Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.1999, Blaðsíða 9
30^*" MIÐVIKUDAGUR 13. OKTÓBER 1999
barnið
Börn fest á filmu:
Ooh, þú ert eins og
rjómakarmella
- betra gerist hólið ekki, segir Sigríður Bachmann
Börn verða ekki alltaf börn og fyrr
en varir eru þau vaxin foreldrum sín-
um yfir höfuð. Þá vakna margir upp
við þá leiðu staðreynd að gleymst hef-
ur að festa minningarnar um barn-
æskuna á filmu.
Sigríður Bachman ljósmyndari er
með myndastofu í Garðastrætinu í
Reykjavík og átti stofan tíu ára af-
mæli þann 23. september síðastliðinn.
Eitt af því skemmtilegasta sem hún
gerir er einmitt að mynda börn. Þegar
hún var sjálf barn upplifði hún lífið í
gamla braggahverflnu Camp Knox í
vesturbæ Reykjavíkur. Þar kynntist
hún öllu litrófi mannlífsins; stolti,
særindum, væntingum, vonbrigðum,
hamingju og harmleikjum.
Hún lærði því fljótt að „lesa“ fólk
og komst að því að sjálfsævisaga okk-
ar allra er skráð í andlit okkar, fas og
framkomu.
Sigga hóf að starfa við ljósmyndun
hjá Guðmundi A. Erlendssyni 15 ára
að aldri, en hann rak þá stúdíó í
Garðastræti 8, en síðar flutti hann
yfir í Garðastræti númer tvö og fylgdi
Sigga honum þangað. Samtals starfaði
hún hjá Guðmundi í 13 ár. Þá lá leið-
in til Suður-Afríku þar sem hún bjó í
nokkur ár. Eftir heimkomuna starfaði
Sigríður hjá Sigurgeiri Sigurjónssyni
í Svipmyndum í sjö ár. Hún tók próf í
greininni nftir að Afrikudvölinni lauk
1983. Ljósmyndastofu stofnaði hún svo
í Garðastræti 17 þann 23. september
1989 þar sem hún er enn tíu árum síð-
ar.
„Barnamyndataka er mjög stór
þáttur í mínu starfl. Fólk mætti þó
gera mikið meira að því að láta
mynda börnin sín, því þau eru svo
fljót að vaxa úr grasi. Fólki fmnst það
dýrt að festa þannig minninguna um
barnið á filmu, en á sama tíma lætur
þetta sama fólk eftir sér að fara út að
borða kannski tvisvar í mánuði.
Þó ég hafi yndi af barnamyndatök-
rnn þá er ég ekki mjög hrifin af því að
taka myndir af nýlega fæddum börn-
um. Sterku ljósin og flössin á ljós-
myndastofunni eru örugglega ekki
æskileg fyrir augun í þeim þar sem
þau eru svo sein að þroskast. Þá er
heldur ekkert hægt að gera fyrir þessi
litlu grey, það þarf helst að binda þau
niður í stól svo hægt sé að taka af
þeim mynd. Þetta verða svo miklar
uppstillingar og börnunum líður
hreinlega illa. Ég vil því heldur að
börn séu orðin tíu mánaða eða svo,
farin að sitja upprétt og fylgjast með
umhverfmu. Skemmtilegasti aldurinn
er tveggja og hálfs árs til þriggja ára.
Þá eru börnin orðin fjörug og
Sigríður Bachmann Ijósmyndari.
skemmtileg og hægt að ná fram þeirra
eigin „karakter".
- Þarf ljósmyndarinn þá ekki að
vera svolítill trúður í sér líka?
„Jú, bæði trúður, sálfræðingur,
leikari og leikstjóri. Til að ná góðum
myndum af börnum, þarf maður að
haga sér eins og barn. Maður verður
að komast í samband við þau. Full-
orðnir verða því oft mikið hissa
hvernig maður hagar sér í návist
barnanna. Á meðan börnunum flnnst
þetta gaman, þá er mér alveg sama
hvað fólk heldur um mig.
Börn eru skemmtilegasta viðfangs-
efnið mitt. Þau eru svo einlæg, opin
og óskemmd. Einn lítill snáði sagði
við mig; „Ooh, þú ert svo góð - þú ert
eins og rjómakarmella". Betra hól er
varla hægt að hugsa sér.
- Nú eiga allir finar og dýrar
myndavélar, hefur það ekki dregið úr
aðsókninni til ljósmyndaranna?
„Jú, það var hér á tímabili eftir að
sjálfvirku vélarnar komu. Fólk taldi
sig fært í flestan sjó með dýrar og fln-
ar vélar í höndunum. Æ fleiri hafa þó
gert sér grein fyrir því að það er ekki
hægt að ná fram sömu áhrifum með
heimilismyndavélinni og hægt er með
fullkomnum lýsingarbúnaði á ljós-
myndastofu, þar sem ekkert er til að
trufla viðfangsefnið. Börn haga sér
líka öðruvísi fyrir framan ókunnuga,
en heima hjá foreldrum sínum. Það er
alveg gerólíkt. Við höfum líka allan
tækjabúnað sem til þarf.
Ég legg mikið upp úr þvi að ná
fram persónueinkennum barnanna.
Ég vil því helst ekki að fólk undirbúi
börnin of mikið og segi þeim að vera
ægilega stilltum af því að þau séu að
fara til ljósmyndara. Ég vil frekar fá
þau óþekk, full af lífi og fjöri og eins
og þau eiga að sér að vera.
Það eru til börn sem ég vil halda
fram að séu með „læknafóbíu“. Þegar
þau sjá ljós og eru sett á stól þar sem
einhver ókunnugur á að fara að
stjóma þeim, þá halda þau að þau séu
komin tO læknis. Ég passa mig þess
vegna á þvi að klæðast aldrei hvítu í
barnamyndatökum. Þegar svona kem-
ur upp á, þá getur það tekið kannski
tvo tíma að fá börnin til að treysta
manni, en maður gefst ekkert upp.
Slíkt getur þó verið mikið álag á eitt
bam og ljósmyndarann líka, en góðrn-
árangur gerir það þess virði. Það hef-
ur aðeins komið fyrir einu sinni að ég
hafi þurft að gefast upp.“
- Nú er veröldin öll í lit, en hvað
með svarthvítar ljósmyndir?
„Mér flnnst svarthvítar myndir
gera meiri kröfur til ljósmyndarans.
Þær verða oft listrænni en litmyndir
sem vilja yflrleitt verða flatari ásýnd-
um. Um tíma vildu allir fá litmyndir.
Eftir að ég byrjaði fyrir tíu árum lagði
ég strax áherslu á svarthvítar Ijós-
myndir og kom því aftur að hjá fólki.
Þegar það fór að sjá samanburðinn,
fór það að biðja að nýju um svarthvítu
myndirnar. Mér líður líka alltaf betur
þegar ég er með svarthvíta filmu i vél-
inni, hvernig sem á því stendur. Það
er þó eins með svart-hvítu myndirnar
og litmyndir, að það er ekki sama
hvernig þær eru unnar. Svo endast
engar myndir eins vel og svarthvítu
myndirnar.
- Er ekki tæknin mikið að breytast?
„Jú, nú eru sumir komnir með
tölvumyndavélar, en mér finnst film-
umar alltaf standa fyrir sínu. Ég
handgeri t.d. allar mínar ljósmyndir
og hef enga tölvu mér til aðstoöar,"
segir Sigríður Bachmann sem fyrst
fór í myndatöku hjá Lofti ljósmyndara
þegar hún var sex ára en man samt
ekkert eftir þeim viðburði.
-HKr.
Skemmtilegustu viðfangsefni Siggu eru börn.
23
Brio Alumina-
kerruvagn
2000-árgerð er komin.
Úrvalið er hjá okkur.
é > •• •• á*
dXJjJaA. dJLáajza,
S i Mt 553 3366
Föt fyrlr
flotta
krakka
Full búð
af nýjum
vorum
Laugavegi8
Opið 12.15-18
Sími 552 5455
Skeifunni 6 sími; 568 7733 www.epal.is
Tripp Trapp
bamastóll fó
Stokke
hannaáiraf
Peter Opsvik.
Verð 10.970 kr.
Gott verð
hagnýthönnun
og sérviska Eyjólfs