Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.1999, Blaðsíða 8

22 Fermingargjafahandbók DV
MIÐVIKUDAGUR 17. MARS 1999
„Mér hefur fundist
fermingarfræðslan
skemmtileg og fræð-
andi. Ég hef lært um
guð og svolítið af sálm-
um, “ segir Albert Úsk-
arsson sem fermist frá
Hallgrímskirkju að
morgni 5. apríl. Hann
telur sig vera trúaðri nú
en áður en fræðslan
byrjaði. Hann segist
jafnframt vera mjög
spenntur fyrir ferming-
ardeginum og því sem
honum tengist.
Fæ sæng og kodda
í fermingargjöf
í þriðja sinn sem við
látum ferma
- segir Jóhanna Jónasdóttir, móðin Aibents
„Albert er yngsta barnið okkar
og þetta er í þriðja sinn sem við
látum ferma. Við höfum hagað
undirbúningi mjög svipað nú og
áður,“ segir Jóhanna Jónasdóttir,
móðir Alberts. Hún segist stefna
að því að hafa undirbúninginn ró-
legan og notalegan. Að þeim hjón-
um báðum standi stórar fjölskyld-
ur og því verður veislan mann-
mörg þegar börn eru talin með.
„Ég tel að foreldrar geti vel stýrt
því hversu mikið umstangið verður
í kringum ferminguna. Kostnaður
þarf ekki að fara úr böndunum og
það þarf ekki að einblína á dýrar
gjafir."
Hún segir að Albert hafi tekið
virkan þátt í starfi kirkjunnar á
undibúningstímanum.
„Hann hefur lengi sótt æskulýðs-
starf Hallgrimskirkju og er ánægður
í því starfi. Okkur finnst það jákvætt
og styðjum hann í því með því að
mæta með honum í messur á
sunnudagsmorgnum meðan ferm-
ingarfræðslan hefur staðið yfir,“
segir hún. Albert segir sjálfur hér í
viðtalinu að hann muni ekki spila á
saxófóninn í fermingarveislunni.
Það er þó líklegt ef eldri systirin
hjálpar til.
„Systir hans hefur verið að hvetja
hann til að spila með því að hún
leiki undir á píanó. Mér sýnist þau
vera komin með gott prógramm
fyrir daginn," segir Jóhanna Jónas-
dóttir, móðir Alberts.
-jáhj
- segin Albent Óskarsson
„Ég á tvö eldri systkini sem
hafa fermst. Mér fannst mjög
gaman á þeirra fermingardegi og
býst við að mér þyki ekki síður
skemmtilegt á minum eigin,“ seg-
ir hann og brosir. Að fermast í
Hallgrímskirkju finnst honum
mjög gott.
„Ég er ánægður með mína
kirkju,“ segir hann og lítur upp
að altarinu.
Búið var að skipuleggja tölu-
vert vegna fermingarinnar þegar
DV spjallaði við hann.
„Ég fermist um morguninn,
held veislu klukkan þijú og á að
vera í myndatöku klukkan sex.
Veislan verður í Oddfellowsaln-
um við Tjömina. Ég býð ættingj-
um og vinum og býst við um 70-80
manns,“ segir hann. Albert hefur
lært á saxófón í fimm ár en segist
ekki ætla að sýna ættingjunum þá
kunnáttu á fermingardaginn, til
þess sé hann allt of feiminn.
Albert ætlar ekki að kaupa sér-
stök fermingarföt heldur leigja ís-
lenskan búning í tilefni dagsins.
Spariskó verður hann þó að
kaupa. „Mér finnst íslenski bún-
ingin-inn flottur og sparilegur. Ég
verð líklega að kaupa hefðbundna
spariskó við hann, annað gengur
ekki,“ segir hann og hlær.
Albert býst við fullt af gjöfum á
fermingardaginn. Hvað hann fær
er óvíst utan gjöfin frá foreldrun-
um.
„Ég fæ góða sæng og kodda frá
pabba og mömrnu," segir Albert
Óskarsson.
-jáhj
Færri jólagjafir
eftir ferminguna
- segin Valgerður Stella Kristjánsdóttin
Fermingardagur Val- !
gerðar Stellu Kristjáns-
dóttur rennur upp þann
5. apríl. Pa er stóri 1
dagurinn eftir undan-
gengna fræðslu í Hall-
grímskirkju um kristin-
dóminn.
„Ég hafði ekki hugsað mikið um
trúmál áður. Ég hef gaman af
fræðslutímunum og ánægð með efn-
ið í bókinni,“ segir Valgerður Stella.
Hún hefur svolítið komið nálægt
starfi innan Hallgrímskirkju því
hún var í barna- og unglingakóm-
um. Nú er hún hætt í kómum því
handboltinn og fótboltinn, sem hún
æfir meö Val, tekur alian frítímEinn
þegcir skóla sleppir.
Aðspurð segist hún ekki búast
við miklum breytingum á lífi sínu
við það að fermast.
„Ég verð varla fullorðin. Ef eitt-
hvað breytist þá fæ ég færri jólagjaf-
ir. Þaö er alltaf svoleiðis í fiölskyld-
um,“ segir hún og hlær.
Undirbúningur dagsins er vel á
veg kominn. Valgerður Stella er bú-
inn að kaupa sér nýjan kjól og skó.
„Þetta er svona síður kínakjóll
með stuttum ermum. Hann er há-
rauður á litinn. Ég er líka búinn að
kaupa svarta sandala. Ég ætla að
gera eitthvað við hárið á mér af
þessu tilefni," segir hún og bendir á
sítt ljóst hárið. „Mamma hefur
reyndar stungið upp á því aö ég láti
klippa mig og fái alveg nýjan stíl.“
Veislan hennar Valgerðar Stellu
verður haldin heima með fimmtíu
gestum. Hún veit lítið um væntan-
legar fermingargjafir en eina hefur
hún fengið.
„Ég er búin að fá úlpu frá ömmu
og afa. Mig langar voðalega mikið í
snjóbretti í fermingargjöf. Ég hef
prófað svoleiðis tvisvar og fannst al-
veg rosalega gaman,“ segir Valgerð-
ur Stella Kristjánsdóttir. -jáhj
Styð hana alla leið
- segir Soffía Björnsdóttir, móðip Valgepðap
„Við höfum rætt ferminguna og
það sem henni tilheyrir mjög ítar-
lega. Ég spurði hana hvort hún
vildi eða ætlaði að fermast. Ég
styð hana alla leið vegna þess að
hún gerir þetta í fullri einlægni,"
segir Soffía Björnsdóttir, móðir
Valgerðar Stellu. Soffíu finnst þó
alltof mikið gert í kringum ferming-
ardaginn, sérstaklega hvað varðar
gjafir og annað tilstand. Saman-
borið við önnur Norðuriönd fari ís-
lendingar offari í gjöfum og bruðli.
„Mér ofbýður kaupmennskan í
kringum fermingu barnanna. Þau
eru gerð að skipulögðum mark-
hópi í auglýsingaflóði sem engan
lætur í friði. Það hefur rignt yfir
okkur pósti frá verslunum, veislu-
þjónustum, Ijósmyndurum og
fleiru í vetur. Hið trúarlega inntak
fermingarinnar hverfur í skuggann
af eyðslukapphlaupinu," segir
Soffía. „Jafnvel þótt maður vilji
verjast þessum áhlaupum er mað-
ur aldrei laus við alls konar áreiti
þegar líður að fermingum á vorin.
Það býsnast margir yfir þessu en
enginn spyrnir við fótum í von um
að við náum áttum í eyðslunni.
Kirkjunnar menn hafa reynt að
minna fólki á innihaldið en ekki
nógu kröftuglega að mínu mati.“
-jáhj