Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.1999, Blaðsíða 54

LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 1999 I IV
★ *
ee tynyndbönd
MYNDBAHDA
GA6NRYNI
Kissing a Fool: ★★★
Erfitt val... eða þannig #
Vinurinn David Schwimmer skýtur upp kollinum í hverri myndinni á fætur
annarri þessa dagana. I síðustu viku var fjallað hér um Since You¥ve Been
Gone, þar sem hann leikstýrði og lék eitt hlutverkanna, og í síðasta mánuði sást
hann í Six Days, Seven Nights. Svo var líka verið að gefa út aðra seríuna af Fri-
ends, þannig að það streymir inn á myndbandaleigurnar efni með honum um
þessar mundir.
Hér er hann í rómantískri gamanmynd um drullusokk sem er að fara að gift-
ast. Hann hefur verið fjölþreiflnn í kvennamálum og efast því um að hans til-
vonandi geti verið honum trú. Hann ákveður því að leggja fyrir hana próf og
biður besta vin sinn, tilfmningaflæktan rithöfund í ástarsorg, að reyna að fá
hana til lags við sig, með fremur fyrirsjáanlegum afleiðingum.
Schwimmer er greinilega umhugað um að festast ekki í hlutverki góðhjört-
uðu lúðanna og leikur drullusokka, bæði í þessari mynd og Since You¥ve Been
Gone, og ferst það bara vel úr hendi. Jason Lee og Mili Avital ná líka vel sam-
an. Við vitum auðvitað allan tímann hvemig þetta endar, en það skiptir svos-
um ekki miklu máli. Aðalatriðið er að þetta er rómantísk gamanmynd sem tekst
að vera bæöi fyndin og rómantísk allan tímann, og foröast að leiðast út í væmni.
Útgefandi: Myndform. Leikstjóri: Doug Eliin. Aðalhlutverk: David
Schwimmer, Jason Lee og Mili Avital. Bandarísk, 1998. Lengd: 89 mín.
Öllum leyfð. -PJ
Palmetto:
Ýktur noir-þriller ★★★
Harry Barber (Woody Harrelson) losnar í upphafi mynd-
arinnar úr fangelsi fyrir glæp sem hann framdi ekki.
Stuttu síðar býður tálkvendiö Rhea Malroux (Elizabeth
Shue) honum fimmtíu þúsund dollara fyrir að aðstoða
hana við sviðsetningu á mannráni fósturdóttur hennar
(Chloe Sevigny). Faðir hennar er moldríkur og elskar dótt-
ur sina heitar en nokkuð annað, og þykir þeim því ljóst að
hann muni greiöa lausnargjaldið hikstalaust. Að vísu hafa þau rétt fyrir sér með
það en flest annað gengur Harry í mót.
Það er Þjóðverjinn Volker Schlöndorff sem leikstýrir myndinni og fetar með
því í fótspor þeirra fjölmörgu kvikmyndahöfunda er gert hafa eigin noir-mynd.
Að íráskildum litnum er allt útlit myndarinnar í takt viö noir-tegundina og gild-
ir það sama um frásagnaruppbyggingu hennar. Þá býr myndin yfir sögumanni og
vísunum í sígildar noir-myndir á borð við The Woman in the Window (1944) og
Sunset Boulevard (1950). Þrátt fyrir augljósa virðingu leikstjórans i garð slíkra
mynda er afstaða hans einnig nokkuð írónísk. Birtist það í vægast sagt fjarstæðu-
kenndri atburðarás og persónugerð, en leikarar myndarinnar setja söguhetjum-
ar fram á mjög ýktan máta. Ekki kæmi mér á óvart þótt afstaða áhorfenda til
myndarinnar velti einmitt á þeim þáttum. Sjálfur hafði ég gaman af.
Útgefandi: SAM-myndbönd. Leikstjóri: Volker Schlöndorff. Aðalhlutverk:
Woody Harrelson, Elizabeth Shue og Gina Gershon. Bandarísk, 1998.
Lengd: 109 mín. Bönnuð innan 16. -bæn
Fallen Angels:
Meiningarlaus
FALLEII
ALIOELS
r.
- Ein Hong Kong er núorðið einna frægust fyrir stíl-
færðar ofbeldismyndir með yfirgengilegum skotbardög-
um, en þessi stefna hefur m.a. haft mikil áhrif á hasar-
myndagerð í Hollywood. Aðrir leikstjórar í Hong Kong og
reyndar víðar í Suðaustur-Asíu aðhyllast hins vegar
stefnu, sem á það sameiginlegt með hasarmyndunum að
stílfæra myndimar mikið, en er öllu hæggengari, enda er
meiningin sú að gera listrænar myndir, ekki að skemmta áhorfandanum.
Fallen Angels er grein af þessum meiði. Hún fjallar um tilviljanakennd tengsl
nokkurra ólikra persóna i Hong Kong, en þó öðra fremur um einangrun þeirra.
Myndin teflir oft saman annarlegri tónlist og myndatöku á áhrifaríkan hátt, sér-
staklega í atriðum þar sem leigumorðingi undirbýr og framkvæmir fiöldamorð,
atriði sem eru jafnvel glæsUegri en í öllum nema bestu hasarmyndunum. Þá era
margar skrýtnar og skemmtUegar hugmyndir í myndinni sem fanga athyglina
skamma stund, en breyta þó ekki þeirri staðreynd að myndin er yfir heUdina
langdregin og hundleiðinleg. Sagan er aUt of veikburða og innUialdsrýr tU að
lUa það af að vera drekkt í stUbrögðunum. Persónumar era aUar að farast úr
einhverjum tUvistarkreppum, en persónusköpunin er aUt of grunn tU aö ég gæti
fengið einhvem áhuga á fiarrænni sálarangist þeirra. Fólki sem viU þykjast
hafa mennmgarlegan kvikmyndasmekk er velkomið að þreyja þessa mynd. Aðr-
ir ættu frekar að tékka á Hardboiled eða The KUler eftir meistara John Woo.
Útgefandi: Myndform. Leikstjóri: Wong Kar-Wai. Aöalhlutverk: Leon Lai,
Michele Reis, Takeshi Kaneshiro, Charlie Yeung og Karen Mok. Hong
Kong, 1995. Lengd: 96 mín. Bönnuð innan 16 ára. -PJ
The Second Arrival:
Hrikalega lélegt 0 ^
Þetta er óbeint framhald sæmUegs vísindaskáldskapar
er hét Arrival og skartaði Charlie Sheen í aðalhlutverki.
Hann lék vísindamannirm Zane Zaminski sem samkvæmt
ffamhaldinu sendi mikilvægar upplýsingar tU aðalper-
sóna þess áður en geimverurnar drápu hann. Fremstar
þeirra era bróðir hans Jack (Patrick Muldoon) og blaöa-
konan Bridget (Jane Sibbett). í sem skemmstu máli fer
frammistaða þeirra á spjöld sögunnar sem ein sú allra versta er nokkra sinni
hefur sést. Handritiö er ekki síður vonlaust auk þess myndin býr yfir tUgangs-
lausustu tæknibreUum allra tíma (t.d. hátækni“sporðdreka“ sem býr yfir inn-
byggðum miði og veitir fómarlömbum hjartaáfaU með augnstungum).
Hversu iUa sem menningarvitar kunna að fiaUa um HoUywood er ljóst að
hún á heiðurinn af fiölmörgum af bestu myndum sögunnar. Aftur á móti koma
einnig frá Bandaríkjunum fiölmargar af verstu myndum sem gerðar era. Und-
anfarið hafa myndbandaútgefendur pínt upp á áhorfendur myndir á borð við
Traitor within, A Bright Shining Lie og Yesterdayis Target. Varla draga þess-
ar arfaslöku myndir að sér marga áhorfendur og því veltir maður fyrir sér
hvort útgefendur geti ekki sýnt eilítið frumkvæði og leitað uppi myndir hand-
an Bandaríkjanna tU að fyUa upp í bilið á miUi „alvöra" HoUywood-mynda.
Það á ekki að gera nokkram manni þann grikk að sóa peningum sínum og tima
i The Second Arrival.
Útgefandi: SAM-myndbönd. Leikstjóri: Kevin S. Tenney. Aðalhlutverk:
Patrick Muldoon, Michael Sarrazin og Jane Sibbett. Lengd: 96 mín.
Bandarísk, 1998. Bönnuð innan 12 ára. -bæn
Sir Anthony Hopkins:
Leikari áratugarins
Upphafsár
Philip Anthony Hopkins fæddist
á síðasta degi ársins 1937 í Port
Talbot í suðurhluta Wales. Hann
var eina bam foreldra sinna og
kaus að láta kaUa sig Tony. Hann
hafði lítinn áhuga á hefðbmidnu
námi og hóf að lokinni tveggja ára
herskyldu nám í Tónlistar- og leik-
listarskólanum í Cardiff. Vegnaði
honum vel og hlaut því námsstyrk
við Konunglegu leiklistarakademí-
una í London. Árið 1963 útskrifað-
ist hann þaðan með miklum ágæt-
um. Tveimur árum síður tók eng-
inn annar en Sir Laurence Olivier
hann inn í þjóðleikhús þeirra Eng-
lendinga. Þar með var hafinn
glæsilegur feriil á sviðinu og sér-
hæfði Hopkins sig i Shakespeare
og annarri klassík.
Til Bandaríkjanna
Árið 1974 tók Hopkins í fyrsta
skipti þátt í uppfærslu á Broad-
way og vakti mikla lukku. Líkt og
í Englandi lék hann einnig í sjón-
varpsmyndum auk einstaka kvik-
mynda. Hann tók að sér ólíkleg-
ustu hlutverk í sjónvarpi og má
sem dæmi nefha Othello, Adolf
Hitler og Quasimodo. Helstu kvik-
myndir hans fram að tíunda ára-
tugnrnn voru The Elephant Man
The Edge. Anthony Hopkins og Alec Baldwin.
Surviving Picasso. Anthony Hopkins í hlutverki Picassos.
Klassísk myndbönd The Onion Field ^ ★★★
Rykfallin
Rithöfundurinn Joseph Wam-
baugh var ekki ánægður með nokkr-
ar myndir sem gerðar höfðu verið
eftir sögmn hans og ákvað því að
skrifa sjálfur handrit eftir bók sinni,
The Onion Field. Hann krafðist þess
að farið yrði í einu og öllu eftir hand-
ritinu við gerð myndarinnar - kvik-
myndaverið fékk ekki að gera neinar
breytingar til að myndin gengi betur
í áhorfendur.
Myndin byggir á sönnum atburð-
um, morðmáli frá 1963 í Los Angeles,
og eftirmálum þess. Ian Campbell
(Ted Danson) og Karl Hettinger
(John Savage) eru lögreglumenn sem
þykir tveir menn á ferð í bíl grun-
samlegir og ákveða að stöðva þá.
Mennimir tveir eru smáglæpamenn-
imir Gregory Powell (James Woods)
og Jimmy Smith (Franklyn Seales).
Powell og Smith draga upp byssur og
afvopna lögreglumennina. Þeir fara
síðan með þá út á laukakur í ná-
grenni borgarinnar þar sem Camp-
bell er myrtur en Hettinger kemst
undan á hlaupum. Hann getur sagt
til þeirra og þeir em fljótlega teknir
höndum.
Það er þó ekki glæpurinn sjálfur
sem hér er fyrst og fremst til umfiöll-
unar heldur eftirleikur hans, sem er
tvíþættur. Annars vegar er deilt á
réttarkerfið í endalausum réttarhöld-
um yfir Powell og Smith þar sem báð-
ir segja hinn bera ábyrgðina á verkn-
aðinum. Þeir nýta sér allar brotala-
mir í kerfinu til að tefia fyrir og snúa
málinu við, þannig að þeir séu fóm-
arlömbin. Þeim tekst þó ekki að
sleppa við refsingu en ná að milda
hana úr dauðadómi í fangelsisvist
(Jimmy Smith var látinn laus á ní-
unda áratugnum). Hins vegar er síð-
an fiallað um andlegt niðurbrot Hett-
inger, sem er þjakaður af samvisku-
biti vegna dauða félaga síns og síend-
urteknar vitnédeiðslm gera illt verra.
Hann leiöist út í stelsýki, þunglyndi
og sjálfsmorðshugsanir.
Með einstrengingshætti sínum hef-
ur Wambaugh tryggt að myndin hef-
ur á sér mikinn raunsæisblæ sem er
sjaldséður í Hollywood. Um leið verð-
ur ffásögnin auðvitað svolítið hæg-
geng og dramatískir möguleikar tak-
markaðir. Myndin nær sér þó oft vel
á strik, sérstaklega í átakanlegum at-
riðum sem lýsa persónulegri neyð
Hettingers. Ádeiluþátturinn er ekki
alveg eins áhrifamikill, en þó athygl-
isverður. Leikhópurinn er fimasterk-
ur og sérstaklega er gaman að fylgj-
ast með James Woods ungum og
þvengmjóum . Þetta er svo sem ekk-
ert meistarastykki en engu að síður
vel gerð og athyglisverð mynd. Því
miður virðist hún hafa fallið í
gleymsku en spólan sem ég fékk á
myndbandaleigunni var bókstaflega
rykfallin og plastið á hulstrinu farið
að morkna.
Fæst í Vídeóhöllinni. Leikstjóri:
Harold Becker. Aöalhlutverk: John
Savage, James Woods og Frank-
lyn Seales. Bandarisk, 1979.
Lengd: 122 mín.
Pétur Jónasson