Dagblaðið Vísir - DV - 13.03.1999, Síða 30

30
LAUGARDAGUR 13. MARS 1999 !D"V
Róbert Guðfinnsson keypti hlutabréf fyrir 500 milljónir:
Róbert Guófmnsson er Siglfirö-
ingur. Reffllegur maður, tœplega
meöalmaóur á hœö, meö strítt,
dökkt hár sem er tekió aó grána ei-
lítiö í vangana, andlitiö fjörlegt og
hlýlegt. í viökynningu er hann kát-
ur og innilegur. Hann á stund af-
lögu í sólbakaðri höfuóborginni og
bíóur eftirfluginu noröur. Hann
kemur heim síöar um kvöldiö í
faöm fjölskyldu og vina á Sigluflröi
meö einstakan sigur á viöskiptasviö-
inu í farteski sínu. Menn höföu á
oröi eftir atburöi þriöjudagsins vest-
ur í Súlnasalnum að Róbert hefði
„rammaó inn“þann hóp manna í
athafnalífinu sem kenndur hefur
veriö viö Kolkrabbann. Aö kvöldi
sigurdagsins fagnaói Róbert sigri
ásamt einni fjögurra dœtra sinna
meö málsveröi á skyndibitastaö í
Reykjavík.
Norður á Siglufirði er það oft fyrsta
verkefni dagsins hjá Róberti að fara
með yngstu dótturina, Bryndísi Erlu,
á leikskólann. Hinar dætumar eru
Ragnheiður Steina, 11 ára, Sigríður
María, 16 ára, og Gunnhildur, 19 ára.
Kona Róberts er Steinunn Ragnheið-
ur Ámadóttir, heimavinnandi hús-
móðir.
500 milljóna gleymska
Berðu það undir konuna þegar þú
ræðst í stórverkefni?
„Ég verð að viðurkenna að hlutim-
ir gerðust of hratt í þessu tilviki, mér
brá því verulega á miðjum fundinum
á Sögu þegar fréttamaður útvarps
sagði mér að hann hefði birt frétt um
að ég hefði keypt hlutabréf fyrir 500
milljónir. Konan mín heyrði fréttina í
útvarpinu. Það er skömm frá þessu að
segja því ég ber mikla virðingu fyrir
konunni minni,“ sagði Róbert.
Á Radisson-hótelinu Sögu áttust
við fulltrúi nýma og harðra stjómun-
arhátta og fulltrúi gamalla og harðra
stjómunarhátta. Aðeins meiri saman-
brn-ður á keppinautunum: Róbert fer
ekki í launkofa með það að hann var
alþýðubandalagsmaður af lífi og sál á
yngri árum. Jón Ingvarsson var góð-
ur félagi í Heimdalli. Ljóst er að báð-
ir hafa haft nokkum hag af pólitísk-
um afskiptum framan af ævi þótt
áhuginn hafi kannski dofnað.
Róbert varð 42 ára í fyrradag. Hann
tók daginn snemma, enda fór afmælis-
dagurinn að hluta til í að halda aðal-
fund Þormóðs ramma hf. á Siglufirði.
Þar kom í ljós að fyrirtækið greiddi
250 starfsmönnum á Siglufirði og
Ólafsfirði 1.237 þúsund krónur í laun
á siðasta ári - meðaltekjur á hvem
starfsmann em því um 5 milljónir
króna á ári.
Komungur var Róbert kominn á
sjóinn, á skip frá ríkisfyrirtækinu
Þormóði ramma, sem hann síðar átti
eftir að stjóma og eignast hlut í. Hann
fór í Stýrimannaskólann í Vest-
mannaeyjum og útskrifaðist þaðan 22
ára gamall, fór þaðan i Tækniskóla ís-
lands og útskrifaðist þaðan sem út-
vegstæknir. Meiningin var ekki að
eyða ævinni við sjávarsíðuna og
fondra með fisk. Róbert var búinn að
fá inngöngu í ljósmyndaraskóla í Sví-
þjóð en gafst upp á sænska pappírs-
farganinu og hringdi í skólastjórann í
Eyjum. Hann var mættur þar viku
síðar. Teningunum var kastað.
Munaðarlaust fyrirtæki
Róbert réðst sem stýrimaður á tog-
arana Stálvík og síðar Siglfirðing eft-
ir að heim kom og undi vel sínum
hag. Hann átti þó ekki eftir að vera
lengi til sjós, aðeins þrjú ár. Þá bauðst
honum að koma í land og gerast fram-
leiðslustjóri í frystihúsi Þormóðs
ramma. Einnig þar stoppaði hann
stutt.
„Ég tók við Þormóði ramma 28 ára
gamall, árið 1985, þá var fyrirtækið í
Fyrirtækið Þormóður rammi, höfuðstöðvar á Sigiufirði -
ríkisfyrirtækið sem komst í einkaeign - borgar starfsfólkinu um 5 miiljónir á ári að meðaltali. Fyrirtækii
Róbert Guðfinnsson, stjórnarformaður SH, sjálfgerður maður eins og það kallast fyrir westan. Maður sem ætlaði að verða Ijósmyndari en er nú toppurinn
á valdapíramída sem kenndur hefur verið við Kolkrabbann. DV-mynd Teitur
eigu ríkisins að mestu og bæjarins.
Þáverandi forstjóri hafði sagt upp
störfum eftir stutta veru í fyrirtæk-
inu. Ég held það hafi verið mín gæfa,
eða kannski ógæfa, að þá voru ein-
göngu utanaðkomandi menn frá rík-
inu í stjóm og þeir sáu eitthvað í mér
og vildu gefa mér tækifærið. Það var
vitað að ég var á fórum frá fyrirtæk-
inu, ég vissi ekki hvað átti að taka
við, bara eitthvað annað en það sem
mér líkaði ekki. Ég var ungur við
stjóm á fyrirtæki í minni heima-
byggð, þar sem greinilega þurfti að
taka á ýmsum hlutum. Það var auð-
vitað einkennilegt fyrir mig sem ung-
an mann úr verkalýðsstétt að taka á
hlutunum og finna hvað umhverfið
var óskaplega hart. Það hefur fylgt
Siglufirði að verkalýðspólitíkin er
hörð, hún er það enn, en tímamir
hafa þó breyst og fólkið með,“ segir
Róbert. Hann er sonur hjónanna
Steinfríðar Ólafsdóttur og Guðfinns
Aðalsteinssonar sem bæði hafa stund-
að verkamannastörf um ævina.
„Skilaboðin til manns vom nánast
að reyna að halda þessu fyrirtæki
gangandi. Maður átti að hafa tiltölu-
lega íriðsælt umhverfi fyrir atvinnu-
skapandi fyrirtæki í byggðarlaginu.
Kröfúr til arðsemi vora ekki miklar.
Vandamál Þormóðs ramma var að
fyrirtækið var hálfmunaðarlaust.
Lánastofnanir vildu ekki lána því og
bentu á ríkissjóð sem gæti látið það
hafa peninga."
Batteríin tæmdust
- Mikil átök í viðskiptalífinu boða
oft streitu. Ertu stressaður?
„Ég held ekki, en ég viðurkenni að
ég tæmdi batteríin 34 ára gamall, slík
vora átökin við að fá fyrirtækið á
lappimar aftur. Ég var fluttur í
sjúkraflugvéí suður. Ég gekk allt of
nærri mér. Ég tók fyrirtækið á hausn-
mn og tókst að koma því gegnum
skuldbreytingar. Um haustið hélt
starfið áffam, og erfiðleikamir, án
þess ég væri undir það búinn. Eitt
kvöldið sat ég fyrir framan sjónvarp-
ið, sofnaði út af og vaknaði aftur
tveim tímum síðar með 41 stigs hita,“
sagði Róbert. Hann segist hafa tekið á
þessu vandamáli og tekist að yfir-
vinna það. Hann hafi verið við góða
heilsu alla tíð síðan.
r
Olafur Ragnar og Þormóður
rammi
„Ég var þó ekki veikari en svo að í
ágúst 1990 var ég boðaður á fund sem
Ólafúr Ragnar Grímsson, þá fjármála-
ráðherra, hélt. Hann óskaði eftir að
ræða stöðu Þormóðs ramma á bæjar-
skrifstofunum á Siglufirði. Þangað
vom boðaðir margir af helstu at-
vinnurekendunum í bænum, bæjar-
stjómin og verkalýðsforystan. Ólafúr
Ragnar sagði okkur að hann sæi ekki
neina framtíð í þessu félagi. Nú yrði
að skoða hvemig reka mætti þetta
fyrirtæki sem væri hálfgert skúffufyr-
Gleymdi að fá leyfi hjá I