Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.1999, Blaðsíða 18

18
LAUGARDAGUR 6. MARS 1999 JjV
iheygarðshornið
launum. Samfélagið allt
logar af þessu eilífa áreiti:
hringdu og fáðu ókeypis pitsu,
þriggja lítra kók, vöfflujárn, ef
þú manst hvað afi þinn hét færðu
gemsa, ef þú kaupir hjá mér tjald
færðu trefil, kauptu ryksugu og
fáðu ókeypis geisladisk, fáðu
ókeypis húfu, fáðu ókeypis bol,
fáðu ókeypis bíl. Fólk er á sífelld-
um þönum með skafmiða og
gjafakort, lukkukort, punktakort
og hagkaupskort milli. þess sem
það hringir óðamála í útvarps-
stöðvarnar til að vinna sér inn
ókeypis bíómiða. Allt er ókeypis,
nema náttúrlega það er ekkert
ókeypis: kostnaðurinn kemur
einhvers staðar niður.
Vitaskuld er ekkert við því að
segja að fyrirtæki reyni að beita
ýmsum ráðum við að lokka til
sín viðskiptavini en þessi gjafa-
austur í fólk - þessi hávaði, þessi
læti, þessi hystería í kringum
þetta allt - hefur hins vegar þeg-
ar til lengdar lætur slæm áhrif á
fólkið, eins og dæmið sannar.
Andrúmsloftið í þjóðfélaginu er
að verða eins og í barnaafmæli
sem farið hefur úr böndunum
vegna þess að bömin eru búin að
drekka allt of mikið kók og eru
orðin allt of æst, allir famir að
grenja og togast á um leikfongin.
Allt of mikið kók. Er skýringin
á fjölskylduharmleiknum
kannski þar? Að svilarnir hafi
þarna kvöldið örlagaríka verið
búnir að drekka allt of mikið
kók, og verið orðnir allt of æstir.
Sumar flöskur splundra fjöl-
skyldum. Svilar tveir sem áður
vora nægilega miklir kunningjar
til að halda saman upp á fertugs-
afmæli eru komnir í hár saman
út af bíl, þótt báðir hafi eflaust
átt bíl fyrir. Systur eiga í mála-
ferlum. Börn em á námskeiði í
græðgi, eigingimi, óhófl, ofstopa
og hlutadýrkun.
Sumar flöskur frá Vífilfelli
vora með vinningi í tappanum,
eins og varla fór fram hjá
nokkrum manni í sumar leið.
Bíll datt ofan af himnum. En
lenti óvart á fjölskyldunni miðri.
ínn-
ar - nú
Heyrst hefur að þetta mál
hafi vakið mikla athygli
og umræður í lagadeild
Háskólans,. enda er
þarna um að
ræða heillandi
lagahnút eins
og íslending-
ar eru
óneitan-
lega
meistarar
í að
binda,
auk þess
sem þetta
mál er óvenju-
gott tækifæri til að
sjá hvort lög og rétt-
læti eiga samleið.
Hvað er þá til ráða ef
lögin duga ekki til að réttlætið
nái fram að ganga? Að Vífilfell
gefi þeim svilanum sem ekkert
reynir a
hann. Hann
gæti kallað
svilana fyrir
sig, með bílinn,
og sagt við að-
stoðarmenn sína:
Takið þennan bíl og
skerið hann í tvennt og
skiptið honum milli
mannanna. Þá mun annar
þeirra brotna niður og æpa
snöktandi: Gefið hinum bílinn!
segja: Sjá,
þessi er hinn
raunverulegi
faðir bílsins ...
Þetta er óskemmtilegt
mál. Fjölskyldur eiga ekki
W' að deila um hégóma eins og
bíla. Manni á að þykja vænna
um systur sína en apparat til að
komast á milli tveggja staða.
Fullorðið fólk á að hafa þann
þroska til að bera að kunna að
deila með sér óvæntum ávinningi
- það á að hafa þann þroska til að
bera að láta óvæntan ávinning
vera til ánægju og gleði en ekki
leiðinda. Þannig var sennilega
stofnað til þess arna.
Vonandi verður þetta mál til
þess að draga ögn úr gjafa- og
gylliboðafylliríinu sem dunið hef-
ur á þjóðinni undanfarið. Þér
nægir að hringja í útvarpsstöð og
geta stunið upp kennitölunni
þinni til að fá utanlandsferð að
fékk líka bíl? Það væri að vísu
fallega gert en óneitanlega væri
þá jafnframt verið að verð-
launa gikkinn sem sölsaði
allt undir sig.
Sennilega verður
Davíð að skerast í
leikinn og sýna að
hann sé raun-
verulegur and-
legur og ver-
aldlegur
leiðtogi
þjóð-
ar-
mun
Davíö
Sumar flöskur
Það skyldi aldrei vera. íslending-
ar drekka allt of mikið kók. Iðu-
lega gleymist að þessi drykkur er
ávanabindandi og sérlega óhollur
öðrum en magasjúklingum í hófi.
Gegndarlaust kókþamb íslenskra
bama nær ekki nokkurri átt, það
skemmir í þeim tennurnar, æsir
þau upp að ósekju og gerir þau
háð sykri og öðru sem er að finna
í þessum drykk, og mun vera
leyndarmál.
Menn eru að deila um áfengis-
auglýsingar. Þó neitar því enginn
upplýstur maður að hóflega
drukkið vín er góð heilsubót,
hjartanu hollt og gleður manns-
ins geð. Áfengisauglýsingar
hefðu einn augljósan kost: þar
era allir edrú. Þær myndu stuðla
að bættri ímynd áfengis meðal
þjóðarinnar sem ekki er vanþörf
á, og jafnvel verða til þess að út-
rýma þeim útbreidda misskiln-
ingi að vín sé óþverri til að verða
fullur af. Miklu nær væri að
banna kókauglýsingar, því að
kókið skemmir tennur og æsir að
ósekju böm og fullorðna, elur á
úifúð og hatri.
dagur í lífi
Gougleðidagur í lífi Ernu Hauksdóttur, framkvæmdastjóra Samtaka ferðaþjón
Skrautleg dagb
Það var mánudagurinn 1. mars
og vekjaraklukkan vakti mig klukk-
an 7, en þessi vekjaraklukka hefur
þann kost að hún hringir aftur eft-
ir nokkrar mínútur svo það er
óhætt að loka augunum aftur. Ég
verð hoppandi kát þegar ég sé í
gegnum rökkrið að himinninn er
heiðskír og kem mér á fætur. Það
er allt hljótt því ég er alltaf fyrst á
fætur, nokkru síðar vek ég mann-
inn minn þar sem við ætlum að
vera samferða í vinnuna, enda er
vinnustaður beggja í Kvosinni í
Reykjavík.
Sonurinn þarf ekki að vakna
strax svo ég skil eftir bílinn minn
fyrir hann. Dagbókin mín var nokk-
uð skrautlegt þennan daginn frá há-
degi svo morguninn fór í verkefnin
sem vora efst á forgangslistanum,
en það var aðallega undirbúningur
fyrir aðalfund Samtaka ferðaþjón-
ustunnar sem fyrirhugaður er 17.
og 18. mars og í mörg hom að líta.
Síminn hringir látlaust svo vinnu-
friðurinn er takmarkaður. Nú eru í
SAF allar tegundir fyrirtækja í
ferðaþjónustu svo málefnin sem
taka þarf fyrir á aðalfundi virðast
óþijótandi, en það er nú líka af-
skaplega skemmtilegt.
Afmæli bjórsins
Klukkan 12 á hádegi mætir um-
hverfisnefnd SAF á fund til að
ræða drög að ályktun um um-
hverfismál sem leggja á fram á að-
alfundi en þar má búast við fjörug-
um umræðum um þau stórmál.
Umhverfisnefndin var fyrsta
nefndin sem SAF skipaði og er það
til marks um hversu mikilvæg
umhverfismálin eru fyrir ferða-
þjónustuna. Það era ströng tíma-
mörk á fundinum þar sem opnun-
arhátíð góugleðinnar verður hald-
in með pomp og prakt á Gauki á
Stöng kl. 2 og þangað stormar öll
nefndin til að taka þátt í hátíðar-
höldunum.
Það var Einar Gústafsson, for-
stöðumaður landkynningarskrif-
stofunnar í New York, sem kom
þeirri hugmynd til okkar í fyrra
að halda veglega upp á 10 ára af-
mæli bjórsins. Eftir nokkurra
mánaða vinnu við að útfæra hug-
myndina varð niðurstaðan sú að
halda viku langa góugleði þar sem
lögð yrði áhersla á mat, drykk og
menningu og er áformað að um ár-
legan viðburð verði að ræða.
Á Gauk á Stöng tókum viö á
móti góðum gesti, Geir Haarde
fjármálaráðherra, sem tók að sér
að hringja inn góugleðina. Þar var
margt um manninn, þjóðlegar
veitingar og tónlist og fjölmiðlar
að taka viötöl í hverju homi. En
þaö er ekki til setunnar boðið því
hálftíma seinna þurfti ég að mæta
á fund í stjóm Atvinnuleysistrygg-
ingarsjóðs þar sem ég er varafor-
maður.
Sjónvarpsupptaka
Okkar ágæti formaður, Þórður
Ólafsson, verkalýðsforingi fyrir
austan, hafði kvöldið áður hringt í
mig og boðað forfóll svo það var
betra að vera tímanlega og undirbúa
sig aðeins fyrir stjóm fundarins, en
auðvitað gekk fundurinn ágætlega
enda stjórnin skipuð miklu ágætis-
fólki. Eftir þennan tveggja tíma fund
var ekki um annað að ræða en drífa
sig aftur á skrifstofuna og ljúka
nokkrum símtölum og verkefnum
þar til ég þurfti að mæta upp á Stöð
2 í sjónvarpsupptöku. Um var að
ræða beina útsendingu í fréttatíma
um reynslu landsmanna af bjórnum
í 10 ár. Það er eitt sem mér finnst
svo gott við beinar útsendingar,
bæði í útvarpi og sjónvarpi, að það
er ekki hægt að klippa það sem mað-
ur segir.
Fljót að sofna
En dagurinn var ekki búinn því
þá var kominn tími til að heimsækja
Kringlukrána, en okkar ágæti kunn-
ingi Sigþór Sigurjónsson veitinga-
maður hafði boðið okkur hjónmn til
veislu í tilefni 10 ára afmælis veit-
Það var annasamt hjá Ernu Hauksdóttur á afmæli bjórsins.
ingahússins. Þar var glatt á hjalla,
glæsilegar veitingar og fín tónlist og
vorum við þar í góðu yfirlæti þar til
ég mundi eftir því um 10-leytið að
von var á foreldrum mínum heim
frá útlöndum daginn eftir og ég
hafði víst lofað að vökva blómin.
Það var þvi síðasta tækifærið til að
bjarga því sem bjargað varð.
Þegar ég var komin upp í rúm um
kvöldið hringdi ég tvö símtöl til út-
landa, annað til fóður míns til
Kanaríeyja til að óska honum til
hamingju með afmælið 29. febrúar,
þótt afmælisdaginn hafi vantað, og
til dóttur minnar sem stundar nám i
London, en ég var forvitin að frétta
hvemig þorrablót íslendingafélags-
ins hefði gengið um helgina, þar
sem hún hafði tekið virkan þátt í
undirbúningi þess. Ég var satt að
segja fljót að sofna eftir þennan dag.