Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1999, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 3. DESEMBER 1999
Spurningin
Eru aldamótin næstu eða
þarnæstu áramót?
Þórður Sigurðsson: Þau eru
þarnæstu.
Sverrir Birgir Sverrisson, 12 ára:
Þau eru um næstu áramót.
Valþór Sverrisson, vinnur í Der-
es: Næstu áramót eru aldamót.
Ágústa ísleifsdóttir sölumaður:
Þau eru um næstu áramót.
íris Sturludóttir þjónn: Næstu.
Lesendur
Atgervisskortur
á landsbyggðinni
Greinarhöfundur er harðorður í garð íbúa dreifbýlisins og talar um að eftir
sitji hæfileikalítið fólk í þorpum og sveitum.
Jón Kristjánsson skrifar:
í allri umræðunni um vanda
landsbyggðarinnar er engu líkara
en ráðamenn og allir sem láta sig
vandann varða fari eins og köttur í
kringum heitan graut þegar dreif-
býlið ber á góma. Stöðugar fréttir af
rekstrarvanda fyrirtækja á lands-
byggðinni dynja reglulega á þjóð-
inni eins og veðurfregnir og engu er
líkara en vandi dreifbýlisins sé að
verða að náttúrulögmáli í íjölmiðl-
um. Sannleikann þorir enginn að
orða en hann er sá að vandi dreif-
býlisins felst einfaldlega í þeim at-
gervisflótta sem orðið hefur til höf-
uðborgarinnar undanfarna áratugi.
Eftir sitja þeir sem ekki komast
suður - einhverra hluta vegna - og
reynast, þegar öllu er á botninn
hvolft, ófærir um að ráða sínum
málum sjálfir, reka fyrirtæki en
heimta samt sama þjónustustig og
íbúar suðvesturhornsins. Stað-
reyndin er sú að allir firðir landsins
eru fullir af annars flokks fólki sem
færi suður ef það gæti. Skortur á
elju, dugnaði, útsjónarsemi og hug-
rekki veldur því að fólkið er um
kyrrt.
Fjölgáfaðir einstaklingar sem hafa
yndi af skáldskap stunda viðskipti á
verðbréfamörkuðum í heimatölvu
sinni, sækjast eftir félagsskap and-
legra jafningja, þrífast ekki úti á
landi. Sækjast sér um líkir - lík börn
leika best - þess vegna flytja allir
sem eitthvað er í spunnið af lands-
byggðinni og til höfuðborgarinnar.
Eftir situr hæfileikalítið fólk sem
ræður ekki við þau sjálfsögðu verk-
efni sem vinna þarf - á landsbyggð-
inni líkt og í Reykjavík.
Það verður ekki fyrr en ráða-
menn viðurkenna þessar staðreynd-
ir að einhver von kviknar um að
hægt verði að taka á vanda lands-
byggðarinnar.
Ógeðfellt bréf frá Englandi
Harpa hringdi:
Inn á heimili okkar hjóna barst
um daginn ógeðfellt bréf, nafnlaust
en með ensku frímerki. í þessu bréfi,
sem var stílað á manninn minn, er
frekar ógreinileg mynd af eldri
manni. Fyrir neðan stendur að mað-
urinn, sem er nafngreindur í bréfinu,
„þjáist af barnagirnd". í því er sagt
að hann hafi misþyrmt börnum kyn-
ferðislega bæði á íslandi og í Bret-
landi, meðal annars eigin dóttur.
Foreldrum er eindregið ráðlagt að
halda litlum börnum frá þessum
manni.
Ég hef heyrt um einn annan hér í
bænum, ég bý fyrir norðan, sem hef-
ur fengið svona bréf. Þetta er tölvuút-
prentun og útilokað að vita hver sent
hefur, eða af hvaða hvötum, né held-
ur hvers vegna hann valdi að senda
okkur hjónum þetta. Okkur finnst
þetta ógeðslegt athæfi. Maðurinn
sem um ræðir mun vera þekktur þótt
ég hafi aldrei heyrt hans getiö fyrr.
Svona bréfasendingar geta verið af
ógeðslegum hvötum. Við viljum ekki
fá póst af þessu tagi til okkar. Er
þetta kannski framtíðin hjá þeim
sem vilja ná sér niðri á einhverjum?
Feimni og nauðsynleg
snerting
Ólafur Þór Eiríksson skrifar:
„Feimni - hvers vegna? Hvað er
til ráða“ er heitið á merkilegri bók
sem ég hnaut um er ég sótti heim
bókasafnið í Gerðubergi. Höfundur
er bandarískur prófessor, dr. Philip
G. Zimbardo sem starfaði við Stan-
ford-háskóla i Bandaríkjunum 1977
þegar bókin kom fyrst út. Ástæða
þess að hann festi á blað hugleiðing-
ar sínar um feimni er sú að honum
rann til rifja hve margt fólk er þjak-
að af feimni og einnig vegna þess að
hvernig sem hann leitaði fann hann
ekki neinar bækur sem hjálpað
gætu feimnu fólki að losna úr þeirri
prísund sem feimnin getur verið.
Hann kom því til leiðar að við Stan-
ford-háskóla var stofnuð sérstök
feimnideild þar sem eingöngu var
fjallað um feimni, orsakir, afleiðing-
ar og úrræði.
Prófessorinn hefur uppgötvað að
feimni er ekki ásköpuð, eins og til
dæmis háralitur. Heldur er ástæðan
eitthvert áreiti eða jafnvel röð nið-
urbrjótandi áreita. Til dæmis gæti
foreldri hafa beitt röngum aðferðum
í uppeldinu, verið letjandi en ekki
tLH®Hl^Q®^ þjónusta
allan sólarhringinn
'M 'j D'j-j
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum símim sem
birl verða á lesendasíðu
Gott faðmlag er margra meina bót, segir bréfritari og eflaust munu margir
taka heiis hugar undir það. Góður koss er gulli betri.
hvetjandi - refsað bami sinu fyrir
óþægðina í stað þess að sýna því
umburðarlyndi og beina á þá braut
sem talin er betur við hæfi. Hann
telur heppilegst fyrir böm og ung-
linga að fordæmi foreldranna feli í
sér umhyggju; þ.e. blíðu, traust og
snertingu.
Hefurðu faðmað barnið þitt eða
bömin þln í dag? Faðmlag er mjög
gott, það er jákvætt og hvetjandi
fyrir alla, hvenær sem tækifæri
gefst til. Líkamleg snerting, svo sem
faðmlag, handaband eða koss er
nauösynlegt fyrir sálarheill fólks;
karla og kvenna. Rannsóknir sýna
að í menningarsamfélagi þar sem
líkamleg snerting er í lágmarki er
oíbeldi mun tíðara og að fólk sem
lítið er gefið fyrir líkamlega snert-
ingu við aðra er miskunnarlausara
1 dómum sínum gagnvart misfellum
annarra.
Snertir þú, strýkur, faðmar, kyss-
ir maka þinn, foreldra, ættingja og
nána vini? Faðmarðu eða kyssirðu
bamið þitt? Óttast þú að verða álit-
inn öfuguggi ef þú snertir aðra
ódrukkin(n)? Vonandi ekki. Fólk af
ýmsu suðrænu þjóðemi snertist og
kyssist mikið! Varla eru þessar
þjóðir samansafn af „perrum“.
Farsímar eru ekki fyrir bílstjóra
undir stýri.
Bönnum
farsíma við
akstur
Guðjón Páll Guðmundsson
hringdi:
Mér finnst það jákvætt hjá
Norðmönnum að banna farsíma
við akstur. Ef eitthvert bann er af
því góða, þá er það þetta. Ótal
mörgum sinnum hef ég oröið
vitni að því aö menn færu yfir á
rauðu ljósi, án þess að taka eftir
ljósinu, því þeir voru allt of upp-
teknir af símanum og viðmæl-
anda Sínum. Ótal fleiri dæmi
mætti nefna um slys vegna athug-
unarleysis ökumanns sem var að
rabba í síma.
Það borgar sig að hafa allan
hugann við aksturinn, ekki mun
af veita. En hvað með okkur ís-
lendinga, ættum við ekki að feta í
fótspor frænda okkar í Noregi?
Eða þurfa mörg slys enn að verða
til að tekið verði í taumana?
Það er allt
að hrynja
Grindvíkingur hringdi:
Finnur Ingólfsson var á fundi
með okkur framsóknarfólki syðra
í vikunni. Eins og títt er fór Finn-
ur eins og köttur 1 kringum heit-
an graut, þegar talað var um fjár-
festingar í landinu. Hann varaði
þó við því að fjárfesting í landinu
minnkaði, - sem eðlilegt er. Með
minni fjárfestingu mun inn-
streymi erlends fjármagns
minnka, gengi krónunnar mun
falla. Fyrr eða síðar kemur að því,
ef við minnkum ekki skuldasöfn-
un erlendis með tilheyrandi við-
skiptahalla upp á 22-30 milljarða.
Þegar viðskiptabankar hafa verið
seldir prívatmönnum munu er-
lendar lánastofnanir kanna eigna-
stöðu íslensku bankanna. Þá byrj-
ar nú ballið. Viðskiptakjörin
munu stórversna og viðskiptaleg
staða versna, gengið falla og
menn munu kippa að sér höndum
innanlands og reyna að losa íjár-
magn með sölu hlutabréfa.
Gengi peningamaflunnar og
þjóðarinnar allrar kann að riða
til falls. Þetta sá Finnur auðvitað
ekki, viðskipta- og bankamálaráð-
herrann, hann var hræddur og er
áreiðanlega skelfmgu lostinn. Og
framsóknarmenn spurðu einskis.
Athyglissýki
og tískutildur
Magni B. Sveinsson, Norðflrði,
skrifar:
Ætlar það aldrei að verða lýð-
um ljóst að að lögum samkvæmt
má virkja Eyjabakka og að fram-
kvæmdir við Fljótsdalsvirkjun
voru boðnar út fyrir nokkrum
árum, en lentu í biðstöðu og til-
boðshafar beðnir að geyma tilboð
sín í tvö ár sem eru að vísu liðin
í dag. Þá hafði enginn neitt við
neitt að athuga. Enda var þar um
að ræða eina af saklausustu stór-
virkjunum I Evrópu. Uppátæki
tískufólksins sem orðar sig við
umhverfísvernd og gerir okkur
Austfirðinga að fórnarlömbum
sínum, verður að telja einkenni-
legan seinagang. Tilgangurinn er
að þjóna tískutildrinu og athyglis-
sýki þeirra sem búa í vellysting-
um syðra.