Dagblaðið Vísir - DV - 06.10.1999, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 6. OKTÓBER 1999
Spurningin
Hvort kýstu góða bók
eða góða bíómynd?
Ómar Ómarsson nemi: Góða bíó-
mynd.
Gunnlaugur Ólafsson líffræðing-
ur: Góða bíómynd.
Jónanna Regin Baldursdóttir: Ég
kýs góða bók.
Hrafnhildur Guðjónsdóttir nemi:
Góða bíómynd.
Sara Líf Óðinsdóttir nemi: Góða
bíómynd.
Ragnheiður Brynjólfsdóttir: Ég
les slatta og hef gaman af góðum
myndum.
Lesendur
Framtíðarhöfuð-
borg íslands
Bréfritari nefnir hinn veðursæla stað Egilsstaði sem framtíðarhöfuborg og Reyðar-
fjörð og Seyðisfjörð sem tengda hafnarbæi.
Kristleifur Þorsteinsson,
Húsafelli, skrifar:
Jörð hefur skolfið
óþyrmilega á Suðurlandi
og Katla ógnar sífellt bú-
fénaði og mannlífi. Þorpin
umhverfis landið eru að
leggjast í eyði hvert á fæt-
ur öðru og sauðféð er ekki
lengur nauðsynlegt og því
ekki til framdráttar í hin-
um dreifðu byggðum lands-
ins. Leiðir flestra lands-
manna liggja því til búsetu
í Reykjavík.
Er ekki orðið tímabært
að endurskoða staðsetn-
ingu höfuðborgarinnar
sem nú er Reykjavík og
gæti á hverri stundu farið í
rúst í ofboðslegum Suður-
landsskjálfta. Og slyppi
höfuðborgin við þetta gætu
hinar virku eldstöðvar sem
hún er byggð á gosið
hvenær sem er og fært allt undir
hraun. Drægist þetta I nokkra
mannsaldra eru miklar líkur á stór-
felldum hamförum í sjávarflóðum.
Landið við Faxaflóa er heldur að
lækka, og með tíð og tíma kemur að
því að saman fer mjög djúp lægð
sem hefur svipaðan hreyfihraða og
hreyfmg tunglsins, sem þá kann að
vera mjög nærri jörð. Þetta gæti
haft í fór með sér ofboðslega flóð-
bylgju sem færði mestallan lægsta
hluta borgarinnar í kaf.
Ráðamenn lands og þjóðar mega
ekki hugsa of mikið um sinn eigin
hag og velgengni sína næstu kjör-
tímabil. Þeir þurfa jafnframt að
reyna að horfa nokkur hundruð ár
fram í tímann. Helst lengra. Það er
lífsafkoma afkomenda þeirra og
okkar allra.
Huga þarf að stað fyrir nýja höf-
uðborg á tryggari stað en Reykjavík
nú er. Fengnir yrðu færustu arki-
tektar og verkfræðingar til að
teikna hana upp og skipuleggja,
með tilliti til reynslu liðins tíma og
horft til framtíðar. Markvisst þarf
að gera a.m.k. 100 ára uppbygging-
aráætlun og gera ráð fyrir miklu
tjölmennari þjóð í framtíðinni, ekki
síst vegna framfara í læknavísind-
um.
Sá staður sem valinn yrði gæti
t.d. verið Egilsstaðir með hafnar-
borgir á Reyðarfirði og Seyðisfirði.
Öllu fólki sem flosnar upp í dreif-
býlinu væri gefinn kostur á vinnu
við þessa uppbyggingu jafnvel meö
betri launakjörum en annars staðar
fengjust. - Þetta er sett fram til frek-
ari umhugsunar og umræðna.
Atvinnulausum
útlendingum fiölgar
E.S. skrifar:
Ég vil eindregið taka undir bréf
Kristófers í DV 23. september sl. um
vandamál þess að hleypa of mörgum
útlendingum af hinum mismunandi
þjóðernum til íslands. Ég er sammála
Kristófer í því sem hann segir um
vandamál þehra þjóða sem hafa lent
í vandræðum við að finna öllu þessu
fólki atvinnu og húsnæði. Við getum
tekið Svíþjóð sem dæmi. Þar eru
vandamálin og atvinnuleysið gífur-
legt sem rekja má til þess að Sviar
leyfðu innflutning fólks nánast
hvaðanæva að úr heiminum. Á þeim
forðumst vandamálin
tíma var þar næga vinnu að hafa, en
í dag er ástandið hrikalegt.
Svíar geta ekki einu sinni sjálfir
fengið vinnu og glæpir í Svíþjóð hafa
stóraukist. Ég á íslenska vinkonu í
Svíþjóð. Hún hefur sagt mér að
ástandið sé orðið hörmulegt; fólk af
útlendu bergi brotið gangi með byssu
og önnur vopn, og ógni gjarnan veg-
farendum. Allt þetta fólk sé komið á
félagslega kerflð og sé heppið að geta
látið ríkið greiða fyrir sig flestar
nauðsynjar.
Er þetta það sem íslendingar óska
eftir í framtíðinni? Vijlum við enda-
laust leyfa útlendingum að koma
hingað án nokkurs sýnilegs tilgangs
annars en að fá atvinnu tímbundið?
Síðan stendur þetta fólk uppi at-
vinnulaust og þá erum við komin
með stóran hóp af ósjálfbjarga út-
lendingum sem við verðum að koma
til hjálpar. Það væri nær að hjálpa
þessu fólki í sínu eigin landi svo það
þurfi ekki að flýja sitt land. Og alveg
eins má búast við að íslendingar
sjálfir blandist hinrnn aðfluttu svo
mjög að bæði menning okkar og
tungumál heyri sögunni til. Þá er of
seint að iðrast.
Sérhagsmunahópar ekki með
- furðuleg ummæli Kristins H. Gunnarssonar
Kristinn H. Gunnarsson alþm. - Bréfritari segir
hann kominn fremur langt frá uppruna sínum í Al-
þýðubandalaginu og vitnar í ummæli þingmanns-
ins í útvarpi sl. sunnudag.
Brynjar Sigurðsson skrifai”
Kristinn H. Gunnarsson hefur
gert ýmislegt til að tryggja sér
valdastöðu í þjóðfélaginu. Þessi
fyrrum þingmaður Alþýðubanda-
lagsins situr nú sem formaður þing-
flokks Framsóknarflokksins og einn
helsti málsvari þess að sægreifarnir
eigi kvótann. Hann virðist nú vera
kominn fremur langt frá uppruna
sínum í Alþýðubandalaginu.
í viðtali á Bylgjunni sl. sunnu-
dagskvöld kom Kristinn með þá
furðulegustu pólitísku útskýringu
sem ég hef nokkru sinni heyrt. Þar
var hann spuröur hvers vegna
Frjálslyndi flokkurinn ætti ekki
mann í þingnefndinni sem er að
endurskoða kvótalögin. Þetta mál er
jú einu sinni helsta
stefnumál Frjálslynda
flokksins.
Kristinn svaraði,
nokkurn veginn orð-
rétt, að hann teldi að
þetta mál ættu póli-
tísku flokkarnir að af-
greiða og það gengi
ekki að hleypa sér-
hagsmunahópum inn
i slíka vinnu.
Með öðrum orðum;
þingmenn Frjálslynda
flokksins eru ekki
hluti af pólitískum
flokki í augum Krist-
ins H. Gunnarssonar,
heldur „sérhagsmuna-
hópur“. Þetta segir sá
sem einna lengst hefur
gengið fram fyrir
skjöldu til að sinna
hagsmunum kvótaeig-
enda. - Heitir þetta ekki á manna-
máli að sjá flísina í auga náungans
en ekki bjálkann í sínu eigin auga?
DV
Alþýðuflokkur
fæðir mús
Kristján hringdi:
Það ætlar að verða Alþýðuflokknum
erfitt að losna úr viðjum fyrri mistaka.
Nú hefur flokkurinn haldið aðalfund
sinn til að leiða flokksmenn í allan
sannleika um hvað Samfylkingin
snýst, en halda samt í beinagrind síns
eigin flokks. Samfylkingin er lítið ann-
að en lausbeisluð hjörð sem ekki getur
sameinast undh einum forystusauði.
Alþýðuflokksformaðurinn reynir hvað
hann getur tO að halda eftir minnis-
merkinu með nýkjörinn varaformann
víðs fjarri, en það fæðist aðeins htU
mús. Hún dugar ekki tU þess að sam-
eina flokksmenn i farvegi SamfyUcing-
arinnar. Það er orðið of seint. Það ein-
asta sem Alþýðuflokksfólk getur nú er
að halda í gamla hópinn sinn og vera
heima á fomum slóðum.
Bæklingar með
blöðunum
Ó.L. skrifar:
Mér er orðin ofraun að taka á móti
dagblöðunum þessa dagana. Þau eru
fuU af einhverjum öðrum og óskyldum
bæklingum sem þyngja blöðin og gera
þau óaðlaðandi. Ég byrja venjulega á
því að henda þessum bæklingum beint
í tunnuna. Sl. fóstudag voru hvorki
fleiri né færri en þrir svona bæklingar
með Mogganum og daginn eftir, laugar-
dag, einn stór og mikiU auglýsinga-
bæklingur. Þetta hefur ekkert upp á sig
hjá blöðunum, en eykur áskrhendum
og blaðbnjrðarfólki auknu amstri við
blöðin. Og bréfalúgurnar skemmast og
póstkassalúgur flestra sambýlishúsa
taka ekki við þessum ósköpum. Burt
með aukadraslið úr blöðunum.
Forseti verndari
kirkjunnar
Stefán Stefánsson skrifar:
Nýlega var dreht bæklingi inn á
heimUi landsmanna. Þetta er trúarlegt
efrii „Úr mínus í plús, Verða tímamót í
lífi þínu?“ sem gefið er út af nokkrum
kristnum trúfélögum og stuðningsaöU-
um, þ. á m. Hvítasunnukirkjunni, Frí-
kirkjunni, Sjónvarpsstöðinni Omega, ís-
lensku kristskirkjunni og Þjóðkhkju ís-
lands. EYemst í bæklinginn skrifa þeir
forseti íslands, Ólafur Ragnar Gríms-
son, og biskupinn yfir íslandi, Karl Sig-
urbjörnsson. Forsetinn fremst í bæk-
linginn. Forsetinn er líka vemdari Þjóð-
kirkunnar, eins konar trúarleiðtogi
hennar ásamt biskupi. Það er því að
vonum að fóUcs spyrji sig hvort forset-
inn geti, eins og hendi sé veifað, tekið
að sér konu sem er gyðingatrúar jafn-
framt því að vera verndari hinnar krist-
inu khkju, Þjóðkhkju okkar íslendinga.
Fíkniefnasalar fái
þyngri dóma
Friðrik Bjömsson hringdi:
Lokst vhðist sem löggæslan sé að
ranka við sér varðandi það að taka
fastar á fikniefnasölunum og þeim sem
fjármagna óþverrann. Reikna ég með
að flestir landsmenn styðji lögregluna í
þessu. Hingað tU hafa sektir verið
helsta refsingin gegn afbrotum í fikni-
efnaheiminum hér. En það er aðeins
eitt sem kemur við kaunin á þessum
dónum: það er að gera eignh þeirra
upptækar auk sektanna. Og síöan auð-
vitað frelsissvipting í lengra lagi. En
líklega verður að breyta lögunum veru-
lega. Nú sést best hvað þingmenn duga
í þessu máli sem er orðin mesta alvara
dauðans á okkar tímum hér á landi.
Alltof dýr tímarit
Hildur skrifar:
Mér finnst gaman að líta í mörg
þessara tímarita sem hér eru í gangi,
en þau eru einfaldlega aUtof dýr fyrh
mig. Ég kaupi þau ekki. Ég greiði ekki
700 eða 800 krónur og þaðan af meha
fyrir eitt svona blað. Vikan og Séð og
heyrt skera sig þó úr og eru á skap-
legra verði, um 450 krónur hvort um
sig. Þetta er algjört hámark fyrh eitt
tímarit. Og hvers vegna að hafa þenn-
an dýra og þykka papph í tímaritun-
um? Hann gerir ekkert fyrir lesend-
urna, það er ég viss um. Erlend tímarit
og vikublöð eru öE með þunnan papp-
h. Sjáið t.d. blaðið „HeUo“ og tlehi
slík. Og efnið skilar sér fyrir það.