Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.1999, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 5. JÚNÍ 1999 DV
%raðan ertu?
Kári Waage, auglýsinga- og markaðsstjóri Skjás 1 og einn aðaltextahöfundur Sniglabandsins (svo aðeins fátt sé nefnt af því sem maðurinn hefur unnið sér til
frægðar) er Borgnesingur í húð og hár en býr ekki lengur þar, frekar en margur sem á ættir sínar að rekja til landsbyggðarinnar.
Portið var vin
gott að alast upp í Borgarnesi. Mað-
ur hafðu aðgang að öllu, kynntist
alls kyns fólki og sköpun var hluti
af lifi manns.
Bændurnir hættulegir í
umferðinni
Bærinn er fallegur og snyrtilegur
og klettamir sem nánast umlykja
bæinn eru hættulegir bömum en
maður lærði að umgangast þá. Það
var eiginlega tvennt sem maður
þurfti að varast í Borgarnesi. Það
voru klettarnir og svo fáeinir bænd-
ur sem komu einu sinni eða tvisvar
á ári í bæinn, sumir hverjir á trakt-
omm. Þeir voru oft skrautlegir í
umferðinni en maður þekkti þá sem
þurfti að varast. Ég þakka Guði fyr-
ir að hafa ekki þurft að eyða ung-
lingsárunum í Reykjavík því þá
sæti ég væntanlega nær honum en
núna. Það er gott að koma í Borgar-
nes, fólkið er hlýtt og bærinn vekur
margar góðar minningar. Þó virðast
margir sem maður þekkti þar áður
fluttir burt og aðrir komnir í stað-
inn. Slíkt gerist í bæjum meö svona
staðsetningu. Oft er um að ræða
fólk sem vill komast nær borginni
en þó ekki alla leið í hana. Það er
hið besta mál því ég held að það
væsi ekki um neinn í Borgarnesi.
Ég vil samt hvetja Borgnesinga til
að huga meira að sögu bæjarins, þó
stutt sé. Hún er merkileg og enn
standa hús og mannvirki sem varð-
veita söguna. Þau em í eyðingar-
hættu vegna hirðuleysis en þó í
mestri hættu fyrir hugmyndaleysi
og skammtímagræðgi fárra pen-
ingakarla. Brákarsundsbrúin var í
stórhættu fyrir fáeinum árum og
átti að skipta henni út fyrir eitt-
hvert rör. Gömlu Kaupfélagshúsin
eru illa farin, gamla steinbryggjan
við Brákarbrúna og margt fleira
virðist vera að týnast. Saga slíkra
bæja skiptir miklu máli og allir
þurfa að eiga sína skýra og t.d. vel
geymda í mannvirkjum fyrri tíma.
Ég er úr Borgamesi. Að minnsta
kosti tel ég mig þaðan þó ég hafi
flutt þangað um 10 ára aldur, árið
1969. Ég kom úr Garðabænum með
árs viðkomu í Árbæjarhverfmu. Ég
tel það mikla lukku aö hafa flutt út
á land þvi þrátt fyrir allan yflr-
borðsglansinn skilst mér á fólki á
svipuðu reki, að borg ljósanna og
dýrðanna hafi ekki haft mikið að
bjóða. Það er líka spuming hvort
Reykjavík sé ekki úti á landi, til
dæmis í augum Borgnesinga. En
þetta er kannski bara landsbyggðar-
hroki. Breytingin við að flytja í
Borgarnes var ekki mikil miðað viö
Garðabæinn þvi hann var þá í upp-
byggingu og þar ríkti smábæjar-
andi. í Árbæjarhverfmu kynntist
maður harðneskju borgarlífsins,
hraða, tryllingi, hættu af umferð og
óábyrgu fólki og þessari fjarlægð
sem allir em í, jafnvel næstu grann-
ar.
Ekki í uppáhaldi hjá
kennurunum
Við Óli bróðir minn fórum alltaf
á sumrin norður í Vatnsdal til
sveitastarfa og ég kynntist ekki
sumri í Borgamesi fyrstu 2 árin
mín þar. Það sem ein-
kenndi skólagönguna var
þessi frábæra nálægð við
skólann jafnt sem nem-
endur og kennara, þó ég
hafi sennilega ekki verið
í neinu sérstöku uppá-
haldi hjá sumum kennar-
anna því ég mun hafa far-
ið nokkuð geyst stund-
um. Unglingsárin voru
einstaklega spennandi.
Þrátt fyrir endalaust tuð
unglinga bæjarins um
hvað lítið væri fyrir þá í
Nesinu og hvað við öf-
unduðum þá sem áttu
heima i dýrðinni i höfuð-
borginni, þá var mjög
skemmtilegt að eyða ung-
lingsárunum þar. Helstu
viðverustaðir okkar voru Hótelið,
Shellstöðin og svo hið stórmerki-
lega Hreppsport. Það var skot við
aðalinnganginn á skrifstofur
hreppsins. í þessari vin í eyðimörk-
inni staldraði fólk á kvöldin og nótt-
unni, ungir sem gamlir, gáðir sem
dmkknir. Hreppsportið var senni-
lega ekki nema 3 fermetrar að stærð
en rúmaði oft mikinn fjölda. Portið
var við aðalgötu bæjarins og rúnt-
urinn rann þarna hjá. Það var
merkilegt hve fólk skemmti sér í
blönduðum hópum. Á dansleikjum
var allt frá 14-15 ára krökkum sem
höfðu svindlað sér inn, oft á ótíma-
bærum börtum og einhvers konar
yfirvararskeggi og fullorðið og jafn-
vel gamalt fólk. Eins var í partíum
fullorðna fólksins eftir böll, þá voru
unglingamir velkomnir.
Óhóflegur Tígulgosa-
lestur
Nálægðin við sveitina bauð
marga möguleika, þó sér í lagi ná-
lægðin við kvennaskólann i Varma-
landi. Þolinmæði Steinunnar skóla-
stýru virtist ótakmörkuð þrátt fyrir
stöðugar „árásir". Það virtist hluti
af uppeldinu aö fara í kvennaskól-
Kári Waage á unga aldri.
ann og gera einhvem usla. Ég held
að Borgnesingar hafl ekki verið
neitt sérstaklega kjaftaglaðir um ná-
ungann en oft heyrði maður
skondnar sögur af skemmtilegum
persónum sem nóg var af. Sögumar
af Stebba mold vom skemmtilegast-
ar. Stebbi var eins konar flækingur
sem vann í sláturhúsinu á haustin
og átti víst einhver óljós skyld-
menni í Borgarnesi.
Það var mikil lukka
að flytjast í Borgames
því þar var engin möt-
un, aðeins eitt bió og
fyrmefndir staðir.
Unglingar þurftu að
finna upp sína afþrey-
ingu sjálflr. Eftir óhóf-
legan Tígulgosalestur
hófst tónlistarbröltið.
Við fengum að æfa
hljómsveitimar í skól-
anum og öðru húsnæði
bæjarins með nánast
frjálsum aðgangi. Þá
var fjöldi sveitaballa-
húsa i næsta nágrenni
og auðvelt að fá að
spila. Þegar maður lít-
ur til þessa tíma núna
sér maður að það var
jfpfíorgames
«
Akranes
' Reykjavík
í eyðimörkinni
... í prófíl
Steinar, dúx úr MH
Fullt nafn: Steinar
Björnsson.
Fæðingardagur og ár: 31.
mars 1979.
Maki: Elín Elísabet Jörg-
ensen.
Börn: Ekkert.
Starf: Er í sumarstarfi hjá
Össuri hf., er annars á leið-
inni í háskólann í haust.
Skemmtilegast: Að liða
vel bæði likamlega og and-
lega.
Leiðinlegast: Að hafa ekk-
ert að gera.
Uppáhaldsmatur:
Kjúklingabringur í mango
chutney sósu.
Uppáhaldsdrykkur: H20
(vatn).
Fallegasta manneskjan
(fyrir utan maka): Það eru
allir fallegir á sinn hátt.
Fallegasta röddin: Rödd-
in sem ég heyri í símanum
frá Stykkishólmi á hverj-
um degi.
Uppáhaldslíkamshluti:
Hjartað.
Hlynnt(ur) eða and-
víg(ur) ríkisstjórninni:
Svona sæmilega sáttur miðað
við kostina sem í boði voru.
Með hvaða teiknimynda-
persónu myndir þú vilja
eyða nótt: Krabbanum í
Litlu hafmeyjunni.
Uppáhaldsleikari: Jeff
Daniels.
Uppáhaldstónlistarmað-
ur: Michael Bundesen,
söngvari og altmuligmand i
Shu-bi-dua.
Sætasti stjórnmálamað-
urinn: Siv Friðleifsdóttir.
Uppáhaldssj ónvarpsþátt-
ur: Spaugstofan, ekki spum-
ing. Þeir taka stjórnmálakall-
ana svo skemmtilega í gegn.
Leiðinlegasta auglýsing-
in: Gírótombóluauglýsingin.
Leiðinlegasta kvikmynd-
in: Biodome, hún er
svakalega slöpp.

Sætasti
sjónvarpsraaðurinn: Eva
María úr Stutt í spunann.
Uppáhaldsskemmtistað-1
ur: Fótboltavöllurinn.
Besta „pikköpp“-línan: j
Viltu koma heim að spila
lúdó. Ég þurfti reyndar ekki
á henni að halda en ég er viss
um að hún virkar vel.
Hvað ætlar þú að verða
þegar þú verður stór: Ein-
hvers konar læknir.
Eitthvað að lokum: Bros-
ið bæði með andlitinu og
hjartanu, það gerið lífið
iklu skemmtilegra.