Dagblaðið Vísir - DV - 13.03.1999, Qupperneq 18

i8 (Jieygarðshornið
LAUGARDAGUR 13. MARS 1999 ÐV
Þegar ég var lítill sá Gerður G.
Bjarklind um Lög unga fólksins á
föstudagskvöldum upp úr níu. Nú
sér hún um Lög gamla fólksins á
föstudagsmorgnum upp úr níu.
Þá var ég ekki búinn að ná því al-
veg að vera Unga fólkið - var
meiri trítill en bítill, en hlustaði
samt heillaður. Og nú er ég enn
ekki búinn að ná því alveg að
vera Gamla fólkið en hlusta samt
heiUaður. Ég er aldrei alveg sam-
ferða sjálfum mér. Sjálf er Gerður
alltaf eins.
Ég vil frekar hlusta á þetta en
einhverja tvo fyndna, sem eru
alls staðar á hinum stöðvunum.
Gömul íslensk dægurlög eru svo
sorgleg músík, svo einlæg, svo
falleg í blygðunarlausri þung-
lyndisdýrkun sinni og maður
kemst einhvem veginn í betra
skap á því að byrja daginn með
sorglegri músík en tveimur
fyndnum. Og stundum, þegar ég
er heppinn og strætó er seinn, þá
næ ég einu eða tveimur lögum í
vasaútvarpinu mínu á leiðinni í
vinnuna. Þá er dagurinn góður. í
gær náði ég heilum tveimur lög-
um; þau vom bæði mjög þung-
lyndisleg. Fyrst kom Elsa Sigfúss
að syngja eitthvert lag frá
Hawaii, síðan karlakór sem ég
heyrði ekki hver var því stundum
eru svo miklar truflanir í vasaút-
varpinu, nema þarna söng með
þeim tenór sem þandi sig svo
drengilega að tær og fölskvalaus
rödd hans hóf sig upp yfir alla
skruðningana.
***
Ég ákvað með sjálfum mér að
þetta hefði veriö karlakórinn
Heimir og einhver Álftagerðis-
bróðirinn að syngja einsöng. Mér
fannst að svo hlyti að vera, senni-
lega vegna þess að Elsa Sigfúss var
að syngja lag frá Hawaii, eynni
sem færði Skagfirðingum lagið
Undir bláhimni. Ég fékk nýjasta
diskinn lánaðan um daginn með
þessum meginkarlakór landsins -
ásamt disknum Rætur, sem Andri
Snær Magnason tók saman úr
safni Ámastofnunar á gömlum ís-
lenskum söng. Er þetta tvímæla-
laust skemmtilegasti diskur sið-
asta árs. Sem er ekki síst að þakka
fallegum útsetningum Didda fiðlu,
sem gæðir lögin hátíðlegri reisn
strengja án þess að blása þau út í
eitthvað sem þau eru ekki, til
dæmis Verdi.
Yfirleitt er hvíld í því að fá
að hlusta á dægurlög sem em
ekki annað hvort þungbúið
skrölt úr trommuvélum, svo
að manni líður eins og mað-
ur sé staddur einhvers staðar
í álverinu - og strax kominn
ósýnilegur hjálmur á haus-
inn - eða þá hitt, sem nú ber
sem mest á: tónlist í gæsa-
löppum, safn af tilvitnunum
með glotti út í annað, sniðug-
heit þar sem ekkert er
þannig meint, og þar með
ekki á neinn hátt meint og
þar með fullkomlega mein-
ingarlaust. Það er eitthvað
friskandi við að hlusta á
menn sem hafa ekki frétt að
maður eigi alltaf að gera eitt-
hvað nýtt, eru ekki að reyna
að gera neitt nýtt, heldur
þvert á móti endurtaka það
sem er gamalt, músík með
einlægri laglínu, músík sem miðl-
ar falsleysi, hrekkleysi, er
mennsk.
***
Hvað er svona skemmtilegt við
að hlusta á karlakór? Þetta er
karlamenning af því tagi sem verð-
ur æ sjaldheyrðari. Hljómurinn er
breiður og voldugur og karlmann-
legur - og þegar farið er niður í pi-
Guðmundur Andri Thorsson
anissimo gefst ekkert betra tæki-
færi til að heyra þrekvaxna karl-
menn tjá viðkvæmustu kenndir
sínar. Og þegar beljað er í fortis-
simo skynjar maður ekki bara
kraftinn sem býr í íslenskum karl-
mönnum, heldur líka geðshræring-
una sem þeir láta ógert að tjá alla
jafnan, gleðina yfir bræðralaginu í
söngnum, vinalegan keppnisand-
ann í því hver geti öskrað sem óg-
urlegast. Hér gefst óvænt innsýn í
menningarkima karlaklósettsins,
sem alveg eins mætti skrifa leikrit
um líkt og kvennaklósettið. Á al-
vöru dansleikjum á alvöru stöðum
er karlaklósettið yfirleitt troðið af
mönnum sem standa blásvartir í
framan og öskra hver upp í annan
ýmis valinkunn tenóranúmer, með
gífurlegum handaslætti og annað
skyrtulafið komið upp úr buxna-
strengnum...
Og bestir í þessu eru vitaskuld
Skagfirðingamir, þetta fólk sem
fær mann til aö trúa kenningunni
um að íslendingar séu runnir frá
Aserbaídsjan. Þegar ég heyri í
karlakómiun Heimi skynja ég í
mér hirðingjann.
Heiðursverðlaunahafi íslensku tónlistarverðlaunanna:
Semur eitt lag á dag
Magnús Eiríksson tók á móti heiðursverðlaunum fyrir framlag sitt til íslenskrar tónlistar. Um helgina heldur hann tón-
leika með KK fyrir Fjalla-Eyvind og Höllu.
íslensku tónlistarverðlaunin vom
afhent á fimmtudagskvöld og að
venju voru veitt heiðursverðlun til
tónlistarmanns sem viðurkenning
fyrir framúrskarandi störf í þágu is-
lensks tónlistarlífs. í fyrra var það
Jón Múli Árnason sem hlaut verð-
launin, en i ár var það Magnús Ei-
ríksson.
Gaman að fá klapp
á bakið
„Það er alltaf gaman að fá klapp á
bakið,“ segir Magnús Eiríksson. „Það
er ekki síst gott þegar klappið kemur
frá stóra bróður, iðnaðar- og við-
skiptaráðuneytinu."
Var þetta sérstök tilfinning?
„Þetta er kannski fyrst og fremst
viðurkenning á því að ég hafi náð að
snerta þjóðartaugina. Það er langt síð-
an ég uppgötvaði að ég væri heims-
frægur á íslandi. Maður veit það þeg-
ar einhver flautar lag eftir mann
snemma að morgni án þess að hafa
hugmynd um það.“
Hvemig er að vera í þeirri aðstöðu?
„Það er alveg dásamlegt. En svo
verða menn stundum leiðir á börnun-
um sínum ef þeir eru of mikið innan
um þau og börnin leið á manni sjálf.“
Hefurðu beðið lengi eftir þessum
verðlaunum?
„Nei, ég bjóst nú ekki við að fá þau
svona kornungur. Ég hélt að maður
þyrfti að vera kominn í félag eldri
borgara til að fá svona verðlaun."
Er þetta þá ekki áfall fyrir þig?
„Menn voru að spyrja hvort ég
væri þá ekki hættur að semja.“
Ertu hættur?
„Nei, ég sem lag á hverjum degi
þótt ég noti þau ekki öll. Þau spretta
ýmist fram í höfðinu eða þá að ég
gríp eitthvert hljóðfæri og spila þau
inn á segulband."
Nokkur þúsund lög
Magnús byrjaði frekar seint að
semja lög, hann var rúmlega tvítugur.
Hann hafði þó spilað lengi fyrir þann
tima.
„Textarnir hafa verið aðalhöfuð-
verkurinn en ekki lagasmíðin."
Það eru 365 dagar á ári þannig að
þú hlýtur að vera kominn með nokk-
ur þúsund lög?
„Ég geymi þau því miður ekki öll
nema á kassettum í misjöfnu ástandi.
Þegar ég þarf á þeim að halda renni ég
þeim í gegnum tækið og hirði það sem
ég tel þess virði.“
Hvenær er næsta plata væntanleg?
„Ég ætla að reyna að koma út plötu
á þessu ári.“
Hverjir verða með þér á henni?
„Ég hef fengið tækifæri til að vinna
með fremstu tónlistarmönnum þjóðar-
innar og ég mun halda því áfram.“
Tónleikar
á Hveravöllum
Magnús hefur leikið mikið með
Kristjáni „KK“ Kristjánssyni og
hafa þeir ferðast um landið. Er ein-
hver munur á því að spila fyrir fólk
á landsbyggðinni eða í Reykjavík?
„Já, Reykvíkingar eru erfiðari.
Þeir eru ekki endilega kröfuharðari,
heldur örlitið lifsleiöari. Það er
erfitt að koma þeim á óvart, en þeg-
ar það tekst er það alveg frábært."
Og það stendur mikiö til hjá
Magnúsi.
„Við Kristján erum að fara að
spOa uppi á hálendi um helgina. Við
höldum tónleika á Hveravöllum.
DV-mynd E.ÓI
Það eru 40 búnir að melda sig. Ey-
vindur og Halla verða meö okkur í
anda.“
-sm