Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1999, Blaðsíða 10
10
ÞRIÐJUDAGUR 14. DESEMBER 1999
Spurningin
Viltu leyfa óhindraðan
innflutning á land-
búnaðarvörum?
Edda Sigurjónsdóttir ljósmynd-
ari: Nei, islenskar vörur eru betri.
Kristján Guðlaugsson skrifstofu-
maður: Allt að því, já.
Þórunn Teitsdóttir: Já, að mestu
leyti.
Ásgerðiu- Tryggvadóttir hjúkrun-
arfræðingur: Nei, ég vil styrkja ís-
lenskt.
Ámi Björgvinsson kennari: Nei,
islenskur landbúnaður er nógu illa
staddur.
Jón Björgvinsson þjónustufull-
trúi: Nei, íslenskur landbúnaður er
nógu illa staddur.
Lesendur
Styrkir á styrki ofan, líka í evrum:
Menningarborgin
Reykjavík
Úr miðborg Reykjavíkur. Óvæntur bólfélagi eða Smekkleysa og fiskur á
diski? En umfram ailt hreina og ruslfrfa menningarborg, segir bréfritari m.a.
Halldór Ólafsson skrifar:
Ég hlustaði á Rás 2, dægurmálaút-
varpið, fyrir stuttu, eins og ég geri
oft ef ég er kominn heim úr vinnunni
á þeim tíma. Þama var m.a. verið að
ræða um menningarborgina Reykja-
vík. „Hjá okkur er sest kona...“ sagði
þáttastjómandinn. Það stóð aðeins á
nafninu en viðmælandi sagði svo sín.
Og konan er framkvæmdastjóri verk-
efnisins um Menningarborgina
Reykjavík á næsta ári. Mér blöskraði
upptalningin á styrkjunum sem búið
er að sækja um fyrir borgina okkar.
Og það er nánast búið aö veita okkur
einhvers konar Evrópustyrk sem er
dijúg búbót. Mér sýnist I þaö heila
tekið allt ganga út á að fá styrki á
styrki ofan, hvaðan sem þeir fást. Er
þetta eitthvert takmark Reykjavíkur-
búa?
Og síöan á að bjóða 100 manns til
kvöldverðar í Perlunni á gamlárs-
kvöld á meöan aðrir 200 eiga að
kaupa 22.000 króna matseðil! Hvem-
ig ætli þeim líði undir borðhaldinu á
meðan þeir vita af 100 boðsgestum
borða á kostnað borgarbúa?
En aftur að menningarborginni
Reykjavík. Það verður mikið um
uppákomur, meira að segja alvöru
uppákomur. Framkvæmdastjórinn
minntist á eina sem nefnist „Óvænt-
ur bólfélagi". Hvar á hitta þennan
bólfélaga í Reykjavík? Og svo er það
„Smekkleysa", hijómsveitin sem á að
sjá um tónlistarhliðina, að mér
heyrðist á viðtalinu Jú, eitt enn; það
veröur samkeppni um matreiðslu
milli menningarborga Evrópu á ár-
inu. Matreiðslu á fiskréttum. Þar
ættum við nú að geta skotið öðrum
borgum ref fyrir rass ef allt væri
með felldu. Ég fæ hins vegar ekki
ætan fiskrétt á veitingahúsi hér. En
erlendis morar allt í fínum fiskrétta-
stöðum og með miklu meira flskúr-
vali en hér á landi.
Nú, en guö láti gott á vita. í menn-
ingunni er allt mögulegt. Líka góður
fiskur á diski. Ég hlakka til þegar
Reykjavík verður menningarborg.
Þá ætti að fækka flöskum, pappamál-
um og bréfasnifsum á götunum,
tyggjóblettunum á gangstéttum í
Kvosinni og hlandbleytan á hús-
veggjunum í Austurstræti ætti að
hverfa. Ég meina áður en borgin fær
menningarborg Evrópu. Auðvitað
ætti að nota styrkina til að hreinsa
Reykjavík. Hún er ein sóðalegasta
höfuðborgin í Evrópu.
Hrossamiðstöð - gæluverk-
efni landbúnaðarráðherra
Hafllði Helgason skrifar:
Nýlega var samþykkt af fram-
sóknarmönnum, með landbúnaðar-
ráöherra í fararbroddi, að setja
rúmar 250 milljónir króna til
hrossaræktar - en ekki mannrækt-
ar - eins og þeir auglýstu þó fyrir
síðustu kosningar í glansbækling-
um sínum.
Þar nefndu þeir ekki þessa upp-
hæð til hrossaræktar heldur gegn
sölumönnum dauðans. Eitthvað hef-
ur ruglað þá eins og fyrri daginn.
Formaður flokksins er gleyminn
maður.
En það væri ekki óeðlilegt að
stefna flokksins hér í höfuðborginni
væri að hlynna að þjáðum þar sem
fólk ráfar illa farið um götur og
torg, hefur hvergi húsaskjól og er
illa farið í neyslu og öðrum vanda-
málum. En er þessu fólki hjálpað?.
Nei, aldeilis ekki. Það er hrossamið-
stöð fyrir norðan sem er gæluverk-
efnið hjá landbúnaðarráðherra sem
er sjálfur mikill hestamaður.
Þeir félagar, Halldór og Finnur,
urðu fyrir miklum vonbrigðum er
talið var upp úr kjörkössunum. En
tæpast verða þeir verðlaunaðir af
kjósendum fyrir afrekin. Það hefði
veriö litið upp til þeirra heíðu þeir
sett 250 milljónimar til líknarfélaga,
t.d. Byrgisins í Hafnarflrði sem er
að gera góða hluti og hjálpa illa
stöddum á fæturna. - En framsókn-
armenn vildu ekki bíða með hrossa-
stöðina, hún hafði forgang umfram
mannræktina.
Fjármál og framfarir
- hugmyndir og hagræðing
Bréfritari vili koma á fót alþjóðlegri ráðgjafarstofu
undir verndarvæng forseta íslands, stofnun sem
vinnur að því út á við að bjóða lausnir í sjávarút-
vegi, iðnaði og landbúnaði. Stofnunin gæti aukið
hróður íslands út á við og skapað atvinnu og aukin
útflutningstækifæri.
Jón Pétur Kristjánsson skrifar:
Ég hef lengi haft þá skoðun að
framfarir í ferðamannaþjónustu
gætu veriö verulegar á ýmsum svið-
um. Ég nefni t.d. Geysi, sem að sjálf-
sögðu ætti að láta gjósa með öllum
tiltækum ráöum, enda er þar um
ákveðna samkeppni að ræða, bæði
frá Nýja-Sjálandi og Bandarikjun-
um. - Víkingaskip í öllum lands-
fjórðungum mætti og gera út á
sumrin og yröu aðdráttarafl fyrir
ferðamenn. Ákveðin krónutala, seg-
um 100 kr. á farþega, ætti að fara í
sjóð sveitarfélaga til að kosta eftirlit
og hreinsun á umhverfi landsins.
Leigja ætti út veiðiheimildir til Jap-
ana sem veiddu hér úr ákveðnum
hvalastofni til að standa straum af
rannsóknum á þessu sviði. Og ég tel
fUl@[H[RnfP)Æ\ þjónusta
allan sólarhringinn
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sínum sem
blrt verða á lesendasfðu
að verkalýðsfélög og lífeyrissjóðir
ættu að huga að fjárfestingu i sum-
arhúsum, t.d. á Las Palmas, tO að
halda eyðslu íslendinga að hluta til,
a.m.k. innan íslenska hagkerfisins.
Þá tel ég að banna ætti að togara-
floti landsmanna henti beini í sjó
enda eru tiltækar
vélar sem auka mjög
á hagræðingu við
nýtingu aflans. Þetta
ættum við íslending-
ar að nýta okkur,
þótt ekki væri nema
til að sýna lit gagn-
vart því umhverfi
sem við búum við.
Þetta ætti auk þess
að borga sig. Alþjóð-
leg ráðgjafarstofa,
stofnun sem vinnur
að því út á við að
bjóða lausnir í sjáv-
arútvegi sem og í
landbúnaði, ætti að
vera í okkar verka-
hring. Hún mætti
einnig taka til iönað-
ar og hugbúnaðar-
þekkingar. Þessi
stofnun gæti aukið
hróður Islands út á við en þyrfti
auðvitað að vera ópólitísk og undir
verndarvæng forseta íslands. Slík
stofnun myndi skapa atvinnu og
aukin útflutningstækifæri og létta
um leið undir með þeim sem eru að
brölta á eigin vegum.
DV
Aðgefa
sjálfum
sér leyfi
Örn Sigurðsson skrifar:
Ég er einn af mörgum sem telja
að fyrirhuguð Fljótsdalsvirkjun
eigi að fara í lögformlegt um-
hverfismat. Ég hef eitthvað fylgst
með skoðanaskiptum alþingis-
manna og annarra um þetta mál.
Það sem mér finnst skrýtnast af
því sem ég hef heyrt og lesið er að
það skjal sem alþingismenn fá í
hendur til að meta áhrif virkjun-
arinnar á umhverfið er unnið af
Landsvirkjun. Talað er um að
skýrsla Landsvirkjunar sé vel eða
illa unnin. Það skiptir kannski
ekki öllu máli. En það að Lands-
virkjun fái eitt og sér tækifæri á
að meta umhverfisáhrifm á form-
legan hátt flnnst mér í hæsta
máta óeðlilegt. Mér flnnst órétt-
látt að Landsvirkjun fái nærri
óskoraö vald til að gefa sjálfu sér
leyfi til virkjanaframkvæmda á
Eyjabökkum.
Sjónvarpið
misbýður
okkur
Kristrún skrifar:
Ég kemst ekki hjá því að senda
þennan pistil um Sjónvarpið, þ.e.
rikisapparatið sem misbýður okk-
ur ferlega kvöld eftir kvöld. Ég
byija á að gagnrýna sýningu meö
þessum Tvihöfða-þáttum. I síð-
ustu viku var okkur enn skenktur
þátturinn með kúknum í sund-
lauginni. Framúrskarandi ógeð
og fráhrindandi, eins og drengirn-
ir sem þarna um ræðir (ófrýnileg-
ir og lítiö spennandi). Það vill svo
vel til að maður getur lokað á
Sjónvarpið og sett á Omega eða
Skjá einn. Sjónvarpið er bara svo
frekur miðill með þessa nauðung-
aráskrift að ráðamönnum er ekki
sætt lengur nema þeir afnemi
áskrift þessa hið snarasta.
Til hamingju,
Iðnó!
Sigríður Ólafsdóttir skrifar:
Ég fór á árum áður oft í Iðnó og
fylgdist meö leikritum sem voru
sýnd. Iðnaðarmannahúsið gerði al-
gjöra byitingu í fásinninu í Reykja-
vík. Þar hófu stórhuga leikarar að
sýna hin ýmsu leikrit. Ég er að
vísu hætt að geta setið heila leik-
sýningu en fer í boði dóttur og
bamabama endrum og eins í Kaffl
í Iðnó. - Um daginn fómm við og
því sendi ég þessar línur til aö
vekja athygli á algjöru listaverki
sem þar er á 2. hæð. Þar er Iðnó
sjáift í hvítum búningi í jólaút-
færslu með öllum gömlu og ungu
leikurunum okkar. Mikið lista-
verk. Ég óska Iðnó tU hamingju
með minnisvarðann um leikara
okkar fyrr á árum sem og nú.
Þingmenn
með allt
á þurru
Alfreð skrifar:
Mér fannst það koma berlega í
ljós þegar gjaldþrot Sæunnar Ax-
els bar upp á í síðustu viku að
þingmenn kjördæmis þessa vol-
aða sjávarpláss, Ólafsfjarðar, eru
ekki mikið bangnir við þær frétt-
ir. Ekki einn einasti þingmaður
sýndi þessu áhuga og enginn
þingmaður kjördæmisins. En
a.m.k. einn þingmaður stendur í
því að fá felldar niður skuldir af
fyrirtæki sem honum tengist. Er
þetta eitthvað eðlUegt? Þingmenn
hafa aUt sitt á þurru og þurfa ekki
að væta fætur sína þótt þeir séu
sífeUt á sokkaleistunum um aUt
kerfiö að snapa eitthvað fyrir sig
og sína. AðaUega fyrir sig sjálfa.
Ég segi: Svei attan við þingmenn-
ina, þeir eru orðnir plága á okkur
skattborgurunum að flestu ef ekki
öUu leyti.