Dagblaðið Vísir - DV - 13.03.1999, Side 20
LAUGARDAGUR 13. MARS 1999 JL>"V
20
IH
A sviðinu með
Whitney Houston
Myndirnar eru eins konar nafnspjald Kristínar. Þær þarf hún að skilja eftir þar sem hún hefur unnið og þar sem hún
kemur.
Kristín Margrétardóttir ákvað að
flytja til Danmerkur þegar hún
átti tvö ár eftir af Menntaskólan-
um í Reykjavík. í Danmörku kláraði
hún menntaskólann og fór síðan að
vinna á veitingastaðnum Hard Rock
þar sem ljósmyndari „uppgötvaði“
hana. Nú starfar hún sem fyrirsæta í
New York.
„í fyrrasumar kom ljósmyndari inn
á Hard Rock þar sem ég var að vinna,
sá mig og sagði við mig að ég ætti
endilega að prófa að að fara til New
York og athuga hjá nokkrum módel-
skrifstofum hvort þær væru til i að
styrkja mig. Ég ákvað að slá til, fann
góða umboðsskrifstofu sem sam-
þykkti það og nú hef ég nýlega fengið
atvinnuleyfi til þriggja ára,“ segir
Kristín.
Sem kunnugt er þurfa fyrirsætur
úti í hinum stóra heimi alfarið að
brjótast áfram af eigin rammleik. Á
morgnana er hringt í þær frá umboðs-
skrifstofunum og þeim sagt hvert þær
eiga að fara. Þær taka möppu með
myndum af sér og arka af stað. Þá eru
á staðnum ef til vill tuttugu stelpur
frá öðrum umboðsskrifstofum og það
er viðskiptavinurinn sem ákveður
hverja þeirra hann vill nota. „Þá er
málið að vera ofsalega næs og láta
muna eftir sér,“ segir Kristín.
Svo vel hefur gengið að Kristín
fékk um daginn hlutverk í myndbandi
Whitney Houston við lagið It’s not
True But It’s O.K. af nýjustu plötunni
hennar. Kristín segir að það hafi ver-
ið skemmtileg vinna. Verkefnið fékk
hún í gegnum módelskrifstofuna sem
raunar hafði í byrjun afskrifað hana
frá því.
„Þetta var eitt af þessum hræðilegu
castings," segir Kristín. „Þar sem
maður stendur fyrir framan vídeó-
myndavél og þarf að segja eitthvað
um sjáifan sig. Lagið er um strák sem
er að halda fram hjá stelpu, og við
þurftum fyrir framan myndavélina að
segja frá einhverju slæmu sem við
hefðum gengið í gegnum í ástarsam-
bandi. Ég hef aldrei gengið í gegnum
neitt slæmt og þurfti því að búa til
einhverjar reynslusögur."
Kristín fékk starfið og upptökur
tóku tvo daga. Fyrri daginn mætti
hún klukkan tvö um daginn og var til
fjögur um nóttina, þá drógust tökur
vegna þess að aðalstjaman var of
sein. Fyrri daginn mættu þrjátíu
stelpur en aðeins helmingurinn var
beðinn að koma aftur næsta dag og
Kristín var í þeirra hópi. „Þetta var
rosalega gaman,“ segir hún, „og jafn-
framt mjög fyndið. Við stóðum fyrir
aftan Whitney og áttum að vera ofsa-
lega reiðar á svipinn. Hún er náttúr-
lega að segja við kærastann sinn í lag-
inu: „Þetta er ekki rétt en mér er al-
veg sama, þú getur gert hvað sem þú
vilt, ég vil ekki sjá þig lengur.” Og við
þóttumst syngja með.“
Kristín er 21 árs og hefur verið á
ferðalögum síðan hún fór til Dan-
merkur til þess að fara í mennta-
skóla. Þá tók hún vinkonu sína með
sér en síðan hefur hún ferðast upp á
eigin spýtur. Hún segir ekkert ógn-
vekjandi fyrir unga stúlku að vera á
ferðalagi í svona stórum heimi þar
sem hún hafi alltaf verið sjálfstæð.
Kristín er líka bjartsýn á framtíð-
ina en segist ekki vera að hugsa um
að gera fyrirsætustörfm að lífsstarfi
sínu. Frekar ætlar hún að starfa við
þau í nokkur ár og snúa sér síðan
að öðru. „Ég er afskaplega ævin-
týrafýsin og nýjungagjörn og mig
hefur alltaf langað að fara til Banda-
ríkjanna. Ég lít á störf mín hér sem
gott tækifæri til þess að ferðast
meðan ég er enn ung. Langskóla-
nám getur komið seinna og þá
fmnst mér sálfræðin heillandi kost-
ur. Ég hef nægan tíma til þess að
mennta mig.“ -þhs
Ofurstjarna fellur frá:
Hvert fórstu,
Joe DiMaggio?
Ein af ofurstjörnum amerískrar
iþróttasögu er Joe DiMaggio sem féll
frá fyrr í þessari viku. Hann var einn
af þeim mönnum sem ná því að verða
goðsagnir í lifanda lifi. íslendingar
kynntust honum lítt nema í gegnum
fjöldann allan af amerískum kvik-
myndum, þar sem minnst er á hann
með mikilli lotningu. Þegar andláts-
fregnin barst hljómaði gamalkunnugt
stef í kolli margra, stef sem er ættað
úr lagi Simons og Garfunkels um Mrs.
Robinson. Línan hljómaði svo:
„Where have you gone, Joe
DiMaggio?" eða „Hvert fórstu, Joe
DiMaggio?“.
Hinn nýi Babe Ruth
Jolton DiMaggio fæddist í
Martinez í Kaliforniu, þann 25. nóv-
ember árið 1914, og var áttundi í röð
níu systkina af sikileyskum ættum.
Tveir bræður hans náðu einnig svo
langt að komast í æðstu deildina, eða
„Major League“, í hafnabolta. Dom
DiMaggio með Boston Red Sox og
Vince DiMaggio með Philadelphia
Phillies.
í San Franciso, þar sem Joe ólst
upp, var mun auðveldara og raun-
særra að láta sig einungis dreyma um
að komast í „Major League“. Nær-
tækara var að sætta sig við að leika
með The Seals sem lék í neðri deild-
um. Með þeim lék Joe og stóð sig svo
vel að eigandi New York Yankees,
Jacob Rubbert, ákvað að kaupa hann.
DiMaggio lauk neðri deilda ferli sín-
um með Selunum árið 1935.
Vorið 1936 mætti DiMaggio síðan á
æflngu hjá Yankees þar sem stjarna
liðsins, Lou Gherig, tók á móti hon-
um. Joe var mjög hógvær og ákvað að
vinna sér virðingu félaga sinna með
því að láta kylfuna og köstin tala. Þau
töluðu svo sannarlega á afar sannfær-
andi máta og í íþróttalýsingum var
því haldið fram að fram væri kominn
nýr Babe Ruth.
Stórkostlegur ferill
Joe kvæntist í fyrra sinn árið 1939.
Konan var leikkona að nafni Dorothy
Arnold. Þau eignuðust saman son,
Joe. Þau skildu árið 1944.
Á þessum árum var Joe á hátindi
ferils síns. Hann var kjörinn verð-
mætasti leikmaður deildarinnar árin
1939, 1941 og 1947. Hann lék með
Yankees til úrslita í Heimsmeistara-
mótinu í hafnabolta árin 1936, 1937,
1938, 1939, 1941, 1942, 1947, 1949, 1950
og 1951. Yankees unnu öll árin nema
1942. Árið 1941 setti hann met sem átti
Joe DiMaggio sagði eftir
sigur í heimsmeistara-
keppninni: ,.Ég vil þakka
Drottni tyrir að gera mig
að Yankee-leikmanni."
Joe DiMaggio
sýnir gamla
Joe var giftur gyðjunni Marilyn Mon-
roe í níu mánuði árið 1954.
að strax í október sama ár. Joe var
miður sín og héldu þau góðum vin-
skap allt til dauða Marilyn þann 5.
ágúst 1962. Sögusagnir hermdu að Joe
hefði verið að því kominn að biðja
hana að giftast sér aftur. Joe sá um út-
fqr gyðjunnar og rósir hans prýddu
gröf hennar mörg ár á eftir.
-sm
eftir að standa í 40 ár.
í febrúar árið 1943 gekk Joe i her-
inn og var við líkamsþjálfun fyrir
flugherinn til loka striðsins og fór því
aldrei á slóðir bardaganna. Átta árum
siðar, eða 11. desember 1951, tilkynnti
Joe að hann væri búinn að leggja kylf-
una á hilluna. Við það tilefni sagði
hann:
„Mér finnst ég hafa náð því stigi
þar sem ég get ekki lengur sýnt félag-
inu mínu, þjálfara, félögum og aðdá-
endum, þann hafnabolta sem tryggð
þeirra við mig á skilið.“
Árið 1955 var Joe kosinn í Baseball
Hall of Fame eftir að hafa verið kjör-
gengur í þrjú ár. 14 árum síðar var
hann kjörinn mesti þálifandi hafna-
boltamaður heimsins.
Gyöjan
Þrátt fyrir að ferillinn væri á enda
var lífi Joes svo sannarlega ekki lok-
ið. Þann 14. janúar árið 1954 gengu
Joe og Marilyn nokkur Monroe í
hjónaband í ráðhúsinu í San
Francisco. Þau höfðu verið kynnt
skömmu áður á veitingastað í New
York. Almenningur fylgdist grannt
með ástarsambandi þeirra sem var
skammvinnt. Marilyn sótti um skiln-