Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.1999, Page 21

FIMMTUDAGUR 3. JUNI 1999
r r r
25
*
A HUSBIL ERU...
Allir vegii
Húsbílum fjölgarjafnt og þétt hér á landi og yfir sumartímann
má oft sjá langar lestir húsbíla á þjóðvegum landsins en hús-
bílafólki finnst gaman aðferðast í hópum. Tilveran skoðaði
nokkra húsbíla á dögunum og spjallaði við eigendur þeirra.
Ingvi Ingvason og Valgerður Óla Þorbergsdóttir:
Engin leið að hætta
Viö fengum hugmyndina þeg-
ar við vorum á ferðalagi um
Evrópu fyrir nokkrum
árum. Þar sáum við marga húsbíla
og fórum að kynna okkur þessi
mál,“ segir Ingvi Ingvason strætis-
vagnastjóri sem hefur ásamt eigin-
konu sinni, Valgerði Ólu Þorbergs-
dóttur, átt húsbíl í ein sex ár. Bíll-
inn hlaut nafnið Ambassadorinn en
að sögn Sigríðar Örnu formanns
Húsbílafélagsins er nafnbótin til-
komin vegna óbilandi dugnaðar
Ingva við að laða fleiri að þessari
tegund ferðamennsku.
Ingvi og Valgerður hafa nokkrum
sinnum siglt utan með húsbílinn.
„Við höfum farið víða um Norður-
löndin og einnig til Þýskalands og
Lúxemborgar. Það er mjög gaman
að ferðast með þessum hætti um
Evrópu og áhyggjulaust að mestu.
Við höfum farið á húsbílamót í Sví-
þjóð þar sem var alveg rífandi
stemning. Þar fengum við meira að
segja verðlaun fyrir að hafa komið
lengstu og erfiðustu leiðina," segir
Ingvi og brosir. „Það reka margir
Evrópubúar upp stór augu þegar
þeir hitta íslendinga í húsbíl því
þeir átta sig ekki á sjóleiðinni," seg-
ir Valgerður.
Fyrsta skipulagða ferð Húsbílafé-
lagsins var um hvítasunnuna og
þau Ingvi og Valgerður létu sig ekki
vanta frekar en fyrri daginn. „Það
er afar skemmtilegur félagsskapur í
kringum félagið og við reynum að
fara í sem flestar ferðir með þeim.
Svo fórum við auðvitað mikið um
landið, bara fjölskyldan. Það er
bara engin leið að hætta þegar mað-
ur er einu sinni kominn með hús-
bílabakteríuna," segir Ingvi Ingva-
son. -aþ
Sigriður Arna og Sævar ásamt dótturinni Sigrúnu. Húsbíllinn er notalegur
að innan, mikið skápapláss, rúmstæðin eru innst og það er meira að segja
salerni í bflnum. DV-mynd Pjetur
Sigríður Arna fyrir framan Sólfara en það er nafn húsbflsins. Það er hefð hjá
Húsbflafélaginu að skíra bflana með viðhöfn, nafn bflsins er límt á hann og
síðan er skálað fyrir öllu saman. DV-mynd Pjetur
Sigríður Arna og Sævar hafa ferðast á Sólfara í tíu ár:
Kostaði sólarlandaferð í upphafi
sép'
Það fer ekkert á milli mála
hvert er áhugamál þeirra Sig-
ríðar Örnu Arnþórsdóttur
landfræðings og Sævars Sig-
geirssonar húsvarðar. Á heimili þeirra
í Kópavoginum eru höfuðstöðvar Hús-
bílafélagsins og þau hafa komið upp
myndarlegri skrifstofu í hluta íbúðar-
hússins. Sigríður Ama hefur gegnt for-
mennsku í félaginu síðastliðin þrjú ár
og hún segir félagið vaxa jafnt og þétt.
„Félagamir era í kringum þúsund og
til marks um fjölgunina þá bættust
hundrað nýir félagar í hópinn á síð-
asta ári. Það segir sína sögu um auk-
inn áhuga almennings á þessum ferða-
máta,“ segir Sigríður Ama.
Þau Sigríður og Sævar hafa átt hús-
bílinn sinn, Sólfara, í tíu ár. Sævar
hafði lengi gengið
með þennan
draum
og Sigríður gaf á endanum eftir. „Ég sé
ekki eftir því. Við höfðum, eins og aðr-
ir, dvalið í sumarbústöðum en húsbíll-
inn breytti miklu. Við erum miklu
frjálsari og getum farið nánast fyrir-
varalaust í ferðalög. Við höfúm allt það
nauðsynlega í bílnum og þurfúm ekki
að stressa okkur á að panta gistingu
eða finna tjaldstæði," segir Sigríður.
„Við byijuðmn reyndar smátt, keypt-
um gamlan sendibíl fyrir jafnvirði sól-
arlandaferðar og settum gamlar dýnur
og stóla í hann en með árunum höfúm
við endurbyggt hann. Það þarf nefni-
lega ekki að kosta svo miklu til í upp-
hafi.“
Hefðað aka í halarófu
Húsbílafólk ferðast mikið saman í
hópum og á náttstað getur
m y n d a s t
mik-
438
il stemning. „Húsbílafólk er almennt
félagslynt og við eigum okkur náttúr-
lega sameiginlegt áhugamál sem er
þessi tegund ferðamennsku. Bílamir
era svo sérkapítuli því fólk hefur mik-
inn áhuga á þeim. Það þarf ekki annað
en að dekk springi og þá er strax kom-
inn hópur manna að hjálpa. Sjálfsagt *
eram við mikið dellufólk en það er
bara svo margt skemmtilegt í kringum
þetta,“ segir Sigríður Ama.
Húsbilafélagið stendur fyrir skipu-
lögðum ferðum yfir sumarið og era allt
að hundrað bilar í ferð. „Við keyrum
alltaf í halarófu og sjálfsagt era ekki
allir ökumenn hrifhir af því að þurfa
að fara fram úr kannski 70 bilum í
einu. Við reynum þó alltaf að liðka til
og notum talstöðvar okkar á milli til
að hleypa mönnum fram úr. Þetta era
skemmtilegar ferðir og alltaf góð
stemning á náttstað," segir Sævar.
„Húsbílum hefur fjölgað mjög á síð-
ustu árum enda held ég að þessi ferða-
mennska henti afskaplega mörgum.
Einn meginkosturinn að mínu mati er
að við ferðumst miklu meira en áður,“
segir Sigríður Ama Amþórsdóttir. -aþ
Ólafía og Ólafur fyrir framan húsbfl-
inn. DV-mynd
Arnheiður Æ&Ktk
Ólafur. 'mbk.
Hús- ||B
billinn ím
h e f u r
tekið miklum breyt-
ingum frá því þau Ólafur og Ólafia
eignuðust hann. Innréttingar og
annað í bílnum er handaverk Ólafs.
„Ég hef dundað mér við að smíða
innréttingar og reynt að gera bílinn
betri. Það er afskaplega gaman að
eiga við þetta og auðvitað er enda-
laust hægt að breyta og bæta,“ seg-
ir Ólafur.
Ólafur og Ólafia era dugleg að
fara í skipulagðar ferðir Húsbílafé-
lagsins. Þau segja félagsskapinn
Þau Ólafur Sigurðsson og
Ólafia Helgadóttir, sem bú-
sett eru í Garðinum, eru
meðal elstu félaga í Húsbilafélag-
inu. Þau eignuðust húsbíl fyrir sex
árum og kusu að kalla hann
Kríuna.
„Við höfðum lengi alið með okk-
ur þann draum að eignast húsbíl.
Draumurinn rættist síðan fyrir sex
árum og við höfum verið nokkuð
dugleg að ferðast síðan. Ferðalög
hafa alltaf verið okkar áhugamál og
þessi ferðamáti á einstaklega vel
við okkur. Það er gott að þurfa ekki
að hafa áhyggjur af gistingu og
manni era allir vegir færir,“ segir
barna- H
börnin okkar líka "
gaman af að ferðast með
okkur og það gefur okkur
ekki minni ánægju," segir
Ólafur Sigurðsson.
a f a r
skemmtilegan.
„Þetta er prýðilegur ferðamáti og
við höfum kynnst mörgu góðu fólki
í gegnum þetta. Svo hafa bama-