Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1999, Síða 4
4
ÞRIÐJUDAGUR 14. DESEMBER 1999
Fréttir
Skipulagsstjóri telur frekara umhverfismat á álveri í Reyöarfiröi nauðsynlegt:
Nægur tími til að
meta umhverfisáhrif
- segir Árni Finnsson
„Viö fognum þessum úrskurði að
mörgu leyti því hann staðfestir um
margt gagnrýni náttúruverndar-
sinna á frummatsskýrsluna," segir
Ámi Finnsson, talsmaður Náttúru-
verndarsamtaka íslands, en úr-
skurður Skipulagsstjóra, sem birtur
var í gær, boðar frekara umhverfis-
mat á álveri á Reyðarfirði. Skipu-
lagsstjóri telur aö athugasemdir
hafi komið fram við marga þætti
málsins, m.a. varðandi fram-
kvæmdatilhögun, grunnupplýsingar
um náttúrufar og staðhætti sem
matið grundvallist á, við aðferðir
við mat og við niðurstöður mats.
„í fyrsta lagi er þessi
tímarammi sem er gefinn
upp i þessari frægu viljayf-
irlýsingu, sem Finnur kepp-
ist við að fá Norsk Hydro til
að segja að standi og verði
að standast ef að samningar
eigi að nást, hann er hrun-
inn ef vera á hægt að gera
þetta frekara mat sem
Skipulagsstjóri fer fram á,“
segir Árni. „Hitt er svo að í
þessum úrskurði Skipulags-
stjóra er beðið um mjög ít-
arlegar rannsóknir á félags-
legum og efnahagslegum
Árni Finnsson, tals-
maður Náttúru-
verndarsamtaka ís-
lands.
þáttum þessa álvers. Það
er sama skýrsla um fé-
lagsleg áhrif sem liggur
til grundvallar frum-
matsskýrslu fyrir álver á
Reyðarfirði og fylgir
þingsályktunartillögu
Finns Ingólfssonar iðnað-
arráðherra um framhald
framkvæmda við Fljóts-
dalsvirkjun þannig að
það er fallin enn ein meg-
instoðin fyrir þeirri
þingsályktunartillögu. í
siðustu viku skaut meiri-
hluti umhverfisnefndar
þessa skýrslu Landsvirkjunar í kaf
og nú er í raun þessi skýrsla um fé-
lagsleg áhrif hrunin, fær fallein-
kunn. Þá er náttúrlega byggðaþátt-
urinn ásamt því að bjarga efnahagn-
um farinn fyrir lítið. Þetta voru tvö
atriði sem okkur þóttu standa upp
úr og ég get ekki séð annað en nið-
urstaðan af þessu sé að það sé næg-
ur tími til stefnu til að meta um-
hverfisáhrif Fljótsdalsvirkjunar
einnig. Ég held því að þeir ættu
bara að gefa sér þann tima og hætta
þessum skrípaleik," segir Ámi enn
fremur.
-hdm
Guðmundur BreiðQörð ljóöskáld í bandarískri ljóðabók:
I minningarbók um Díönu
„Ég var búinn að klippa auglýsing-
una um þessa ljóðakeppni út úr Los
Angeles Time þegar ég frétti af þess-
um atburði. Ég hélt á pennanum og
ljóðiö rann úr honum. Mér fannst það
flott og ákvað að senda það,“ segir
Guðmundur Breiðfjörð skáld. Honum
barst nýverið tilkynning um að ljóðið
hans um Díönu prinsessu hefði verið
valið til birtingar í ljóðabókinni
America at the Millennium: The Best
Poems and Poets of the 20th Century.
„Ég bjó úti í Los Angeles þegar þessi
atburður átti sér stað. Þar frétti ég
líka af keppninni. Hún er haldin af
samtökum sem stofnuð voru árið 1982
og heita The Intemational Library of
Poetry. Tilgangur þeirra er að halda
utan um nútímaljóðagerð og hvetja
fólk til að yrkja." Guðmundi Breið-
íjörð þykir mikill heiður að því að
hafa fengið ljóðið sitt To You Diana:
The princess of The People (Til þín,
Díana, prinsessa fólksins) birt í þess-
ari bók. „Það bárust ríflega milljón
- valiö úr milljón ljóðum
ljóð í keppnina en af þeim voru 1000
ljóð valin til birtingar. Ljóðunum er
öllum ætlað að endurspegla hverjar
tilfiningar okkar vom á þessari öld.
Hún er ætluð komandi kynslóðum og
þvf prentuð á sýrulausan pappír.
Þetta er mikill heiður fyrir mig að
vera valinn í ljóðabók með bestu
skáldum 20. aldarinnar."
Guðmundur segist hafa verið mikill
aðdáandi Díönu prinsessu og að frá-
fall hennar hafl fengið mikið á sig.
„Ljóðið birtist í heild sinni í ljóðabók
minni, Köllun, sem ég gaf út í nóvem-
ber 1997 til styrktar kapellu við líkn-
ardeild Kópavogshælis. Ljóðið sem
verður birt í bandarísku ljóðabókinni
er aðeins styttra eða 20 línur enda var
það skilyrði fyrir þátttöku í keppn-
inni. Ég skrifaði ljóðið á ensku og hef
ekki þýtt það á islensku," segir Guð-
mundur Breiðfjörð sem er líklega eini
íslendingurinn sem á ljóð í nefndri
bók. Guðmundur Breiðfjörð var úti í Los Angeles þegar hann frétti um lát Díönu
-MEÓ prinsessu.
Ekkert landkrabbadekur
Reglugerð sem
er í fæðingu og
skylda á öll íslensk
skip yfir tiltekinni
stærð að hafa sjálf-
virkan sleppibún-
að fyrir björgunar-
báta gildir ekki
fyrir nýju Hríseyj-
arferjuna og önnur
farþegaskip. Og
það þótt alþjóðleg-
ar reglur og EB-
reglur muni kveða
á um annað frá og
með áramótum.
Forstöðumaður
skoðunarsviðs
Siglingastofnunar
segir að ástæðan
fyrir þessari breyt-
ingu á reglugerð-
inni, sem tækni-
deild ákveður, sé að það muni ekki vera talið
þjóna neinum tilgangi að vera með sjálfvirkan
sleppibúnað fyrir aðeins einn eöa tvo gúmbáta á
ferjum þar sem margir björgunarbátar séu um
borð. Það gefi bara falskt öryggi. Og ef setja ætti
sleppigálga á álla báta um borö yrði kostnaður-
inn gríðarlegur því gálginn kostar 3-400 þúsund
krónur.
Það er náttúrlega deginum ljósara að ef snögg
og örugg sjósetning björgunarbáta er fyrir hendi
skapar það bara falskt öryggi fyrir farþegana.
Þeir gætu farið að njóta feröarinnar og fá furðu-
legar hugmyndir um að það geri ekkert til þó ferj-
an lendi í sjávarháska. Sleppibúnaðurinn muni
bjarga þeim frá hremmingum og jafnvel dauða í
ísköldum sjónum. Nei, þá er nú hollara fyrir far-
þegana að hafa í huga aö þeir gætu átt eftir að
drösla björgunarbátunum út með gamla laginu.
Þá halda þeir vöku sinni og eru á verði. Og fljóta
ekki sofandi að feigðarósi vegna þess falska ör-
yggis sem sleppibúnaðurinn veldur. Það á ekki
að henda peningum í bjögimarbúnað fyrir far-
þega sem hafa ekki rænu á að vera viðbúnir því
versta. Halda að þeir geti sleppt sér i kaffl-
drykkju og kleinuáti um borð í þeirri vissu að
sleppibúnaðurinn bjargi þeim. Hríseyjarferjan
hefur ekkert við sjálfvirkan sleppibúnað að gera.
Og haldi farþegar sem álpast um borð í Hrís-
eyjarferjuna að þeir séu hólpnir geti þeir komið
björgunarbátunum á flot með gamla laginu vaða
þeir í villu og svima. Þeir verða að vita hvað
stjómborði er og hvað bakborði. Og þau grund-
vailaratriði verða að vera á hreinu þar sem eng-
ir neyðarútgangar verða á bakborðshlið feijunn-
ar. Neyðarútgangar verða bara á stjómborðshlið.
Og það getur hver maður sagt sér það sjálfur að
verið er að skapa falska öryggistilflnningu með
því að hafa neyðarútganga bakborðsmegin líka.
Enda metur tækninefndin það svo að nóg öryggi
verði fyrir hendi þar sem farþegar geti farið aft-
ur úr skipinu bakborðsmegin.
Það er dýrt að smíða ferju en það er alveg
óþarfi að hleypa kostnaðinum upp úr öflu valdi
vegna dekurs við landkrabba sem ekki nenna aö
leggja það á sig að bjarga líftórunni í átökum við
björgunarbáta eða hina sem nenna ekki að leggja
grundvallarhugtök sjómennskunnar á minnið. Þá
sem halda að ferjusiglingar séu saklaust grin og
treysta blint á falskt öryggi sjálfvirks sleppibún-
aðar og neyðarútganga. Dagfari
sandkorn
Snigilshraði
Nautgripabændur sem flytja vilja
inn norska fósturvísa eru orðnir
heldur pirraðir á seinaganginum í
meðferð þess máls
hjá landbúnaðar-
ráðuneytinu. Tutt-
ugu mánuðir eru
síðan sótt var um
innflutninginn,
tími sem nægt hef-
ur til að selja ófá-
ar ríkisjarðir. Er
óánægjan orðin
svo megn meðal
áhugasamra nautgripabænda að
fagráð i nautgriparækt undirbýr
stjómsýslukæru vegna dráttar sem
orðið hefur á að Guðni Ágústsson
landbúnaðarráðherra afgreiði um-
sóknina. Sandkomsritari man ekki
betur en Guðni hafi boðað að af-
greiðslu mála í ráðuneytinu yrði
hraðað eins og kostur væri þegar
hann tók viö embætti í sumar. Og
um leið minnist hann þeirra orða
er Guðni lét falla áöur en hann
varð ráðherra; að afgreiðsla mála í
landbúnaðarráðuneytinu færi fram
meö hraða snigilsins. Lítil breyting
virðist hafa orðið þar á ef marka
má nautgripabændur...
Jólasæla
í síðasta tölublaði Skessuhoms,
sem ritstýrt er af Gísla Einars-
syni, er jólaleg forsíðutilvísun með
mynd af hrút og text-
anum: Líka jól hjá
dýrunum. Og vísaö
á blaðsíðu sextán.
Margir forvitnir
lesendur hafa sjálf-
sagt átt von á að
sjá þar eitíhvert
dæmigert jólaefni
að hætti „sakleys-
ingja", eitthvað með
jólasveinum eða bömum að gæla
við dýrin og gauka einhverju góð-
gæti að þeim. En þegar flett var
upp á fyrmefndri siðu í blaðinu
kom í ljós flennistór mynd þar sem
sæðingarmenn gæla við alsælan
hrút með þar til gerðu verkfæri og
hrúturinn hálfur uppi á rollu. Enda
sá tími í garð genginn. Em tveir
menn nefndir til sögunnar og sagð-
ir glaðir að störfum og: „Mestur
ánægjusvipur er þó á hrútnum
Sunna sem þama hefur nýlokið
störfum". Já, það em sannarlega jól
hjá hrútunum og góðgætið rennur í
stríðum straumum...
Skýring á góðærinu?
í bókinni „íslensk hugsun“, sem
kom út í síðustu viku og Jónas
Ragnarsson tekur saman, er vitn-
að í grein sem Helgi
Pjeturss jarðfræð-
ingur skrifaði í Les-
bókina árið 1934.
Þar segir hann:
„Reisum háborg
höfuðstaðar vors
inni á hæð þeirri
sem í daglegu tali
er nefnd Öskju-
hlíö. Hiklaust
segi ég það fyrir að frá því er það
mál verður vel á veg komið mun
verða gjörbreyting á högum þjóðar
vorrar, og langt fram yfir það sem
menn hafa gert sér bestar vonir um
áður.“ Skyldi Davíð hafa vitað af
þessu?
Amen andskotans
Fólk þreytist seint
á að setja saman vis-
ur í tilefni af Nor-
egsfór Hákonar
skógarskálds Að-
alsteinssonar.
Þessa setti Erla
Guöjónsdóttir á
Seyðisfirði sam-
an:
Til Noregs Konni kíkti inn,
kóngi drápu að bjóða.
Amen sagði andskotinn,
en aðra setti hljóða.
Umsjón: Haukur L. Hauksson
Netfang: sandkorn @ff. is