Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.1999, Blaðsíða 15

15
ÞRIÐJUDAGUR 27. JÚLÍ 1999
Tvöföld ánægja
- tvöföld vinna
Eins og gefur að skilja munar um helming
að eignast eitt bam eða tvíbura. Þegar tví-
burar koma í heiminn fylla þeir lífforeldra
sinna af tvöfaldri hamingju. Mikil vinna
fylgir líka þessum litlu manneskjum.
Aðalheiður Þorsteinsdóttir myndi vilja eignast aðra tvíbura:
Mig hafði gnmað að ég ætti
von á tvíburum og þegar
ég fór í sónar þegar ég var
gengin sextán vikur sást
eitt bam þannig að ég bað um að leit-
að yrði að öðru,“ segir Aðalheiður
Þorsteinsdóttir. „Annað fóstur sást
loks í sónamum. Viðbrögð mín vom
æðisleg og ég held að ég hafi brosað
það sem eftir var meðgöngunnar."
Tvíburasystumar Anna Stína og
Þóra Steina era níu ára. Þær eiga
tæplega 12 ára gamlan bróður sem
heitir Hrathkell.
„Mig hafði langað til að eignast tví-
bura frá því ég var krakki en mér
fannst tvíburar svo heillandi. Margir
tvíburar vora í sama skóla og ég
þannig að það hefur kannski haft ein-
hver áhrif.“
Frá því Anna Stína og Þóra Steina
komu í heiminn hefur Aðalheiður
lært að vera þolinmóðari. „Ég hef
líka lært að meta einstaklinginn út
frá honum sjálfum en ekki ákveða að
allir séu eins. Ég er enn þá að læra
en það er alltaf eitthvað nýtt sem
kemur í ljós.“
Systumar eru tvíeggja en að sögn
móður þeirra eru þær mjög líkar.
„Þær eru samrýndar. Án þess að gera
sér grein fyrir því sjálfar þá gera þær
eiginlega ekkert hvor án annarrar.
Þær eru með sitt herbergið hvor en
það er opið á milli þeirra; fyrirkomu-
lagið var reyndar þannig þegar við
fluttum í íbúðina. Þetta er kjörið tví-
buraherbergi."
Þegar sysfumar vora litlar fór Að-
alheiður lítið út nema til að sækja
fundi hjá Tvíburafélaginu. „Það var
erfitt að fara út með þijú lítil böm en
á fundunum sóttist ég eftir félagsskap
og samheldni og reynslusögum ann-
arra tvíburamæðra."
Aðalheiður er spiuð hvort hún
myndi aftur vilja eignast tvíbura.
„Það er ekki spuming." -SJ
„Þetta var erfiðast fyrst vegna þess að ég var að reyna að burðast við að vera með þá á brjósti." DV-mynd Teitur
ræðumir Hjálmar og
Garðar vora tíu og sjö
ára þegar þeir eignuð-
ust tvíburabræður sem
heita Bjarki og Brynjar. Síðan
era liðin sex ár. Móðir fjór-
menninganna, Guðrún Ein-
arsdóttir, var komin um sex
vikur á leið þegar hún vissi
að von væri á tvíburum. „Ég
fór þá í sónar vegna þess að
ég hafði misst fóstur áður.
Það var verið að athuga hvort
allt væri í lagi. Ég varð mjög
„Eg hef lært að meta einstak-
linginn út frá honum sjálfum
en ekki ákveða að allir séu
eins, Ég er enn þá að læra en
það er alltaf eitthvað nýtt sem
kemur í ljós.“
DV-mynd Hilmar Þór
ánægð og stolt en gerði mér enga
grein fyrir því hvað þetta yrði mik-
il vinna.“
Undirbúningur fyrir komu tvíbu-
ranna var annar en þegar von var á
Hjálmari og Garðari. „Við reyndum
að vera búin að gera sem mest áður
en bömin fæddust og reyndum að
hafa allt tilbúið. Við voram samt
ekki búin að fá rúmin eða sængum-
ar heim áður en þeir fæddust þar
sem ég vildi það ekki.“ Guðrún seg-
ir að nauðsynlegt sé að hafa allt til-
búið. „Þetta er það mikil vinna að
hugsa um tvíbura. Stofublómin mín
dóu til dæmis eftir að þeir fæddust
vegna þess að ég hafði ekki tima til
að vökva þau. Það var það mikið að
gera að ég hafði varla tíma til að
sinna eldri bömunum. Ég fékk syst-
ur mína til að taka Garðar í mánuð
vegna þess að hann vildi vekja það
mikla athygli á sér og ég gat ekkert
sinnt honum. Ég hafði ekki einu
sinni tíma til að elda. Þetta var erf-
iðast fyrst vegna þess að ég var að
reyna að burðast við að vera með
þá á brjósti. Vinnan minnkaði þeg-
ar þeir fengu pela því ég var með þá
á brjósti meirihluta sólarhringsins
og fékk þar af leiðandi engan
svefn.“ Vinkona Guðrúnar var hjá
henni um tíma eftir hádegi en eig-
inmaðurinn, Þorsteinn Garðarsson,
gat ekki verið mikið heima vegna
anna í vinnunni. Margir veigraðu
sér hins vegar við að koma í heim-
sókn. Þeir héldu að þeir myndu
trafla.
Annar tvíburinn var mjög óvær í
fyrstu en hann var mun minni en
bróðir hans. „Hann var greinilega
vanþroskaður en honum gekk illa
að drekka, hann þurfti þess vegna
oft að ropa og fékk í magann.“
Fyrsta árið var erfitt. „í dag er
þetta rosalega skemmtilegt."
-SJ
Guðrún Einarsdóttir segir að nauðsynlegt sá að hafa allt tilbúið:
dóu
Gamall draumur rættist
vægt að uppgötva að þeir fá að taka
svo mikinn þátt i umönnun barn-
anna. Það þarf tvær aukahendur.
Feðurnir segja stundum að þeir fari
í vinnuna til að slappa af en
að vinnan byrji þeg-
- * ar þeir koma heim.
Þetta er í mörg-
um tilfellum
rétt. Það geng-
ur oft ansi
mikið á, sér-
staklega ef
foreldrarnir
eiga börn
fyrir."
-SJ
föld ánægja, tvöfold hamingja og
tvöfold vinna. Þetta er yndisleg lífs-
reynsla. Mörgum
feðram finnst
svo mikil-
Kristín Reynisdóttir er formaður Tvíburafélagsins:
í kjölfar glasafrjóvgana
Tvíburasysturnar Tanja og
Telma Kristóbertsdætur era
sjö ára. Þær eiga tveggja ára
bróður, Heiðar, og sextán ára
gamla systur, Víví. Þegar móðir
þeirra,. Kristín Reynisdóttir, frétti
að hún ætti von á tvíburum hugsaði
hún: „Vá, þetta getur ekki verið að
gerast." „Svo var þetta ofsalega
mikil hamingja og gleði fimm mín-
útum seinna."
Kristín er formaður Tvíburafé-
lagsins. Fyrir sjö árum vora tví-
burafjölskyldur í félaginu tæplega
100 en í dag era þær tæplega 300.
Tvíburafæðingar í kjölfar glasa-
fijóvgana era aðalástæðan.
Félagar era verðandi tvíburafor-
eldram innan handar; útvega þeim
vagna, kerrur og fleira. „Við höfum
verið með sölumarkað, við gefum út
fréttabréf og við höldum jólaböll
sem hafa verið vel sótt. Fyrstu helg-
ina í september koma fiölskyldunar
saman í Heiðmörk og grilla, á sumr-
in er farið í útilegu og við höfum
verið með fiölskyldudag og fyrir-
lestra en við mæðumar og bömin
hittumst síðasta miðvikudag i
slappa af og njóta líðandi
stundar. „Þetta er tvö-
hverjum mánuði á milli kl. 15 og
17 í Kirkjuhvoli í Garðabæ og
V ikingsheimilinu. “
Mæður eldri bamanna
miðla reynslu sinni og
þekkingu til þeirra tvíbura-
mæðra sem eiga yngri
böm. „Það er allt öðravísi
að vera með tvo einstak-
linga á sama stigi heldur en
að vera með eitt bam. Gæta
verður þess aö báðir fái
jafnmikið af öllu og ýmislegt
tengt því.“
Kristín segir að verðandi
tvíburaforeldrar ættu að
„Mörgum feðrum
finnst svo mikilvægt
að uppgötva að þeir
fái að taka svo mik-
inn þátt i umönnun
barnanna. Það
þarf tvær auka-
hendur."
DV-mynd Teitur