Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.1999, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 11. NÓVEMBER 1999
Fréttir
Vélstjórar æfir vegna óska útgerðarmanna um að manna fiskiskip útlendingum:
Enga Pólverja
- segir Helgi Laxdal. Vandræöaástand á flotanum, segir Kristján Ragnarsson
ekki,“ segir Kristján.
„Við berjumst gegn innflutningi á
erlendum vélstjórum af láglauna-
svæðum með öllum þeim tækjum og
tólum sem við höfum yfir að ráða,“
segir Helgi Laxdal, formaður Vél-
stjórafélags Islands, um fyrirspurn
Landssambands íslenskra útgerðar-
manna varðandi undanþágur fyrir
pólska vélstjóra til að manna ís-
lensk fiskiskip. Illa hefur gengið að
manna fiskiskipaflotann með rétt-
indavélstjórum og hafa útgerðar-
menn óskað eftir starfsleyfi fyrir
Pólverja til að sinna vélstjóm á
frystitogara. Helgi segir að Vél-
stjórafélagið mæti þessum óskum af
hörku og svarið sé þvert nei.
„Við neitum þessu einfaldlega
vegna þess að þeir útgerðarmenn
sem tilbúnir eru að greiða markaðs-
laun fá vélstjóra tfl starfa. Markaðs-
laun hér á landi em lægri en gerist
í kjarasamningum hjá færeyskum
vélstjórum sem starfa hjá græn-
lenskum útgerðum. Vilji þeir nýta
sér pólska vélstjóra hafa þeir ftdla
heimOd tO að flytja sinn rekstur tO
PóOands," segir hann.
Helgi boðar að gangi útgerðar-
menn fram með kröfuna taki vél-
stjórar upp baráttu gegn því að út-
gerðarmenn eigi kvótann en fram
að þessu hafa vélstjórar stutt kvóta-
kerfið.
„Útgerðin hefur einkaleyfi á veið-
um innan lögsögu. Það gengur ekki
að þeir nýti sér þetta sérleyfi til að
manna skipin með útlendingum.
Við leggjum frekar til að útgerðar-
menn verði sviptir sérleyfmu en að
samþykkja þessi áform,“ segir
Helgi.
Kristján Ragnarsson, fram-
kvæmdastjóri Landssambands ís-
lenskra útgerðarmanna, sagði í
samtali við DV að víða hefðu verið
vandræði að manna skip.
„Við erum í miklum vandræðum
með vélstjóra. Það kemur tO af góðu
atvinnuástandi og þegar vélstjóra
býðst vel launað starf í landi þá tekur
hann því. Þá hefur Vélskólinn ekki
útskrifað nægOega marga vélstjóra og
við erum að lenda í vandræðum
vegna þess. Við hljótum eins og aOir
aðrir að sækjast eftir því að fá er-
lenda starfsmenn tO að geta haldiö
skipunum á sjó. Ef viðkomandi stétt-
arfélag getur ekki
skaffað mann í
viðkomandi starf
þá hefur reglan
verið sú að at-
vinnuleyfi hefur
aUtaf verið veitt,"
segir Kristján og
bendir á að þeir
útlendingar sem
þannig kæmu tO
starfa fengju laun
Auglýsti
DV, Vesturlandi:
í síðustu viku auglýsti hákarla-
bóndinn HOdibrandur Bjamason í
Bjamarhöfn að hann bráðvantaði
hákarl þar sem hann átti von á
frönskum kvikmyndagerðarmönn-
um tO að gera heimOdarmynd um
hákarlaverkun hans. í fyrramorg-
un var HOdibrandur að sækja 7 há-
samkvæmt ís-
lenskum kjara-
samningum.
„Þeir fengju
sömu laun og okk-
ar menn hafa á
hverju því skipi
sem ætti í hlut.
Við erum aðeins
að sækjast eftir
nauðsynlegu
vinnuafli en öðru
karla sem togarinn Breki kom með
tfl Ólafsvíkur. Vegna væntanlegrar
myndatöku fær Hildibrandur að
þessu sinni hákarlinn með haus og
innyflum og vegur þá hver hákarl
frá 700 kflóum og upp í eitt tonn.
Myndatökuliðið franska fær því að
fylgjast með því þegar HOdibrand-
m- gerir að hákarlinum og. býr
hann undir verkun sem tekur
Kristján segir að Vélstjórafélagið
hafi ekkert úrslitavald um það hvort
erlendir vélstjórar fái atvinnuleyfi
hérlendis. Það sé alfarið á valdi sam-
gönguráðuneytis að veita slík leyfi.
„Vélstjórafélagið hefur umsagnar-
rétt í málinu en ráðuneytið þarf ekki
að fara eftir þeirri umsögn.
Ég trúi ekki öðru en það sé sameig-
inlegt áhugamál okkar og Vélstjórafé-
lagsins að manna skipin. -rt
nokkra mánuði. Þess má geta að
Bjami, faðir HOdibrands, var sá
síðasti sem stundaði svokaflaða
doggaróðra frá Ströndum en í
doggaróðrum var legið úti með
færi og hákarlinn sem þannig
veiddist síðan dreginn í heflu lagi
tO lands, að sögn HOdibrands.
-DVÓ/GK
Kristján Ragnars-
son vill erlenda
vélstjóra á fiski-
skipaflotann.
Hildibrandur staddur í Grundarfirði með tvo af sjö hákörlum sfnum á kerru. í gini annars þeirra er þorskur eins og
sjá má. DV-mynd GK.
Franskir kvikmyndatökumenn mynda hákarlaverkun Hildibrands:
og fékk 7 hákarla
Helgi Laxdal
segir nei við
útlendingum.
Söngur prestsfrúarínnar
Söfnuðir eiga það tO að snúast af
hörku gegn prestum sínum án þess að
nokkur skýring finnist á þvl hátta-
lagi. Þannig gerðist það á höfúðborg-
arsvæðinu að söfnuður Fríkirkjunn-
ar veittist með ósvífnum hætti að
presti sínum og gaf honum frí þó
sjálfur vfldi hann halda áfram að
skíra, jarða og gifta. Svo ófús var
presturinn tO að fara í frí að söfnuð-
urinn neyddist tfl að skipta um læs-
ingar á vinnustaðnum og útfloka
prestinn þannig frá kirkjunni. Þetta
varð tfl þess að hann flúði soO höfuð-
borgarinnar og kom sér fyrir í rólegu
prestakafli vestur á fjörðum þar sem
árin liðu við söng, predikanir og
hörpuslátt.
Söfnuðurinn sönglaði glaður með
prestshjónunum og trúarlíf vestur á
fjöröum blómstraði sem aldrei fyrr.
Engum duldist að eiginkona prestsins
söng betur en aðrir í söfhuðinum. Silfurtær rödd
hennar bar af sem guO af eiri. Þannig mátti á
frostköldum kyrrum sunnudögum heyra rödd
hennar bergmála miOi vestfirskra fjalla en murr-
ið í öðrum safnaðarmeðlimum var sem bassi í
bakgrunninum. Mávar hölluðu undir flatt og svo
var eitt andartak sem tíminn stæði í stað. Þar
kom að óánægja skaut rótum í söfnuðinum og
skýringuna virtist að finna í því að kirkjukórn-
um fannst á sig skyggt með söng prestfrúarinnar.
Þetta byijaði með einstöku hjáróma óánægju-
röddum en á endanum var kórinn samdóma um
að röddin væri of tær tO að kórinn hefði boðlegt
hlutverk og síðasta stefið var sungið. Kórinn
hætti því í heflu lagi en stofnaðir voru kvartettar
víða um byggðarlagið.
Eftir þetta byggðist messuhaldið á einsöng en
þar kom að hljómur orgelsins hvarf í skugga
hinna háu tóna prestsfrúarinnar. OrgeOeikarinn
stóð því upp líka og fór. Þá var fllt í efni en prest-
urinn lék á orgelið á mflli þess sem
hann tónaði yfir söfnuði sínum og frú-
in söng. Enn bergmáluðu því fagrir
tónar mifli hinna háu fjafla en murrið
var horfið, Þar kom að söfnuðurinn
hætti að mæta og þá var 00 í efni því
messugjörð án sóknarbarna hefur
engan tflgang. Skilningsleysi safliað-
arins á sannri sönglist vintist algjört
og biskup var beðinn um að fjarlægja
prestinn og frúna.
Hinn hreini tónn átti ekki upp á
paflborðið og sunnudagamir hættu að
vera ein samfefld listahátíð með ís-
lenska náttúru sem umgjörð og hljóð-
magnara. Biskupinn reyndi að leita
sátta en hafði ekki erindi sem erfiði
og messufafl varð ekki umflúið. Sátta-
nefnd kirkjunnar tók ótal skýrslur af
kór og sóknamefndum en niðurstaðan
varð sú að söngur prestsfrúarinnar
væri sóknum prestakaflsins ofviða.
Biskup fékk því kaleikinn aftur en aflt situr fast
þar sem prestsfrúin neitar að hætta að syngja og
söfnuðurinn harðneitar að standa i skugganum.
Eina ráðið virðist því vera það að skipta um söfn-
uð og fá fólk sem getur í Drottins nafhi staðið í
skugga sannrar listar. Eins og segir í Biblíunni:
Fyrst fjallið vildi ekki koma til Múhameðs þá fór
Múhameð tO fjallsins. Með öðmm orðum: Fyrst
presturinn vifl ekki fara frá söfnuðinum þá fer
söfhuðurinn frá prestinum. Dagfari
'
Steingrímur óspillti
Það kom á marga stuðningsmenn
Vinstri-grænna þegar DV upplýsti að
Steingrímur J. Sigfusson hefði far-
ið fyrir fótboltaliði alþingismanna
sem lét þingið borga
undir sig flugvél í
skemmtifór til Fær-
eyja. Flugvélin var
að auki látin bíða eft-
ir Steingrimi og fé-
lögum í heilan sólar-
hring. í baráttunni
gegn spiOingaröfl-
unum í landinu hefur
nefnOega Steingrímur J. ekki sparaö
stóra orðin. Þeir sem mest glöddust
yfir óforum Steingríms vora fram-
sóknarmenn sem hafa verið mjög
óhressir með árásir hans á flokk
sinn. Húmoristamir meðal þeirra eru
nú famir að kafla formann Vinstri-
grænna Steingrim óspfllta ...
Samherji sígur
Á hlutabréfamarkaðnum ræða
menn orsakir þess að meðan flest
stærri sjávarútvegsfyrirtækin stíga
upp á við hefur gengi hins norð-
lenska spútniks Sam-
herja jafnt og þétt sig-
ið um skeið. Meðal
þeirra hafa menn
nefnt skyndilegt
brotthvarf eins af
framkvöðlunum,
Þorsteins Vil-
helmssonar, úr for-
ystu fyrirtækisins en hann
hefur síðan haslað sér vöO vestur á
fjörðum. Markaðsfróðir menn segja
þó að ekki síður megi rekja þetta tfl
þess að óskoraður foringi Samherja,
Þorsteinn Már Baldvinsson, hafi
látið aö sér kveða á óskyldum vett-
vangi, þ.e.a.s. í tengslum við kaupin á
FBA. Það hafi veikt trú markaðarins
á því að hann hafi jafnmikinn áhuga
á sjávarútvegi og áður. Þorsteinn er
hins vegar með úrræðabestu mönn-
um í sjávarútvegi og menn eru fufl-
vissir um að tíðinda sé að vænta sem
dugi tO að endurvekja að fullu traust
á forystu Samherja...
Heiðursgestir
Nú fær þjóðin daglegan skammt af
þinghaldi hinna ýmsu sjómannasam-
taka. Þing FFSÍ, skipstjórnarmanna á
flotanum, stendur þessa dagana með
tflheyrandi innbyrðis
átökum þar sem
Bjarni Sveinsson
heggur á báðar hend-
ur og vifl verða for-
seti í stað Guðjóns
A. Kristjánssonar.
Öllu friðsælla er á
þingi vélstjóra og
þar stjómar óumdefldur leið-
togi, Helgi Laxdal, sínu liði. Eldar
loga mifli samtakanna tveggja síðan
vélstjórar klufu sig frá FFSÍ fyrir
nokkrum árum og athygfl vekur að
við setningu þings skipstjóra var
fjöldi heiðursgesta en Helgi var ekki
þar. Ástæðan mun vera sú að honum
var ekki boöið ...
Skot í fótinn
Stuðningsmenn Fljótsdalsvirkjun-
ar vörpuðu öndinni léttar þegar í Ijós
kom að talsmaður undirskriftasöfn-
unar með umhverfismati á virkjun-
inni er Ólafur F.
Magnússon, borgar-
fulltrúi Sjálfstæðis-
flokksins. Ólafur
þótti nefnOega spifla
herfilega fyrir vin-
um Eyjabakka þegar
hann flutti ræðu
um málið í borgarstjóm
og réðst þá persónulega gegn Hall-
dóri Ásgrímssyni og dró kvótaeign
fjölskyldu hans inn i málið. Virkjun-
arsinnar telja því að forysta Ólafs i
málinu muni veikja söfnunina veru-
lega. SérOagi telja framsóknarmenn
að auðvelt verði að fæla menn frá
þátttöku með því að benda á að imd-
irskrift jafngOdi því að verið sé að
taka undir með persónulegum árás-
um Ólafs á aumingja Halldór...
Umsjón Reynir Traustason
Netfang: sandkom @ff. is