Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.1999, Blaðsíða 11

MIÐVIKUDAGUR 3. MARS 1999
11
Staða Samfylking
arinnar er sterk
Staöa Samíylkingar
félagshyggju og jafnrétt-
is í íslenskum stjórn-
málum er að verða ljós-
ari dag frá degi. - And-
stæðingarnir nota nú
alla sína krafta til að
vinna gegn henni vegna
þess að þeir óttast að
hún verði öflug i kosn-
ingunum í vor og nái
þar með fótfestu til
framtíðar í íslenskum
stjórnmálum.
Umræðan og þróunin
sem hefur verið sam-
fara tilkomu Samfylk-
ingarinnar er þó í min-
um huga fullkomin
sönnun þess að hún
muni verða áhrifamesta
stjórnmálaaflið í land-
inu um langa framtíð.
Grundvöllur hennar til að festa
sig í sessi er fyrir hendi. Hann ligg-
ur í þeim mikla fjölda fólks sem að-
hyllist félagshyggju og jafnrétti.
Kjallarinn
,Jóhann
Ársælsson
fyrrverandi
alþingismaður
„Þegar Samfylkingin hefur yfír■
fffifi/ð þá byrjunarörðugleika sem
hljóta að fylgja þeirri uppstokkun
markmiða og hugmynda sem
fylgja því að samræma þrjú
stjórnmálaöfl, munu þeir sem
þótti of hratt farið væntanlega
endurskoða hug sinn..."
Sá stóri hópur fmnur nú vax-
andi þunga í kröfunum um að
hlutur sjúklinga, öryrkja, aldr-
aðra, barnafólks, láglaunamanna
og námsmanna verði réttur eftir
úrslitaáhrif hægri manna á samfé-
lagið síðustu árin.
Mikilvægið fer vaxandi
Grunnurinn að framtíð Sam-
fylkingarinnar varð
ekki síst Ijós í sveit-
arstjórnarkosning-
unum í vor, þá
urðu til sameigin-
legir listar samfylk-
ingaraflanna um
allt land.
Fólkið sem tekur
þátt í hinu félags-
lega starfi fyrir sitt
samfélag á vegum
sveitarstjórnanna
er að taka þátt í
afar mikilvægu
stjórnmálastarfi.
Mikilvægi þess hef-
ur farið enn vax-
andi með nýjum
verkefnum sem
hafa verið færð frá
“““ríkinu til sveitarfé-
laganna.
Samfylkingarlistarnir allt í
kringum landið voru undanfari
samstöðu um samfylkingu í lands-
málum. Fylgi þeirra fjögurra
____________, flokka sem hafa
tekist á í lands-
málunum hefur
mjög greinilega
endurspeglað
styrk þeirra í hin-
um ýmsu sveitar-
félögum vítt og
breitt um landið.
Þau stjómmálaöfl
sem ekki hafa átt
bakhjarl í fylgi
sveitarstjómar-
framboðanna hafa
ekki náð að festa
sig i sessi til lengri framtíðar.
Þrjár meginfylkingar
Aðeins þrjú stjómmálaöfl eiga
nú marktækan stuðning í fylgi
sveitarstjómarframboðannna.
Samfylkingin, sem eftir síðustu
sveitarstjómarkosningar hefur
grandvöll að byggja á ef fulltrúar
hennar fylgja staðfastlega fram
í huga greinarhöfundar er umræðan og þróunin sem hefur verið samfara
tilkomu Samfylkingarinnar sönnun þess að hún verði áhrifamesta stjórn-
málaaflið í landinu um langa framtíð.
baráttumálum hennar, Sjálfstæð-
isflokkurinn og Framsóknarflokk-
urinn. Þessi staða boðar hina nýju
framtíð í íslenskum stjórnmálum.
Hún mun byggjast á þessum þrem
meginfylkingum, önnur stjórn-
málaöfl munu koma og fara eins
og fjölmörg dæmi sanna úr stjóm-
málasögu undangenginna ára.
Þetta á við Frjálslynda flokkinn
enda hefúr hann komið inn á
stjómmálasviðið sem baráttutæki
fyrir nánast einu máli, þ.e. afhámi
á séreignakvóta í útgerð. En þetta
á líka við um Vinstri græningja en
sá flokkur varð til vegna þess að
forgöngumönnum um stofnun
hans þótti of hratt farið við mynd-
un Samfylkingarinnar. Þeir vildu
stofna til samfylkingar en lögðu til
að öðruvísi yrði unnið að málinu.
Málefnaágreiningurinn varð ekki
til fyrr en síðar.
Þess vegna má gera ráð fyrir því
að ýmsir þeirra sem hafa ekki tek-
ið þátt í að mynda Samfylkinguna
nú komi til liðs við hana síðar
enda hafa forystumenn þeirra lýst
því yfir að þeir vilji vinna með
henni.
Ailt ber að sama brunni
Þegar Samfylkingin hefur yfir-
unnið þá byrjunarörðugleika sem
hljóta að fylgja þeirri uppstokkun
markmiða og hugmynda sem
fylgja því að samræma þrjú stjórn-
málaöfl, munu þeir sem þótti of
hratt farið væntanlega endur-
skoða hug sinn og ganga til liðs
við meginfylkingu íslenskra fé-
lagshyggjumanna.
Málefni umhverfisverndar
mega heldur ekki lokast inni sem
sérverkefni lítils flokks. Allt sem
hér er sagt ber að sama branni.
Málefni félagshyggju, jafhréttis og
umhverfisvemdar kalla okkur til
samstöðu. Því fyrr því betra.
Jóhann Ársælsson
Óvinur númer eitt
Við sem fæðumst á íslandi meg-
um teljast nokkuð heppin. Hér er
enginn harðstjóri né herforingja-
stjórn með tilheyrandi pyntingum
og látum. Við eigum eitt elsta lýð-
veldi heimsins ef undan er skUið
nokkurra alda hlé þegar við
beygðum okkur undir konungs-
stjóm svo að hinir ríku gætu orð-
ið ríkari. Endaði þó allt í basli og
flestir urðu fátækir og hungur-
morða fyrir vikið.
Þetta skrambans lýðveldi...
Jón og félagar heimtuðu sjálf-
stjóm og að endingu endurheimt-
„Jón og félagar heimtuðu sjálf-
stjórn og að endingu endurheimt■
um við lýðveldið fyrir rúmum 50
árum. Það er þokkalega langur
tími, alla vega virðast allir orðnir
dauðþreyttir á þessu lýðveldi og
því veseni sem því fylgir.u
um við lýðveldið fyrir rúmum 50
áram. Það er þokkalega langur
tími, alla vega virðast allir orðnir
dauðþreyttir á þessu lýðveldi og
því veseni sem því fylgir. Það er
t.d. erfítt að fá hæft fólk inn á Al-
þingi af því að kaupið er svo lé-
legt. Hæft fólk hugsar nefnilega
bara um sig og hvað hentar því
best, kjaftæði eins og hugsjónir og
það sem er landinu fyrir bestu er
ekkert að angra það. Ef það vantar
peninga fyrir þessum hækkunum
þá er öragglega hægt að taka þá af
launum fiskvinnslukvenna. Snið-
ugast væri þó að leggja stétt fisk-
vinnslukvenna niður og flytja fisk-
inn í frystigámum utan og vera al-
vöru bananalýðveldi sem gefur frá
sér verðmætin án þess að full-
vinna þau.
Þetta skrambans lýðveldi er svo
kostnaðarsamt því það eru alltaf
einhverjir að veikjast eða lenda í
slysum. Svo þarf að mennta bömin
------------, til að þau geti
orðið virkir skatt-
greiðendur og
haldið hringavit-
leysunni áfram.
Þetta er svo
frámunalega
heimskulegt að
við skulum frekar
fjársvelta sjúkra-
stofnanir. Látum
þetta lið bara
drepast fyrst það
er að asnast til að
veikjast á annað borð. Og til hvers
að mennta lýðinn þegar okkur
vantar fleiri verkamenn?
Þjóð meðal þjóða
Eftir að við fengum sjálfstjóm-
ina höfum við reynt að vera þjóð
meðal þjóða sem getur séð um sig
og sína. Við stofnuðum almenn-
ingsskipafélag og
verkamennirnir á
eyrinni keyptu hluta-
bréf, stoltir menn.
Núna er þetta skipa-
félag eign fárra og
siglir undir hentifána
og hendir stoltum
gömlum mönnum
sem hafa gefið því líf
sitt. En það verður
hver að hugsa um sig
og þeir hæfustu lifa.
Við getum huggáð
okkur við að þegar sá
hæfi deyr þá situr
ekkjan á hakanum og
sá vanhæfi malar
gull á eftirlaununum.
Við stofhuðum líka
nokkra banka til efl-
ingar atvinnulífinu í
landinu. Þessir bankar hafa lengi
verið eign ríkisins en skyndilega
er ríkið ekki þjóðin heldur óvinur
þjóðarinnar númer eitt. Það er
nauðsynlegt að bjarga fjármunum
okkar úr höndum þessa skrímslis.
Það er reyndar nokkuð öruggt að
þegar búið er að selja þjóðinni
hennar eigin eign þá verður gert
eitthvað hókus pókus og bankam-
ir enda í eigu einkavina ein-
hverra.
Þegar svo kreppan kemur...
En þótt við getum ekki gefið
Einkavinum ehf. stofnanir þá
skulum við samt breyta þeim í
Kjallarinn
Asta
Svavarsdóttir
bókmenntafræðingur
hlutafélög. Það er vel-
megunarkreppa í
Asíu og Suður-Amer-
íku og hvenær hún
kemur til Evrópu er
bara tímaspursmál.
Þá er mjög snjallt að
hafa selt allt úr landi
í formi hlutabréfa svo
þegar kreppan kemur
þá verðum við gjald-
þrota og seld hæst-
bjóðanda. Það væri
framfór því ísland
hefur alltaf verið
ódýrasta hóran í Evr-
ópu. - „Hver vill
koma og eyðileggja
landið með stóriðju
og græða á ódýra
vinnuafli? Við skul-
um gefa ykkur raf-
magnið í kaupbæti. Hver og hver
og vill og verður?“
Við gætum líka samiö sem fyrst
við Evrópubandalagiö. Við höfum
ekkert að bjóöa annað en fiskinn.
En stóra mennimir í Evrópu hafa
fullan skilning á okkar sérstöðu og
gefa okkur allt fyrir ekkert. Þeir
koma öragglega ekki til með að
vilja aðgang að fiskimiðunum. Og
ætli það sé ekki best? Allt fallega
og ríka fólkið flytur til Evrópu og
island breytist í risavaxna ver-
stöð. - Hvaða fávita datt líka í hug
að setjast hér að á mörkum hins
byggilega heims?
Ásta Svavarsdóttir
Með og
á móti
Framtíð hrossastofnsins í fóstur-
vísum, sæðisfrystingu og sæðing-
um hryssa?
Kristinn Guönason
á Skarði, formaöur
Féiags hrossa-
bænda.
Þetta er alls
ekki klónun
„Þama er um að ræða nútíma aðferð
sem notuð verður með hefðbundinni að-
ferð. Auövitað er framtíð stofnsins ekki
fólgin í þessu einu. í Gunnarsholti eru
fersksæðingar og það sem við bindum
kannski mestar vonir við er frysting á
sæði til geymslu. Þar eru mestu mögu-
leikar stöðvarinnar
og við vonumst til að
geta nýtt bestu grip-
ina betur en gert hef-
ur verið.
En auðvitað fer
þetta allt eftir því
hversu hyggnir við
erum að nota þessa
tækni. Allt sem gert
hefur verið fram til
þessa hefur heppn-
ast vel. Frystingarnar eru í tilraunaskyni
og virtust lofa góðu. Núna fara þær aftur
af stað af krafti í aprílbyrjun. Það er
hugsun okkar í þessu sambandi að þegar
hestur sem nokkur eftirsjá er 1, er að yf-
irgefa landið, að þá teljum við gott að
geta geymt í landinu sæði úr honum
Eins höldum við að ef við getum stundað
vitrænan útflutning á hrossasæði
mun þaö gera það að verkum að síður
fari úr landinu mjög góðir gripir, að
menn eigi þá gripina frekar hér heima.
Það er alls ekki verið að tala um klón-
un á dýrunum. Og það er langt í frá aö
eftir smátíma verði flest hross á íslandi
undan sömu foreldrunum,
Við ætlum að fá kostnaðinn til baka
með betra verði á hrossunum. Innan okk-
ar raða má segja að sé einhugur um þetta
mál. Að sjálfsögöu hljótum við í þessari
búgrein að nýta þessa tækni okkur í hag
rétt eins og aðrar greinar landbúnaðar
gera.“
íslensk hross úr
tilraunaglösum
„Ég er algjörlega andvígur öllum til-
raunum með sæðingar, fósturvísaflutn-
inga, frystingar á sæði og hvað þetta allt
saman heitir. Ég tel að hrossaræktendur
og hestamenn á íslandi séu að fara út á
hálan ís. íslenski hesturinn hefur áratug-
um saman verið markaðssettur erlendis
sem norrænn, hrein-
ræktaður og nánast
frjálsborinn hestur.
Við höfum selt
drauminn um þenn-
an hest og drauminn
um ísland með frá-
bærum árangri
þannig að hestar eru
fluttir út þúsundum
saman árlega. Hest-
urinn skiptir veru-
legu máli í landbúnaði á íslandi og eins í
landkynningu og ferðaþjónustu. Haldi
menn að hægt sé að framleiða íslenska
hestinn á tilraunastofum á sama tíma og
við leggjum áherslu á vistvæna ferða-
þjónustu og vistvænan landbúnaö, þá
held ég aö meim verði að fara að hugsa
sinn gang.
Það er ótrúleg skammsýni hjá hrossa-
ræktarsamtökunum, sem eru skuldum
vafm og hafa ekki getað sinnt verkefnum
eins og markaðssetningu á hestinum, að
þau skuli steypa sér i enn frekari skuldir
út af algjörlega ónáuðsynlegum vísinda-
tilraunum seih munu ekki færa hrossa-
bændum eða íslenska hestinum nokkurn
ávinning. Þeim tæpu 20 milljónum sem
varið hefur verið í þessa uppbyggingu
væri mun betur varið annars staðar. Með
sæðingum og fósturvísaflutningum er í
mörgum tilvikum verið að aðstoða ófrjóa
og getulitla stóðhesta að eignast afkvæmi.
Það er byijað í stórum stíl. Við gætum
með þessu móti fest í sessi óæskilega
erfðaeiginleika sem hingað til hafa ekki
verið vandamál í hrossastofninum.
Eftir að það fór að spyrjast út að hryss-
ur á íslandi ættu að fara að eiga mörg af-
kvæmi á ári með leigumæðrum og stóð-
hestar mörg hundruð afkvæmi með hjálp
dýralækna hef ég orðið var við mjög
sterk viðbrögð erlendis. Hrossaræktend-
ur og aðdáendur íslenska hestsins segjast
ekki trúa því að íslenskir hrossabændur
geri þetta glappaskot.“ -JBP
Anders Hansen,
hrossaræktandi ó
Árbakka í Land-
sveit.