Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.1999, Blaðsíða 21

LAUGARDAGUR 27. FEBRUAR 1999
enmng
Sigurður Guðmundsson myndiistarmaður:
Lanuaði
að verða
Sigurður Guðmundsson var
sautján eða átján ára þegar hann
byrjaði í Myndlista- og handíðarskól-
anum, en 26 ára þegar hann hélt
fyrstu sýninguna. Hún var í Gallerí
Súm. Hann segist ekki minnast neins
sérstaks atviks úr lífi sínu sem olii
því að hann gerðist myndlistarmað-
m-.
„Fólk sem er í myndlist hefur oft-
ast reynt eitthvað annað og strandað,
ekki náð prófum, fengið í bakið í
verkamannavinnu, sofið yfir sig og
verið rekið. Þegar öll von er úti um
að virka innan samfélagsins þá ligg-
ur beint við að athuga listimar.
Svona var þetta líka hjá mér.“ Sig-
urður segir að honum hafi samt
aldrei dottið í hug af alvöru að gera
neitt annað en að verða myndlistar-
maður, nema ef til vill að æfa grinda-
hlaup. Það höfðaði sterkt til hans
þegar hann var krakki, en nú er Sig-
urður 56 ára og hefur aldrei stokkið
yflr alvöragrind.
Verðlaunin fær Sigurður fyrir sýn-
ingu í Galleríi Ingólfsstræti 8 og
gjöminginn Brúneygður jökull sem
hann framdi í Nýlistasafninu. Þegar
Sigurður er beðinn að lýsa þeim
verkum sínum segir hann að sér
þyki leiðinlegt að gera slíkt: „Get ég
ekki sloppið með það að segja að
þetta hafi verið sýning á skúlptúrum,
teikningum og graflk, einn per-
formans í Nýlistasafninu - já og ein
lítil ópera. Dýraóperan frá 1974.“ Að-
spurður hvort þær sýningar hafl á
einhvern hátt verið frábrugðnar fyrri
sýningum hans segir Sigurður að
þetta þyki honum líka afspyrnu leið-
inleg spuming. Eitthvað hafl sýning-
amar verið öðmvísi en aðrar sýning-
ar en annars hafl formbreytingar
verið rólegar hjá sér og hann hafi
lagt meiri áherslu á breytingar sem
leynast innan formsins en ætlist ekki
til þess að fólk reki augun í þær.
En hvemig líst honum annars á að
fá verðlaunin?
„Inni i stofu hjá foreldrum mínum
í Reykjavík er stórt sjónvarp sem
auk þess að láta horfa á sig er pallur
fyrir verðlaun og medalíur sem við
Kristján bróðir minn höfum fengið
gegnum árin. Vinstra megin á pallin-
um rís DV verðlaunagripur (ca 20
cm) sem Kristjáni bróður mínum var
veittur fyrir mörgum árum hæst en
svo rennur þetta orðulandslag út í
hálfgert flatlendi hægra megin og
minnir helst á Holland.
í hvert skipti sem ég horfi á sjón-
varp hjá foreldrunum renna augu
mín ósjálfrátt upp fyrir myndskerm-
inn og verð ég þá alltaf óþægilega
minntur á yfirburði Kristjáns á sviði
DV-verðlauna. Núna mun þetta
breytast og jafnvægi skapast uppi á
pallinum. Þetta gleður mig.“
Um þessar mundir dvelur Sigurð-
ur í Kína. Hvað er hann eiginlega að
gera þar og hvenær kemur hann
heim?
„Ég hef verið með annan fótinn í
Kína undanfarin tvö ár og er aðallega
að skrifa. Þetta er skáldsaga sem
tengist kyngreiningu á sjálfum mér
og vestrænni menningu. Svo vinn ég
að gerð óperu, skrifa líbrettóið og
hugsa um strúktúr hennar. Ég verð á
íslandi í sumar, en er með húsaleigu-
samning í Xiamen til 1. desember.
Meira veit ég ekki um framtíðina."
segir menningaverðlaunahaflnn að
lokum. -þhs
Sigurður Guðmundsson fær menningarverðlaunin fyrir myndlist. „Verk hans einkennast umfram allt af góðlátlegum
húmor og einlægri hlýju," sagði meðai annars í umsögn dómnefndar. Sigurði þykir gleðilegt að fá verðlaunin þar sem
Kristján bróðir hans hefur hingað til átt stærri verðlaunagripi en hann. Nú telur Sigurður metin hafa verið jöfnuð.
Gísli Sæmundsson og Ragnar Úlafsson arkitektar:
Hugmynd sem verður að veruleika
starfsemi frá orkuverinu sjálfu yflr
í nýbyggingu. Möguleikar á samnýt-
ingu vora miklir og í tillögu Ragn-
ars og Gísla era starfsmannaðstað-
an og kynningarstarfsemin saman í
einni lausn.
Er Eldborg það verk sem þið eruð
hvað stoltastir af, eða lumið þið á
öðra?
„Já, ætli Eldborg standi ekki upp
úr,“ segja Ragnar og Gísli báðir.
„Verðlaun og jákvæð viðbrögð auka
mönnum líka trú á starfið. DV-verð-
launin eru
ánægjuleg og sér-
lega athyglisvert
að DV er eini vett-
vangurinn sem
verðlaunar verk í
arkitektúr og um-
hverfismótun. Það
er gleðilegt, því
það er ekki oft
sem þessar grein-
ar eru dregnar
frarn í dagsljósið.
Við arkitektar get-
um verið með fag-
lega umræðu inn-
byrðis, en það er
líka gott að hinn
almenni borgari
fái upplýsingar
um það mótandi
starf sem við
erum að vinna.“
-þhs
Gísli Sæmundsson og Ragnar
Ólcifsson hófu samstarf sitt 1993 en
þá voru þeir í „óbeinu samstarfi"
eins og þeir orða það sjálflr. Rekst-
urinn varð síðan meira og meira
sameiginlegur þar til í byrjun árs
1996 þegar þeir stofnuðu saman fyr-
irtæki. En af hverju starfa arkitekt-
ar saman? Er ekki best að eiga
einn heiðurinn af því sem gert er?
„Það er auðvitað langbest," segja
Ragnar og Gísli með bros á vör. „En
styrk sinn í samstarfi fá menn ef
þeir geta skipst á hugmyndum sem
ekki er síður gefandi en að sitja
einn með hugmyndimar í kollinum.
Lifandi umræður um arkitektúr
skipta miklu máli þar sem ólík sjón-
armið fá notið sín.“
Hvernig kviknaði hugmynd-
in að Eldborgu?
„Eldborg var samkeppn-
isverkefni sem við fóram
að velta fyrir okkur og
athuga hvort við fengj-
um einhverja hugmynd
sem mætt gæti kröfum
verksins. í slíkri sam-
keppni þarf alltaf að upp-
fylla einhverjar kröfur með tilliti til
innri starfsemi o.fl. Það þróaðist
síðan í lausn sem við töldum
ástæðu til þess að vinna meira með.
Auðvitað er alltaf heil-
mikil vinna í
kringum það
að útfæra
slíkt verk-
efni. Það þarf
að stilla sam-
an ólík
armið og sam-
ræma
Gísli Sæmundsson og Ragnar
Ólafsson hlutu menningarverðlaunin fyr-
ir byggjngarlist. Verðlaunin fengu þeir fyrir
þjónustumiðstöð Hitaveitu Suðurnesja í
Svartsengi. Byggingin hefur fengið nafnið
Eldborg.
væntingar margra aðila. Endanleg
útkoma er vissulega samstarf arki-
tekta, verkkaupa, tæknimanna og
verktaka."
Þið þykið hafa náð vel samspili
umhverfis og byggingar. Hvað lá
þar að baki?
„Við leituð-
umst við að fá
hraunið í um-
hverfinu inn í
bygginguna. Það
gerðiun við með
því að nýta okk-
ur stóra glerfleti sem opna húsið út
í hraunið. Sá sem gengur inn í bygg-
inguna skynjar umhverfið og lands-
lagið mjög.“
Það sem félagarnir segja
skemmtilegt við bygginguna í
Svartsengi er að þar er blandað
saman starfsmannaaðstöðu í orku-
verinu; gistiaðstöðu, mötuneyti og
setustofu - og ráðstefnu- og kynn-
ingarhluta sem opnaður er fyrir al-
menningi eftir þörfum. Yfirmenn
orkuversins vildu beina kynningar-
MMMMNÉkJKMKfetfkaAíhCfc&CttMSMCt i-i-)-1*/í íiíHC