Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.1999, Blaðsíða 30

30
LAUGARDAGUR 27. NÓVEMBER 1999 30"V
Þar sem nektin
fœr að njóta sín
- DV á hnotskóg meðal nektardansmeyja og viðskiptavina þeirra
Stúlkurnar sem sveifla sér á súlunum laða að sér einmana menn og ölvaða
saumaklúbba.
Nektardansstööum
hefur fjölgað mikið í
Reykjavík á skömmum
tíma. Tilvist staðanna,
réttindi og aðstœður
starfsfólksins og flest
sem varðar þessa fá-
klœddu starfsgrein hef-
ur valdið hávœrum um-
rœðum og deilum í
samfélaginu. Blaðamað-
ur DV setti hvítt um
hálsinn og brá sér af
bœ eitt laugardagskvöld
á vit nektarinnar.
Það er laugardagskvöld í
Reykjavík undir miðnætti og níst-
ingskaldur vindur blæs miskunn-
arlaust úr norðri. Hryssingslegar
éljagusur skríða yfir flóann og
ryðjast yfir stræti miðbæjarins og
jólaskrautið yflr Lækjargötu berst
umkomuleysislega í garranum.
Þrátt fyrir það er víða fólk á ferli,
pör og litlir hópar fólks sem öslar
glaðbeitt áleiðis niður í miðbæ.
Það verður ekki ráðið af klæða-
burði þess að hitastigið sé langt
undir frostmarki. Stúlkurnar eru i
stuttum pilsum og flegnar niður á
brjóst og herramir hneppa varla
að sér jakka. Þessu fólki hlýtur að
vera hlýtt hið innra, það hlýtur að
loga eldur I æðum þess. Ég veit að
áfengi víkkar háræðamar og eyk-
ur tímabundið blóðstreymi til út-
limanna. Það gæti verið skýringin.
Förum á Clinton
Inni á Hlöllabátum á Lækjar-
torgi er hlýtt og notalegt en fáir
viðskiptavinir orðnir svangir enda
nóttin enn mjög ung. Tveir hör-
undsdökkir menn panta New York
bát og masa saman á einhverju
óskiljanlegu slangri. Síðhærður
maður og kona með svartan vara-
lit bíða eftir afgreiðslu. Lágvaxinn
maöur leiðir konu sem er höfði
hærri en hann. Þau stefna i kvos-
ina og gleðin skín úr andlitum
þeirra. Ég sting mér yfir Aðal-
strætið, inn Fischersundið, fram
hjá líkkistuvinnustofunni og tek
vinkifbeygju inn skuggasund og
kný dyra á Club Clinton sem er
einna umtalaðastur þeirra sjö
nektarklúbba sem starfa í Reykja-
vík..
Það kostar 500 krónur á mann
inn en þaö koma vöflur á manninn
í dyrunum þegar ég bið um nótu
fyrir aurunum. Á endanum segir
hann mér að fá nótuna á barnum.
Þegar inn er komið gengur maður
upp tvö þrep og kemur inn í rými
þar sem er stór hornsófi og einn
hægindastóll. Inn af því er enn
stærra rými. Það er nær fyllt upp
af sviði eða dansgólfi sem er í ríf-
lega eins metra hæð yfir gólfi og
lagað eins og bryggja sem gengur
fram á gólfið. Fremst á sviðinu er
súla úr ryðfríu stáli, ca 5-6 cm í
þvermál. Með fram sviðinu eru
kollstólar þétt við það og framan á
sviðinu er brík sem hægt að að
leggja frá sér glas á. Þarna er líka
svolítill bar og nokkrir hæginda-
stólar og tvö lítil borð sem tveir
stólar eru áfastir við.
Ég fer á barinn og fæ nótu fyrir
aðgangseyrinum. Vertinn lítur á
mig eins og ég sé áreiðanlega frá
eftirlitmu eða eitthvað þaðan af
verra.
Eru ekki allir hressir?
Öðrum megin við sviðið sitja
fnnm ungir menn í röð. Þeir eru
glaðir, tala hátt og skála í bjór sem
þeir drekka úr flöskum. Andspænis
þeim sitja tveir miðaldra menn í
djúpum samræðum og gefa engan
gaum að umhverfmu. Við annað
litla borðið situr ungur maður og
stúlka á bikini. Þau drekka. í hæg-
indastólunum og homsófunum
frammi sitja fáklæddar stúlkur sem
ég geri ráð fyrir að séu nektardans-
meyjarnar. Þær eru yfirleitt fá-
klæddar, á bikini eða ígildi þess þó
klæðnaður þeirra minni lítið á
sundfot. Þær eru flestar hörunds-
dökkar, alveg frá ljósleitum mokka-
lit yflr í þeldökkt. Þetta era glæsi-
lega vaxnar stúlkur, grannar og
stæltar og bera sig vel. Sumar
þeirra ganga um gólf og virða við-
skiptavini fyrir sér en aðrar sitja og
bíða og virðast vera hálfleiðar.
Það er sæmilega bjart þama inni,
frekar lágvær tónlist og það er vel
hlýtt sem er skiljanlegt í ljósi þess
hve starfsfólkið er fáklætt. Ég kasta
tölu á hópinn. Inni eru 9 viðskipta-
vinir og 11 aðgerðalausar dansmeyj-
ar.
Monica mætir á svið
Senn dregur til tíðinda. Kynnir
ræskir sig í kallkerfið og boðar
komu Monicu á sviðið. Monica er
ljóshærð og grannvaxin. Hún stíg-
ur dansinn vasklega og fer I flestu
eftir hefðbundum vinnuaðferðum
nektardansmeyja. Hún sveiflar sér
kringum súluna með fæturnar þétt
upp við hana. Hún snýr baki f súl-
una og nýr sér upp við hana með
lostafullu látbragði. Hún grípur
fast um súluna og hallar sér aftur
uns hún horfist í augu við við-
skiptavinina á höfði. Dans hennar
og allra annarra sem ég sé fremja
list sína þetta kvöld skiptist í tvo
hluta. Fyrst er leikið tiltölulega
fjörugt lag sem gefur meynni færi
á að dilla sér taktfast. Síðan er
leikið annað lag sem er heldur ró-
legra og við undirleik þess verða
hreyfingar dansmeynna munúðar-
fyllri og þær enda jafnan á því að
fara úr öllum fötunum og stíga
dansinn á Evuklæðum um stund í
lokin.
Má ég sjá þetta betur?
Monica vekur athygli piltanna
fimm. Þeir færa sig nær borðinu
og fylgjast grannt með hreyfingum
hennar. Einn þeirra setur upprúll-
aðan þúsundkall milli tanna sér og
það vekur mikla kátínu þegar
Monica skríður á fjórum fótum og
bítur í hann og hefur á brott. Einn
gestur sest við enda sviðsins og
Monica brosir blítt til hans. Þegar
hún er komin úr öllum fötunum
færist fjör í leikinn. Piltarnir
hvetja hana með lófataki og hún
lætur ekki sitt eftir liggja heldur
veltir sér á sviðinu rétt við andlit
þeirra og strýkur kynfæri sin og
líkama með eggjandi hreyfingum.
Hún skríður á fjórum fótum alveg
að manninum sem situr við svið-
sendann og hvíslar einhverju í
eyra Hans. Einn mannanna sem
situr við hlið sviðsins notar tæki-
færið og leggst fram á borðið og
setur andlitið fast við þjóhnappa
konunnar sem ber hæst á líkama
hennar í þessari stöðu. Frá mér
séð lítur þetta út eins og hann sé
að leita að einhverju.
í 3-5 sentímetra fjarlægð
Stúlkan snýr nú athygli sinni að
þessum frakka hópi og ekur sér sem
ákafast á sviðsbrúninni fyrir framan
þá. Ég sé ekki að þeir snerti hana
nokkum tímann en þegar leikurinn
stendur sem hæst er fjarlægðin frá
óvörðum kynfæram hennar að and-
liti ákafs viðskiptavinar ekki nema
um 3-5 sentímetrar. Hún fær gott
klapp að loknum dansi og tínir
nokkra 500 kalla upp af sviðinu að
launum.
Miðaldra maður, grannur og harð-
leitur með brilljantín í hárinu kemur
inn. Hann er í dökkum jakkafótum
og hvítri skyrtu með mjótt svart
bindi. Þeldökk stúlka í bikini vindur
sér kunnuglega að honum.
- Viltu koma með mér upp, segir
hún og mælir á ensku.
Hann hristir höfuðið, fer á barinn,
sest við sviðsbrúnina og spjallar við
enn dekkri stúlku sem hann býður
fljótlega upp á glas. Það kostar 2500
og menn njóta félagsskapar
stúlkunnar á meðan. Af þessu dreg
ég þá ályktun að hann hafi ákveöið
að breyta til.
Bridgeklúbburinn
kominn
Nú ganga skyndilega í salinn fjór-
ir miðaldra karlar. Þeir eru í
þéttreimuðum yfirhöfnum, vel
klæddir, einn með vandaða hár-
kollu og standa fast saman og horfa
flóttalega í kringum sig. Sennilega
bridgeklúbbur sem hefur ákveðið að
láta slag standa og trompa hátt í lok
kvöldsins. Þeir eru svo stressaðir að
þeir snúa sér undan þó ný dansmey
á sviðinu sé algerlega berstrípuð í
glæsilegri sveiflu kringum súluna.
Bridgeklúbburinn sest um líkt
leyti og enn ein mærin stígur á svið.
Þessi heitir Galaxy og hefur greini-
lega farið á sama dansnámskeiðið
og hinar. Hún skríður um sviðið á
Qórum fótum og otar sléttrökuðum
sköpum sínum ítrekað að
bridgeklúbbnum en þeir sitja líkt og
steinrunnir og hafast ekki að. Þá
tekur ungur maður í peysu sig til qg
fer að henda handfyllum af 500
króna seðlum inn á sviðið.
Hvar er fúttið?
- Fáum svoldið fútt í þetta, hróp-
ar hann og sækir fleiri seðla á bar-
inn. Vertinn sækir þá í kassann og
virðist rétta honum bunkann án
þess að telja. Hann stráir þeim
kringum súluna yfir meyna sem
engist líkt og i lostaflogi á gólfinu.
Þetta vekur mikla gleði í hópi hinna
stúlknanna sem klappa ákaflega og
æpa af fögnuði.
- Sýndu þessum körlum hvernig
á að gera þetta, kalla þær og ein
þeirra fer á barinn og sækir glas
handa piltinum og færir honum við
sviðið. Þegar dansinum lýkur liggja
16-20 þúsund krónur í gólfinu og
dansmærin kraflar þá saman ásamt
nærhaldi sinu og hverfur á braut.
Allt þetta sjónarspil haggar ekki
bridgeklúbbnum sem virðist stað-
ráðinn í að slá ekki peningum í
borðið að þessu sinni.
Pilturinn örláti fer á barinn og
stendur þar í miklu þrefi við vert-
inn. Á sitt hvorri öxl hans hanga
dansmeyjar sem vilja sýnilega njóta
örlætis hans likt og stallsystir
þeirra. Eftir mikið þras og hausa-
hristingar hverfa vertinn og piltur-
inn út i myrkrið. Ég ákveð að
hverfa á braut líka og verð þeim
samferða út á Ingólfstorg þar sem
þeir fara saman í leigubíl - piltur-
inn talsvert æstur en vertinn heldur
rólegri, á skyrtunni.
Gleðin eykst
Næst liggur leiðin á Maxim’s í
Hafnarstræti sem sérfræðingar
mínir í næturlífi höfuðborgarinnar
hafa sagt mér að sé botninn í þess-
um kima næturlífsins. Það er kom-
in talsverð sveifla í nóttina köldu.
Það liggur óþreyja í loftinu, strætin
iða af drukknu fólki á öllum aldri
og langar biðraðir eru fyrir utan
Kaffi Reykjavík, Hlöllabáta og Café
Victor í Hafnarstræti. Út um glugg-