Dagblaðið Vísir - DV - 12.06.1999, Blaðsíða 22

22
%tkamá!
LAUGARDAGUR 12. JUNI 1999
Elskhuginn var
raðmorðingi
William Bates fannst myrtur í skógi
nærri heimili sínu í Ohio í Bandaríkj-
unum. Hann varö þrjátíu og tveggja
ára. Hann hafði verið bundinn við tré
og greinilega verið misþyrmt áður en
morðinginn kyrkti hann. Bates hafði
siðast sést á lífi á svonefndri Scotts-
krá. Þar hafði hann verið á tali við
ungan mann. Þeir höfðu síðan yfirgef-
ið hana saman. Eftir morðið kom í ljós
að hvítur Chevrolet Impala bíU Bates
var horfinn.
William Bates var ekki sá fyrsti sem
hafði metið hinn þokkalega unga
mann rangt. Frá því 27. júlí 1974 og
fram til 3. september sama ár hafði

Mf
hann skilið eftir sig slóða morða í tíu
ríkjum. Flest fórnarlambanna voru
konur.
Skelfileg aðkoma
Morðin áttu eftir að verða fleiri.
Þann 6. nóvember kom hjúkrunarkon-
an Marilyn Carr heim af næturvakt.
Þá kom hún að líkinu af eiginmanni
sínum, Carswell. Hann hafði verið
bundinn og stunginn tuttugu og sex
sinnum með stórum hnífi. Marilyn
flýtti sér sem mest hún mátti inn í
svefnherbergi fimmtán ára dóttur
sinnar, Mandy. Hún hafði verið kyrkt.
Þremur dög-
um eftir
þessi morð
kom breska
fréttakonan
Sandy
Fawkes .til
Atlanta í
Georgíu-
ríki. Hún
vann þá við
Daily Ex-
press í
London.
Hún hafði
mælt sér
mót við
kunna per-
sónu á bam-
um í Holiday
Inn hótelinu, til
undirbúnings viðtali. Meðan Sandy
beið fór hún að tala við myndarlegan
ungan mann. Hún tók eftir því að
hann var með sterklegar og vel lagað-
ar hendur.
Sandy fannst eitthvað dularftillt og
ögrandi við þennan mann og varð
hrifin af honum. Hann hét Daryl
Golden og virtist hafa nóg fé. Hann
ók hvítum Impala-bíl. Næstu þrjá
daga og nætur voru þau saman og
ungi maðurinn greiddi hvarvetna
með korti.
Stóð sig illa í bólinu
Frá Atlanta ætlaöi Sandy til Miami.
Elskhuginn bauðst til að aka henni og
hún þáði boðið. Þótt hann hefði ekki
staðið undir öllum væntingum hennar
fannst henni hann samt sem áður
áhugaverður og fannst erfitt að skilja
við hann.
Á leiðinni til Flórída komu þau við
á krá og þá spurði ungi maðurinn:
„Ætlarðu að skrifa bók um mig?“
„Um þig? Hvers vegna?"
„Af því að ég dey bráðum. Ákveðinn
aðili ætlar að drepa mig vegna dálítils
sem ég hef gert.“
Hún hélt að þetta væri til þess eins
ætlað að gera viðræðumar spennandi,
en tók þó eftir því að félagi hennar var
grafalvarlegur á svip þeg-
ar hann hélt áfram. „Sag-
an er öll til á upptöku
sem er í höndum lögmannsins míns í
Miami.“
Þegar þau komu til Miami var áhugi
Sandy á Daryl farinn að dvína, því
geta hans í bólinu svaraði alls ekki til
myndarlegs útlitsins. Hún var þó enn
með honum í tvo sólarhringa, en svo
yfirgaf hún hann árla morguns meðan
hann var enn í fastasvefni.
/
Oþægileg
símhrínging
Tveimur dögum síðar var Sandy á
ritstjóm bandarísks blaðs þegar hún
var kölluð í símann. Það var lögreglan.
Hún var beðin að koma til að ræða um
kunningja sinn, Daryl Golden.
Sandy var mörgu vön, en var þó
ekki búin undir það áfall sem hún
varð fyrir hjá lögreglunni. Þennan
morgun hafði Daryl rænt konu, Susan
McKenzie, og reynt að nauðga henni,
en hún hafði komist undan. Síðan
hafði hann raðst inn á heimili konu
sem sat lömuð í hjólastól, bundið hana
og stolið af henni peningum. Því næst
hafði hann rænt konu og nú var lög-
reglan á hælunum á honum.
Af myndum sem
lögreglan lagði
fyrir
Sandy
þekkti
elskhuga
sinn. Hann hét
I ekki Daryl
Golden heldur
Paul John
Knowles og var
strokufangi
sem hafði verið
á flótta undan
lögreglunni
siðan í april.
Meðan Sandy
var enn á lög-
reglustöðinni
_________________ barst frétt um
að Knowles hefði
sleppt konunni. Sandy var leyft að fara
og hélt að málið væri úr sögunni fyrir
hana.
FBI skerst í leikinn
En þætti Sandy var ekki lokið.
Næsta dag komu tveir FBI-menn á
fund hennar og skýrðu henni frá því
að Knowles hefði tekið tvo gísla, lög-
reglumanninn Charles Campbell og
kaupsýslumann aö nafni James
Meyer. Og Sandy fékk fleiri fréttir
þennan morgun. Mennimir tveir
sögðu henni að Knowles væri
Fannsthún óhrein
anda og kvaðst ekki geta afhent upp-
tökuna.
Þegar Sandy var orðin ein á hótel-
herbergi sínu settist hún niður og
skrifaði grein um hina óhugnanlegu
reynslu sína. Greinina sendi hún rit-
stjóra Daily Express. En hann vildi
ekki birta hana og sagði ekki gott af-
spumar að fféttakona blaðsins skyldi
hafa farið í rúmið með raðmorðingja
eftir stutt kynni.
raðmorðingi haldinn kvalalosta. Enn á
ný var henni illa bragðið, og hún sagði
síðar að mikill kuldahrollur hefði far-
ið um sig.
FBI-mennimir tóku nú fram mynd-
ir af William Bates, hvíta Impala-bíln-
um, Carswell Carr og dóttur hans,
Mandy.
Sandy varð nú ljóst að á því lék eng-
inn vafi að hún hafði ekki aðeins ver-
ið í félagsskap stórhættulegs manns
dögum saman heldur einnig sofið hjá
honum um nætur. Hún þekkti bílinn
sem hann hafði ekið og sá að fotin sem
hann hafði gengið í vora af Carr. Þá
hafði Knowles verið með armbandsúr
Mandy.
Undir illum grun
Sandy var spurð margs um mann-
inn sem hún hafði haft svo náin kynni
af. FBI-mennimir vildu vita sem mest.
Hún gaf þeim því upp nöfnin á þeim
hótelum sem þau höfðu búið á. í fram-
haldi af því var haft samband við
starfsmenn þeirra og kom þá i ljós að
Knowles hafði hvarvetna notað
greiðslukort Carswells Carr.
Næsta kvöld var John Paul Knowles
handtekinn í skógi við Lakeland í Ge-
orgíuríki. Gíslamir sem hann hafði
tekið fundust hins vegar hvergi og
Knowles hló aðeins þegar lögreglu-
mennimir reyndu að yfirheyra hann.
Harður og næstum grimmilegur lög-
reglumaður, Ron Angel, kom nú á
fund Sandy og hélt því fram að hún
væri fylgidræsa glæpamanna og kynni
að hafa átt aðild að nokkrum morð-
anna. Var Angel greinilega mjög í mun
að hafa uppi á hinum horfna félaga
sínum, Campbell.
Neitaði að afhenda upptökumar
Sandy vissi vart hvemig hún átti að
taka ásökunum Angels. Hún sagðist
vera fréttakona og hefði kynnst Know-
les á bar hótels fyrir tilviljun. Lög-
reglumaðurinn lét sér fátt um finnast.
Sandy kvaðst vilja gera það sem hún
gæti til að varpa ljósi á örlög hins
horfna lögreglumanns og skýrði Angel
frá því að Knowles hefði sagt sér að
margt um hann væri að finna á hljóð-
upptöku sem væri í vörslu lögmanns
hans í Miami, Pauls Yavitz. I ljós kom
að það reyndist rétt, en lögmaðurinn
bar við trúnaðarsambandi við umbjóð-
20. nóvember fundust lík gíslanna
sem Knowles hafði tekið. Hann reynd-
ist hafa myrt þá Campbell og Meyer í
skógi, bundið þá báða við tré og skotið
í hnakkann. Sandy fék ekki að fara
heim til Englands fyrr en komið var
fram i desember. Henni leið þá enn
mjög illa og fannst hvað eftir annað að
Knowles væri að fara höndum um
hana. Hún gerði sér einnig grein fyrir
því hve auðvelt það hefði verið fyrir
________________ hann að myrða
hana.
13. desember
kom ritstjóri
Sandy inn á skrif-
stofu hennar.
„Þeir er búnir
að drepa elskhugann þinn,“ sagði
hann. Sagan var á þá leið að Knowles
hefði reynt að flýja en verið skotinn.
Ron Angel hefði skotið hann.
Ýmsir bandarískir fréttamenn létu
hins vegar í ljós þá skoðun að Angel
hefði skotið Knowles í hefhdarskyni
fyrir morðið á Campbell, og annað-
hvort væri sagan um flóttatilraun til-
búningur eða þá að Knowles hefði ver-
ið opnuð flóttaleið svo hægt yrði að
skjóta hann á „löglegan hátt“. Enginn
staðfesting hefúr þó fengist á því að
önnur hvor þessara tilgátna sé rétt.
Paul Yavitz lögmaður afhenti hljóð-
upptökuna eftir að Knowles var allur.
Kom þá í ljós að á henni lýsti hann
sextán morðum, en þeim til viðbótar
komu morð gíslanna tveggja. Alls var
því um að ræða átján morð á fjórum
mánuðum.
Mörgum árum síðar fór Sandy
Fawkes að skrifa bók um sólarhring-
ana sex með raðmorðingjanum og fékk
hún nafnið „Killing Time“. Það var
komin sú bók sem Knowles hafði spurt
hvort hún ætlaði ekki að skrifa af því
hann vissi að hann yrði drepinn. En
hvemig gat hann séð fyrir örlög sín?
Ein tilgáta þykir lík-
legust í því sambandi.
Meðan Knowles sat í
fangelsi, og áður en hann framdi morð-
in, fór hann að skrifast á við stjömu-
spákonu. Hann er sagður hafa orðið
mjög hrifinn af þeim fræðum og tekið
þau alvarlega. Þegar honum tókst að
flýja úr fangelsinu fór hann á fund
konunnar og reyndi að gerast elskhugi
hennar. Hún vísaði honum á bug, en
þá virðist sem eitthvað hafi gerst innra
með honum og raðmorðin hófúst.
Kenningin sem sett var fram eftir að
þetta varð ljóst byggir á því að spákon-
an hafi gert ævisjá, eða stjömuspákort,
fyrir Knowles og þar hafi komið fram
að hann yrði ráðinn af dögum vegna
einhvers sem hann myndi gera. Hann
hafi því lesið frásögnina af morðunum
um inn á band og komið á öraggan
stað svo skrifa mætti bók um hann að
honum gengnum, ef spáin rættist. Og
það gæti hún hafa gert, að minnsta
kosti að hluta til.