar að stuðla að því að
hvalveiðar verði leyfðar á ný. Mér
skildist á fréttum nýlega um þetta
mál að yfirgnæfandi meirihluti
þingmanna væri hlynntur hvalveið-
um.
Það liggur því ekki annað fyrir en
að við getum farið að veiða, t.d.
hrefnur, á sumri komanda. Og
hvers vegna ættum við ekki að ráða
þessum veiðum sjálfir?
Eiga þeir sem taka inn peninga af
ferðamönnum við hvalaskoðun að
ráða því hvort þorskstofninn á ís-
landsmiðum hverfur af völdum of-
fjölgunar hvala? Nei, aldeilis ekki. -
Nú bíðum við eftir þingmönnum
okkar, boltinn er hjá þeim.
Vantar baðhús fyrir karla
Baöhús fyrir konur hefur veriö starfrækt viö góö-
an oröstír f Reykjavík. - í Baöhúsinu, heilsulind
fyrir konur. Hvenær fá karlar sitt baöhús?
Jóhannes Jónsson skrifar:
Ég er ekki neinn sérstakur hrein-
lætisseggur og geng heldur ekki
með bakteríuhræðslu, en ég geng
þess hins vegar ekki dulinn að lík-
amanum á sérhver maður að halda
við, ekki síður en bílnum sem ekki
má heyrast ískur í án þess að hann
sé kominn á verkstæði. Vel þrifinn
líkami er undirstaða góðrar heilsu,
það er margsannað.
í líkamsræktarstöð einni hér í
Reykjavík barst það í tal hjá okkur,
nokkrum æfingafélögum, að full þörf
væri á sérstöku baðhúsi fyrir karla.
Rétt eins og sérstöku baðhúsi fyrir
konur, sem hefur verið rekið við
góðan orðstír um þónokkurn tíma,
og er orðið vinsælt og
eftirsótt.
Svona karlabaðhús
þyrfti að geta boðið
upp á fleira en nokkur
sturtuböð. Þar þyrftu
líka að vera til staðar
t.d. gufúböð, nudd, fót-
snyrting (sem er orðin
mjög eftirsótt af báð-
um kynjum), jafnvel
rakarastofa (ég meina
hárklipping) og
kannski sæmilega út-
búin veitingastofa eða
kaffitería.
Ég er þess fullviss að
mjög góð aðsókn yrði að svona þjón-
ustu. En auðvitað mætti hugsa sér
að bæta þessu við í einhverri lík-
amsræktarstöðinni. - Ég kasta
þessu fram svona til íhugunar fyrir
framtakssama einstaklinga með
laust fjármagn á hendi.
DV
Arnarnesland
ekki í byggingu
íbúi í Garðabæ hringdi:
Flestir hér í Garðabæ standa
heils hugar að baki bæjarstjóran-
um okkar og vilja ekki að farið
verði að byggja ný íbúahverfi ann-
ars staðar en þar sem bærinn sjálf-
ur á land nú þegar og áætlar að
byggja. Landakaup Landsbankans
fyrir einhvern fjármálaspekúlant
er ekkert á vegum Garðabæjar.
Við viljum að farið sé með löndum
í uppbyggingu á vegum bæjarfé-
lagsins og það er gert nú. Þar á
ekki nein breyting að verða. Aðal-
skipulag er í vinnslu undir stjóm
bæjarstjóra og bæjarstjóm og
þannig em málin í góðum farvegi.
Utanaðkomandi röskun er ekki vel
séð hjá okkur.
Norrænu sjón-
varpsrásirnar
Eyþór hringdi:
Ég veit ekki hvað Breiðbandið
er að baksa við að fá þessar nor-
rænu sjónvarpsrásir til útsending-
ar hér á landi. Þama er efhi sem
varla verður að teljast sjónvarps-
vænt vegna leiðinda og sérvisku
líkt og flest norrænt efni er sem
dreifa á til fjöldans. Það er því bara
af hinu góða að þarna verður upp-
stytta og má vara sem lengst, mín
vegna a.m.k. - Og sex norrænar
stöðvar, það munar ekki um það!
Við skulum reyna að bæta íslenska
efnið áður en við förum að biðja
um annað verra. Helst samt að
losna við nauðungaráskriftina, þá
er okkur borgið í bili í sjónvarps-
málum.
Þurfum ekki
valentínusardag
Einar Ólafsson hringdi:
Þessi nýinnleiddi valentinusar-
dagur er eitthvað nýtt hér á landi.
Hann kemur úr einhverri hinna
nýju útvarpsstöðva, t.d. Útvarpi
Matthildi í samvinnu við íslands-
póst eða öðram, beint frá Ameriku.
Hér er um að ræða áróður fyrir
„degi elskenda" og ámóta slepju.
Þetta smjaður þjónar engum til-
gangi hjá okkur. Því ekki að halda
frekar utan um okkar sérstöku
daga sem fullt er til af og má sjá á
almanökunum. Ég nefni bolludag,
sprengidag, öskudag, sumardaginn
fyrsta og enn fleiri, jafnvel allt aft-
an úr kaþólsku. Höldum þessu að
fólki, ekki dögum eins og valent-
ínusardegi. Hvílík vitleysa.
Jóhanna er
leiðtoginn
Guðjón Sigurðsson hringdi:
Ég held að engin spuming sé um
það, a.m.k. hjá þeim fjölmörgu sem
kusu i prófkjöri Samfylkingarinn-
ar hér í Reykjavík, að Jóhanna Sig-
urðardóttir er leiðtogi listans á
landsvísu. Ekki aðeins í Reykjavík.
Við höfum heldur ekki úr mörgum
að velja sem leiðtoga fyrir listann.
Og leiðtoga eða forsvarsmann
verðum við að hafa þegar til kast-
anna kemur. Það verður háð hörð
barátta fyrir kosningamar í vor og
þá er eins gott að Samfylkingin viti
fýrir hvað hún stendur og hver er
sá sem ber hitann og þungann af
áróðurstækninni. Margrét og Sig-
hvatur hafa unnið mest að samein-
ingunni en þau geta ekki bæði orð-
ið leiðtogar á landsvísu og því
skulum við sameinast um Jóhönnu
sem leiðtoga Samfylkingarinnar.
Skóhlífar komn-
ar í leitirnar
Eftir að íyrirspurn birtist hér í
lesendadálki DV um hvar eða
hvort skóhlífar af gamla skólanum
fengjust einhvers staðar hefur ekki
linnt hringingum til að benda á tvo
staði sem selja þær. Annars vegar
er það Skóvinnustofa Sigurbjörns
á Háleitisbraut og hins vegar eru
það Bónusskór á Hverfisgötu 89. -
Á báðum stöðunum er verðið 1500
til 1600 krónur. Menn geta því and-
að léttar, þeir sem hafa leitað en
ekki fundið - skóhlífar.