Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.1999, Blaðsíða 31

LAUGARDAGUR 6. MARS 1999
43
úr sér það sem Guðni Ágústsson,
þingmaður Framsóknarflokksins,
sagði eitt sinn: „Staða konunnar er
þak við eldavélina." Það var ekki
einu sinni svo gott að hún fengi að
standa fyrir framan hana! Guðni
sagði líka að eitt stærsta vandamál
þessa þjóðfélags væri offjölgun
gamals fólks. Er þetta í lagi?“
Sagt var á þingi að „þjóðarhags-
munum væri ógnað“ ef þú fengir
verksmiðjuna. Hvað eiga þeir við
með þvi?
„Það lýsir þessum mönnum bet-
ur en mér. Hugsaðu þér nú bullið!
Er þjóðarhagsmunum ógnað þó að
ég og mínir félagar rekum Áburð-
arverksmiðjuna í stað þess að ein-
hverjir þingmenn eða ráðherrar
geri það? Hver er ógnin? Erum við
ekki menn eins og þeir? Erum við
að fara að framleiða eitthvað verri
áburð en þeir? Er meiri hætta á að
við töpum peningum heldur en
þeir? Hvaða vitleysa er þetta eigin-
lega? Getur nokkur látið svona út
úr sér nema vera bara eitthvað ga-
ga?“
Eru þeir ekki hræddir um að þú
ryðjir öllu draslinu burt og farir að
byggja hús?
„Þá værum við farnir að borga
fullhátt verð fyrir lóðir. í þessum
hópi hefur það heldur aldrei kom-
ið til tals að fara að rifa eitt eða
neitt. Ég veit ekki hvernig þessir
menn halda að viðskipti gangi fyr-
ir sig. Ef við veitum ekki góða
þjónustu þá seljum við ekki vörur.
Það kaupir enginn vöru nema
hann sé sáttur við þau viðskipti
sem hann er að gera. Hann getur
brennt sig á því einu sinni en ger-
ir það ekki aftur. Og bændur eru
ekkert öðruvísi en aðrir. Viðskipti
leita jafnvægis. Ef ég verðlegg
mína vöru of dýrt þá kemur ein-
hver annar sem verðleggur hana
ódýrara."
Markaðslögmálið ræður
„Fyrir allnokkrum árum var til
nokkuð sem nefndist verðlagsá-
kvæði. Þá var heilmikið af fólki
sem sat og las pappíra um hvað
Pétur eða Páll í verslun voru að
leggja á sína vöru. Það var svo
undir minni formennsku í Félagi
stórkaupmanna sem tekið var hart
á þessum málum og að lokum var
vitleysunni hætt. Það náði ekki
nokkurri átt að það væri fullt af
einhverjum opinberum besserviss-
erum að lesa pappíra um það hvað
varan kostaði og hvað ætti að
leggja á hana. Það verður aldrei
hægt að stýra þvi. Það er bara
markaðslögmálið sem ræður.
Vitleysan með RÚV er sambæri-
leg á við að mig langaði að kaupa
DV en yrði að kaupa Lögbirtinga-
blaðið áður - að ég mætti ekki
bara kaupa þau blöð sem mig lang-
aði að kaupa heldur væri ég til-
neyddur að kaupa Lögbirtingablað-
ið! Nei, það hefur aldrei verið til
góðs að ríkið sé að fikta í viðskipt-
um. Ríkið á að setja lagarammann
en vera með eins litla starfsemi og
mögulegt er. Síðan eiga einstak-
Haraldur Haraldsson í Andra. „Það vitlausasta sem ég hef gert er að taka mark á íslenskum stjórnvöldum og taka þátt í að nýta samning sem íslensk stjórn-
völd gerðu við Bandaríkjastjórn um kvóta við Alaska."
DV-myndir Teitur
í Útgáfufélagi
jöárkróki
(1998) Formaöur Landsmóts
2000 efh. sem heldur
landsmót hestamanna
í Reykjavík
(1999) Áburöarverksmiðjan keypt
a a Faskruös-
nn kom vel
iö í SR-mjöl
ð fleirum
lingarnir að fá að vinna og skapa.
Þeir sem eru að vinna fyrir sig eru
miklu líklegri til þess að ná ár-
angri heldur en þeir sem vinna fyr-
ir eitthvert ósýnilegt afl og þurfa
ekki að standa sig gagnvart nein-
um.“
Ertu sáttur við samninga um til-
raunaverkefni með vetnisfram-
leiðslu sem voru gerðir stuttu áður
en þið félagarnir keyptu verk-
smiðjuna?
„Það myndi enginn haga sér
svona nema opinberir aðilar.
Svona lagað er ekki gert nema önn-
ur sjónarmið séu að leiðarljósi en
venjuleg viðskiptasjónarmið. Þetta
er mjög óeðlilegt en ég er ekkert á
móti því að framleiða vetni og held
að það sé bæði skemmtilegt og
verðugt verkefni. Vetnisframleiðsl-
an er líka til staðar ef við framleið-
um áburð. Samninginn hef ég þó
ekkert sett mig inn í.“
Þið ætlið að eiga Áburðarverk-
smiðjuna og reka hana?
„Við ætlum að gera það. Þegar
við keyptum Stöð 2 þá vissi ég ekki
einu sinni hvar Stöð 2 var staðsett.
Ég veit þó hvar Áburðarverksmiðj-
an er.“
Hvernig geturðu verið viss um
að þú sért að gera rétt í viðskiptum
sem þessum?
„Úr því að ríkið gat rekið verk-
smiðjuna nokkurn veginn á núlli
þá held ég að einstaklingar geti
rekið hana með góðum hagnaði.
Þarna eru 20 hektarar lands sem
eru bara ónýttur mói. Ég gæti far-
ið með hestana mína þangað upp
eftir og látið þá bíta gras. Þannig á
ekki að fara með landsvæði heldur
gæti þar til dæmis verið geymslu-
svæði fyrir þungavörur. Maður á
að nýta allt sem maður er með í
höndunum. Þarna er líka þessi
flna bryggja sem hægt væri að
nýta á margvíslegan máta. Það er
hægt að gera alla mögulega og
ómögulega hluti en þeir gerast
ekki af sjálfu sér og frumkvæðið
verður ekki hjá ríkinu.“
-þhs