Dagblaðið Vísir - DV - 06.10.1999, Blaðsíða 8
*mw flutningar
MIÐVIKUDAGUR 6. OKTÓBER 1999 DV
áhyggjur af roki annars staðar á
leiðinni. Það er nokkuð algengt að
maður verði að biða af sér veður,
annaðhvort í Borgarnesi eða hér í
Reykjavik. Slíkt kemur fyrir á
hverjum vetri. IU veður á vetrum
geta lika orðið í byggð ekkert síð-
ur en á heiðunum á leiðinni. Ég
veit ekki hvor heiðin er þó verri,
Öxnadals- eða Holtavörðuheiði.
Það er sjcildan sama veður á þeim
báðum í sömu ferðinni."
Er alveg hætt að keyra Hval-
fjörðinn?
„Það er úr sögunni með til-
komu jarðganganna. Það er rétt
einstöku sinnum að maður fer
fjörðinn. Ég held að ég sé búinn
að fara þrisvar fyrir fjörðinn síð-
an göngin voru opnuð. Þau stytta
leiðina og ég held að það sé raun-
hæft að tala um 30 til 35 mínút-
ur.“
Alltaf fundist betra
að keyra á veturna
- Er ekki bölvað puð að keyra
þetta ef mikið þarf að keðja?
“Það getur auðvitað verið ef
eitthvað er að færð. Það kemur
fyrir að leiðin er seinfarin vegna
hvassviðris og hálku. Þegar litið
er yfir árið í heild hefur mér samt
alltaf fundist betra að keyra á vet-
urna. Flest ef ekki öll árin hafa
komið langir stillukaflar á vetr-
.um þar sem mjög gott hefur verið
Baldur Ragnarsson við Volvo F-16 trukkinn sem hann er búinn að vera á í eitt ár. Bíllinn er árgerð ‘90 og búið er að keyra hann 800 þúsund kíiómetra.
DV-myndir Hörður
að keyra og aldrei neitt að veðri
eða færð. Þá er þetta að mörgu
leyti miklu þægilegra. Það eru
stillur og frost og þá er besta
keyrsluveðrið. Minni hiti, minni
umferð og minna ryk, sérstaklega
Betra að keyra á veturna
- segir Baldur Ragnarsson, 65 ára flutningabílstjóri frá Akureyri
Hann Baldur Ragnarsson, flutn-
ingabílstjóri frá Akureyri, er enn
að þó hann sé orðinn 65 ára að
aldri. Hann hóf aö aka á milli Ak-
ureyrar og Reykjavíkur 1974 en
margt hefur breyst frá þeim tíma.
„Ég byrjaði að aka hérna á
milli 1974. Það hefur allt breyst al-
veg rosalega mikið síðan þá. Það
eru bæði vegirnir, bilarnir og öll
vinnuaðstaðan sem er orðin gjör-
ólík. Fyrsti bíllinn sem ég keyrði
á þessari leið var átta ára gömul
Scania. Þá var ég áður búinn að
vinna við akstur í tíu ár fyrir
norðan. Nú ek ég á ‘90 módeli af
Volvo F-16 sem búið er að keyra
800 þúsund kílómetra."
Fimmtán tíma yfir
Holtavörðuheiði
- Hefur þú aldrei lent í hrakn-
ingum á þessum tíma?
„Það er nú ótrúlega lítið og ég
hef áður sagt það að mér finnast
ferðimar ákaflega líkar hver
annarri. Það er nú oft svo að ferð-
in í gær er gleymd í dag. Svo er
auðvitað ein og ein ferð sem
stendur upp úr í minningunni.
Maður hefur t.d. verið 15 tíma á
leiðinni yfir Holtavörðuheiði og
tæplega 12 tíma yfir Öxnadals-
heiðina. Þá var það snjór og veð-
ur sem tafði forina. Þetta með
Holtavöröuheiðina var þannig að
maður lagði af stað úr Reykjavík
að morgni til en komst ekki í
Staðarskála fyrr en klukkan tvö
um nóttina. Þaðan var ekið á
Blönduós þar sem haldið var til
næsta dag allan - í biðstöðu eftir
mokstri."
- Sofa menn þá í bílunum þegar
slíkt kemur upp á?
„Það var nú allur gangur á því.
Það var sérstaklega hér áður og
fyrr en i dag er maður nánast al-
veg hættur því. Þetta er orðið svo
breytt, nú rennir maður þetta á
svona fimm og hálfum til sex tím-
um á milli Reykjavíkur og Akur-
eyrar.
Það finnst mörgum það ótrúlegt
en ég hef aldrei verið lengur en
tuttugu tíma hér á milli með þvi
þó að vera aldrei alveg stopp.
Maður hefur þó lent í því
nokkrum sinnum að gista tvær til
þrjár nætur vegna ófærðar.
Þegar ég byrjaði að keyra hér á
milli voru um 20 flutningabílar að
keyra þessa leið. Bílarnir sjálfir
báru álíka mikið og þeir gera í dag
en nú eru komnir aftanívagnar
sem taka svipað og bílamir sjálfir.
Bílarnir fóm að breytast til batn-
aðar upp úr 1970 og aftur varð bylt-
ing í þeim efnum árið 1995.
Það sem hefur þó breytt mestu
í þessu stóirfi er vegimir."
Bíða af sér hvass-
viðrið í Borgarnesi
- Er einhver vegarkafli verri en
Gunnar Guðmundsson hi
Baldur við vörubretti sem bíður lestunar á afgreiðslunni í Reykjavík.
Dugguvogi 2, símar 581 4411,
581 4410, fax 588 8275
annar á þessari leið?
„Það getur nú verið hvar sem
er á leiðinni, það fer bara eftir
veðri og færð. Hvassast verður
hér á milli Borgarness og Reykja-
víkur. Maður þarf sjaldan að hafa
meðan malarvegirnir voru. Þetta
átti því kannski enn frekar við
hér áður fyrr. Nú eru hins vegar
nokkur ár siðan bundið slitlag
var komið á alla leiðma til Akur-
eyrar.“