Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.1999, Blaðsíða 13

FIMMTUDAGUR 24. JÚNÍ 1999
13
Aðeins bæjarstjórn Kópavogs
Styrkir
Allir þeir er haft geta
gagn af starfseminni hafa
aðgang að Byrginu, áfeng-
is- og flkniefnasjúklingar,
og reyndar fleiri, eru vel-
komnir. Hátt á 5. hundrað
manns hafa þekkst boð
okkar frá upphafl (tæp
þrjú ár). í dag eru á veg-
um Byrgisins, kristilegs
líknarfélags, um 80
manns og fer fjölgandi.
Til okkar kom ungur
maður sem hefur verið 3
mánuði hjá Byrginu.
Hann kom þangað ásamt
bónda sem hafði komið
að honum þar sem hann
ætlaði að kasta sér í Ölf-
usá. Þessum aðila hefur
að eigin sögn aldrei liðið
betur en í skjóli Byrgis-
ins. Mörg dæmi eru um fólk sem hef-
ur verið á eins konar geymslustöðum
fyrir fólk með félagsleg og geðræn
vandamál.
Hvers vegna kemur fólkið? Flestir
koma af sjálfsdáðum. Margir koma
vegna ábendinga frá öðrum meðferð-
araðilum sem ekki treysta sér til að
hafa fólkið. Mjög algengt er að fólk
komi vegna ábendinga lögreglu,
lækna, lögmanna, félagsmálayfir-
valda og jafnvel Fangelsismálastofn-
unar. Fæstir eiga í annað hús að
venda. Fólk sem hefur um margra ára
skeið átt í vímuefnavanda ásamt götu-
fólki og afbrotamönnum á athvarf hjá
Byrginu. Þar eru menn sem hafa ver-
ið allt að 14 ár í fangesi vegna flkni-
efnabrota. Menn með langan feril í of-
beldisbrotum og margdæmdir sem
slíkir. Hjá Byrginu eru sprautuflklar
sem oft á tíðum hafa verið að abbast
upp á fólk með betli
og hnupli. Yfir 30 af
þeim sem nú eru hjá
Byrginu eru fólk sem
þessi lýsing á við og
hafa margir verið hjá
Byrginu allt frá upp-
hafl, eða í tæp 3 ár, án
þess að misstíga sig.
Þetta fólk er nú að
hjálpa sínum líkum
og er stolt af því að
geta gefið. Fólkið vill
verða nýtir þjóðfé-
lagsþegnar á ný.
Stuðningur við
starfsemina
Einstaklingar og fyr-
irtæki hafa reynst
Byrginu best. Matar-
gjaflr, fot, rúmföt,
húsgögn og húsbúnaður hefur borist
að gjöf strax frá fyrstu tíð, en er alltaf
að aukast. Sem dæmi um fyrirtæki
sem hafa sýnt stuðning í verki af stór-
hug má nefna Hótel Esju, Rúm-
fatalagerinn, Kjamafæði, Ágæti,
Fjallalamb, Reykjagarð, ýmsa bakara
og matarvinnslur, auk fjölda annarra.
Með þessum gjöfum hefur allslausu
fólki verið haldið uppi af Byrginu.
Sem dæmi má nefna
að Reykvíkingar
einir sem verið hafa
hjá Byrginu, sjálfum
sér, Reykjavíkur-
borg og fleirum að
kostnaðarlausu
skulda Byrginu í
framfærslu yflr 4
milljónir króna.
Sama er að segja um
fólk annars staðar
að. Opinberir aðilar
sýna skilning, en lítið er um aðstoð
við starfið af þeirra hálfu.
Fyrir rúmum mánuði var öllum
sveitarfélögum sent bréf, þar sem beð-
ið var um stuðning. Kópavogur ákvað
að styrkja um kr. 50.000. Bæjarstjórn
Kópavogs á þakkir skildar. Allir aðrir
höfnuðu aðstoð. Byrgið býður áfram
alla velkomna, svo lengi sem stætt er.
Staðan nú
Ekki síst vegna þess að Byrgið
Kjallarinn
Guðmundur
Jónsson
forstöðumaður
Byrgisins
„Fyrír rúmum mánuði var öllum
sveitarfélögum sent bréf þar
sem beðið var um stuðning.
Kópavogur ákvað að styrkja um
kr. 50.000. Bæjarstjórn Kópavogs
á þakkir skildar. Allir aðrir höfn-
uðu aðstoð.“
Byrgið
Byrgisfólk vinnur hörðum höndum að því að breyta ratsjárstöðinni í
Rockville í meðferðarheimili fyrir áfengis- og ffkniefnasjúklinga.
hefur tekið á móti öllum sem þess
þurfa, hvort sem þeir skulda Byrg-
inu eða ekki, eða yfir höfuð án tillits
til þess hvort þeir geta borgað, hefur
afkoman verið slök síðustu mánuði.
Verið er að byggja í Rockville fyrstu
langtímameðferðarstöð í Evrópu. Nú
fyrst hafa þeir athvarf sem verða að
lifa mánuðum og jafnvel árum sam-
an í skjóli til þess að ná tökum á eig-
in lífi, án þess að þurfa að vera á
geðdeildum eða í fangelsum. Upp-
byggingin í Rockville hefur þegar
kostað Byrgið meira en staðið verð-
ur undir að óbreyttu.
Þann 1. júlí verður Byrgið að loka
Hlíðardalsskóla, enda náðist ekki að
fjármagna leiguna þar, þ.e. kr.
3.050.000 tO 1. september næstkom-
andi. Undirritaður hefur í höndun-
um bréf, dags. í dag, þar sem segir
að annað tveggja verði að borga ríf-
lega inn á skuldina og semja um eft-
irstöðvar, eða borið verði út um
næstu mánaðamót.
Húsnæði Byrgisins á Vesturgötu í
Hafnarfirði stenst ekki kröfur eld-
varnaeftirlits og á að rifa húsið.
Ekki er talið borga sig að koma því
í nauðsynlegt lag.
Þau störf sem nú eru unnin í
Rockville eru unnin af sjálfboðalið-
um og effir því sem lög og reglur
krefjast af iðnaðarmönnum sem
Byrgið greiðir laun. Áætlað var að
flytja inn 1. september nk. Rafmagn
og hiti átti að vera komið 15. ágúst
nk. Mikil bjartsýni ríkir hjá skjól-
stæðingum Byrgisins vegna staðar-
ins og þeirra möguleika er hann
býður upp á. Kostnaðurinn við hita
og rafmagn greiðist af Hitaveitu
Suðurnesja. Byrginu ber að greiða
tengigjöld, samtals kr. 5,6 milljónir.
Verkið liggur niðri þar til þessar
greiðslur verða tryggðar.
Rockvillesvæðið verður að stór-
um hluta sjálfbært meðferðarsvæði
með léttri atvinnustarfsemi, þar sem
þeir er ekki geta lifað án vímu,
nema í vernduðu umhverfl, geta
dvalið. Þetta er stór spamaður fyrir
ríkisvaldið og sveitarfélögin, dregur
stórlega úr afbrotum og mun leiða
til minni eiturlyfjaneyslu.
Það fjármagn sem Byrgið þarf nú
er ekki nema sem nemur þeim
greiðslum sem Byrgið hefur eytt til
framfærslu og til meðferðar fólks
sem á ekki fyrir framfærslunni og
sem opinberir aðilar með réttu eiga
að styrkja. Starfið í Rockville mun í
framtíðinni verða rós í hnappagat ís-
lendinga í meðferðarmálum. Þar
verður unnið með aðstoð helstu sér-
fræðinga í Bandaríkjunum í lang-
tímameðferð, auk þess sem einn
reyndasti sérfræðingur Norðurlanda
á þessu sviði hefur kynnt sér starfið
vel og vill koma til starfa strax.
Ef...
Það er nauðsyn að gera eitthvað
strax, ef ekki eiga að hljótast af mik-
il vandræði. Ekki bara fyrir skjól-
stæðinga Byrgisins, heldur ekki síð-
ur þá sem verða fyrir barðinu á
þeim verði þeir sviptir skjólinu.
Margir munu falla strax með öllu
því sem óhjákvæmilega fylgir. Viljir
þú leggja eitthvað af mörkum, þá
vinsamlegast hringdu í 565 3777 á
skrifstofutíma.
Guðmundur Jónsson
Ófremdarástand á Þingeyri
Þegar ég sest niður til að skrifa
pistil þennan er það líkast því sem
maður væri að byrja á skáldsögu.
Hér er þó engan veginn um skáld-
skap að ræða heldur blákaldan og
napran veruleikann. Það er þá fyrst
til að taka fyrirtækið Rauðsíðu og
afkomu hennar, og þar með afkomu
okkar allra hér á Þingeyri. En það
er ekki bara afkoma Rauðsíðu sem
er að ergja okkur heldur finnst mér
nú bæjarstjómin vera nokkuð lin.
Okkur þó til málsbóta og þar með
úrbóta. Það er líka kannske of mikil
heimtufrekja að fara fram á skjótar
aðgerðir í því lífsspursmáli að við
höfum til hnífs og skeiðar hér á
Þingeyri.
Ósmekkleg viðbrögð
Ég tel meinið ekki vera það að við
hofum lélegan bæjarstjóra sem er
Halldór Halldórsson, heldur hitt, að
líklega er hann ekki í góðri aðstöðu,
á milli tveggja kvenna, sem báðar
vilja ráða en eru ekki samstíga. Að
mínu mati er það nokkuð snúið
varðandi þá sem ætla að vinna sam-
an að hagsmunum okkar að fara
sinn í hverja átt. Afleiðingin; tog-
streyta, valdagræðgi og öfimd. Það
er einnig ekki gott, að mínu mati,
hvernig forseti bæjarstjórnar metur
vanda okkar hér á Þingeyri og
bregst við honum með ýmsu móti,
og ósmekklega.
Á ég þar helst við hvemig hann
(hún) túlkar viðleitni Ragnheiðar
Ólafsdóttur til þess að fá viðbrögð við
því sem Ragnheiður nefnir réttilega
„móðuharðindi af mannavöldum". -
„Að segja sig úr
lögum við íslenska
ríkið“, það hefur
nú komið úr fleiri
munnrnn en Ragn-
heiðar Ólafsdóttur.
- Að best væri að
Vestfirðir klyfú sig
frá og kjálkinn yrði
sjálfstætt ríki - sá
hugsunarháttur
ríkir kannske enn í
dag. En við þyrft-
um þá að fá óskert veiðiréttindi og
allan þann rétt sem hefur verið færð-
ur frá okkur víðs vegar um landið.
Hin volaða sameining
Eftir að hafa lesið orðræðu Ragn-
heiðar í DV, sem forseti bæjarstjóm-
ar (Bima Lámsdóttir) kallar því
óvirðulega nafni „snepil" , ásamt
blaðamönnum sem hún ber nú ekki
mikla virðingu fyrir, hringir hún í
Ragnheiði með þungar ásakanir og
likir henni við landráðamann. Það
em ansi stór orð úr munni forseta
bæjarstjómar. Ég tek upp hanskann
fyrir Ragnheiði
Ólafsdóttur og
veit að hún telst
ekki til landráða-
manna. Forseti
bæjarstjórnar
vildi nú gera
meira, sem sagt
að slá sig til
riddara fyrir
framgang sinn í
því að stofna hið
nýja „ÁTAK“.
Ég sá hann
(hana) ekki á
þeim fundi, það
hefði nú ekki
farið leynt ef svo
hefði verið. Sam-
kvæmt lögum
þess félags em
aðalmenn í bæj-
arstjórn ekki kjörgengir þar.
Forseti bæjai'stjórnar segir í DV
12/6. „Ég bý nú á Þingeyri, svo sem,
það ætti nú ekki að vera erfitt að ná
í mig.“ Satt er það, Ég get sagt það
af reynslu minni að ekki var erfitt
að ná í forseta bæjarstjórnar, en
ekki hafði ég mikið upp úr þvi, enda
forseti bæjarstjórnar í fullu starfi á
sinni meðgöngu.
Ég fyrir mitt leyti tel að Ragn-
heiður Ólafsdóttir hafi ekki farið
með rangt mál í þessum pistlum
sínum og er ég henni innilega sam-
mála um okkar hlut úr þessari vol-
uðu sameiningu bæjarfélaganna.
Hann var ekki mikill. Ég var aldrei
fylgismaður sameiningarinnar.
Hún var í gildi greypt og er það
enn. En sé ég í „niðurrifs-
hópnum", þá það.
Hvaða niðurrifsfólk?
Mér finnst Ragnheiður hafa
gert sitt til þess að við hér á
Þingeyri mættum halda haus
og ekki hef ég orðið vör við
að hún nýtti krafta sína til
munns eða handa, til niður-
rifs eða landráðs. Ég myndi
hins vegar vilja spyrja for-
seta bæjarstjórnar hverjir
séu niðxuTifsfólkið sem hann
er hræddur við.
Ég vona að öllum þeim
óhugnaði sem steðjar að
okkur núna vegna Rauðsíðu,
sem og í öðrum málum,
verði snúið til baka, öllum
tO heilla sem byggja Dýra-
fjörð í framtíðinni.
Að Birnu sögn er búið að gera
heilmikið á Flateyri og Súganda-
firði. En hvað um Þingeyri með tvo
bæjarfulltrúa? Hvað um eignir fólks-
ins, húsin og aðrar eigur sem eru
lífstíðarafkoma þess fólks sem hefur
þrælað þar alla sína tíð? Við erum
ekki í þeim flokki manna sem geta
verið í húsnæði á kostnað almenn-
ings og þar af leiðandi þurfum við
og höfum áhyggjur af okkar lífs-
möguleikum á staðnum.
Við getum vonandi farið að vinna
aftur á okkar gamla vinnustað, og
að í framtíðinni sjái þeir sem
stjórna þessu landi að við sem byggj-
um landsbyggðina eigum lika til-
verurétt.
Kristjana S. Vagnsdóttir
„Ég fyrir mitt leyti tel að Ragn-
heiður Ólafsdóttir hafí ekki farið
með rangt mál í þessum pistlum
sínum og er ég henni innilega
sammála um okkar hlut úr þessari
voluðu sameiningu bæjarfélag-
anna. Hann var ekki mikili.u
Kjallarinn
Kristjana S.
Vagnsdóttir
sérhæfður
fiskvinnslumaður
Með og
á móti
Bann við munntóbaks-
notkun íþróttamanna
íþrótta- og Ólympíusamband íslands
hefur sent öllum íþrótta- og ung-
mennafélögum landslns bréf þess
efnls að þau hafl áhrif í þá átt að
íþróttamenn og þjálfarar láti af notk-
un munntóbaks. Tóbaksvarnarnefnd,
sem ÍSÍ á í samstarfi við, segir að
samkvæmt upplýsingum sem hún
hafi með höndum muni munntó-
baksneysla hafa breiðst út svo um
munar á undanförnum árum og að
brögð séu að því að munntóbak sé
mikið notað af íþróttamönnum og
þjálfurum.
Stefán Konráðs-
son, framkvæmda-
stjórí ÍSÍ:
Algerlega
óviðeigandi
„Við viljum einkum leggja
áherslu á tvö atriði og óskum eft-
ir að íþróttamenn, þjálfarar og
leiðtogar framfylgi þeim. í fyrsta
lagi vill ÍSÍ út-
rýma munntó-
baksnotkun
þjálfara og
íþróttamanna.
Munntóbaks-
notkun er al-
gerlega óvið-
eigandi í leik
og æfingum.
Við biðjum
íþróttamenn,
þjálfara og fé-
lög um að stuðla að því að eng-
inn leikmaður noti munntóbak,
hvorki á æfingum né í leik. í
öðru lagi vill ÍSÍ útrýma reyking-
um á félagssvæðum og í stúkum
utanhúss, alveg eins og bannað
er að reykja inni í íþróttamann-
virkjum. Þjálfarar og íþrótta-
menn eru afar mikilvægar fyrir-
myndir fyrir böm og unglinga
sem llta upp til þeirra og fylgjast
vel meö háttsemi þeirra og lífs-
stíl. íþróttahreyfingin á að vera
fyrirmynd, ekki bara varðandi
líkamlegt atgervi heldur einnig
hvað varðar baráttu gegn áfengi,
tóbaki og vímuefnum. Við leggj-
um áherslu á að allir innan
íþróttahreyfingarinnar hjálpist
að í baráttunni gegn tó-
baksneyslu og stuðli þannig að
bættri ímynd íþróttahreyfingar-
innar. íþróttahreyfingin er
stærsta forvarnarhreyfing lands-
ins og með markvissum átökum
af þessu tagi höldum við áfram
að vera góð fyrirmynd."
Forræðis-
hyggja tröll-
ríður öllu
„Ég get út af fyrir sig fallist á
að það sé ekki heppilegt að
íþróttamenn noti tóbak í leikjum
og á æfingum, enda held ég að
það geri eigin-
lega enginn.
Mér finnst
hins vegar að
íþróttasam-
bandið eigi
ekki að vera
með skipuleg-
ar miðstýrðar
aðgerðir til að
fá menn til að
gera hitt og
þetta. íþrótta-
menn, sem margir hverjir eru
fyrirmyndir ungu kynslóðarinn-
ar, eiga að hafa þroska og vit
sjálfir tU að átta sig á ábyrgð
sinni og haga sér samkvæmt því.
Með þessum aðgerðum iþrótta-
sambandandsins birtist í enn
annarri mynd sú forræðishyggja
sem tröllríður öllu hér í landinu.
Ég tel mun farsælla fyrir land og
þjóð aö leyfa fólki að taka
ákvarðanir um líf sitt sjálft. Þvi
fleiri ákvarðanir sem fólki er
sjálfu treyst fyrir, þeim mun
ábyrgara verður það. Þetta er
gamla spurningin um hænuna og
eggið.“ -ILK
Elnar Baldvin Árna-
son, lögfræöingur
og handknattleiks-
maöur.