Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1999, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 16. NÓVEMBER 1999
m

*jjJ JJ
Danshópurinn Sporið hefur vakið nokkra athygli fyrir sýningar á þjóðdönsum, hæði fyrir íslendinga
og erlenda ferðamenn. Danshópinn skipa tólfpör, öll búsett á Vesturlandi, en æfingar fara aðjafnaði
fram á Hvanneyri. Tilveran kynnti sér þjóðdansamenninguna hjá Sporinu.
Skemmtilegur
félagsskapur
Sporið var stofnað árið 1995 en þá
sýndu fjögur pör þjóðdansa á vina-
bæjamóti í Borgamesi. Sýningin
þótti takast með ágætum og hélt hóp-
urinn áfram að æfa. Nú em pörin
orðin tólf og koma úr hinum ýmsu
starfsgreinum. Innan um em bænd-
ur, byggingameistari, augnlæknir,
bústjóri, fulltrúi, danskennari, deild-
arstjóri, arkitekt, rektor, gjaldkeri,
svo eitthvað sé nefnt. Af þessu sést
að hin faglega breidd er mjög mikil í
hópnum enda ekki skortur á um-
ræðuefni þegar hlé er frá dansinum.
í upphafi var tilgangurinn ekki að
verða sýningarhópur heldur hatði
hópurinn gaman af að hittast og
dansa bæði þjóðdansa og gömlu
dansana. Síðar kom í ljós að fólk
hafði áhuga á að sjá þjóðdansa og
hefur hópurinn á undanfomum
árum sýnt við ýmis tækifæri, t.d. fyr-
ir erlenda ferðamenn er leið hafa átt
um Borgarfjörð. Hópurinn hefúr not-
ið leiðsagnar Helgu Þórarinsdóttur
hjá Þjóðdansafélagi Reykjavikm- en
hún hefúr alla tíð verið hópnum inn-
an handar, bæði um val á dönsum og
þjálfún. Dansað er við tónlist, ýmist
af bandi eða við harmonikkundir-
leik. Hópurinn hefur að jafnaði sýnt
um 20 sinnum á ári.
Vildu gömlu dansana þegar aðrír dönsuðu diskó
Hafdís Pétursdóttir og Grétar Ein-
arsson frá Hvanneyri.
að sem varð til þess að við
tókum þátt 1 danshópnum
Sporinu var að við vorum í
þjóðdansahópnum sem starfaði
áður og okkur fannst tilvalið að
rifja upp það sem við vorum búin
að læra. Þjóðdansar eru hluti af
okkar menningu sem hefur verið
vanræktur um of og við verðum vör
við að unga fólkið hefur oft ekki
hugmynd um hvað þjóðdansar eru,“
segir Hafdís Pétursdóttir sem er í
Sporinu ásamt eiginmanni sínum
Grétari Einarssyni.
Hafdís og Grétar hafa alltaf haft
gaman af að dansa, einkum gömlu
dansana. Þau minnast ballanna þegar
ýmis var dansað tvist eða diskó en
þau báðu ávallt um gömlu dansana og
voru litin homauga fyrir vikið. „Þjóð-
dansar eru mjög skemmtilegir en til
þess að geta dansað þá almennilega
þarf að skoða hvernig þeir voru dans-
aðir og reyna að líkja eftir því. Einnig
er gaman að lesa um hvemig hinir
ýmsu dansar þróuðust eftir landshlut-
um, þó að grunnsporin séu lík eru af-
brigðin með ýmsu móti. Þó við höfum
áhuga á þjóðdönsum útilokar það
ekki að við höfum gaman af að dansa
ýmsa dansa sem upprunnir em í Mið-
Evrópu og eru dansaðir í hinum
ýmsu dansklúbbum vítt og breitt um
Evrópu," segir Grétar.
Þau eru sammála um að það fari
eftir aðstæðum hvaða dans sé
skemmtilegastur hverju sinni. „Vef-
aradansinn er til dæmis mjög
skemmtilegur þegar við dönsum
fyrir eldri borgara en samnorrænir
dansar á borð við vikivakana höfða
betur til útlendinga. Þó þurfa alltaf
að vera inni á milli dansar sem eru
líflegir og líkjast jafnvel kúreka-
dönsum. Persónulega finnst okkur
skemmtilegast að dansa syrpur,
breytileg afbrigði, t.d. ræla, skottísa
og marsúka, einnig dans við lagið
Laugardagskvöldið á Gili og
Kvennakeðju. Þá er marsinn alltaf
vinsæll en þar er reynt að fá áhorf-
endur til að taka þátt í einfoldum
dansi sem allir geta verið með og er
gaman að fylgjast með hvemig hin-
ir „ólíklegustu" dansarar lifna allir
við þegar þeir uppgötva að dans-
hæfileikarnir eru vissulega til stað-
ar,“ segir Hafdís Pétursdóttir.
-DVÓ
Ásrún Kristjánsdóttir og Jónas Dalberg, Akranesi:
Hugmyndin hljómaði
cnonnanrli
Þórir Páll Guðjónsson og Helga Karlsdóttir, Borgarnesi:
Þórir Páll og
Helga finna
fyrir vaxandi
áhuga á þjóð-
dönsum.
Hafdís Pétursdóttir og Grátar Einarsson frá Hvanneyri:
Fjörugir og
líflegir dansar
skemmtilegastir
að var nú fyrir tilviljun að við kynntumst þjóð-
jCk dönsum en einhverju sinni í lok
danstíma heyrðum við út undan
okkur að til stæði að stofna þjóðdansa-
hóp. Hugmyndin hljómaði spennandi
og við ákváðum að skella okkur í þjóð-
dansana," segir Ásrún Kristjánsdóttir
danskennari.
„Við höfum verið viðloðandi
dans til margra ára og áhuginn
mikill í þeim efnum. Einhverra
hluta vegna höföum við ekki
lært þjóðdansa áður en í raun
höfum við áhuga á ölium döns-
um, hvaða nafni sem þeir nefn-
ast,“ segir Jónas.
Ásrún segir sýningum á
þjóðdönsum fara fjölgandi og
bendi það til aukins áhuga á
þessu formi dansmenntarinn-
ar. „Það er engin spuming að
áhugi fólks á þjóðdönsum er mik-
ill og fer vaxandi. Þetta er líka
svo óskaplega skemmtilegt. Sjálf-
um finnst okkur skemmtilegast
að dansa Laugardagskvöldið á
Gili og rælasyrpur en í raun er
þetta allt afar ánægjulegt," segir
Ásrún Kristjánsdóttir.
-DVÓ
Laugardagskvöldið á Gili er
uppáhaldsdansinn þeirra Ás-
rúnar og Jónasar.
ið vorum í hópi sem dansaði
gömlu dansana þegar nokkrir
félagar okkur ákváðu að byrja
að æfa þjóðdansa fýrir vinabæjamót í
Borgamesi árið 1995. Við ákváðum að
slást í hópinn og það varð úr að ákveð-
ið var að æfa áfram eftir mótið og
þannig varð Sporið til,“ segir Þórir
Páll Guðjónsson sem dansar þjóðdansa
ásamt konu sinni, Helgu Karlsdóttur.
„Við höfðum alltaf haft gaman af
dansi en lítið stundað þjóðdansa áður.
Það em heldur ekki alltaf
skýr skil á milli þess
hvað era þjóðdansar
og hvað gömlu dans- I*
amir. Okk- '■■»
ur sjálf-^ Mfc I
um
fmnast fjörugir og lfflegir
dansar skemmtilegastir
og áhorfendur kunna líka
best að meta þá,“ segir
Helga.
Laugardagskvöldið á
Gili eftir Sigríði Val-
geirsdóttur er í uppá-
haldi hjá þeim Helgu
og Þóri en hópurinn
byrjaði að sýna þann
dans í fyrravetur.
Þau era sammála um
að aimennur áhugi á
þjóðdönsum hafi síður
en svo minnkað hin síð-
ustu ár. „Við höfum
fundið fyrir vaxandi
áhuga á þessum döns-
um í seinni tiö, ef
til vill er það að
hluta til vegna
þess að við
erum nú að æfa
og sýna sem við
verðum vör við
þennan áhuga,"
segir Þórir Páll Guð-
jónsson.
-DVÓ