Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1999, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 16. NÓVEMBER 1999
15
lögð á borðið
Enginn erfullkominn og ósiðir afýmsu tagi
plaga sjálfsagt flest okkar. Viðmælendur Til-
verunnar í dag voru fúsir að leggja spilin á
borðið og segja frá ósiðum í eigin fari auk
þess að þreyta lítið krossaprófum sama efni.
Ragnheiður Elín Clausen:
Haugarnir fara í
taugarnar á sumum
„Það þurfti aldrei að banna mér
neitt,“ segir Indriði G. Þorsteinsson.
DV-mynd GVA
Að mestu laus við
svona vesen
„Ég held barasta að það séu
engir helvítis ósiðir að plaga
mig,“ sagði Indriði G. Þor-
steinsson „Ég man heldur
ekki til þess að þetta hafi verið
vandamál þegar ég var strákur.
Það þurfti aldrei að banna mér eitt
eða neitt og ég hef að mestu veriö
laus við svona vesen í gegnum tíð-
ina,“ sagði Indriði um leið og hann
gekkst undir að svara „ósiðapróf-
inu“. Hann viðurkenndi reynd-
ar að stundum kæmi fyrir að
hann tuðaði ofurlítið yfir
sjónvarpinu. „Ég gríp al-
mennt ekki frammí fyrir
fólki nema einstaka
mönnum sem eru óg-
urlega sjálfumglaðir.
Maður verður stundum að stoppa
rausið," sagði Indriði og bætti við
að hann svæfi út um helgar og eins
oft á virkum dögum og hann kæmi
því við. „Það er enginn ósiður að
sofa út um helgar - miklu frekar
góður vani.“
Þá eru ósiðir í fari annarra nokk-
uð sem Indriði lætur lítt á sig fá.
„Ég hef alltaf verið afskiptalaus um
þessa hluti og það hefur ágerst með
árunum. Ég er samt langt frá því að
vera hofmóðugur en hef aldrei van-
ið mig á að rifa kjaft eða taka til
hendinni vegna sliks. Ég vík frekar
af staðnum og tek mér bara orlof
eins og þeir segja,“ segir Indriði G.
Þorsteinsson rithöfundur.
-aþ
„Mamma sagði alltaf að ég hefði
verið nánast fullkomin þegar ég var
krakki og ekki haft neina ósiði til
að bera. Ég var alltaf í prinsessuleik
Ragnheiður Eltn fær tiltektaræði reglulega.
DV-mynd Pjetur
og passaði vel upp á að vera alltaf
fin og góð. Ég man reyndar að ég
átti til að naga neglurnar og það fór
dálítið í taugamar á fjölskyldunni.
Þau fengu mig meira að segja til
trúa því að það myndi vaxa nagla-
tré úr maganum á mér ef hætti
þessu ekki. Annars finnst mér að ég
hljóti aö hafa verið óþekkur
krakki,“ sagði Ragnheiður Elín
Clausen þegar Tilveran innti hana
eftir ósiðum í eigin fari.
Ragnheiður segist þó ekki full-
komin frekar en aðrir og kveðst
haldin nokkrum ósiðum. „Eitt af
því er að ég eyði stundum óhófleg-
um tíma í að klippa á mér nagla-
böndin. Þetta er
frekar pirrandi
ávani bæði fyrir
mig og kannski
ekki síst fyrir þá
sem eru í kringum
mig.“
Tiltektaræði er
annað fyrirbæri
sem Ragnheiður
segir renna á sig
öðru hverju og þótt
ótrúlegt megi virð-
ast þá fari það í
taugamar á vinum
og vandamönnum.
En hvers vegna?
„Mér hættir til að
ganga í stórtiltekt
heima hjá mér og
byrja þá gjama á
því að hella úr
nokkrum skúffum
þannig að það
myndast haugar
víða um íbúðina.
Það er auðvitað í góðu lagi en gall-
inn er sá að dregst stundum að ég
gangi frá dótinu og borðstofuborðið
mitt fær að finna óþyrmilega fyrir
þessu. Þetta er auðvitað ekkert ann-
að en skipulagt kaos en ég finn
stundum að mínir nánustu láta
þetta fara í taugamar á sér,“ segir
Ragnheiður.
Sveinn Waage hefur vanið sig á betri borðsiði með árunum.
DV-mynd E.ÓI.
Sveinn Waage grínari:
Agalegur við matborðið
„Ég hef ýmsa ósiði þótt þeim hafi
fækkað töluvert eftir því sem árin
hafa færst yfir. Ég býst til dæmis
fastlega við að ég þjáist af sama
lesti og titt er um karlmenn sem er
eilífur vindgangur. Því miður þurf-
um við flestir að glima við þetta og
við því er lítið að gera,“ segir
Sveinn Waage aðspurður um eigin
ósiði og ávana.
Sveinn segist hafa vanið sig af
nokkmm ósiðum eftir því sem hann
fullorðnaðist. Hann viðurkennir að
á sínum yngri árum hafi hann ver-
ið agalegur við matborðið. „Já, það
er rétt. Ég var afleitur þegar kom að
borðsiðum og átti það til að stynja
og humma hástöfum við matborðið.
Þetta fór náttúrlega í taugamar á
nærstöddum og ekki batnaði það
þegar ég stundum bæði smjattaði og
sötraði. Þessir ósiðir teygðust full-
langt fram eftir aldri hjá mér en
sem betur fer hefur mér tekist að
venja mig af þessu öllu. Það eina
sem ég ræð ekki við enn er að borða
hrísgijón án þess að þau fari út fyr-
ir diskinn og hafni á borðinu. Ég
stefni á að vinna bug á þeim leið-
inda ósið á næstu ámm enda hefur
fjölskyldan strítt mér mikið á því,“
segir Sveinn.
Ósiði annarra lætur Sveinn sér í
léttu rúmi liggja. „Ég er afar róleg-
ur yfir öllu slíku, hver verður bara
að hafa þetta eins og hann vill og ég
æsi mig ekki yfir því,“ segir Sveinn
Waage grínari.
-aþ
Indriði G. Þorsteinsson rithöfundur:
w
Osiðaprofið
sll

Tala llla um fölk X
Kynna slg ekkl í síma
Tuöa fyrir framan sjónvarpiö XXX
Slökkva ekkl á baöinu.
Lesa yftr öxllna á fölkl X
Kíkja inn um glugga
Hrækja X
Tala meö fullan munn X
Sofa út um helgar XXX
Grípa frammí XXX
Stela Mogganum
Trana sér fram i biörööum
Spila háværa tónlist eftir miönætti X X
Bölva og ragna XXX
Klára ekkl matinn sinn X X
Setja ekkl lokiö á tannkremiö
Svína í umferöinni X
Bjóöa ekki góöan dag X