Dagblaðið Vísir - DV - 21.10.1999, Blaðsíða 21

FIMMTUDAGUR 21. OKTOBER 1999
"^ClLEZhjeíB
25
Anna Sigurveig kunni vel við sig í Róm og er staðráðin í að fara aftur til borgarinnar.
DV-mynd E.ÓI
Evrópska sjálfboða-
þjónustan veitirfólki á
aldrinum 18 til 25 ára
færi á að vinna sjálf-
boðavinnu í öðru Evr-
Anna Sigurveig Ragn-
arsdóttir líffræðinemi:
Með þolin-
mæðina
í farteskinu
ig hafði lengi dreymt um að
| ' £ fara til útlanda og þegar ég sá
• auglýsinguna um sjálfboða-
störfin ákvað ég að drífa mig. Mér
fannst miklu meira spennandi að ger-
ast sjálfboðaliði en að fara til dæmis
sem au pair þótt það sé örugglega
ágætt líka,“ segir Anna Sigurveig
Ragnarsdóttir en hún dvaldi í Róma-
borg um eins árs skeið þar sem hún
vann með þroskaheftum börnum á
sambýli.
„Ég var heppin að lenda í Róm en
fyrirfram hafði ég engar hugmyndir
um hvar ég myndi lenda. Róm er stór-
kostleg borg og ég notaði hverja frí-
stund sem ég átti til að fara í skoðun-
arferðir. Það bjuggu um fimmtíu
manns á sambýlinu og fyrstu vikur-
nar voru eilítið strembnar, einkum af
því að ég skildi ekki orð í ítölsku. Eft-
ir því sem á leið gekk allt betur og ég
eignaðist mikið af góðum vinum.
Heimþráin skaut samt upp kollinum
stöku sinnum en oftast var ég fljót að
bægja henni frá mér,“ segir Anna Sig-
urveig.
Anna Sigurveig kom heim að ári
liðnu talandi reiprennandi ítölsku og
reynslunni ríkari. „Það er þroskandi
að vinna með fótluðum og fyrir mig
var það sérstök reynsla að búa með
svo mörgu fólki. Maður þurfti að sýna
af sér endalausa tillitssemi og þekkja
sín takmörk. Þolinmæði er líka nokk-
uð sem ég lærði á Ítalíu," segir Anna
Sigurveig Ragnarsdóttir, fyrrverandi
sjálfboðaliði á Ítalíu. -aþ
- til að leggja öðrum lið
ópulandi. Hugmyndin er
að auka þroska, reynslu og menntun ungs fólks. Til-
veran hitti tvö tslensk ungmenni sem bæði hafa látið
gott af sér leiða á Ítalíu og ítalska stúlku sem komin er
hingað til lands í sömu erindagjörðum.
Héðinn Halldórs-
son vann sem sjálf-
boðaliði á Suður-
Ítalíu.
Héðinn Halldórsson ítölskunemi:
Sjálfboðaliði í mafíubæ
að var frábært að prófa þetta og mikil
reynsla fyrir mig. Ég hafði aldrei unnið með
þroskaheftum né vandræðaunglingum
þannig að það má segja að í fyrstu hafi allt verið
frekar nýtt fyrir mér. Ég var algjörlega mállaus og
í bænum þar sem ég bjó var enskukunnátta af
skomum skammti," segir Héðinn Halldórsson sem
er tiltölulega nýkominn heim eftir að hafa starf-
að sem sjálfboðaliði á Suður-Ítalíu.
Frakkland var óskalandið hjá Héðni en engu að
\ síður var hann sendur til Ítalíu. Hann var
sendur til bæjarins Locri i Calabria-sýslu þar
sem búa um 15 þúsund manns. „Starfíð fólst í
því að vinna á félagsmiðstöð fyrir vand-
£ ræðaunglinga auk þess að veita þroskaheftum
stuðning. Það var meira en nóg að gera allan
tímann og vandamál margra unglinganna
mikil. Þar átti mafían sinn þátt, því á þessum
slóðum er hún allsráðandi og hefur mikil ítök
í daglegu lífi fólksins. Bæjarbúar reyndu hvað
þeir gátu að leiða mafíuna hjá sér en við sem
unnum með unglingunum urðum talsvert vör
við áhrif hennar. Þetta kom mér auðvitað allt
mjög á óvart og stundum fannst mér ég hafa
farið nokkra áratugi afturábak. Sumir hlutir
eru svo frumstæöir á þessum slóðum," segir
Héðinn.
Allur aðbúnaður var ágætur og Héðinn bjó með
belgískum sjálfboðaliða. í húsinu bjuggu stöku ítal-
ir sem voru í þegnskylduvinnu. „Ég byrjaði á að
fara á ítölskunámskeið og smám saman fór ég að
bjarga mér. Þá varð allt miklu léttara og skemmti-
legra. Þetta var eftirminnilegt ár og hefur örugg-
lega þroskað mann á margan hátt,“ segir Héðinn
Halldórsson, ítölsku- og félagsfræðinemi.
-aþ
Vilhjálmur Þór, Geir,
Daniela, Elísabet Metta,
Rebekka, Sigrún og Sól-
veig Vaka.
DV-mynd Hilmar Þór
Daniela di Fura dreymdi um ísland:
Trúi því stundum ekki
að ég sé hérna
u
sland hefur lengi verið
draumalandið mitt og ég
beið lengi eftir tækifæri til
að komast hingað. Og nú er ég
komin. Það er svo frábært að
stundum trúi ég því ekki að ég
sé hérna," segir ítalski sjálfboða-
liðinn, Daniela di Fura, sem
kaus að halda til íslands í fyrsta
sinn sem hún fór til útlanda.
Hún er hér á vegum
evrópskra sjálfboðaliða og ætlar
að vinna á Waldorf-leikskólan-
um á Höfn í ár.
„Börn hafa alltaf verið í
miklu uppáhaldi hjá mér og þess
vegna er ég einstaklega ham-
ingjusöm að fá að vinna héma á
leikskólanum. Hér er gott að
vera og ég er byrjuð að læra ís-
lensku. Frá því ég kom, hef ég
reyndar lært miklu meira í
ensku en islensku. Það er líka
gott en mig langar að verða betri
í íslenskunni.“
Daniela, sem er ættuð frá suð-
urhluta Ítalíu, nánar tiltekið frá
bænum Castelluccio dei Sauri,
segist lengi hafa átt sér draum
um að upplifa kaldan vetur.
„Það trúa því ekki allir en ég
hlakka mikið til vetrarins. Mér
fínnst gott að vera í köldu lofts-
lagi og góð tilbreyting frá því
sem ég á að venjast að heiman. í
mínum augum er sjálfboðavinn-
an frábært tækifæri fyrir ungt
fólk sem vill prófa eitthvað nýtt.
Ég geri vonandi eitthvert gagn
hér á leikskólanum en um leið
fæ ég að læra íslensku og búa í
draumalandinu mínu,“ segir
Daniela di Fura sjálfboðaliði.
-aþ