Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.1999, Blaðsíða 10

10
MIÐVTKUDAGUR 10. NÓVEMBER 1999
Spurningin
Á að leyfa sölu á
léttvíni og bjór í
matvöruverslunum?
Víðir Freyr Guðmundsson, vinn-
ur í sláturhúsi: Já, tvímælalaust.
Alda Lilja Sveinsdóttir: Nei, það
auðveldar unglingum að nálgast
áfengi.
Katrín Melstað nemi (Kamilla
Einarsdóttir): Já, það fyndist mér
allt í lagi.
Anna Ámadóttir nemi: Nei.
Lesendur
Yfirgangur ríkis-
starfsmanna
- óþolandi staðreynd í þjóðfélaginu
Þorsteinn Sigurðsson skrifar:
Ég veit ekki hvort það er af ótta
eða sjálfgefnum undirlægjuhætti
hins títtnefnda almennings að sjald-
an sjást gagnrýnin skrif um fram-
ferði þeirra sem flokkast undir rík-
isstarfsmenn (raunar hef ég ekki séð
þau skrif í mörg ár), þar sem tekin
eru dæmi um yfírgang þessa hóps
fólks í þjóðfélaginu. Þetta er engu að
síður orðin staðreynd hér á landi.
Varla líður svo dagur að íslenskir
fjölmiðlar flytji ekki fréttir af mis-
tökum embættismanna, stjórnenda
opinberra stofnana eða annarra sem
ýmist hafa verið kosnir eða skipaðir
til að gæta hagsmuna ríkis eða rík-
issstofnana, og þar með skattgreið-
enda allra. - Oftar en ekki varða
mistökin eða brotin við lög og jafn-
oft er lítið sem ekkert gert með við-
komandi upplýsingar.
Ég nefhi til sögunnar nokkrar
stéttir sem mér finnst fara offari í yf-
irgangi í krafti stöðu sinnar. Fyrst
nefni ég útvarpsfólk, sem gengur að
því er virðist sjáffala, oft mann fram
af manni (skylt og ætttengt) og krefj-
ast þess jafnvel að ráða stofnun
þeirri sem það vinnur hjá. Það væri
þarft verk að hreinsa ærlega til á
stofhun þessari, skipta út liðinu, öllu
með tölu, og ráða nýtt með breyttu
formi á rekstri Ríkisútvarpsins.
Ég nefni þingmenn þjóðarinnar
sem fara sínu fram að vild og virð-
ast gjörsamlega ósnertanlegir. Þeir
fara á þing Sameinuðu þjóðanna til
Er almenningur haldinn ótta eða sjálfgefnum undirlægjuhætti gagnvart yfir-
gangi ríkisstarfsmanna? er spurt í bréfinu
dvalar vikum saman á dagpening-
um þjóðarinnar, án þess að eiga þar
nokkurt annað erindi en að frílysta
sig með eða án maka.
Og dæmigerð er nýleg frétt í DV
um leiguflug þingmanna til Fær-
eyja. Aöspurður um tilgang og
kostnað svaraði þingmaður: „Hvem
varðar um það?“!! Ég nefni réttar-
fars- og dómskerfíð, þar sem dæmt
er út i bláinn, gegn réttlætiskennd
alls almennings. Fyrrverandi ráðu-
neytisstjórar reyna aö krækja sér í
ómæld starfslaun og bitlinga löngu
eftir að þeir eru hættir störfum.
Nektardansbúlla ein í höfuðborg-
inni teygir tengsl sín, óbeint a.m.k.,
til æðsta stjómanda lögregluemb-
ættisins í borginni.
En hvað viil almenningur eigin-
lega upp á dekk? Það er þó ástæða
til að opna káetugluggana örlítið á
meöan skipið er enn ofansjávar.
Ekki rétt?
bankaleyndar
Afnám
B.G. skrifar:
Nýlegur dómur hæstaréttar um
afnám bankaleyndar hefur valdið
mörgum undrun og gremju. Fólk
telur réttilega að sjúkraskýrslur séu
einkamál sem hver sem er eigi ekki
aö geta haft aðgang að, og sama
regla gildir að flestra dómi um
bankainnstæður venjulegs fólks.
Krafa skattayfirvalda er varin und-
ir því yfirskini að kanna þurfi
greiddan fjármagnstekjuskatt. - En
er þetta ekki skattur sem þegar hef-
ur verið greiddur? Þarf eitthvað að
kanna það nánar?
Fjármagnstekjuskatti var komið á
fyrir kröfu verkalýðsleiðtoga og ósk-
ir nytsamra sakleysingja í „þjóð-
arsálum" fjölmiðla. Þessi skattur átti
að bjarga öllum hlutum í þjóðarbú-
inu. Eða svo mátti skilja á þeim sem
að setningu laganna stóðu. Það er
víst í fyrsta sinn sem fólk hefur
heimtað yfir sig meiri skatta!
Áhrif þessa skatts á almennan
sparnað einstaklinga er augljós.
Hann hefur mjög dregist saman.
Þetta má t.d. sjá á línuriti í 39. tölu-
blaði „Vísbendingar" (9. okt. 1998),
Línan stefnir bratt niður á við eftir
ársbyrjun 1997.
Ráðamenn þjóðarinnar tala oft
um það í hátíðarræðum hve nauð-
synlegt þaö sé að efla spamað. En
hvað gerist nú, þegar bankaleynd-
inni hefur í raun verið aflétt? Verð-
ur það ekki einmitt til að rústa
spamað almennings og ýta enn und-
ir kaupæði Islendinga?
Hörmuleg mistök Hjörleifs
„Verði Eyjabökkum sökkt á líklega enginn meiri þátt f því en Hjörleifur Gutt-
ormsson", segir m.a. í bréfinu. - Áð á Eyjabakkasvæðinu.
Helga Einarsdóttir skrifar:
Það er alltaf að koma betur og
betur í ljós hvers konar mistök
Hjörleifur Guttormsson gerði í póli-
tikinni. Nú berst hann harkalega
gegn því að Fljótsdalsvirkjun verði
til að eyðileggja hina stórkostlegu
náttúmperlu þar sem Eyjabakkanir
eru. Ég er honum samferða í þeirri
baráttu. Ég get hins vegar ekki
varist þeirri hugsun að sú barátta
væri óþörf ef Hjörleffur hefði ekki
sem iðnaðarráðherra beitt sér fyrir
lögum sem heimiluðu þessa sömu
virkjun. - Hann er því upphafsmað-
urinn að þeirri eyöileggingu sem
hann, og mikill meirihluti þjóöar-
innar, er nú að berjast gegn.
í þessu efni eru mistök hans tvö-
föld. - Upplýst er nú að Hjörleffur
Guttormsson sat í nefnd þingsins
sem hafði frumkvæði að því að
breyta frumvarpi um umhverfismat
þannig að þær framkvæmdir sem
búnar voru að fá leyfi fyrir gildis-
töku laganna yrðu undanþegnar
umhverfismatinu. Hann var í hópi
þeirra nefndarmanna sem allir
lögðu til við þingið að þessari breyt-
ingu yrði skeytt við lögin. Ríkis-
stjómin sem lagði málið fram upp-
haflega hafði ekki ætlast til þess.
Hjörleifur samþykkti breytingu
sem er undirrótin að þessari megnu
vitleysu. Ef hann hefði haft mann-
dóm í sér til að berjast gegn þessu,
eða framsýni til að skoða hvað í
þessu fólst, þá væri sú hætta ekki
fyrir hendi í dag að Eyjabökkum
yrði fórnað. Vitleysan öll byrjaði
með lögunum 1981 sem Hjörleifur
lagði fram, og endaði með umhverf-
ismatslögunum 1993 sem Hjörleffur
tók þátt í að breyta. - Verði Eyja-
bökkum sökkt á líklega enginn
meiri þátt í því en Hjörleifur Gutt-
ormsson.
Pál Pétursson
áfram
Framsóknarkona skrifar:
Ekki líst mér á að Páll Péturs-
son hverfi úr ríkisstjóminni eins
og menn era að tala um. Hann er
búinn að ná prýðilegri heilsu eft-
ir erfið veikindi og er reynslunni
ríkari á eftir. Hann er traustur
framsóknarmaöur sem heldur
vel á málstað okkar sem eigum
uppruna okkar á landsbyggðinni.
Valgerði Sverrisdóttur, sem sagt
er að eigi aö taka við af honum,
vantar enn mikið til að verða
jafhoki Páls. Páll er farsæll og
traustur, og svo er hann afskap-
lega vel máli farinn og hnyttimn
í tilsvörum. Ég á hins vegar svo-
lítið erfitt með að skilja hvað Val-
gerður meinar þegar hún talar.
Súlnasker skal
það heita
Jóhann skrifar:
Sverrir nokkur söngvari vildi
aö eftirnafns sitt höfðaði til
landsins á norðurhjara veraldar.
Valdi hann sér því nafnið Storm-
sker. Þar sem nú á þessum síð-
ustu timum er mjög tíðrætt um
súlur, væri k'annski betur við
hæfi að kaila landið Súlnasker.
Hvað finnst mönnum um nafn-
giftina?
Fjórðungi
bregður til
fósturs
Sigurður Jóhannsson skrifar:
Árni Bergmann hefur gefið
heldur óljós svör um laun sín í
Sovétinu foröum og ber m.a. fyr-
ir sig minnisleysi. Kannski Ámi
sé líka búinn að gleyma því, að
hann spáði því í greinum í Tíma-
riti Máls og menningar, og í Þjóð-
viljanum, að Rússar myndu inn-
an fárra ára fara á efnahagssvið-
inu langt fram úr Bandaríkja-
mönnum. Nú hefur Ámi borið á
móti því að hann hafi haft þre-
fóld verkamannalaun eystra. Til
þess að taka þama af öÚ tvímæli
fyndist mér rétt aö hann birti
ljósrit af skattframtölum sínum
frá þessum tíma. Vert er eftir-
tektar að margir telja að Ámi sé
furðu líkur Lenín sáluga í sjón. -
Fjórðungi bregður til fósturs,
sögðu menn hér fyrrum.
Lækka lang-
tímavextir?
Torfi hringdl:
Ég heyrði í fréttum að Lands-
bankinn spáði þvi að langtíma-
vextir lækkuðu hér á landi á
næstu mánuðum. Hvað á maöur
að halda þegar svona frétt berst
okkur frá einni stærstu banka-
stofnun landsins? Af hverju er
sagt „á næstu mánuðum“? Eig-
um við að bíða eftir þessu og
draga að taka lán til íbúðar-
kaupa eða eigum við aö hætta
við það fyrir fullt og allt? Ég tel
það óábyrgt af bankastofnun að
vera með svona „spádóma" til
langs tíma. Allir vita að það er
ekkert að marka neitt nema það
sem við höfum fyrir augum okk-
ar í dag. Næstu mánuðir era al-
veg óráðnir, og við höfúm lesið
ýmsar spár fjármálastofnana hér
og lítið hefur verið á þeim að
græða. Því miður.
Myndavélar viö
umferðarljós
Steindór skrifar:
Þetta var góð hugmynd á sín-
um tíma að setja upp myndvélar
við umferðarijósin. Gailinn er
bara sá, að það er allt of litið af
myndavélum hér á landi. Þær
eru þó örugglega fljótar að borga
sig upp, svo margir fara yfir á
rauðu ljósi, og sektin 10.000 kr.
Það ætti því að vera kappsmál yf-
irvalda og löggæslu að koma eins
mörgum myndavélum fyrir á
gatnamótum og frekast er unnt.