Dagblaðið Vísir - DV - 07.08.1999, Blaðsíða 26

26
%/aðan ertu?
LAUGARDAGUR 7. ÁGÚST 1999 JU
Brósi hárgreiðslumeistari ólst upp í Eyjum:
Eyjapeyjar með bauna-
byssur í ræningjaleik
í prófíl
„Ég hugsa ekki lengur þannig að
ég vilji hvergi vera nema í Vest-
mannaeyjum, Mér fannst Vest-
mannaeyjar alltaf vera heima en nú
finnst mér hér þar sem ég stend og
tala við þig vera heima,“ sagði
Brósi hárgreiðslumeistari aðspurð-
ur hvort hann liti á Eyjar sem sinn
heimastað þar sem hann ólst þar
upp. Hann var staddur í kofa sínum
í landi Grímsstaða á Mýrum. „Hér
er glampandi sól, ég horfi á fjöllin
samtímis því sem ég hlusta á læk-
inn sem rennur mér við hlið.
En hvemig var að alast upp í
Vestmannaeyjum, að vera Eyja-
peyi? „Það var yndislegt að vera
barn í Vestmannaeyjum, ég var að
klifra í fjöllunum og spranga allan
liðlangan daginn. Maður fékk að
fara að vinna ungur og það þótti
mikið sport. Ég vann í fiski við að
slíta humar og við krakkarnir feng-
um oft frí í skólanum þegar vel
fiskaðist. Börnin voru notuð þegar
mikill afli barst á land, enda var
ekki mikið af fólki til þess að vinna
hann. Svo fór ég til Reykjavíkur
þegar voraði og eyddi laununum. Ég
byrjaði snemma að ferðast á milli
og ég man að mér þótti borgin
svakalega stór. Fyrir mér var þetta
mikið ferðcdag að taka flugvél og
fljúga upp á land. Þá var náttúrlega
heldur ekki neinn Herjólfur.“
Skírður sex ára gamall
Flestir þekkja Brósa hárgreiðslu-
meistara en fáir myndu kveikja á
þvi hver Sigurður Grétar Benónýs-
son er en þeir em einn og sami
maðurinn. „Ég var ekki skírður
fyrr en ég var orðinn sex ára gamall
og ég man vel eftir því. Ég vissi
alltaf hvað ég átti að heita, á því var
aldrei neinn vafi. En þetta var voða-
lega mikið til siðs í Vestmannaeyj-
um að kalla menn bara gælunöfn-
um.“
I göngutúr til Eyja
Heimsækir þú æskustöðvarnar
oft? „Já, talsvert. Ég fer oft á þjóð-
hátíð og yfirleitt finnst mér gaman
að vera þar innan um allt mitt
fólk. Stundum flýg ég til Eyja eina
kvöldstund bara til þess að fara að
ganga þar. Vinur minn sem á flug-
vél á það til að bjóða mér með sér
og hann hefur sagt að ég vilji
hvergi labba nema í Eyjum.“
Eru æskuvinirnir enn þá búsett-
ir í Vestmannaeyjum? „Já, ég á
marga vini i Vestmannaeyjum og
við skólafélagarnir höfum það til
siðs að hittast ailtaf á fimm ára
fresti yfir heila helgi með mökun-
um. Tengslin við skólafélagana
eru sterk enda höfum við flest ver-
ið saman í skóla allt frá barna-
skóla og upp úr.“ Brósi sagði fra'
því að
drengirnir
hefðu verið
töluvert
hrekkjóttir
og aðallega
hefðu kon-
ur í bæn-
um fengið
að finna
fyrir þeim. Hrekkirnir voru
misslæmir en hann bendir á að
þeir hafi ef til vill stafað af því að
börnin höfðu ekki mikið fyrir
stafni. „í Vestmannaeyjum var
enginn húsdýragarður eða neitt
svoleiðis.“

„Eg vann í fiski við að slfta humar og við krakkarnir fengum oft frí í skólanum þegar vel fiskaðist. Börnin voru not-
uð þegar mikill afli var landaður, enda var ekki mikið af fólki til þess að vinna hann. Svo fór ég til Reykjavíkur þegar
voraði og eyddi laununum,“ segir Brósi hárgreiðslumeistari sem ólst upp í Vestmannaeyjum.
DV-mynd Teitur
Ræningja-
leikurinn
En hvað
gerðu krakk-
arnir annað en að hrekkja vamar-
lausar konur? „Við fórum í alls kon-
ar leiki eins og öll börn gera. Ræn-
ingjaleikurinn var til dæmis vin-
sæll, þá byggðum við í klettahlíðun-
um og vorum í klíkum. Ég var í
vesturbæjarklíku og það geisuðu oft
hatrömm stríð á milli klíkanna.
Klíkumar mynduðust eftir ákveðn-
um línum í bænum og voru oftast
þrjár, vesturbæjar-, miðbæjar- og
austurbæjarklíka. Við skiptumst á
að sækja og það vom oft mikil læti
þegar barist var. Við notuðum ým-
iss konar vopn, grjót, baunabyssur
og annað tiltækt. Ég hef oft furðað
mig á því að enginn hafi slasast því
þetta voru alvöruátök þar sem mik-
ið gekk á. Svo fór ég náttúrlega líka
með pabba á sjó en ég var aldrei
neitt fyrir það því ég var alltaf
drullusjóveikur." En voru stúlkum-
ar með í þessum látum eða fengu
þær kannski ekki að vera með?
„Það vom nú einhverjar stelpur
með, þær allra köldustu."
Eiginkona Brósa, Amþrúður Jós-
epsdóttir, bjó einnig i Vestmanna-
eyjum en hún fluttist þangað tíu ára
aö aldri. „Við kynntumst í gagn-
fræðaskólanum og það er svo skrýt-
ið að við hittumst aldrei fyrr en þá.
Við vorum saman í skóla án þess að
hittast. Mér finnst þetta mjög furðu-
legt í dag þar sem Vestmannaeyjar
eru svo fámennar en það þótti mér
vitaskuld ekki þá.“ Hvernig hófst
ykkar tilhugalíf? „Við kynntumst á
skólaballi í síðasta bekknum." Og
hafið verið saman síðan? „Já, hún
nennir ábyggilega ekkert að ala
upp annan karl. Einn er alveg yf-
irdrifið nóg,“ sagði Brósi og
skellti upp úr.
Amma neitaði að
opna
Hafði það sérstök áhrif á þig að
alast upp í Vestmannaeyjum? „Ég
hef mikla þörf fyrir að komast í
snertingu við náttúruna, að vera
einn og fara til dæmis upp á fjöll. Ég
held að það geti verið vegna þess að
ég ólst þarna upp. Annars ólst ég
upp hjá móðurömmu minni og hún
hafði sterk áhrif á mig, sagði mér
sögur, fór með vísur og kenndi mér
mikið. Hún bjó á neðri hæðinni á
húsinu og ég svaf og var með að-
stöðu mína hjá henni fram að
fimmtán ára aldri. Það gerði það að
verkum að ég hafði úr fleiri mögu-
leikum að spila, var kannski búinn
að gera allt vitlaust uppi en gat far-
ið niður þar sem amma neitaði að
opna þegar átti að ná í mig. Hún var
orðin ekkja og fékk mig niður, fékk
bara að hafa mig. Ég held að amma
hafi mótað mig einna mest.“ -þor
Stefán, safn-
vörður hjá
Orkuveitu
Reykjavíkur
Fullt nafn: Stefán Pálsson
Fæðingardagur og ár: 8. apríl
1975
Maki: Enginn
Börn: Engin
Starf: Hvað gera safnverðir? Jú,
þeir verja söfn.
Skemmtilegast: Að spila
krikket undir leiðsögn Ragnars
Kristinssonar, foður krikketí-
þróttarinnar á íslandi.
Leiðinlegast: Að horfa á stór-
veldi íslenskrar knattspyrnu,
Fram, tapa fyrir einhverju
smáliðinu.
Uppáhaldsmatur: Grjónagraut-
ur með slátri.
Uppáhaldsdrykkxu': Dökkur
bjór.
Fallegasta manneskjan:
Deborah Harry úr Blondie
anno 1980.
Fallegasta
röddin: Amar Jónsson.
Uppáhaldslíkamshluti: Lifrin,
... ég er enn á þeirri fyrstu.
Hlynntur eða andvigur ríkis-
stjórninni: Andvígur.
Með hvaða teiknimynda-
stjörnu myndir þú vilja eyða
nótt: Sveppasystrunum Ögn og |
Bólu úr Smjattpöttunum.
Uppáhaldsleikari: George I
Lazenby. Ákaílega vanmetinn í|
hlutverki James Bond.
Uppáhaldstónlistarmaður:
John Lydon, betur þekktur sem
Johnny Rotten úr Sex Pistols.
Sætasti stjórnmálamaðurinn:
Alessandra Mussolini, fasista-
leiðtogi á Ítalíu.
Uppáhaldssjónvarpsþáttur-
inn: Táningsnornin Sabrina.
Einhverra hluta vegna virðast
stjórnendur sjónvarpsins i
hins vegar álíta
að um
bamaefni sé
að ræða ogj
senda það því j
út fáránlega ]
snemma á daginn.
Leiðinlegasta auglýsingin: All-j
ar ísauglýsingar sem reyna á|
ódýran hátt að tengja saman ísátj
og kynlíf.
Leiðinlegasta kvikmyndin|
The Avengers.
Uppáhaldsskemmtistaður:
Grand Rokk á Klapparstígnum.
Besta pikköpp línan: Þekkirðu ]
Friðrik Sophusson? Ég vinn í|
sama bransa.
Hvað ætlarðu að verða þegar j
þú verður stór: Ég verð ekki
stór úr þessu.
Eitthvað að lokum: Gegn fram-
vísun þessa viðtals fæst einn
kaífibolii á Minjasafni Orku-
veitu Reykjavíkur.