Dagblaðið Vísir - DV - 08.07.1999, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 8. JULI 1999
Fréttir

Nauögunum í kjölfar deyfilyQa Qölgar:
Skelfingin er algjör
- segir starfsmaður Stígamóta um ástand fórnarlambanna
Konum sem leita til Stígamóta
vegna þess að þeim hefur verið gef-
ið deyfilyf og þær síðan misnotaðar
hefur farið fjölgandi, að sögn Þór-
unnar Þórarinsdóttur, starfsmanns
Stígamóta. Hún nefndi dæmi um
konu sem rankaði við sér í húsa-
sundi. Önnur var alblóðug heima
hjá sér þegar hún kom til meðvit-
undar. Þriðja dæmið er um konu
sem dvaldi með manni sínum á hót-
eli í borginni. Hún rankaði við sér
þar sem hún var með annarri
manneskju á hótelherberginu en
vissi ekkert hvað hafði gerst í milli-
tíðinni. Kona, sem ókunnugur mað-
ur bauð upp á drykk, slapp fyrir
hom þegar hún kastaði upp. Hún
hafði drukkið eitt glas áður en fékk
heiftarlegan höfuðverk og dofnaði
upp eftir uppköstin. Maðurinn hafði
ýtt mjög á hana að ljúka úr glasinu.
„Það hefur komið fyrir að konur
hafa farið út, drukkið einn drykk og
ekki munað meir. Þær hafa vaknað
einhvers staðar, vita ekkert hvað
gerðist og skelfingin er algjör,“ sagði
Þórann. „Konur sem lenda í þessu
dofna upp. Þær ganga um, nánast
eins og svefngenglar og muna síðan
ekki hvað gerðist. Daginn eftir vakna
þær upp við rosalega timburmenn en
muna það eitt að þær höfðu ekki
drukkið nema eitt glas kvöldið áður.“
Hún sagði að þetta hefði fyrst kom-
ið upp í umræðunni hér 1992-1993.
Um væri að ræða svefnlyfið Ryhopnol
sem stundum er kallað „rape-drag.“
Ekki væra til tölur um þær konur
sem leitað hefðu til Stígamóta vegna
nauðgunar í kjölfar neyslu deyfilyfja.
„En við vitum að þær sem leita til
okkar eru bara brotabrot af þeim sem
verða fyrir þessu,“ sagði Þórann.
„Allar hinar eru einar með sína van-
líðan. Við hvetjum þær sem telja sig
hafa orðið fyrir þessu að hafa sam-
band við okkur. Hingað geta þær
hringt án þess að gefa upp nafn og
valið 800-númer, sem kemur ekki
ffam á símareikningum. Þær geta
einnig farið upp á neyðarmóttöku
vegna hugsanlegra kynsjúkdóma og
þungunar.
Okkar hvatning til fólks er að það
eigi aldrei að skilja drykkina sína eft-
ir eftirlitslausa á skemmtistöðum.
Þetta lyf virðist hafa þau áhrif að fólk
þarf að kasta af sér vatni eftir að hafa
neytt þess. Okkar dæmi era oft þess
efnis að vinkonur fara saman út.
Önnur er að drekka úr fyrsta vínglas-
inu, þarf að fara á snyrtinguna og
kemm- ekkert aftur. Svo man hún
ekki meir. Þetta bendir til þess að sá
sem setur lyfíð út í drykk fylgist síð-
an álengdar með og bíði færis.“
-JSS
Miklar fram-
kvæmdir á
Blönduósi
DV, Akureyri:
„Við fengum þijú tilboð í holræsa-
ffamkvæmdimar og munum innan
nokkurra daga taka ákvörðun um það
hvort við tökum ekki því lægsta sem
var frá heimamönnum," segir Ásgeir
Þór Bragason, forseti bæjarstjómar á
Blönduósi, en þar stendur fyrir dyrum
að ráðast í geysilega kostnaðarsamar
framkvæmdir í holræsamálum fyrir
ekki stærra sveitarfélag.
Um er að ræða byggingu hreinsi-
stöðvar og sniðræsa sem safna saman
öllu skolpi austan Blöndu. Skolpið verð-
ur hreinsað og síðan mun Blanda sjá
um að koma því til sjávar. Kostnaðará-
ætlun vegna þessarar framkvæmdar
sem mun taka tvö ár var ríflega 100
milljónir króna, en lægsta tilboðið af
þremur, sem kom frá heimafyrirtækjun-
um Trésmiðjunni Stíganda, Steypustöð
Blönduóss og Pípulagningaverktökum,
hljóðaði upp á 82 milljónir króna.
Af öðrum framkvæmdum í sumar
nefnir Ásgeir Þór malbikun þriggja
gatna í bænum og verður þá lokið mal-
bikun allra gatna bæjarins. Hann segir
að atvinnulífið á Blönduósi sé í miklum
blóma og engin lognmolla rikjandi. Mik-
ið hefur verið um ferðafólk í bænum og
fer greinilega vaxandi að ferðalangar
staldri við á Blönduósi en aki ekki rak-
leiðis í gegn eins og verið hefur. -gk
Hjólhýsið dregið á frauðplastkubbunum.
Flothýsi á firði
Hvað áttu til bragðs að taka ef þú
átt eyju úti í Breiðafirði og þú þarft að
koma hjólhýsinu þínu þangað. Krist-
inn Nikulásson veit það. Kristinn á
eyjuna Sviðnur á Breiðaflrði og nú
um daginn dró hann hjólhýsið sitt
þangað út.
„Þetta var ekkert mál. Ég keyrði
hjólhýsið niður í flöra í Flatey á trakt-
or og þar skelltum við frauðplast-
skubbum undir það. Síðan smíðuðum
við smáramma utan um og drógum
það á flot. Ferðin tók að vísu miklu
lengri tíma en ég bjóst við, heila fimm
tíma. En hjólhýsið lullaði á eftir og
það vora engin vandræði, það flaut
eins og það hefði aldrei gert annað,“
sagði Kristinn í samtali við DV í gær.
„Þetta er tveggja tonna flykki, tutt-
ugu og fimm fermetrar og alveg ótrú-
lega þungt í sjónum. Við fengum smá-
golu á leiðinni þannig að maður varð
aðeins áhyggjufullur. En það blessað-
ist allt. Síðan þegar við vorum loks
komin á eyjuna þurftum við að toga
það á land með handafli. Það var ansi
mikið puð.“ Það leika þetta ekki allir
eftir Kristni, að breyta hjólhýsinu í
flothýsi. -hvs
Útflutningur hrossa
til Þýskalands og ann-
arra Evrópulanda hef-
ur verið ábatasamur og
vaxandi. Að langmestu
leyti hafa íslendingar,
búsettir í Evrópu, ann-
ast milligöngu og
hrossaprangið og sjálf-
sagt haft eitthvað fýrir
sinn snúð eins og eðli-
legt er. Þetta hefur ver-
ið að þróast í ábata-
saman atvinnuveg.
Nú syrtir í álinn.
Þýsk skattayfirvöld
hafa gert rassíu hjá inn-
flytjendum hrossanna í
Þýskalandi og vflja gera
samanburð á kaupverði
og uppgefnu söluverði.
„Þeir koma og hirða
bókhald hjá mönnum
sem síðan verða að
sitja fyrir svörum," segir einn innflytjendanna.
Þetta er hreinasta ósvífni af hálfu skattheimt-
unnar í Þýskalandi, segir hestasalinn og ósvífnin
gengur jafnvel svo langt að hestaviðskipti eru
tekin til athugunar mörg ár aftur i tímann.
Ekki verður annað skilið af ummælum
hestaprangarans íslenska í Þýskalandi en að
þessi rassía geti gengið af hestaviðskiptum dauð-
um.
Hér sé um stóra atvinnugrein að ræða og mikl-
ir hagsmunir í húfl fyrir landbúnaðinn á íslandi
og þess vegna verði íslensk stjómvöld að grípa í
taumana og stöðva þessa rassíu í Þýskalandi.
„Annars nennir hann þessu ekki lengur," segir
hestasalinn.
Það sem löggæslan í Þýskalandi er væntanlega
að athuga er hvort uppgefið kaupverð sé það
sama og söluverðið. Með öðram orðum, hvort
menn séu að skapa sér tekjur sem ekki era gefn-
ar upp.
í þessu fellst svívirðan og aðförin. Menn fá
ekki að vera í friði með að gefa upp rangt hesta-
verð og ef þeir fá ekki að gefa upp eitt kaupverð
og annaö söluverð, „þá nenna þeir ekki að standa
í þessu“.
Umsvifamikil atvinnugrein stendur sem sagt
og fellur með þvi hvort menn fá að svindla pínu-
lítið í viðskiptunum, sem er auðvitað skiljanlegt,
því annars borgar þetta sig ekki og það er krafa
hestaprangara og skylda islenskra stjórnvalda að
tryggja að skattheimtan og lögreglan í Þýskalandi
sé ekki að skipta sér af þessum viðskiptum og
heimta pappíra fyrir viðskipti sem eru ábatasöm
fyrir íslendinga, ef þeir fá að vera í friði með
skattasvindlið.
Undir þetta verður að taka, enda ótækt að ver-
ið sé að „hirða pappíra langt aftur í tímann og
jafnvel geta þeir fylgst með bankareikningum" og
þá er auðvitað voðinn vís og bisnissinn búinn að
vera.
Hér verður að spoma við fótum, enda mikil
hætta á að viðskiptabann verði sett á hrossin þeg-
ar skattheimtan kemst að öllu saman og íslensku
viðskiptajöframir í Þýskalandi verða uppvísir að
skattasvindli.
Við það verður ekki unað, ef marka má tals-
mann þeirra. „Við látum ekki ofsækja okkur sem
einhverja glæpamenn.“ Dagfari
Buðu Jónasi
Þegar Atlantsskip fógnuðu komu
nýs flaggskips fyrirtækisins I ís-
landssiglingum, gámaskipsins
Radeplein, þá buðu forsvarsmenn
fyrirtækisins ýmsu stórmenni til
móttöku um borð í
skipinu. í áhöfn
Radeplein era engir
íslendingar heldur
menn af ýmsu þjóð-
erni sem starfa
samkvæmt öðrum
kjarasamningum
en þeim sem gUda
um kjör íslenskra
farmanna. Það
vakti nokkra athygli að formanni
Sjómannafélags Reykjavíkur,
Jónasi Garðarssyni, var boðið, en
Jónas hefur barist hart gegn því að
skip á vegum íslenskra skipafélaga
séu mönnuð erlendum sjómönnum á
mun lélegri kjörum en viðgangast
hér á landi. Að bjóða Jónasi um borð
þótti sumum jafnast á við það hafa
með sér kaffi til BrasUíu, eða þá að
hleypa mink inn í hænsnastíu...
Til altaris
Séra Örn Bárður Jónsson, fyrr-
verandi ritari kristnihátíðarnefnd-
ar, skrUaði i vor, sæUar minningar,
smásögu í Lesbók Morgunblaðsins
sem fór svo í taugar hins viðkvæma
Davíðs Oddssonar
forsætisráðherra að
Davíð gat ekki hugs-
að sér að koma á
fundi kristnihátíð-
arnefndar nema að
smásöguhöfundur
væri þar hvergi
nærri. Davíð leit-
að því ásjár Karls
Sigurbjörnsson-
ar, biskups ríkiskirkjunnar, sem
brást vel við og flarlægði ritarann
hið snarasta, Séra Öm Bárður gegn-
ir nú stöðu prests í Nessókn í
Reykjavík. Þar með er Davíð Odds-
son nú sóknarbarn hans. Ekki fer
sögum af því hvort Davíð hafi geng-
ið nýlega tU altaris...
Leitar hófanna
Innan úr R-listanum berast nú
þær fregnir að Helgi Hjörvar leiti
sér sem ákafast að bandamönnum
og sé með fagurgala við ólíklegasta
fólk, eins og harðlínuliðið í Alþýðu-
bandalagsfélagi
Reykjavíkur. Póli-
tískt bakland Helga
er hins vegar síst af
öUu þar, heldur í
Birtingu, sem
harðlínumönnum
finnast upp til
hópa vera hinir
verstu kratar og
amlóðar. Þessa
hegðan Helga túlka skarpskyggnir
stjórnmálaskýrendur á þann veg að
Helgi sé að tryggja sér stuðning í yf-
irvofandi bardaga um borgarsflóra-
stólinn þegar, eða ef, Ingibjörg Sól-
rún stendur upp úr honum til þess
að taka við sflóm Samfylkingarinn-
Bitist um vegtyllu
Sú saga gengur nú flöUum hærra
í Samfylkingunni að Rannveig
Guðmundsdóttir hamist nú við
það að reyna að grafa undan sam-
flokksmanni sínum, Össuri Skarp-
héðinssyni, í Þing-
vaUanefhd, þar sem
hann á sæti. Rann-
veig sjái fyrir sér
mikinn vegsauka
að setu í þessari
nefnd þar sem
miklum alþjóð-
legum ljóma
muni stafa á
nefhdarmenn á hinni miklu
kristnihátíð, sem haldin verður á
sögustaðnum árið 2000. Össur er
sagður afar tregur tU að gefa sætið
eftir en Rannveig beiti þeim rökum
á hann að formaður þingflokks sé
miklu betur að nefndarsætinu kom-
inn en óbreyttur þingmaður...
Umsjón: Stefán Ásgrímsson
Netfang: sandkorn @ff. is