Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1999, Side 1

• Jólafóndur
• Sjónvörp fyrir þá sem
þola ekki sjónvörp
• Jólagetraun DV
• Litlujólin undir-
búin x skólunum
Runar Juliusson:
„Mér finnast flest lög meö
Nat King Cole alveg frábær.
Árni Björnsson þjóðháttafræðingur faldi jólagjafirnar fyrir börnunum sínum:
Eftirlætisjólalög:
Eins og flauel
„Þaö er nú þrautin þyngri aö
finna til svona fá eftirlætislög,"
sagði Rúnar Júlíusson þegar
blaðamaður DV hafði samband
við hann til að inna hann eftir
eftirlætisjólalögimum sínum.
„Mér finnast flest lög með Nat
King Cole alveg frábær. Röddin
hans er alveg eins og flauel og
þegar maður hlustar á lög eins
og t.d. Christmas Song hríslast
jólastemningin um mann,“ segir
Rúnar. „Önnur lög á þeirri plötu
eru líka alveg frábær. Ég held
lika alltaf mikið upp á Mahailia
Jackson og lagið hennar Come
All You Faithful. Svo verð ég að
nefna Þorláksmessukvöld með
Engilbert Jenssen, Hvít jól með
Björgvini Halldórssyni og Blue
Christmas með kónginum, Elvis
Presley. Ég held upp á fjölda ann-
arra laga en þessi lög sem ég
nefni hér hef ég sett á fóninn á
hverjum einustu jólum í 25 ár.“
Dv-MYND TEITUR
Árni Björnsson þjóðháttarfræðingur:
„Ef ég mætti ráöa þá væri kjötsúpa á aðfangadagskvöld."

Föðurland í
jólapakkann
„ Geymdi j ólapakkana
Kristján Baldursson
í Ellingsen:
„Þetta eru hreint út
sagt frábær nærföt."
„Ullamærföt em það sem ég
myndi helst kjósa að fá í jóla-
gjöf,“ sagði Kristján Baldursson,
verslunarstjóri f Ellingsen, þeg-
ar DV bað hann að velja sér jóla-
gjöf í versluninni.
Nærfötin sem Kristján valdi
em síðar nærbuxur eða foður-
land og heilermabolur af gerð-
inni Stillongs. Að sögn
Kristjáns hafa þau fengist í
Ellingsen til margra ára
og gefið góða raun.
„Þetta er góð jólagjöf og
alltaf mikil sala á þess-
um nærfötum fyrir jólin.
Þau fást í öllum stærðum,
bæði fyrir böm og full-
orðna. Nærfötin em úr 100%
ull og afskaplega hlý. Það
væri ekki amalegt að vera í
svona klæðnaði eins og tíð-
in er þessa dagana í
borginni. Þetta em
bara hreint út sagt
frábær nærföt,“
sagði Kristján
Baldursson í
Ellingsen.
niðri í kjallara"
Arni Björnsson þjóðháttafræð-
ingur segist alltaf hóifa látið
hvíla mikla leynd yfir jóla-
pökkunum á meðan börn-
in hans voru lítil. Þenn-
an fjölskyldusiö segist
hann geta rakið til
minningar frá eigin
bernskujólum. „Mín
skýrasta bernskuminn-
ing tengist jólagjafa-
menning-
unni og
þeirri
sprengingu sem varð árið 1940 þeg-
ar kreppan hvarf.“ Ámi var þá
átta ára drengur og bjó hjá foreldr-
um sínum í Dalsmynni vestm í
Dölmn. „Það var auðvitað jólaborð
og gjafhnar voru lagðar til hliðar
við diskana. Það var ekki til siös
að alþýðufólk og bændur gæfu
hvert öðru miklar gjafir. Ég hafði
fengið vasabók og blýant."
Gjafafjöldinn
leyndarmál
En skyndilega breyttust jólin.
„Það bámst fregnir af pakka í
póstinum, sem ekki hafði komist á
leiðarenda vegna snjóa. Þegar
tikynning um -pakkann barst í
gegnum sima fór mágur minn af
stað og braust suður fyrir fjallið á
hestum. í miðjum jólamatnum
birtist hann aftur með stóran
pakka í hendi. Upp úr honum kom
fullt af jólapökkum. Þetta var
sending frá eldri systkinum mín-
um sem voru komin til Reykjavík-
ur í Bretavinnu."
Ámi segh að þessi myndræna
minning hafi líklega setið i sér.
Honum hafi alltaf þótt viðeigandi
að láta ekkert uppi um pakkafjöld-
ann við bömin á jólunum. „Mér
fannst þegar ég var sjálfur kom-
inn með böm að gjafimar ættu að
vera leyndarmál fram að
jólamatnum. Við röðuðum pökk-
unum aldrei í kringum jólatréð
heldur geymdi ég þá niðri í kjall-
ara og lét eins og það væru sama
og engar jólagjafh. Krakkarnir
nauðuðu alltaf um að fá að taka
upp einn pakka fyrh matinn en ég
„Mérfannst þegar ég var
sjálfur kominn með böm
að gjafimar ættu að vera
leyndarmál fram að
jólamatnum. Við róðuðum
pökkunum aldrei í kringum
jólatréð heldur geymdi ég
þá niðri í kjallara og lét
eins og það væm sama
og engar jólagjafir."
streittist gegn þvi. Svo fór ég nið-
ur þegar búið var að borða, setti
nokkra pakka í poka og kom með
þá upp. Fór svo niður aftur og
náði í meha og þannig reyndi ég
að halda í spennuna. Krakkamir
vissu aldrei hversu margh pakk-
amh voru en þeir voru oft ansi
margir.“ Árni segist hafa lagt
þennan sið niður þar sem bömin
þrjú eru uppkomin og flutt að
heiman.
Börnin koma á annan
„Það er ekki eins mikið umleikis
við jólahaldið og á meðan bömin
vora lítil. Ef ég mætti ráða þá væri
borðuð kjötsúpa en ég hef ekkert
um það að segja. Við erum oft með
rjúpur en það kemur líka fyrh að
við erum með nautalundh. Aðalat-
riðið er að það sé borðað eitthvað
virkilega gott.“ Ámi segist ekki
vera fastheldinn á matseðilinn.
Feröu í messu á aðfangadags-
kvöld?
„Ég fer aldrei á khkju á aðfanga-
dagskvöld og hef líklega aldrei ver-
ið viöstaddur aftansöng. Ég hlusta
þó á jólamessuna í útvarpinu
klukkan 18 en maturinn er borðað-
ur um sjö. Á efth er sest inn í stofu
með kaffi og farið að taka upp þær
tiltölulega fáu gjafir sem núorðið
koma. Afgangurinn af kvöldinu fer
í það að rýna í bækurnar," segh
Ámi. „Ég er yfirleitt ekki hjá böm-
unum mínum á aðfangadagskvöld.
Það hefur myndast sú hefð að þau
fara til móður sinnar á jóladag og
komi til min á annan í jólum.“
-MEÓ.
Kra
í kvöld kemur til byggða
Þvörusleikir
JAPISS
Kna