Dagblaðið Vísir - DV - 28.10.1999, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 28. OKTÓBER 1999
Spurningin
Hefurður fylgst
með Skjá 1
Ágúst Þórarinsson húsasmiður:
Nei, ég er ekki með örbylgjuloftnet.
Sæmundur Þórarinsson húsa-
smíðameistari: Já, rétt aðeins kíkt
á hann.
Páll Þórir Jónsson dúklagninga-
maður: Já, ég sá vitleysingana tvo,
ég man ekki hvað þeir heita.
Per Gunnarsson, Dani: Nei, ég hef
ekki fylgst með honum því ég er bú-
settur í Danmörku.
Soffia Pálsdóttir nemi: Já, einum
og einum þætti, engum sérstökum.
Lesendur
Spilavíti sárs-
aukans
- og leyndarmál ræfilsins
„Ætia þessir menn að segja mér að Háskóli íslands, þessi virtasta stofnun lands-
ins, þurfi á þessum blóðpeningum að halda?“ spyr örvæntingarfullur bréfritarinn.
Örvinlaður spilafíkill sendi
þennan pistil:
Fyrir þremur árum breytt-
ist líf mitt skyndilega til hins
verra. Þá freistaðist ég til að
kíkja inn á eitt af þessum
spilavítum sem eru sprottin
upp víðs vegar um borgina.
Ég tók upp 1000 kr. og eyddi
þeim þama inni. í fyrstu fór
ég þangað mjög sjaldan og þá
meira fyrir tilviljun. Eyddi
þúsund til tvö þúsund krón-
um í hvert skipti. Þessir spila-
kassar eru lævísir (þ.e. þeir
sem hönnuðu þá). Þú leggur
undir 150 kr. og þú færð e.t.v.
tvennu eða þrennu. Jafnvel
fullt hús. Þú ert búinn að
vinna 300 kr. fyrir tvennuna,
900 kr. fyrir þrennuna og 3000
kr. fyrir fullt hús, svo dæmi
séu tekin.
Tækið spyr hvort þú viljir
tvöfalda. Þú jánkar og vinnur
sex hundruð. Aftur tvö-
faldarðu, 1200 kr. síðan 2400
kr., svo 4800 kr., 9600 kr og í
lokin geturðu unnið (eða tap-
að) 19.200 krónur. Tækið býður þér
að tvöfalda allt að 15.000 krónum.
Þú getur því tapað allt að fimmtán
þús. kr. á fáeinum sekúndum (eða
grætt 30.000 kr.)
Þetta er líklega allt mér sjálfum
að kenna. Öll þessi kvöld hef ég ver-
ið á barmi örvæntingar og tauga-
áfalls. Ég hef grátið og hugsað um
það hvað ég eigi að segja konunni
þegar ég kem heim. Á þessum stöð-
um er líka talsvert af eldra fólki. Ég
fullyrði að fæstum, sem þarna fara
inn, líði vel þegar komið er út.
Flestir em í það miklu tapi, að eitt
gróðakvöld skiptir ekki máli til eða
frá. Nú hef ég farið þrjá daga í röð
og hef tapað í þetta sinn um 60.000
krónum. Mér líður hörmulega en er
það mikll ræfill að ég þori ekki að
segja þetta nokkrum manni. Þetta
er mitt leyndarmál. Ég myndi aldrei
fyrir mitt litla líf setja nafn mitt við
þessar linur. Samt skrifa ég. Skrifa
fyrir sjálfan mig í von um að með
því að setja þetta á blað hjálpi það
mér við að berjast við þennan mesta
bölvald sem ég hef mætt í lífinu.
Og ég skrifa þetta til alþingis-
manna og háskólamanna, ekki síst
til rektors, því ég skil ekki að hægt
sé að gera allan þennan sársauka að
féþúfu fyrir æðri menntun hér á
landi. Ætla þessir menn að segja
mér, að Háskóli íslands, þessi
virtasta stofnun landsins þurfi á
þessum blóðpeningum að halda? Þið
hljótið að gera ykkur grein fyrir því
að á síðustu árum hafa þó nokkuð
margir framið sjáifsmorð vegna
þessara spilakassa... í guðanna bæn-
um hjálpið mér og öðrum að ná okk-
ur út úr þessu. Gerið eins og Svíar
gerðu, bannið þessa spilakassa,
þessi spilavíti.
Ómagaorð verkalýðsforingja
- um brottflutning af landsbyggðinni
Kristinn Ólafsson skrifar:
Ég hlýddi á viðtal við verkalýðs-
foringja einn í morgunútvarpi Rásar
2 í morgun (þriðjud. 26. okt.). Hann
var að ræða verkalýðsmál, launakjör
og samninga, og við það var lítið að
athuga eða gagnrýna. En þegar hann
kom að því að minnast á brottflutn-
ing fólks úr dreifbýlinu, fannst mér
slá verulega út í fyrir manninum. -
Hann orðaði það svo, að fólk flyttist
brott af landsbyggðinni án þess að
nokkuð væri að gert!
Var maðurinn að meina að ein-
hver ætti að stöðva brottflutninginn?
Að á fólk verði settar hömlur, það fái
t.d. ekki inni á þéttbýlissvæðinu við
Faxaflóann nema það sýni skírteini
eða vottorð frá sinu sveitarfélagi um
að það hafi leyfi til búferlaflutnings?
Vill hann koma á einhverju kerfi um
atvinnuleyfi, t.d. með „grænu korti“
eins og gildir í Bandaríkjunum og
kannski víðar, til þess að öðlast at-
vinnuleyfi?
Mér finnst orð verkalýðsforingj-
ans vera augljós ómagaorð og allra
annarra sem tala og tala um brott-
flutning af landsbyggðinni. Gjörsam-
lega marklaus. - Því fleiri sem flytj-
ast búferlum til þéttbýlustu svæð-
anna, því betra og ódýrara fyrir
þjóðarheildina.
Jólaauglýsingar nú ósmekklegar
Guðrún Guðjónsdóttir skrifar:
Ég er áreiðanlega ekki ein um að
finnast jólaauglýsingar þær sem
IKEA sendir frá sér þessa dagana
(byrjuðu reyndar fyrir viku eða um
miðjan október) afar ósmekklegar.
Ég tel að þær hrindi frekar frá sér
viðskiptavinum heldur en hitt. Mað-
ur les enda skrif ýmissa sem
hneykslast á þessu, sem ég kalla
frumhlaup viðkomandi forráða-
manna. Það eru engin efni til þess
að byrja jólagjafakaup svona
snemma. Ég vil ekki láta setja nein
höft við þessum snemmbæra far-
aldri en ég höfða til skynsemi og
samvisku almennings, að hann láti
ekki glepjast af svona vanvirðu við
landsmenn.
Hér er um að ræða einn þáttinn í
fUÍ<gjíÍ[ÉJ][D)/g\ þjónusta
ailan sólarhringinn
s) /—1
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sfnum sem
birt verða á lesendasíðu
í októberflóði jóiaauglýsinga IKEA. En er þetta rétta
aðferðin? spyr Guðrún í bréfi sínu.
þeirri spennu og ofurkappi sem
kaupmenn og fleiri þjónustuaðilar
leggja á að vera ofan á - tapa ekki af
neinu. En er þetta rétta aðferðin?
Ég tel að íslendingar fari t.d. jafnt
til útlanda fyrir
þessi jól í innkaupa-
leiðangur fyrir jólin
þótt svona aðferð sé
beitt í íslenskri
verslunarþj ónustu.
Það er ekkert sem
getur fengið lands-
menn til að hætta
utanlandsferðum til
innkaupa fyrir jólin
úr því sem komið
er.
Það er gott að hafa
val og það er gott að
búa við verslunar-
frelsi. En það er
slæmt að horfa upp
á menn gera sig að
fiflum og fáráðum
til að ná athygli við-
skiptavina. Jólaaug-
lýsingar í október,
hverju nafni sem
þær nefnast, eru
greinilegt sýnishorn
þeirrar fávisku sem gerir íslend-
inga að sífellt meiri vanvitum og
setur þá í hóp ómenningarþjóða.
Það fer nefnilega ekki alltaf saman
menntun og menning.
Skór gegn
einelti?
Bára Vilbergsdóttir skrifar:
Nýlega sá ég auglýsingu í blaði
frá verslun Steinars Waage í
Kringlunni. Þarna var um að
ræöa svonefnda „Ciao Bimbi“
bamaskó. Mér brá heldur betur í
brún er ég las textann undir
myndinni af skónum: „Barninu
þínu verður ekki strítt í leikskól-
anum í þessum skóm“!
Ég segi einfaldlega: Hvað er a
ske í þjóðfélagi okkar? Allir eru
sammála um að uppræta einelti
og striðni í skólum og annars
staðar. En með þessum skilaboð-
um í auglýsingunni er verið að
segja: Ef þú ert ekki í svona skóm,
ertu púkalegur og verður strítt.
Er ekki komið nóg af snobbi og
„merkjaæði"? Furðulegt að for-
eldrar séu að eltast við merkja-
vöru fyrir bömin sín. Afleiðing-
arnar láta ekki á sér standa.
Hvítflibbarnir
sleppa fyrst
Kári skrifar:
Nú er verið að segja í fréttum
af stóra fikniefnamálinu, að sá
tólfti sé kominn í varðhald. Sá er
tekinn fastur af efnahagsbrota-
deild lögreglunnar og krafist
gæsluvarðhalds yfir honum. Ekki
var það þó lengra en til 6. nóvem-
ber, og segir í frétt um málið, að
lengd varðhaldsins þyki „benda
til þess að þáttur mannsins sé
ekki stór og líklegast að hann
tengist meðferð fjármuna sem
fengust fyrir sölu fiknieftia. Áður
var maður tekinn fastur af svip-
uðu tilefni - nefnilega ólöglega
meðferð íjármuna eða peninga-
þvætti tengt fikniefnum. Manni
finnst furðulegt hve menn sem
tengjast peningamálum í þessum
fikniefnum sleppa fljótt. Alltaf
sagt að málin „liggi ljós fyrir“,
hvað svo sem það þýðir. Það lítur
út sem hvítflibbarnir sleppi fyrst
og að lokum við alla refsingu.
Blýmengun
skotmanna
Arnbjörg hringdi:
Vormenn íslands yðar bíða,
eyðiflákar, heiðalönd, segir í
kvæðinu okkar fallega. Nú eru
það skotmennimir sem fyfla jörð-
ina blýi á ferðum sínum um land-
ið í leit að bráð til að selja dýrum
dómum. „Komið grænan skóginn
að skríða", segir enn fremur
kvæðinu fallega. Nú eru það
„Skotmenn íslands" sem bíða eft-
ir því ár hvert að fylla jarðveginn
blýi, og helst þar sem síst skyldi,
á heiðum og eyðiflákum. Þannig
tala þeir tveimur tungum þegar
þeir þykjast vilja vemda Eyja-
bakka en era einungis að hugsa
um að freta á gæsirnar góðu og
blýfylla, sem og jarðveginn. Ég
lýsi frati á skotmenn íslands.
Þeir eru ekki sómi íslands. Síður
en svo.
Fastir í
fortíðinni
K.P.Ó. skrifar:
Er ekki einkennilegt hve mörg-
um löndum okkar er kært að festa
sig í fortíðinni um hvaðeina sem
þeir geta grafið upp. Nú eru tvö
mál aðallega á döfinni; nefnilega
hugsanleg geymsla kjarnavopna á
Keflavíkurflugvelli og svo hvort
eða hveijir hafi tekið á móti
Rússagulli til handa kommúnist-
unum gömlu hér á landi. Hvort
tveggja rúmlega 40 ára gömul
mál. Og nú er einn úr hópi vinstri
manna að reyna að rifja upp eitt
lítið og létt lag um Landsbank-
ann, þ.e. hvort rétt hafi verið stað-
ið að málefnum bankans og ríkis-
endurskoðanda. Á líklega að vera
mótvægi við Rússagullið, eða
hvað? Eru þessi mál yfirleitt á
nokkurn hátt gagnleg til umræðu
í dag? Emm við ekki að elta ólar
við fortíðina að þarflausu?