Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.1999, Blaðsíða 14
14
ÞRIÐJUDAGUR 30. MARS 1999
Hrafn Gunnlaugsson
kvikmyndagerðarmaður
ætlaði einu sinni að grínast
1. apríl. í staðinn galdraði
hann. Fórnarlambið var
Baldur Hermannsson eðlis-
fræðingur. Þetta gerðist í
Stokkhólmi fyrir um 25
árum.
Galdurinn fólst í að
Hrafii sendi á Baldur séra
Jón heitinn þumal, prest á
Eyri við Skutulsfjörð, en
hann stóð fyrir galdra-
brennum á 17. öld. „Baldur
var svo mikill raunvísinda-
maður að hann trúði ekki á
yfírnáttúrlega hluti svo
hann féllst á þetta gabb.“
Galdur Hrafns hafði þau
áhrif að skömmu eftir mið-
nætti hringdi Baldur í bisk-
upinn yfir Stokkhólmi sem
sendi til hans prest sem var
á vakt. Hann sletti vígðu
vatni yfír íbúð eðlisfræð-
ingsins. Svo reimt hafði
orðið i íbúðinni vegna fjöl-
kynngis Hrafns sem bjó
hinum megin í borginni.
„Reimleikinn lýsti sér þannig
að allt lék á reiðiskjálíi og Baldri
fannst hundur flaðra upp um sig
innanklæða." Hrafn segir að rétt
áður en þetta gerðist hafi Baldur
legið uppi í rúmi og hugsað um
skammtakenninguna og Niels
„Reimleikinn lýsti sér þannig að alit lék á reiði-
skjálfi og Baldri fannst hundur flaðra upp um
sig innanklæða." DV-mynd Teitur
Bohr eðlisfræðing.
„Þetta sannar að oft er stutt á
milli gamans og alvöru. Og það sem
einn daginn er aprílgabb getur á
morgun verið fúlasta alvara."
Fjölkynngi hrafna - hvítra og
svartra - nær langt út fyrir hreiðr-
ið. -SJ
Sendiherra Vestmannaeyja
Ámi Johnsen alþingismaður
er landsþekktur prakkari en
hann er einmitt félagi í
Hrekkjalómafélaginu í Eyjum.
Prcikkarar eins og hann láta 1.
apríl ekki fram hjá sér fara.
Hann hringir í ættingja og
vini og reynir að blekkja þá. „Ég
er alltaf til í prakkaraskap."
Einu sinni bauð hann sex
manns í samkvæmi hjá vina-
fólki sínu. Allir mættu í sam-
kvæmið um kvöldið en engin
var veislan. Hann segir að fólkið
hafi ekki orðið reitt heldur haft
gaman af þessu. Húsráðendum-
ir, sem vissu ekki hvaðan á sig
stöð veðriö þegar gestimir
komu, og gestimir óvæntu fóra
svo út að borða saman. Sjáifur
var Ámi fjarri góðu gamni þetta
kvöld.
Prakkaraskapurinn hefur
stundum náð út fyrir einkalífið.
„í kringum 1970 tók ég þátt í
aprílgabbi I Ríkisútvarpinu en
þá var tilkynnt að Vestmanna-
eyjar hefðu lýst yfir sjálfstæði og
að ég hafði verið skipaður sendi-
herra Vestmannaeyja á fasta-
landinu. Viðbrögðin vom snörp
og margir trúðu þessu. Viðtal
var við mig í hádegisútvarpinu
og þegar ég kom í vinnuna nið-
ur á Mogga eftir hádegi mætti ég
manni úr prentsmiðjunni. Ég
hafði keypt bíl daginn áður og
þegar ég gekk
inn í húsið þá
heyrði ég að ftt
prentarinn , •
hlaut að vera.
Orðinn sendi-
herra og búinn að
kaupa sér bíl.“
-SJ
Arni Johnsen hringir f
ættingja og vini 1. apríl og
reynir að blekkja þá. „Ég
er alltaf til í prakkara-
skap.“
DV-mynd Teitur
LiU
1. april:
r
hrekkjalómanna
Fram og til baka
á Nesinu
1. aprtl er á fimmtudaginn og þá gefst
okkur tækifæri til að láta ættingja, vini
og vandamenn fara erindisleysu án þess
að fá skömm í hattinn. Hugmyndaflugið
nær hæstu hæðum á þessum degi og sum-
ir breytast í seiðskratta og geta vakið
dauða gáldrakarla til lífsins. Aðrir eru
hógværari og fremja saklausa grikki.
I.apríl
Á æskuárunum plataði Jörmund-
ur Ingi Hansen allsheijargoði aðal-
lega móður sína og ömmu á fyrsta
degi aprilmánaðar. Bekkjarfélagar
hans urðu þó að minnsta kosti einu
sinni fyrir barðinu á hugmynda-
flugi hans.
Þegar hann var um 10 ára var
hann í skóla á Seltjamamesi. 1. apr-
íl það ár lét hann stóran hluta af
bekknum hlaupa yfir holt Seltjam-
amess. „Ég sagði þeim að kafbátur
hefði strandað í fjömnni og að ég
væri á leiðinni heim til að ná í
pabba því hann kynni ensku þvi
kafbáturinn væri áreiðanlega amer-
ískur. Ég hafði því ástæðu til að
fara í hina áttina." Bekkjarfélagam-
ir fóra að leita að kafbátnum.
Þetta var á þeim tíma þegar kalda
stríðið stóð yfir og því meiri likur
en i dag að kafbátur myndi stranda
uppi í landsteinum.
„Þegar ég kom seinna sagði ég að
kafbáturinn væri á öðrum stað og
allir hlupu þangað. Ég sat hlæjandi
eftir.“
í minningunni finnst Jörandi
hlaup og leit bekkjarsystkinanna að
kafbátnum hafa staðið yfir í um
klukkutíma. „Sjálfsagt hefúr það
verið mikið minna en Seltjamar-
nesið er ekki stórt.“
Jörmundur segir að þetta sé það
aprílgabb þegar honum hefur tekist
að plata flesta í einu. -SJ
„Eg sagði þeim að kafbátur hefði strandað í fjörunni og að ég væri á leiðinni
heim til að ná í pabba því hann kynni ensku því kafbáturinn væri áreiðan-
lega amerískur." DV-mynd E.ÓI.
Hallgrímsturninn hruninn
„Ég hef alltaf haft gaman af aprílgabbi og
maður hefur auðvitað tekið þátt í hinu og
þessu skemmtilegu á fjölmiðlunum í gegnum
tíðina," sagði Hermann Gunnarsson útvarps-
maður þegar Tilveran bað hann um að rifja
um eftirminnilegt aprílgabb.
„Eitt skemmtilegasta gabbið sem ég man
eftir átti sér stað þegar ég var ungur blaða-
maður á Vísi í gamla daga. Við voram venju
samkvæmt búnir að undirbúa gabb fyrir
blaðið þegar mér og Þráni Bertelssyni datt i
hug að plata kollegana. Það varð úr að
nokkrum minútum fyrir „deadline“ hringdi
ég til fréttastjóra og sagðist heita Halldór og
vera gullsmiður við Skólavörðustíginn. Siðan
lýsti ég þvi hvemig ég væri lokaður inn í
búðinni vegna þess að Hallgrímstuminn
væri hruninn og hann lokaði öllum útgöngu-
leiðum,“ sagði Hermann.
„Við Þráinn fylgdumst síðan með við-
brögðunum og sáum að fréttastjóranum stóð
greinilega ekki alveg á sama. Við vissum líka
ekki fyrr til en við sáum undir iljamar á ein-
um ljósmyndaranna. Við hlupum á eftir og
náðum honum ekki fyrr en hann var kominn
langleiðina niður Laugaveginn. Þetta gabb
tók því tiltölulega fljótt af og vinnufélagamir
vora ekkert á því að fyrirgefa okkur hrekk-
inn strax. Þetta atvik hefur alltaf lifað í
minningunni en auðvitað var agalegt að fara
svona illa með þessu góðu drengi sem unnu
með okkur á Vísi,“ sagði Hermann Gimnars-
son.
-aþ
Alþjóðlegur
gabbdagur
Fyrsti apríl er nú alþjóðleg-
ur gabbdagur og er líklegast að
þau ærsl eigi uppsprettu sína í
nýársgleði í vestanverðri Evr-
ópu og víðar á miðöldum. Þá
var 1. apríl áttundi og síðasti
dagur nýárshátíðar sem hófst
um vorjafhdægur, 25. mars.
Það er gamall leikur um
viða veröld að gabba náungann
til að fara erindisleysu. Þetta
var algengt á tyllidögum, ekki
síst vorhátíðum í nánd við vor-
jafndægur, þegar menn slettu'
ærlega úr klaufúnum eftir vet-
urinn. Sams konar leikur var
til að mynda iðkaður á svo-
nefndri Húlíhátíð á Indlandi
þegar nýár var í löndum Persa-
keisara kringum jafndægri að
vori. 1. apríl er þekktasti gabb-
dagur af þessu tagi í Evrópu og
era bókfest dæmi um hann frá
fyrri hluta 17. aldar.
Forvitnir asnar
Af gabbleik á fyrsta degi apr-
íl fer ekki ótvíræðum sögum
hér á landi fyrr en á síðari
hluta 19. aldar. Hins vegar
kemur mim fyrr í ljós að ís-
lendingar kannast við siðinn.
Ámi Magnússon talar í bréfi
til Þormóðs Torfasonar árið
1698 um „aprílbréf ‘ sem greini-
lega merkir lygabréf eða gabb-
skrif.
Langt er síðan fjölmiðlar er-
lendis tóku að láta lesendur
sína hlaupa apríl. Fræg er til-
kynning um mikla asnasýn-
ingu sem Lundúnablaðið Even-
ing Standard sagði að ffam
færi í Islington 1. apríl 1846.
Komust hinir forvitnu brátt að
raun um hverjir asnamir
vora. Þessi siður var tekinn
seint upp á íslandi og fyrsta
þekkta aprílgabb íslensks fjöl-
miðils mun hafa verið á vegum
Ríkisútvarpsins árið 1957. Þá
útbjuggu fréttamenn þess
fréttaauka sem átti að vera
bein útsending um komu fljóta-
skipsins Vanadísar þegar það
sigldi upp Ölfusárós áleiðis til
Selfoss.
Heimild: Saga daganna eft-
ir Áma Bjömsson
Seiðskrattinn Hrafn