Dagblaðið Vísir - DV - 09.07.1999, Blaðsíða 15
FÖSTUDAGUR 9. JÚLÍ 1999
15
Fáfróðir foreldrar og
agalausir krakkar
Brottfall - ljótt orð -
en er mikið í umræð-
unni á vorin þegar
skólum lýkur, svo mik-
ið að furðu gegnir en
ýmsu kennt um. Kenn-
arar kvarta mikið um
agaleysi barnanna í
skólanum, til dæmis
hér vestra. Ég spyr: Á
kennari ekki að hafa
hemil á nemendum sín-
um? Er hægt að ætlast
til þess að foreldrar
fylgi börnum sínum í
gegnum skólanámið
inn í skólana? Ég held
að það fari nú að
minnka skerfurinn af
launahækkuninni ef
kennari þarf að fara að
Kjallarinn
Kristjana Sigríður
Vagnsdóttir
húsmóðir á Þingeyri
„Þaö má vel vera að foreldrar
kunni ekki að a/a upp börnin sín
en námið á samt að fara fram í
skólanum að langmestu leytifyr-
ir það fá kennarar laun sín
greidd. “
launa foreldrum fyrir að sitja yfír
svo kennari megni að leysa starf
sitt þokkalega af hendi.
Hámenntaðir kennarar
- fáfróðir foreldrar
Menntunarleysi foreldra er líka,
auk agaleysisins, kennt um
hversu slök bömin er í prófum á
vorin. Eg spyr: Er
þá ekki komið að
því sem ég hef sagt,
að börnin eigi að
læra sem mest
heima hjá þessum
menntunarsnauðu
foreldrum? Til
hvers eru þá allir
þessir hámenntuðu
kennarar ef fráfróð-
ir foreldrar eiga að
annast að mestu
leyti fræðslu bama
sinna. Ég undrast
reynar hversu mik-
ið börnin eiga að
læra heima, miðað
við það hvað þau
komast yfir að læra
í hverjum tíma hjá
sínum kennara og
ber allt að einum
brunni í svari
kennara ef illa
gengur. Barnið
þarf meiri aga.
Foreldrar á
agavaktinni
Að gefnu tilefni
voru foreldrar
..' """ beðnir að sitja
yfir í kennslustundum hér á Þing-
eyri vegna þess að börnin skorti
AGA. Ég sat yfir í fjórum kennslu-
stundum og hjá jafnmörgum kenn-
urum. Og það verð ég að segja að
hún var misjöfn kennsluaðferðin
hjá þessum kennurum. Sumir
komu vel frá þessu, en mér kom
spánskt fyrir sjónir að sjá kennara
Þingeyri - prófin í skólunum þar á síðasta vori hafa valdið fólki áhyggjum.
sitja alla kennslustundina, með
tveimur undantekningum þó, þeg-
ar nemendur báðu um hjálp. Ann-
aðhvort þurftu þeir að staglast
fram úr því sem þeir leituðu að-
stoðar við eða þeim var sagt að
koma upp að kennarapúlti eftir
hjálp. Ég sá ekki betur en að þarna
skapaðist órói sem góður kennari
hefði getað komið í veg fyrir með
því að fara sjálfur til aðstoðar
nemendum sínum og sinnt þeim
eftir þörfum í rólegheitum.
Það sem ég horfði á þarna var
ekki til fyrirmyndar og alls ekki
til þess fallið að halda uppi aga.
Vanræksla í foreldrahúsum?
Bömin vora stundum þijú eða
fjögur uppi við púlt hjá kennara
sínum og hann réði ekki neitt við
neitt. Ég álít það að ef kennari
hefði í byrjun skólaárs tamið sér
að aðstoða nemendur sína með
betri þjónustu og haldið þeim aga
allt frá byrjun, hefði betur mátt
fara og ekki hefði skólastjóri þurft
að kalla úlfur! úlfur! þegar aðeins
mánuður var eftir af þessu skóla-
ári. Það er eins og allur vandi sem
skapast í skólanum sé skrifaður á
vanrækslu í foreldrahúsum. Það
má vel vera að foreldrar kunni
ekki að ala upp bömin sín en nám-
ið á samt að fara fram í skólanum
að langmestu leyti, fyrir það fá
kennarar laun sín greidd. Við sem
stundum verkamannavinnu get-
um ekki tekið vinnuna með okkur
heim, enginn heima fyrir ynni
hana fyrir okkur. Við fáum greitt
fyrir það sem við gerum sjálf, ekki
fyrir það sem aðrir gera.
Kristjana Sigriður Vagnsdóttir
Skollaleikur Islendinga
Skollaleikur íslendinga gengur of
langt þegar sjálfur forseti landsins
er sendur út af örkinni til þess að
segja ósatt og framkvæmdastjóri
Sameinuðu þjóðanna trúir að sjálf-
sögðu ósannindunum. Einhver
verður að segja þjóðunum sannleik-
ann af fiskveiðikerfi því sem núver-
andi utanríkisráðherra íslendinga
barði í gegnum Alþingi fyrir sig og
sína fjölskyldu. Hið sanna varðandi
fiskveiðikerííð er i stuttu máli að
verið er að setja efnahag landsins í
rúst. Það elur á úlfúð, illindum og
mismunun. Það skerðir athafna-
frelsi, veldur byggðaröskun, eigna-
upptöku og hvers konar vanda sem
„Hinir raunverulegu sakamenn
eru þeir sem hafa á sögulegan
hátt (samanber sögu Haralds
hárfagra) slegið eign sinn á
fiskimið landsins. Svo og þeir
menn sem í umboði almennings
vinna leynt og Ijóst að hags-
munagæslu fyrir sakamennina
með lagagerð sinni.“
nú þegar er búinn að helsýkja allt
samfélagið. Auk alls þessa veldur
það verulegum skemmdum á hafs-
botni, sem er grafalvarlegt mál, og
óhjákvæmilega skerða skemmdirn-
ar lífríki sjávar. Til viðbótar við allt
annað er notkun hinna stóru, allt að
7 þúsund hestafla frystitogara, því-
líkur mengunan’aldm að það eitt er
mjög alvarlegur hlutur. Á íslands-
miðum hamast 115 slík skip allan
sólarhringinn.
Arðsamt og náttúruvænt
Smærri útgerðareiningar í hönd-
um einstaklingsframtaksins, þ.e.
gamli vertíðarflotinn ásamt smá-
bátaútgerð, er arðskapandi útgerð.
Náttúruvænar veiðar, með kyrr-
stæðum veiðarfærum og aflahá-
marki á hvern bát og 10% aflagjaldi
strax við innvigtun, gæfi af sér 7
milljarða í ríkissjóð árlega. Aflahá-
markið sitji eftir í viðkomandi
byggðarlagi sé skipið selt. Þannig
helst atvinnuöryggið og verðlag
skipa helst rétt. Allur smáfiskur
verður utan aflahámarksins, greidd-
ur að hálfu til útgerðarinnar, af-
gangurinn renni til velferðarmála.
Þá er engum afla kastað í hafið. Að
sjálfsögðu þarf að leggja niður sölu
aflaheimilda strax. Á hverju fisk-
--------------( veiðiári kaupi
bæði nýliðar og
aðrir veiðileyfi,
2% af veiddu aíla-
verðmæti. Með
þessum gjöldum
skilar auðlindin
arði til samfélags-
ins. Þetta fyrir-
komulag sem hér
segir frá myndi
leiða af sér eftir-
farandi, ef auk
þess allur afli
væri unninn inn-
anlands:
Það mætti að
skaðlausu landa 600 þúsund tonnum
í stað 250 þúsundum af botnfiski ár-
lega því að í raun er drepið það
magn á miðunum. Hvemig stæði
dæmið? Fjórfaldar þjóðartekjur.
Sært dýr bítur frá sér
Þegar saklaust fólk er gert að saka-
mönnum, vegna mótmælaaðgera við
lagagerð hinna raunverulegu saka-
manna og raunar landráðamanna, þá
skeður óhjákvæmilega eitthvað sögu-
legt. Hinir raunverulegu sakamenn
eru þeir sem hafa á sögulegan hátt
(samanber sögu Haralds hárfagra)
slegið eign sinn á fiskimið landsins.
Kjallarinn
Garðar H.
Björgvinsson
útgerðarmaður og
bátsmaður
Svo og þeir menn,
sem í umboði al-
mennings, vinna
leynt og Ijóst að hags-
munagæslu fyrir
sakamennina með
lagagerð sinni. Að
inni á Alþingi skuli
starfa fjöldi manna
sem hafa beinna
hagsmuna að gæta í
sjávarútvegi og víkja
ekki sæti þegar hags-
munamál þeirra eru
afgreidd er forkastan-
legt. Það væri fróð-
legt fyrir fram-
kvæmdastjóra Sam-
einuðu þjóðanna að
vita þetta. Alþingi
hefur unnið á þaul-
skipulagðan hátt við
að loka almenning á
Islandi inni i svikamyllu í nafni laga
sem hafa það að markmiði að haida
íslendingum í gíslingu til æviloka.
Vissar fjölskyldur hafa sölsað undir
sig öll helstu hlunnindi þessa lands
og grúppumar ganga undir gælunöfn-
um, svo sem sægreifar, kolkrabbar,
smokkfiskar og svo framvegis.
Uppreisn ekki spurning
Hjá fámennri þjóð verður upp-
reisn að vera með friðsamlegum
hætti og án slysa. Með lögum skal
land byggja en með ólögum eyða.
Nú eyðum við ólögunum og stöðv-
um þannig fólksflóttann af lands-
byggðinni. Við hlýðum okkar sam-
visku og þjónum okkar eina herra,
þeim sem gaf okkur frelsið, jörðina
og hafið. Það er nóg handa öllum sé
afrakstur lands og hafs rekinn á
eðlilegan, vistvænan hátt. Hamingja
þjóðanna er ekki fólgin í fljótfeng-
um gróða sérréttindahópa. Burt
með öll troll og öll dregin veiðafæri
út fyrir 30 mílur frá ystu nesjum í
fyrsta áfanga. Fiskum ákveðið afla-
hámark á hvert skip en
höldum heildarmagni í
byggðarlaginu.
Ég upplýsi
Ég vil upplýsa það fyrir
alþjóð að í þýðingu á mín-
um vegum og félagsins
Framtíð íslands eru gögn,
sem ætlunin er að senda
alþjóðasamtökum vegna
glæpsamlegrar meðferðar
okkar á auðlindinni, sem
stríðir gegn heill allra
jarðarbúa og gegn al-
mennum mannréttindum.
Ekkert verður þó sent úr
landi ef ráðamenn þjóðar-
innar bregðast rétt við
kröfum okkar. Ósk mín
er sú að unnt sé að gera
góða hluti hér heima án
afskipta annarra þjóða í
því vandamáli sem við blasir. Það er
verið að eyðileggja landgrunn íslands
með togveiðum. Hamast er hvíldar-
iaust allan sólarhringinn með þung
troll um alit landgrunnið og inni á
fjörðum og víkum með dragnætur,
sem eru ekkert annað en lítil troll.
Hafréttarfræðingur og lögmenn
munu hafa eftirlit með mínum papp-
írum svo þeir verði löglegir. Náttúru-
vænar veiðar skulu verða aðferð okk-
ar í framtíðinni við að nýta fiskimið
okkar.
Að lokum vil ég minna lands-
menn á þá lágkúru sem svífur fram-
hjá ásjónum manna þessa dagana.
Hún er sú að enginn skuli taka sig
fram um að stofna samtök tO styrkt-
ar Valdimar Jóhannessyni í hans
einstöku baráttu gegn stórum glæp.
Hans barátta gegn lögum um stjórn
fiskveiða felur í sér einstakan bar-
áttuvilja í þágu almennings og því
ber öllum viðkomandi hagsmunaað-
ilum svo og einstaklingum að leggja
máli hans lið.
Garðar H Björgvinsson
Með og
á móti
Styrkir frávísunarúrskurðurinn
kvótakerfið?
Máli Valdimars Jóhannessonar gegn islenska
ríkinu var vísað frá í Héraðsdómi Reykjavíkur
2. þ.m. Árni M. Mathiesen sjávarútvegsráð-
herra sagði í samtali við fréttastofu Ríkisút-
varpsins um helgina að úrskurðurinn styrkti
kvótakerfið. Valdimar hyggst ekki áfrýja
dómnum en hefur ekki ákveðið hvort hann
tekuri málið upp að nýju.
Kerfinu ekki
hnekkt
Helgi Laxdal, for-
maður Vélstjórafé-
lags íslands.
„Kröfu Valdimars Jóhannessonar
um það að hann fengi úthlutað afla-
marki, í þorski, ýsu, ufsa, steinbít,
grálúðu, skarkola, rækju, humri, síld
og loðnu, var vísað frá dómi á þeirri
forsendu að krafan væri ekki nógu
skýrt sett fram eða
eins og segir í
dómsorðinu á ein-
um stað: „Þegar
litið er til þess að
sakarefnið varðar
mikilvæga hags-
muni og flókin lög-
fræðileg álitaefni
telur dómurinn að
nauðsynlegt hafi
verið að stefnandi
fjallaði ítarlegar og
með skilmerkilegri hætti um málið en
hann hefur gert. Hann hefur með þvi
lagt ófullnægjandi grunn að málinu og
verður að telja það í heild vanreifað."
Að þessari niðurstöðu Héraðsdóms
Reykjavíkur má ljóst vera að þær út-
hlutunarreglur á aflamarki og afla-
hlutdeild sem lögin urn stjórn fisk-
veiða hafa að geyma eru síður en svo
óvandaðar eða bijóta greinilega i bága
við stjórnarskrá lýðveldisins eins og
fjölmargir andstæðingar þessa kerfis
hafa haldið fram í ræðu og riti allt frá
fyrstu dögum kvótakerfisins. Ef þær
fullyrðihgar ættu við rök áð styðjast
skyldi maður ætla að einfalt reyndist
að hnekkja úthlutunarreglunum fyrir
dómi og að jafnvel ómarkviss og þoku-
kenndur málatilbúnaður, eins og hér
var viðhafður að mati dómsins, færi
með vinning frá borði. Þess vegna er
það mitt mat að niðurstaða þessa máls
styrki kvótakerfið og að efnisákvæð-
um þess verði ekki með einfóldum
hætti hnekkt fyrir dómstólum."
Munur á dómi
og úrskurði
„Gerum greinarmun á úrskurði
annars vegar og dómi hins vegar. Hér
var um að ræða úrskurð um formhlið
máls en ekki dóm um sakarefnið
sjálft. Hann fjallaði um réttarfarsleg
atriði, þ.e. hvort kröfur mínar væru
dómtækar í því
formi, sem þær
voru settar fram.
Ég mun íhuga
vandlega hvort
rétt sé að una við
úrskurðinn þótt ég
geti ekki fyllilega
fallist á hann. Ef
sú verður niður-
staða mín verð ég
annaðhvort að
höfða annað mál eða láta hina sér-
hagsmunaþrælkuðu valdhafa fara
sínu fram í þágu útgerðarmanna
sinna, enda hafði ég gert mér meiri
vonir um stuðning þeirra sem helst
líða fyrir gerðir þeirra. En því fer
víðs fjarri að úrskurðurinn styrki
kvótakerfið. Fyrir mönnum sem
halda slíku fram vakir annað en sann-
leikurinn. Landsmenn skyldu skoða
vel viðbrögð sjávarútvegsráðherra
sem telur úrskurð héraðsdóms vera
kvótakerfinu til stuðnings. Hann er
augljóslega ekki að sinna hagsmunum
fjöldans heldur fáeinna útvalinna sem
hafa fengið umráð yfir fiskimiðum ís-
lendinga, og útiloka þar með fjölda al-
mennra borgara frá hefðbundinni at-
vinnu forferða sinna. Þeir sem kjósa
slíka menn ættu að vanda val sitt bet-
ur í framtíðinni. Áróður.sjávarútvegs-
ráðherra nú er í fullkomnu samræmi
við viðbrögð annarra sérhagsmuna-
þræla hingað til og í fullkomnu ósam-
ræmi við hagsmuni hins almenna ís-
lendings." -hb
Valdimar Jóhannes-
son blaðamaður.