Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.1999, Blaðsíða 16

16
LAUGARDAGUR 24. JÚLÍ1999
jfcaðan ertu?
Fullt nafn: Soffia Kristín Þórð-
ardóttir.
Fæðingardagur og ár: 17.4.
1975.
Maki: Makalaus.
Börn: Ég er að vinna i því að
eignast tíu.
Starf: Læknanemi og er nýkjör-
inn framkvæmdastjóri NKSU
sem eru Norðurlandasamtök
ungra hægristúdenta.
Skemmtilegast: Það fer eftir
því hver spyr.
Leiðinlegast: Þegar ég þarf að
gera allt samkvæmt stundaskrá.
Uppáhaldsmatur: Sveppir, mér
finnst nauðsynlegt að allir rétt-
ir séu með sveppum. Þeir eru
tvímælalaust mikilvægasta hrá-
efnið. Ég vil hafa allan mat með
sveppum.
Uppáhaldsdrykk- —■.........\
ur: Kók. — \
Falleg- \ \
Brynhildur brallaði margt í Sandgerði á sínum yngri árum, fékk sér vinnu sex ára, sá huldukonur og dorgaði á bryggjunni.
DV-mynd Hilmar
Brynhildur Sverrisdóttir, forstjóri Fjárvangs
ólst upp í Sandgerði:
frænkm- mínar, sem bjuggu í
Keflavík, voru giftar Amerik-
önum. Þær voru einmitt með
sjónvarp en við ekki.“
I Holiendingurinn
I fljúgandi
Viö hvað störfuðu foreldrar
I þinir?
„Pabbi var vörubílstjóri og
I mamma vai’ hárgreiðsludam-
I an í bænum. Ég sat mjög oft
I hjá henni og fylgdist með kon-
I unum gera sig finar. Þar var
I mikið slúörað en maður var
I stundum rekinn út ef það var
I eitthvað merkilegt sem var
I verið að tala um. Þetta var
1 mjög lítill bær og þétt samfé-
| lag, bara þrjár götur og tvær
| búðir, kaupfélagið og Nonni
ralaB og Bubbi. Þar gat maður feng-
iö allt milli himins og jaröar.
1 Einu sinni fór ég með
| mömmu og pabba í kaupfélag-
| ið og við keyptum ísskáp. Mér
I fannst það rosalega merkOegt.
j Hlutimir hafa breyst mikið
I 'll síðan þá.
I Það voru ekki margar bæj-
■“----J arfigúrur í Sandgerði, ég man
1 þegar einna helst eftir því að það
var einn útlendingur sem
bjó þama og við vorum
alltaf að stríða honum,
kölluðum hann Hollendinginn
íljúgandi. Við vissum auðvitað /
ekki hvort hann var Hollending- /
ureðaFinni." /j
mann- J&t
eskjan: \
Amma Gudda.
Fallegasta röddfn: Fm-röddin
hans Haralds Daða.
Uppáhaldslíkamshluti: Mér
finnast skakkar framtennur
mjög skemmtilegar.
Hlynnt eða andvíg ríkis-
stjórn: Hlynnt.
Með hvaða teiknimyndaper-
sónu myndir þú vilja eyða
nótt með: He-man.
Uppáhaldsleikari: Jón Gnarr.
Uppáhaldstónlistarmaður:
Spam doktors, það ber öllum
sem til þekkja saman um að
þeir eru alveg magnaðir.
Sætasti stjómmálamaðurinn:
Geir Haarde ber af.
Uppáhaldssjónvarpsþáttur:
Star Trek Voyager.
Leiðinlegasta auglýsingin:
Pizzuauglýsingin með ömmunni
inni í skáp.
margt breyst síðan þá
Sandgerði hefúr öldum saman verið
þekkt sem útgerðarstaður. Nafn sitt
dregur byggðin af reisulegu húsi,
Sandgerði, sem blasir við þegar ekið er
inn í bæinn. Þar eyddi Brynhildur
Sverrisdóttir, forstjóri Fjárvangs,
fyrstu árum ævi sinnar á sjötta ára-
tugnum. Brynhildur er eina konan
sem stýrir verðbréfaíyrirtæki hér á
landi. Hún rifiaði upp eftirminnileg-
ustu atvikin úr æskunni. „Ég var nátt-
úrulega svo ung þegar ég átti heima í
Sandgerði en man eftir ýmsum
skemmtileg- ________________
um hlutum [ . Y4,l ; li
um bæinn. / L I ~T _! & LT
Ég bjó með
I'>i' Þli inn —— ••••Twn *
mínum í tví- lij' ;I K |
býiishúsi við 'gjgs "ss*1
Suðurgötu."
fékk ég fyrstu launin min þegar ég var
sex ára, það var mjög gaman að fá út-
borgað. Það er bara óskandi að maður
heíði byijað að borga í lífeyrissjóð
strax.“
í Sandgerði er reisuleg höfn og eru
gerðir þar út rúmlega 200 bátar nú til
dags. Fóruð þið krakkamir ekki oft
niður á bryggju að leika ykkur?
„Við fengum ekki að fara niður á
bryggju nema með fullorðnum en þá
fórum við að dorga með færi. Veiðin
var mjög góð og við fengum alls konar
................. fiska, þorska, sOd
og fleira. Annars
;' var sOdin í al-
ili' MBMl, i 6le>inúigi á þess-
~ ] um tíma og var
- meðal annars sölt-
V — I uð í Sandgerði.
inu tO. AUar mömmumar vom að
salta og bömin vom á vappi í kring.
Það er mjög sterkt í minningunni."
Huldumærin ógurlega
[fct- / Leiðinleg-
iJ’v. j asta kvik-
/ myndin: Ég
hef einu sinni
sofnað í bió og
það var á Natural Born KiOers.
Sætasti sjónvarpsmaðurinn:j
Ég get ekki gert upp á millii
Magnúsar Þórs Gylfasonar ogj
Völu Pálsdóttur.
Uppáhaldsskemmtistaður: I
Vegamót. Þeir eru svo snögghi
að blanda vodka í sódavatn. *
Besta „pikköpp“ línan: Mér
finnst að þú eigir að kyssa mig
núna. Ég hef heyrt að hún gefist
vel.
Hvað ætlar þú að verða þegar
þú verður stór: Læknir.
Eitthvað að lokum: Mér finnst
að þú eigir að kyssa mig núna.
Flutt í Fjörðinn
„Það er heiði fyrir ofan Sandgerði
sem heitir Miðnesheiði, þar sem
RockvOle er, gömul radarstöð hjá
hemum sem er i dag afvötnunarheim-
Oi. Við fórum einu sinni, hópur af
krökkum úr bænum, og ætluðum að
fara að leOca okkur á heiðinni en okk-
ur var bannað að fara langt upp á heið-
ina. Þá gerðist það að einhverjir úr
hópnum þóttust sjá huldumey á gangi.
Allir rýndu á heiðina og sáu það sama.
Þá snerum við snarlega við og hlupum
með rófuna mOli lappanna tO baka.
Það var nú í eina skiptið sem ég hef
séð huldumey. Þetta var sjálfsagt kona
á gangi. Einhvem tímann keyrðu Am-
eríkanamir í gegnum bæinn og þegar
þeir keyrðu fram hjá okkur hentu þeir
nammi og tyggjó tO okkar. Það fannst
mér alveg æðislegt. Það var auðvitað
mikO nálægð við vöOinn og ég fann
mikið fyrir henni vegna þess að tvær
Einstaka sinnum var haldið bíó i
samkomuhúsinu þar sem aOt fór fram.
Þá voru settir stólar í salinn og varpað
á tjald. Ég man samt ekki eftir neinni
mynd sem ég sá þama. Roy Rogers,
Tarzan og félaga sá ég seinna þegar ég
var flutt í Hafnarfiörð. Annars var
bærinn mjög fábrotinn. Ég fór í skóla
þegar ég var tæplega sjö ára, eins kon-
ar forskóla. Það var bara í einn mánuð
og einmitt þegar honum var lokið flutt-
um við í Hafnarfiörð. Flutningurinn
var ekki með mínu samþykki, ailir
vinir mínir vom auðvitað i Sandgerði
og ég saknaði þeirra. Hins vegar var
miklu meira mannlíf og meira um að
vera í Hafnarfirði og auðvitað bíó á
hverjum sunnudegi þannig að það lag-
aðist fljótt og mér fannst mjög gaman
að alast upp þar.“
-hvs
Lífeyris- pÉn|j JmM
sjóðs- I llWll
borganir
„Fyrir neðan mig bjó strákur sem
ég lék mér mikiö með sem heitir Ás-
mundur og í næsta húsi bjó besta vin-
kona mín, Sigrún. Við bröOuðum
margt saman. Ég man eftir því þegar
við vorum sex ára að þá fómm við,
hópur af krökkum, og fengum vinnu
hjá Miðnesi við að breiða út saltfiski.
Hann var breiddur út á klappir og lát-
inn liggja í sólinni. Svo þegar það kom
rigning var hóað i okkur aftur tO að
taka hann saman í stafla. Það fannst
okkur rosalega spennandi, við réðum
okkur sjálf hjá verkstjóranum. Þannig
Sandgerj
Mamma var að salta í frystfliúsinu og
maður hékk þar yfir henni. Maður var
mjög nálægt atvinnulífinu að því leyt-